THE RomeO ที่รัก:)

"แพนด้า ๆ แพนด้าฟื้นแล้ว"เมื่อฉันลืมตาขึ้นมาก็มีคนพูดขึ้น"ไหนๆ จริงๆด้วย ดีใจจังที่แพนด้าไม่เป็นไร"อีกคนก็พูดขึ้นฉันพยุงตัวเองลุกขึ้นนั่ง ที่ฉันจำได้คือฉันนอนบ้านกั้ดจังหนิแต่ที่นี่เป็นห้องมิฟฟี่"โอ๋... แพนด้าาลูกแม่ไม่เป็นไรแล้วแม่อยู่นี้แล้ววว"แล้วคุณแม่ เอ้ยย!!!คุณหญิง"เอ่ออ!!หนูไม่เป็นอะไรแล้วค่ะ"แล้วตอนแรกฉันเป็นไรว้าา?"หิวมั้ย เดี๋ยวพี่น้อยไปทำข้าวต้มให้กิน"พี่น้อยบอก"ไม่หิวค่ะ ขอบคุณมากค่ะ"ฉันบอก แต่ท้องเจ้ากรรมดันมาร้องซะก่อนโครกกกก~~~"งั้นน้อยหาอะไรมาให้แพนด้าทานแล้วกัน"คุณหญิงพูดขึ้น"ค่ะ เดี๋ยวน้อยไปทำอะไรมาให้แพนด้าทานเองค่ะ"พี่น้อยบอกแล้วก็เดินหันหลัง"เดี๋ยว!! น้อย"พี่น้อยหันมาทันทีเมื่อคุณหญิงเรียก"ค่ะ?"พี่น้อยถาม"แม่อยากจะให้แพนด้าลองทานอาหารฝีมือแม่ เดี๋ยวแม่ไปทำให้เอง รอแปปนะจ่ะ"คุณหญิงบอกแล้วก็เดินออกจากห้องไปกับพี่น้อย ตอนนี้ก็เหลือฉันกับมิฟฟี่ที่กำลังนั่งบนโซฟาหันหลังให้ฉัน"เอ่อออ....นายไม่ต้องเป็นห่วงนะเดี๋ยวต่อจากนี้ฉันจะไปนอนบนโซฟาเอง แล้วกันนะ"ฉันบอก"..."เค้ายังไม่ตอบ นั่งนิ่ง"นายมานั่งตรงนี้เถอะ เดี๋ยวฉันไปนั่งตรงนั้นเอง"ฉันบอกอีก"..."ไม่ตอบอีก"ถ้านายไม่อยากคุยกับฉัน ฉันจะเงียบก็ได้นะ ถ้านายไม่อยากเห็นหน้าฉัน ฉันจะไม่มาให้นายเห็นหน้าแล้วกัน"ฉันลุกขึ้นออกจากเตียงแล้วก็เดินไปที่ประตู"เดี๋ยว!!!!"เค้าบอกเสียงดัง ฉันสะดุ้งนิดๆ"อะไรหรอ??"ฉันบอก"..."เค้าก็ไม่ตอบอีก"อ๋อออ..ฉันรู้แล้ว ฉันจะไม่เรียกคุณหญิงว่าแม่แล้วล่ะ นายไม่ต้องกังวลนะ ไม่เรียกว่าแม่แล้ว โอเคนะ"ฉันบอก"ไม่ได้หมายถึงเรื่องนั้น.."เค้าบอก แล้วเรื่องไรหว่า?"เรื่องอะไรหรอ?""เรื่องที่ฉันด่าเธอน่ะ ฉันขอโทษ..."นี่ฉันฟังผิดรึเปล่าเค้าพูดว่าเค้าขอโทษฉันงั้นหรอ"น...นายไม่ผิดหรอก ฉันต่างหากที่ต้องขอโทษน่ะ ขอโทษนะ"ฉันบอก"เธอน่ะไม่ผิด ฉันอ่ะผิด ฉันต้องขอโทษ"เขาเถียง"นายต่างหากที่ไม่ผิด ฉันผิด ฉันต้องขอโทษ"ฉันเถียงอีก"เทอไม่ผิด/นายไม่ผิด"เราพูดพร้อมกัน"5555+""นายขำอะไรหรอ?"ฉันถาม เพราะจู่ๆ ตามิฟฟี่ก็หัวเราะ"ขำเทอนั้นแหละ เทอชอบทำหน้าตลกตลอดเลย""ขำฉันหรอ ฉันต่างหากที่ต้องขำนาย นายอ่ะตลกกว่าฉันอีก"ฉันบอก"พอเถอะฉันไม่อยากทะเลาะกับเทอแล้ว เทอน่ะขี้แง อะไรๆก็ร้องไห้หนีออกจากบ้าน"เค้าพูพลางลูบหัวฉัน"นายรู้!!"ฉันบอก"ใช่ คุมะบอก"อ๊ากกกก ตาคุมะผิดสัญญา ทรยศ"ฉันไม่น่าบอก คุมะ เลย""เทอนี่ บ้าบิ่น ชะมัด ข้าวก็ไม่กินร้องไห้ ทั้งเช้า กลางวัน เย็น""เอ้า!! นายลองโดนด่าบ้างป่ะหล่ะ""ไม่ลองหรอก ยัยบ้า"เค้าบอกแล้วก็ดึงแก้มฉัน"อ๊าาาาาาย เอ๊บบบบบ อ๊อยยยอ๊ะ" (อ๊าาาาาาย เจ็บบบบบ ปล่อยนะ)ก็อกกกๆๆ"ข้าวต้มมาแล้วจร๊"แล้วประตูห้องก็เปิด มาพร้อมกับคุณหญิงที่ถือถาดข้าวต้มร้อนๆมา"ขอบคุณค่ะ~"ฉันบอกพร้อมยกถาดมาแต่ก็ถูกแย่งซีนซะก่อน เพราะมิฟฟี่มายกไว้ก่อน"กินให้อร่อยนะจ๊~~ แม่ทำสุดฝีมือเลยนะ"คุณหญิงพูด ก่อนที่จะไปที่ประตู"เอ่ออ... คุณหญิงค่ะ"ฉันเรียกคุณหญิง"บอกแล้วไงว่า ให้เรียกว่าแม่ห้ามเรียกว่าคุณหญิงหน่ะ"คุณหญิงหันมาบอก"แต่ว่าา.."ฉันบอก"ไม่มีแต่จ๊ะ ทานข้าวต้มให้อร่อยนะ"แล้วคุณหญิงก็เดินไป ฉันหันหน้ามองมิฟฟี่ดูเหมือนว่าเขาจะไม่รู้สึกอะไรเลย"ขอโทษนะ แต่ฉันจะพยายามเรียกคุณหญิงว่าคุณหญิงแล้วกันนะ เพื่ออะหรๆจะดีขึ้น""ไม่ต้องหรอก เรียกว่าแม่เหมือนเดิมเถอะ"เค้าบอก"แต่ว่า นายไม่...""ฉันไม่โกรธเธอแล้วล่ะ ตอนนั้นมันเป็นแค่อารมณ์ชั่ววูบน่ะ เลยเผลอพูดออกไป อย่าคิดไรมาก"เค้าบอกแล้วก็เดินไปนั่งที่โซฟา ฉันเลยเดินไปนั่งตรงข้าว เพราะมีถ้วยข้าวต้มอยู่ พอกินไปคำแรก ก็เพิ่งรู้ว่า คุณแม่ทำข้าวต้มอร่อยมากกก~~"อร่อยมั้ยล่ะ? หายากแล้วนะที่แม่จะทำข้าวต้มหน่ะ ฉันกินข้าวต้มฝีมือแม่ล่าสุดก็ เกือบ 10 ปีแล้วอ่ะนะ""โห..ตั้ง 10 กว่าปีเลยหรอ""ใช่สิ เออ วันพรุ่งนี้เธอว่างมั้ย?"มิฟฟี่ถาม"พรุ่งนี้วันเสาร์หยุดหนิ ไม่ได้ไหน ว่าง"ฉันวางช้อน แล้วตอบ"งั้นพรุ้งนี้เทอไปกับฉันหน่อยนะ"มิฟฟี่บอก"ไม่มีปัญหาอยู่แล้วล่ะ ไปได้หมด ยกเว้นผับนะ ฉันขี้เกียดไปแบกนายกลับ เพราะนายตัวหนักเว่อร์~~"ฉันบอก"ฉันจะพาเทอไปตอนเช้านะ 9:00 โมงนะ"มิฟฟี่บอก"อือ 9:00 โมงใช่มั้ย ได้ๆ"แล้วฉันก็หยิบช้อนมาตักกินต่อพอกินเสร็จฉันก็เอาถ้วยข้าวต้มไปล้างข้างล่างแล้วก็ขึ้นมาข้างบน ตอนนี้ยังเย็นอยู่ไม่ดึกมากก มิฟฟี่ก็เอาแต่นั่งเล่นiphonๆ อยู่บนเตียงฉันไม่มีไรทำเลยนั่งดูหนัง จบไป 3 เรื่อง มิฟฟี่ก็ยังนั่งเล่นiphonอยู่บนเตียงเหมือนเดิม"นี่!! นายเล่นอะไรอ่ะ เห็นนั่งเล่นนานและ หนังจบ ไป3เรื่องแล้วเนี่ย"ฉันบอก"เล่นcookie run อยู่เล่นป่ะหล่ะ"เค้าถาม"ไม่เอา ฉันคิดว่ามันปัญญาอ่อน"ฉันบอก"ไม่เล่นก็ตามจายยย.."เค้าบอกอีก ตอนนี้ก็เกือบ 2 ทุ่มแล้วฉันอาบนํ้าเสร็จก็ เอาผ้าเช็ดตัวผืนไหม่ไปนอนตรงโซฟา"แพนด้า ไปนอนอะไรตรงนั้น"เค้าถามตอนที่ฉันนอนบนโซฟาได้สักพัก"ฉันไม่อยากรบกวนนายนี่ห้องนาย นายก็ต้องได้นอนบนเตียง ฉันต้องนอนตรงนี้แหละดีแล้ว"ฉันบอกเค้า"ไม่ต้องคิดมากกับเรื่องนั้นหรอก มานอนที่เดิมเถอะ"เค้าบอกอีก"ไม่เป็นไร นายนอนไปเถอะ ฝัน- อ๊ายยย~ นายทำอะไรเนี่ยปล่อยฉันนะ ฉันจะนอนตรงนั้น"ฉันบอกจุ่ๆมิฟฟี่ก็มาอุ้มชั้นไปที่เตียง"บอกดีๆไม่ชอบเองนะ นอนๆไปเลย ราตรีสวัสดิ์"เค้าบอกแล้วก็นอนหันหลังเหมือนเดิม ฉันเริ่มง่วงก็นอนเลย...8:00 ฉันตื่น ขึ้นมาอาบนํ้าล้างหน้าแปรงฟัน ตามปกติ แต่ที่ไม่ปกติคือ มิฟฟี่ตื่นก่อนฉันอีก แต่ยังไม่ได้ทำอะไรเลยฉันเลยขแย่งเข้าห้องนํ้าก่อน พอทำอะไรเสร็จ ฉันก็มานั่งรอมิฟฟี่ที่โซฟาในห้องมิฟฟี่ที่อยู่นอกห้องนอนอีกที พอเรา 2 คนทำอะไรเสร็จ ก็ปาไป 9:00 โมงกว่าแล้ว ตอนนี้ฉันนั่งรถมิฟฟี่มาที่ๆนึง ไม่รู้ว่าบ้านใครแต่ใหญ่พอๆกับบ้านมิฟฟี่นั้นแหละแต่เล็กกว่าบ้านมิฟฟี่นิดหน่อย พอมาถึง มิฟฟี่ก็พาฉันลงแล้วให้ฉันเดินตามเค้าไป ดูเหมือนว่าเค้าจะมาบ่อยเพราะสนิทกับคนในบ้านนี้มากเลย ตอนนี้เค้าพาฉันยืนอยู่หน้าห้องๆหนึ่ง สักพักเจ้าของห้องก็เปิดประตู เจ้าของห้องคือ คุมะ นั้นเอง"อ้าว!! มาไวกันจังเลย เข้ามาก่อนสิ รอแปปนะ เดี๋ยวมา"แล้วคุมะก็เดินเข้าไปข้างในโดยมีชั้นกับมิฟฟี่เดินตาม"นายพาฉันมาที่นี่ทำไม"ฉันถามมิฟฟี่"มาแปปเดียว เท่านั้นแหละ นั้นไงไอมะ มาแล้ว"สักพักคุมะก็เดินมา"อะ เขียนให้แล้ว ไปให้ถูกหละไอมิฟ"คุมะส่งกระดาษมาให้มิฟฟี่ แต่ไม่รู้ว่ามันเขียนว่าอะไร"ขอบใจมาก"พอเสร็จมิฟฟี่ก็ พาฉันออกมาจากบ้านคุมะ แล้ว สักพัก"เทอ หยิบผ้าที่อยู่เก๊ะหน้าเทอมาปิดตาไว้ ใกล้จะถึงแล้ว"จู่ๆ มิฟฟี่ก็ให้ฉันเอาผ้ามาปิดตา เพื่อ!!! ฉันเปิดตามที่เขาบอก"ผ้าสีชมพูนี่หรอ"ฉันถามเพราะชั้นเจอผ้าผืนนั้นพอดีมันเป็นผ้าขนาดยาวแต่สั้น งงๆละสิ"ใช่!! ปิดตาไว้"แล้วฉันก็ทำตามที่เขาบอกตอนนี้มองไม่้ห็นอะไรทั้งนั้น พอสักพัก เค้าก็จอดรถ"ถึงแล้วหรอ เปิดตาได้ยัง"ฉันถามทันทีเมื่อรถจอดสนิท"เทออย่าเพิ่งเปิดตา แล้วก็รออยู่นี่แหละ"แล้วเค้าก็เดินออกไป สักพัก ประตูก็เปิดอีกครั้ง"มาแล้วหรอ แล้วเปิดตาได้ยัง"ฉันถามอีก"เปิดได้แล้วล่ะ"เค้าบอก ฉันก็รีบเปิดทันที"เอ้านี่..ฉันให้ เพื่อเป็นการขอโทษเรื่องวันก่อน ฉันสัญญาว่าจะไม่ด่าว่าร้ายหรือทะเลาะกับเทอนะ"เค้าพูดพร้อมส่งกล่องใบขนาดดดด ใส่ หม้อ ขนาดเล็กๆกลางๆได้"ฉันเปิดได้เลยรึเปล่าอ่ะ"ฉันถามเพราะ ตอนนี้ฉันรู้สึก ตื่นเต้นยังๆ ไม่รู้"เปิดได้เลยสิ ของเทอหนิ"ฉันค่อยๆเปิดกล่อง ก็เจอกับ น่ารักมากอ่ะ ลูกหมาพันธุ์ชิสุ ทอย มีกระดาษเขียนไว้ว่า
'ถึง แพนด้า
ขอโทษที่ทำให้เธอไม่สบายใจนะ ฉันจะไม่ทะเลาะกับเธออีก จาก มิฟฟี่'
"ขอบคุณมากนะ มิฟฟี่"ฉันบอกมิฟฟี่"ไม่เป็นไรหรอก"มิฟฟี่บอก"มันน่ารักมากเลย ดูสิ"ฉันบอกพลางเล่นกับลูกหมาขนปุยๆ สีขาว นํ้าตาล ดำ เทาๆ ตัวเล็กๆ มันน่ารักมากเลยล่ะ"มันเป็นพันธุ์ เตี้ยนะ มันไม่ค่อยสูงเท่าไหร่ พันธ์ุชิสุด้วยนะ น่ารักดี เลยให้ คุมะ มาซื้อให้ส่วนฉันจ่ายเงินกับมาเอาให้เทอ"เค้าตอบ พลางเอามือมาลูบหัวน้องหมาด้วย น่ารักทั้งคนทั้งหมาเลย >/////<