บุกป่าช้า ท้าผีญี่ปุ่น

   ณ ห้างชื่อดังในกรุงโตเกียว
ชิโอริ-อันนี้คงกินได้แค่ 3 วัน อันนี้กินได้ที้งอาทิตย์ แต่ราคาต่างกันเอาอันไหนดีสึบากิช่วยฉั....
พนักงาน-คุณลูกค้าค่ะ เอ่อ..อสินค้าชิมฟรีเราจะหมดแล้วนะค่ะ
สึบากิ-ขอชิมอีกหน่อยน่ะคับ
พนักงาน-เ่อ่อ....อ
ชิโอริ-ทำฉันขายหน้าอีกแล้ว
สึบากิ-รู้สึกถึงความร้อนกำลังแผ่รังสีตกกระทบมาที่เรา
ชิโอริ-สึบากิ
สึบากิ-น้ำเสียงเลือดเย็นกับเสียงคุ้นๆ ชิโอริ!!
 ชิโอริใช้มือตบหัวสึบากิอย่างแรง
สึบากิ-อ้ากกกกกกก!!
ชิโอริ-ขอโทษด้วยนะค่ะนายคนนี้สติไม่ค่อยดีน่ะค่ะ
พนักงาน-ไม่เป็นไรค่ะ
สึบากิ-ฉันนะสติของฉันดีฉันไม่ได้เป็นบ้าซะหน่อย
ชิโอริจับแขนเสื้อของสึบากิแล้วลากสึบากิออกไป
สึบากิ-ปล่อยฉันนะ!!
ชิโอริ-นายทำให้ฉันเสียเวลารู้หรือป่าว ช่วยกันเลือกของแล้วรีบกลับบ้าน
สึบากิ-ทำเวลาอย่างกับแข่งเกมโชว์อย่างนั่นแหล้ เอ๊ะ! ชิโอริซื้อหนังเรื่องนี้ไปดูป่าว
ชิโอริ-the slit-mouthed woman เปิดตำนานฆ่าเปิดปาก หนังที่เกี่ยวกับผีสาวปากฉีกถึงดูไปนายก็กลัวเหมือนเดิม
สึบากิ-ใครว่าฉันกลัวฉันไม่ได้กลัวซะหน่อย
ชิโอริ-นายอยากได้ก็ซื้อเองสิ
สึบากิ-คนอย่างฉันมีเงินเก็บหรอกน๊าเชอะ
 พอทั้งสองซื้อของเสร็จก็ไปจ่ายเงินแล้วออกไปจากห้าง
สึบากิ-ไม่ขึ้นแท็กซี่เหรอ
ชิโอริ-ขึ้นรถทำไมเปลืองน้ำมัน เดินไปก็ถึงออกกำลังกายไปด้วย
สึบากิ-ออกกำลังกายหรือไม่อยากเสียตังค์
ชิโอริ-ได้ยินนะ
สึบากิ-ใครพูดไงไม่เห็นได้ยินเลย
ชิโอริ-เนียนมากเลยนะ นายน่ะ
 สึบากิหยิบหนังที่ตัวเองซื้อมา
ชิโอริ-นายซื้อมาดูจิงเหรอเนี้ย ช่างกล้าเนอะ
สึบากิ-คุจิซะเกะอนนะ
ชิโอริ-ผีสาวปากฉีกนะเหรอใช่
สึบากิ-ใช่ มีตำนานเล่าว่า
ชิโอริ-เดี๋ยวฉันต้องพูดไม่ใช่เหรอ
สึบากิ-เปิดโอกาสให้ฉันพูดบ้าง
ชิโอริ-เชิญ
สึบากิ-มีตำนานเล่าว่ามีหญิงสาวคนหนึ่งเป็นภรรยาของซามูไรคนหนึ่ง หญิงสาวคนนี้เป็นสาวที่สวยมาก สามีของเธอกลัวความสวยของเธอจะทำให้เธอไปมีชู้ เลยใช้ดาบซามูไรของตนเชือดปากของฉีกถึงใบหู หญิงสาวคนนั่นโกรธมากเลยเป็นวิญญาณ์อาฆาต ทุกเย็นค่ำๆ ช่วงที่หมองตกจะเห็นผู้หญิงคนหนึ่งใช้ผ้าปิดปากยืนอยู่ริมถนน พอคนผ่านไปก็จะถามว่า ฉันสวยหรือป่าว ถ้าเราตอบว่าสวย ผู้หญิงคนนั่นจะเปิดผ้าปิดปากออกแล้วถามอีกว่า แล้วแบบนี้ยังสวยอยู่หรือป่าว ถ้าตอบว่าไม่สวย ผู้หญิงคนนั่นจะใช้กรรไกรตัดปากเหยื่อให้เหมือนกับตน ถ้าเราตอบว่า ก็ปกติดี ผู้หญิงคนนั่นก็จะปล่อยเราไป
ชิโอริ-นายนิเก่งเหมือนกันนะ
สึบากิ-แน่นอน
"ฉันสวยหรือเปล่า"
สึบากิ-จะอำฉันสินะชิโอริ!
ชิโอริ-อำอะไรของนาย ฉันยังไม่พูดอะไรเลย
สึบากิ-แล้วเสียงของใครล่ะ
ชิโอริ-หรือว่า
สึบากิ-น่าจะของจิง
ชิโอริ-วิ่งเถอะ
สึบากิ-ไม่ได้นะ ผีชนิดนี้เป็นผีที่วิ่งเร็วมากถ้าเราวิ่งไกลซักแค่ไหนก็ตามเราทันอยู่ดี
ชิโอริ-แล้วเราจะทำไงดีล่ะ
สึบากิ-เขาบอกว่าถ้าอยากรอดให้โยนขนมชื่อดังของญี่ปุ่นไป แล้วผีตนนี้จะไปสนใจขนมแทน แล้วเราถึงจะรอด
ชิโอริ-ฉันโยนเอง ถ้าฉันโยนแล้วนับหนึ่งถึงสามวิ่งนะ
สึบากิ-อืม
 แล้วชิโอริก็โยนขนมนั่นไป
ชิโอริ-ได้ผล 123 ไป!
สึบากิ+ชิโอริ-อ้ากกกก ช่วยด้วย!!!!!
"จะไหนล่ะ ชิโอริ สึบากิ"
กระเทยข้างบ้านชิโอริ ชื่อยูกะ-อะไรกันเนี้ยเห็นฉันเป็นหมาหรือไงมาโยนขนมให้เนี้ย อำแค่นี้วิ่งหนีฉันเลยเหรอ อุตสาห์ไปทำจมูกมาจะอวดซะหน่อยวิ่งหนีป่าราบเลย
    #ที่แท้ก็กระเทยข้างบ้านนิเอง ชิโอริกับสึบากิกับเข้าใจว่าเป็นผี