storyloveยัยแมวขโมยตัวร้ายไล่(จับ)หัวใจคุณหมอตัวดี

8.5

เขียนโดย loveonepicec

วันที่ 24 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 14.49 น.

  17 chapter
  12 วิจารณ์
  36.76K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 24 เมษายน พ.ศ. 2557 12.40 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

7) ผู้มีพระคุณ?

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

                                                   7

 

 

ตึก ตึก ตึก!

หน็อย!....คิดว่าตัวเองใหญ่มาจากไหนห๊ะ!(เออแต่มันใหญ่จริง- -)คนแบบนี้น่าจะสูญพันธุ์ไปให้หมด -*- ขณะที่ฉันเดินไปสูดอากาศตรงหน้าต่างฉันก็ชนคนที่กำลังถือเอกสารมากมาย

ตุ้บ!!!

"โอ๊ย!เจ็บๆ > <"เสียงนี่เหมือนเคยได้ยินที่ไหนนะ

"ปะ...เป็นอะไรไหมคะ o[]o"ฉันรีบเข้าไปช่วย

"ไม่เป็นอะไรครับ....เอ๋....คุณนามิ?o-o"

"อ้าว...โซลนี่นาo-o"

"ทำไมคุณนามิดูสีหน้าไม่พอใจอะไรซักอย่างนะครับ?o-o"ถามได้ตรงประเด็นเป๊ะ - -

"แบบว่า......"จากนั้นฉันก็เล่าเรื่องราวให้โซลฟัง

"หัวหน้ากับซิลเวอร์ก็เป็นแบบนั้นตั้งแต่เจอหน้ากันแล้วละครับผมยังเคยโดนด่าเลย^ ^"

 "แล้วนายไม่โกรธลอว์เหรอ?o-o"

"ไม่ครับ...ผมไม่โกรธเพราะหัวหน้าเป็นผู้มีพระคุณที่ผมรักมาก"

"ผู้มีพระคุณ?o-o"

".......หลุดปากจนได้สินะ∨_∨"จากนั้นโซลก็ทำหน้าเศร้า

"เอ่อ.....โซลฉันว่านายไม่ต้อง..."ฉันกำลังทำให้โซลไม่พูดสิ่งที่เขาสะเทือนใจ

"เมื่อหลายปีก่อนตอนนั้นผมอายุ14 ไม่รู้เรื่องไม่รู้ราว เป็นเด็กที่ถูกพ่อแม่ทิ้งตั้งแต่เกิด ผมมัวแต่เดินไปเรื่อยๆไม่มีที่กลับตอนนั้นผมคิดได้อย่างเดียวว่า'ผมเกิดมาทำไม'วันนึงผมเดินผ่านร้านเหล้าร้านนึง มีผู้ชายขี้เมาเดินผ่านมาเห็นผมพอดีเขาก็เลยลวนลามผม คนที่ช่วยผมคือหัวหน้าเขารู้ว่าผมไม่มีที่ไปเขาเลยพาผมมาอยู่บ้านเขาวันนั้นผมอยากจะขอบคุณหัวหน้า"โซลนี่นาย....

"โซล...ฉันเข้าใจความรู้สึกนั้นนะเพราะฉันก็ไม่มีพ่อแม่เหมือนกันแม่บุญธรรมฉันถูกยิงตายเมื่อ10ปีก่อนเหลือแค่ฉันกับพี่แค่สองคนนายคงเก็บความรู้สึกนั้นมามากแต่นายก็ยังมี ลอว์กับฉันและเพื่อนๆอยู่นิ นายไม่ต้องเก็บมันไว้อีกแล้วหล่ะ"

"แล้วคุณไม่รังเกลียดผมเหรอทั้งๆที่รู้ว่าผมเป็นอย่างนั้น"

"ไม่...ไม่เลยสักนิดก็นายเป็นเพื่อนฉันนิ"

ในความคิดโซล

คุณนามิ.....ดีจริงๆที่คุณเกิดมาไม่มีใครที่พูดว่าเพื่อนกับผมเลยสักครั้งผมรู้แล้วละคุณค่าของการมีชีวิตอยู่แล้วละขอบคุณนะครับ.......นามิ

 

"คุณนามิครับ"

"มีอะไรเหรอ?o-o"

ฟอด˜

โซลกดสันจมูกตรงแก้มนามิอย่างนุ่มนวลโซลรู้สึกว่ากลิ่นตัวของร่างบางนั้นทำให้เขาอยู่ในภวังค์ที่ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้รู้ตัวอีกทีแก้มร่างบางค่อยๆขึ้นสีจึงออกจากร่างบางอย่างช้าๆ

"ขอบคุณนะครับที่ทำให้ผมตาสว่าง"

"อา........."(คุณนามิค้างไปแล้ว!o[]o///โซล)

อ้ากกกกกกกก!!โซลหอมแก้มช้านนนนนน!!!>///<เกิดมายังไม่เคยมีใครหอมแก้ม(ยกเว้นพี่)เลยสักครั้งอ๊างงงงงง!!ปากโคตรนิ่มเลยอะo///o(ถึงแม้จะมีผ้าพันปากกั้นก็ยังรู้สึกอ๊างงงง!)

"ผมไปก่อนนะครับ^ ^/"

"อะ....อืมo///o"

"ผมชอบคุณจังเลยน้าาา^ ^"

วะ....ว่าไงน้าาา!!!เขาบอกว่าชอบฉันงั้นเหรอ หน้าด้าน!!>///<กล้าพูด

 

 

 

 

.............................................................................................

แค่นี้ก่อนน้าาาไปบ้านย่า

ปล.คราวหน้ายาวเป็นวา ^///^ยังฟินอยู่  

 

                                     

 

                                            

                               

                                

                                

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา