storyloveยัยแมวขโมยตัวร้ายไล่(จับ)หัวใจคุณหมอตัวดี

8.5

เขียนโดย loveonepicec

วันที่ 24 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 14.49 น.

  17 chapter
  12 วิจารณ์
  36.76K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 24 เมษายน พ.ศ. 2557 12.40 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

8) ขอโทษ1

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

                                                       8

 

 

 

ในห้องซิลเวอร์

"ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ!^[]^"ฮ่าๆๆโอ๊ย!ขำมากจนปวดท้องเลยแหะ- -^แต่ว่า....เราจะพูดกับยัยผมส้มแรงไปหน่อยละมั้ง?จะว่าไปดูไปดูมาก็น่ารักดีนะ -///- เฮ้ยๆๆ!ซิลเวอร์ๆอย่าพึ่งมองยัยนั่นในแง่ดีสิตอนที่อยู่ในห้องไอ้หมอบ้า ยัยนั่นยังทำเสียงวี๊ดว๊ายใส่ฉันอยู่เลย..ช่างเหอะ!ค่อยขอโทษทีหลังก็ได้ - - 

 หลังจากที่หยุดขำไปสักพักก็เหลือบมองเอกสารที่ได้มา(โดยการหลอก)ข้างในนี้ต้องมีงานสำคัญแน่ๆขณะที่กำลังจะอ่านเอกสารฉบับนี้จู่ๆใบหน้าหวานๆกับเสียงใสๆก็ผุดขึ้นมา

'ฉันเป็นผู้ช่วยเขายะ!'

เฮ้ยๆๆ!ไอ้เสียงแหลมๆกับหน้าหวานๆมาจากไหนใครอนุญาติห๊ะ!o-o

'พวกนายหยุดสักทีจะได้ม่ายยยยยย!'

อ๊ากกกกก!ยัยนั่ยตามมาหลอกหลอนช้านนนน!o[]o

'สมน้ำหน้า'

โอ๊ยยยยยย!!!ก็ได้!ก็ได้!ฉันจะขอโทษวันนี้หยุดสักทัีจะได้ไหม? -[]-* 

จากนั้นเสียงก็หายไป

เฮ้อ......หยุดสักทีสงสัยฉันต้องไปกินยาพาราสักเม็ดแล้วนอนให้มากๆ

"อืม.................."กำลังคิดว่าจะขอโทษดีมั้ย 

"นึกออกละ!...อ่านเอกสารนี่ก่อนแล้วค่อยไปดีกว่า"จากนั้นก็คว้าเอกสารขึ้นมาอ่าน

"ไหนดูสิ.....(. .  )"

"........ว่างเปล่า........."ทั้งฉบับเป็นกระดาษเปล่า

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!

ไอ้หมอบ้า! ไอ้หมอพกมีด! ไอ้เลว! ไอ้หมอโรคจิต! ไอ้!..ไอ้!..ไอ้!โว้ยยยยยยยยย!แกหลอกฉันงั้นเหรอไอ้หมอโรคจิตเอ๊ย!คอยดูแล้วกัน....แค้นนี้ต้องชำระ!!!!

ทางด้านนามิ

"เฮ้อเหนื่อยชะมัด - -^"ฉันกำลังทำความสะอาดพื้นที่เต็มไปด้วยกระดาษขยำทิ้งเกลื่อนกลาดเต็มไปหมดขณะที่ลอว์ก็นั่งทำงานบนโต๊ะโดยที่ไม่ละสายตาจากคอมประมาณ5ชั่วโมง

"นี่ลอว์นายไม่ปวดตาบ้างรึไง?วันๆก็เอาแต่นั่งจ้องคอมอยู่นั่นแหละ - -"

"..............."เงียบ

"นี่ลอว์ฉันกำลังถามนายอยู่นะ!"

".....เงียบหน่อยได้ไหมคุณผู้หญิง......."ลอว์พูดหน้าตาย

"นายต้องตอบคำถามฉันมาก่อน"

"ขอปฏิเสธ....."

"แค่ตอบประโยคสองประโยคมันทำให้ตายรึไง?-*-"ฉันถามด้วยความอารมณ์เสีย

"..................."จากนั้นลอว์ก็หันไปทำงานต่อ

"นายจะไม่พูดถึงเรื่ิองผู้มีพระคุณโซลให้ฉันฟังเลยใช่ไหม?ก็ได้ฉันจะไม่ถามก็แล้วกัน"จากนั้นลอว์คิ้วกระตุกเล็กน้อยแล้วหันมาเหมือนจะบอกว่า'รู้ได้ยังไง'

"โซลเล่าให้ฉันฟังหมดแล้วยะ!-0-"

"................"

"เฮ้อ...ฉันว่ากำลังทำงานผิดที่แล้วแน่ๆ - -"

"ฉันแค่ทำตามความรู้สึก"ลอว์พูดแต่หน้ายังอยู่ที่คอม

"แต่ถ้าเป็นฉันจะเข้าไปช่วยโดยที่ไม่ลังเลเหมือนนายหรอกนะจะบอกให้"

"ไม่ใช่....ฉันหมายถึงฉันกับโซลเหมือนกัน"

"หมายความว่าไง?"พูดเสร็จลอว์ก็หยุดนิ่งเหมือนเครื่องจักรแล้วพูดว่า

".....เธออย่ารู้เลยคุณผู้หญิงทำงานของเธอให้เสร็จก็พอ"หลังจากนั้นลอว์ก็ทำงานตามปกติ

"นายเป็นเด็กถูกทิ้งเหรอ?"ลอว์กระตุกคิ้วอีกครั้งแล้วทำงานต่อ

"เปล่า....ฉันเป็นลูกบุญธรรม"เป็นลูกบุญธรรมแล้วเหมือนกับเด็กถูกทิ้งตรงไหน

"แล้วเหมือนกันตรงไหน?"ฉันถาม

"อยากรู้ขนาดนั้น...ก็หาเอาเองสิ"

"ฉันไม่ใช่เด็กแล้วนะยะ!ฉันอายุ22แล้วนะ!"แต่เจ้าตัวยังไม่รู้ว่านิสัยเหมือนเด็กมากๆ

"อายุไม่ได้ขึ้นอยู่กับนิสัยนะคุณผู้หญิง"

"แล้วนายอายุเท่าไหร่หล่ะ?"

"26"

"นายแก่กว่าฉันตั้ง4ปีแหน่ะ"

"แล้วไง?"

"ถ้าเกิดนายตกหลุมรักฉันขึ้นมานายก็โดนหาว่าเป็นโคแก่กินหญ้าอ่อนนะสิ - -"(เอาสมองส่วนไหนมาคิด///ลอว์)

 

 

................................................................................................

เล่นสงกรานต์ให้สนุกนะจร้าาาา ขอจบแค่นี้ก่อนน้าาา^0^/

ปล.แต่งทีเล่นเหนื่อยแทบตายแต่เพื่อคนอ่านสู้ขาดใจ ^ ^

ปล.1 หายไปนานเหงาไหมจ๊ะ

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา