Unconscious mind to love

   Unconscious mind to love (เผลอใจไปรักเธอ) : ชีวิตของผู้หญิงอย่างฉันต้องวุ่นวายอยู่ในรั้วมหาลัยK เพราะต้องการกลับมาแก้แค้นคนคนหนึ่งแท้ๆเลยเชียว  
                                      swimming festival 
เพลียสุดต้องตื่นมาเรียนเช้ามากฉันแวะมาเข้าห้องน้ำที่ตึกสาขาแฟนของพาสซั่นเรียนอยู่เพราะมันใกล้ที่จอดรถมากปวดฉี่สุดๆ
          "นี่แกจะถึงเทศกาลว่ายน้ำปีที่6ละนะปีหนึ่งแกก็พลาดไปนะเอ้ปีนี้แกจะลงไหมอะ?"เสียงคนคุยกันนอกห้องน้ำเสียงดังเชียว
          "แหมมยัยฟางฉันไม่พลาดหรอกแกก็รู้นะว่างานนี้คนดูทั้งมหาลัยแถมยังได้อวดหุ่นใส่ชุดว่ายน้ำแบบไหนก็ได้คราวนี้แหละพาสซั่นจะได้อึ้งปนหึงฉันไงล่ะ" ห้ะใครนะ พาสซั่นหรอ งั้นแสดงว่ายัยข้างนอกคือแฟนพาสซั่นงั้นหรอเนี่ย
          "555 เอ้แกนี่ร้ายจริงๆเออว่าแต่ปีนี้เค้ารับสมัครผู้หญิงกี่คนวะ 7คนรึเปล่า?"
          "ใช่7คน ทั้'มหาลัยมีแค่7คนเท่านั้นคะแนนมาจากผลการว่ายน้ำและผลโหวตของคนดูและกรรมการปีนี้ฉันต้องดังให้ได้เลยแกแกก็รู้ว่าผู้หญิงที่ได้แข่งขันว่ายน้ำนี้จะได้เป็นพรีเซนเตอร์เครื่องสำอางค์ยี่ห้อดังที่จะติดป้ายโฆษณาไปทั่วมหาลัยและประเทศเลยนะแกแค่1เดียวนะแก"
          "ฉันจะช่วยแกนะเอ้ เพราะแกน่ะทั้งสวยทั้งฮอตมากในโซเชียลและมหาลัยเลยนะ" ถุ้ยๆๆๆแม่เจ้าหลงตัวเองไปไหมจ้ะ?!หึ แข่งว่ายน้ำงั้นหรอ เสร็จโจร ฉันยิ้มสะแหยะรอพวกนั้นออกไปค่อยๆย่องออกไปตามฉันตรงดิ่งไปยังที่ฝ่ายกิจกรรม
          "เออขอโทษนะคะรับสมัครว่ายน้ำรึป่าวคะเทศกาลที่กำลังมาถึง"
          "อ้อ เทศกาลว่ายน้ำหรอโหคนแย่งสมัครเยอะเลยนะตั้งแต่ปีแรกๆหนูนี่โชคดีนะปีนี้เพิ่งมาสมัคร5คนเองเพราะข่าวยังไม่ค่อยดังไม่ไวเหมือนปีก่อนกันความวุ่นวายน่ะ อ่ะใบสมัครกรอกลงตรงนี้เลยนะ" เสียงครูฝ่ายกิจกรรมโวเรื่องเทศกาลว่ายน้ำ หึ นี่ฉันโชคดีจริงๆที่ไม่พลาดเพราะฉันจะต้องใช้เทศกาลนี้ให้เป็นประโยชน์ต่อการชำระแค้นในนี้มันถามว่าคุณว่ายน้ำเก่งแค่ไหนเอาละไงฉันน่ะหรอย้อนไปประวัติชอบว่ายน้ำนะเคยเข้าคอร์สเรียนแต่ก็ไม่รอดกลัวน้ำลึกและยังว่ายน้ำไม่เป็น ซวยละไงยัยแอลเอ้ยย ไม่ๆฉันจะต้องพยายามฉันกรอกไปว่าว่ายน้ำเก่งแบบมือโปรถึงแม้ความเป็นจริงแม้แต่เด็ก5ขวบยังว่ายเก่งกว่าฉันอีกมั้ง เหลือเวลาอีกแค่2อาทิตย์ หุหุฉันว่าหลังจากนี้ฉันต้องจ้างครูมาติวการว่ายน้ำพิเศษแล้วล่ะ
          "นี่พวกแกเมื่อวานฉันไปว่ายน้ำมาฉันเจอโทนี่ด้วยนะไม่เป็นมิตรกับใครในห้องเรียนกินข้าวคนเดียว แต่ที่ชมรมว่ายน้ำข้างผับหมอนั่นกลับรู้จักทุกคนเลยแถมเขาลือกันว่าโทนี่ว่ายน้ำเก่งสุดยอดเลยนะเพราะเคยไปแข่งระดับโลกมาแต่ก็ไม่มีข่าวดังเพราะว่าดันบาดเจ็บก่อนแข่ง"เสียงเพื่อนๆคุยกันขณะที่ฉันง่วงฟุดๆแต่คุยอะไรกันว่ายน้ำๆนะ
          "ยัยปูเมื่อกี้แกพูดว่าอะไรนะ?"ฉันถามยัยปู
         "ฉันกำลังพูดถึงตาโทนี่เพื่อนเลิฟฟ แกไงยัยแอล"
          "จริงหรอ?หมอนั่นน่ะหรอ?" โอ๊ะไม่น่าเชื่อถ้าเก่งระดับนั้นฉันควรจะคว้าตัวมาเป็นครูฝึกสิเอ๊ะแต่ฉันกับหมอนั่นไม่ถูกกันคงไม่ยอมฝึกให้ฉันหรอกมั้ง
        "นี่พวกแกคือจริงๆแล้ว..ฉันมีเรื่อสภาพอ่าคือพวกแกรู้ใช่ไหมว่ามหาลัยเรามีเทศกาลว่ายน้ำแล้วฉันก็สมัครเรียบร้อยแล้ว"
        "ห้ะแกเนี่ยนะ 555ไม่จริงหน่าอย่ามาล้อเล่นนะยะ"ยัยเก้าพูดขำๆประมาณว่าฉันกำลังเล่นมุขตลก
        "(-.-)(_._)"
        "จริงหรอยัยแอล?!" ยัยหมิวถามแบบไม่อยากจะเชื่อ
        "จะบ้าหรอแก!!ใครก็รู้แกน่ะว่ายน้ำไม่เป็นอ่อนหัดกว่าเด็ก5ขวบอีกถ้าเป็นยัยปูก็ว่าไปสิ"นั่นไงยัยหวานเอาปมด้อยฉันมาพูด
        "แล้วแกจะทำไงต่อไปล่ะ?"ยัยแคร์ลายถามอย่างกังวลใจแทน
        "ก็คงต้องไปเรียน"ฉันพูดเสียงอ่อยเบาหวิวยิ่งกว่าขนนกอีกล่ะยังไงก็ตามฉันจะต้องเอานายโทนี่มาเป็น โทเทรนเนอร์ ของฉันให้ได้....!!