ความรักในโรงเรียนลึกลับ

    ฉันชื่อแยมมี่ พ่อกับแม่ฉันเสียชีวิตเพราะอุบัติเหตุรถตกเหว ตั้งแต่ฉันยังจำความไม่ได้ ฉันเลยต้องอาศัยอยู่กับน้า ที่เมือง secret อยู่ทางตอนใต้ของประเทศ แคนนาดา ฟังแค่ชื่อก้อรู้ว่าลึกลับ แถมมองไปทางไหนก้อมีแต่ป่าน่ากลัวเต็มไปหมด บ้านน้าของฉันห่างไกลความเจริญมากไฟฟ้าก้อติด ๆ ดับ ๆ น่ากลัวชะมัดเลย ไม่มีเพื่อนบ้านด้วย มีแต่บ้านน้าฉันตั้งอยู่หลังเดียว

" แยมมี่ เนเน่ ทานข้าวได้แล้วจร้า " ฉันลืมบอกไปว่าน้าฉันก้อมีลูกลูกของน้าฉันชื่อเนเน่เธอเป็นเด็กน่ารัก

ฉันกับเนเน่ก้อเดินลงบรรไดไปพร้อมกัน ก่อนจะถึงโต๊ะอาหารเนเน่หันมายิ้มให้ฉันด้วย

" ทานกันได้แล้วจร้า "

น้ากับอาฉันถูกจับแต่งงานกันตั้งแต่เด็กๆ แบบพวกที่ให้ลูกสาวกับลูกชายของตัวเองแต่งงานกันอะนะ อานั่งที่ตรงหัวโต๊ะ น้าของฉันนั่งตรงทางซ้ายมือ เน่เน่นั่งทางขวามือ ส่วนฉันนั่งข้าง ๆ เนเน่ฉันกำลังจะตักข้าวเข้าปาก ก้อเหลือบไปเห็นสายตาอันน่ากลัวที่มองมาที่ฉันยังกับจะฆ่าฉันงั้นแหละ สายตานั้นคือสายตาของอาฉันเอง ฉันไม่เข้าใจว่าฉันไปทำอะไรให้เค้าทำไมถึงมองเหมือนจะฆ่าฉันอยู่ตลอดเวลา ตั้งแต่ฉันจำความได้ฉันก้อไม่ได้ทำอะไรให้เค้าไม่พอใจเลยนี่นา ช่างเถอะรีบกินดีกว่า

พอฉันกินเสร็จฉันก้อเดินออกมาทางหน้าบ้านแล้วตรงเข้าไปที่บ้านต้นไม้ที่สูงประมาณตึก 2 ชั้นได้มั้ง ฉันปีนเชือกไม้ขึ้นไปบนบ้านต้นไม้ มันทำให้ฉันรู้สึกปลอดภัย แต่ฉันข้องใจใครมันสร้างไว้เนี่ยสูงฉิบหายเลย ขณะที่ฉันกำลังคิดอะไรเพลิน ๆ อยู่ เนเน่ก้อปีนเชือกขึ้นมา

" เนเน่ อย่าขึ้นมานะมันสูง "

" เนเน่จะขึ้นไปหาพี่ "

" ไม่ต้องเดี๋ยวพี่ลงไปหาเอง "

เนเน่ไม่ฟังฉันเลย เนเน่ปืนเชือกขึ้มมาเกือบถึงแล้วแต่ดันล่วงลงไป ฉิบหายแล้ว ทำไงดีเนี่ย

Mintlesty

ฝากวิจารณ์ด้วยนะคะ