The nearness..ความใกล้ชิด

"****ขอบคุณจริงๆที่เธอยังรัก......ไม่เคยเปลี่ยน
ถีงฉันจะดีจะเลวขนาดไหน<3<3<3........
และคนอย่างฉันก็อยากจะขอ...รักเธอตลอดไป
ให้คุ้มกับที่เธอได้ไว้ใจ....ตอบแทนวันนี้ที่ฉันมีเธอ****"
          ปริญเดินร้องเพลงลงมาจากเวที////ผ่ากลางผู้คนในสนามเดินจนมาหยุดตรงหน้าของบัว////คิมและแตงกวาที่ยืนดูเหตุการณ์ห่างๆยิ้มปริ่มด้วยความดีใจที่เห็นเพื่อนมีความสุข////ปริญจับมือบัวและร้องเพลงประโยคสุดท้าย     
   "จะดีจะเลวฉันยังมีเธอ....จะเป็นคนที่รักเธอเสมอ....ตอบแทนวันนี้ที่ฉันมีเธอ"
บัวเบ้หน้าหลบเขินอายหน่อยๆ><///ปริญเห็นบัวเขินก็ยิ่งแหม่เข้าไปอีก
"ให้โอกาสคนอย่างผมหน่อยนะพี่บัว"     ปริญพูดด้วยแววตาจริงใจอย่างที่ไม่เคยมีใครรู้สึกมาก่อน///บัว...เป็นคนแรก!!!!!////คนในสนามพากันฟินไปกับปริญและบัว
"ได้มั้ย......?"       ปริญย้ำคำถาม////และกระตุกบัวเข้ามาใกล้///บัวยั้งตัวเอามือกันระหว่างหน้าตนและปริญเอาไว้
"เอ้อ..เออๆๆๆ.....ก็ได้"    บัวตั้งตัวขึ้นแล้วผลักปริญออกไป    "ออกไปได้แล้ว"
ปริญดีใจมากจับมือบัวอย่างแน่น "จริงนะ"  ปริญถามย้ำความแน่ใจ
"ถามมากเปลี่ยนใจนะเว่ย"  บัวกวนหน่อยๆ
"เอ้ยอย่าๆๆๆ"   ปริญทำท่าคัดค้านเต็มที่   "ฮ่า ฮ่า ฮ่า"บัวหัวเราะอย่างมีความสุข 
.
.
.
.
.
กลับมายังด้านของคิมและแตงกวา
.
.
.
.
ทั้ง2เดินกลับบ้านกันอยู่2คน
"ดีใจเนอะ" แตงกวาเริ่มบทสนทนา
"เรื่องอะไรอ่ะ"
"ก็เรื่องบัวกับปริญไง"
"อ๋อ....เราว่านะคู่นั้นเค้าก็ดูน่ารักดีเนอะ"
"555 คงงั้น"
"อ่ะ....เราให้"  คิมพูดพร้อมยื่นดอกกุหลาบให้แตงกวา
"เฮ้ย!!!!.....ไปซื้อตอนไหน"  แตงกวาถามงง งง...?
"ตอนที่แตงไม่เห็นอ่ะ"คิมตอนกวนๆ///พร้อมยักคิ้วหน่อยๆ
"กวนอ๋อ"  แตงกวาถามหาเรื่องหน่อย
"ป่าว....."คิมกวนต่อ
"ได้"  แตงกวาทำ่าโมโหหน่อยพร้อมพยักหน้า////แตงกวาดึงหมวกออกมาจาหัวคิมและวิ่งออกมา////
"เอามานะแตงกวา...."คิมวิ่งตามจะเอาหมวก
"แบร่ๆๆๆๆๆๆๆ"   แตงกวายั่วคิม
"อย่าให้จับได้นะ"   คิมขู่หยอกๆแล้ววิ่งตามไป
ทั้งวิ่งไล่กันอยู่ในสวนสาธารณะที่เป็นทางผ่านจะถึงบ้าน