แลกเปลี่ยนหัวใจกับนายตัวร้ายสุดฮอต

7.8

เขียนโดย poppysuk

วันที่ 19 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 00.19 น.

  23 ตอน
  7 วิจารณ์
  22.85K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 21 เมษายน พ.ศ. 2557 01.53 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

18) เกมกินวิบาก

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

เช้าวันต่อมา                                                                                                                                                                          

“คืนดีกับหมอนั่นแล้วเหรอ อธิบายมาเดี๋ยวนี้”ยัยมิกซ์เดินเข้ามาลากตัวฉันออกไป เมื่อคืนอุส่ารีบนอน ตอนเช้าก็อุส่ารีบตื่นก่อน สุดท้ายก็หนีไม่พ้นอยู่ดี T^T

 “ป่าว ฉันเดินไม่ไหว หมอนั่นก็เลยอุ้มฉันก็แค่นั้น ไม่มีอะไรสักหน่อย”                                             

“ให้มันจริงเหอะ ฉันไม่อยากให้แกเจ็บอีก” 

“รู้แล้วน่า” ฉันก็ยังชอบคลาสเหมือนเดิม หมอนั่นแค่ทำดีแค่นี้มันไม่สามารถเปลี่ยนใจฉันได้หรอกจริงไหม!!                                                                                                          

“ปริ้นซ์สู้ๆนะค่ะ รถเมล์จะเป็นกำลังใจให้”                                                                                                                                           

“ปริ้นซ์สู้ๆนะค่ะปอเชียร์อยู่ อร๊าย >///< น่ารักอ่ะเค้ายิ้มให้ฉันด้วย”                                                                                                       

“ยัยแอปสู้ๆนะ”ยัยมิกซ์ตะโกนเชียร์ฉันพลางชูสองนิ้ว ไม่ต้องสงสัยว่าทำไมเพื่อนๆถึงส่งเสียงเชียร์ฉันกับหมอนี่ ก็เพราะว่าฉันกำลังจะแข่งกินวิบากกันน่ะสิ     ฉันเกลียดเกมนี้มากที่สุดเลยอยากจะบอก  >o<                                                                                                                                                                                           

“ปี๊ด!!!”สิ้นเสียงนกหวีด ฉันกับหมอนี่ก็พากันวิ่งไปด่านแรก คือเป่าแป้งหาเหรียญบาท                                                                                

“ฟู่ๆๆ”ฉันกับหมอนี่เป่ากันจนหน้าขาวโพลนไปด้วยแป้ง ด่านแรกฉันก็แทบจะสำลักแป้งซะแล้ว     T^T                                                  

“เธอคาบเหรียญนั่นขึ้นมาสิ”

“นายก็คาบสิ เร็วๆเข้าคู่อื่นเค้าไปด่านอื่นกันแล้วนะ”

“คาบขึ้นมา”

“ว๊าย!!ไอ้บ้านี่นายกดหัวฉันเลยเหรอ”

“คาบเส่!!เดี๋ยวก็แพ้หรอก”หมอนี่ไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษเอาซะเลย แทนที่จะเป็นคนคาบดันให้ฉันคาบดีที่สุด ฮึ่ย!!

ในที่สุดก็ผ่านมาได้อย่างทุลักทุเล ด่านต่อไปด่านที่ 2 ก็คือฉันกับหมอนี่ต้องกินแอปเปิ้ลที่แขวนไว้ให้หมดโดยห้ามใช้มือจับ แล้วจะกินยังไงล่ะที่นี้อะ =_=;                              

“เดี๋ยวฉันจะกัดไว้นายก็รีบกินซะแล้วก็สลับกัน”ฉันบอกก่อนจะกัดแอปเปิ้ลนั่นไว้ เราสองคนผลัดกันกินผลัดกันกัด จบเกมนี้ปากฉันต้องใหญ่ขี้นกว่าเดิมแหงเลย

“งับ!!”ฉันกับหมอนี่กัดพร้อมกัน ไม่รู้ทำไมฉันกับหมอนี่สบตากันโดยอย่างไม่มีใครจะละสายตาออกจากกัน และไม่รู้ทำไม ฉันถึงได้รู้สึกแปลกๆอีกครั้งเมื่อมองหน้าผู้ชายคนนี้ผู้ชายที่ฉันเคยมีความรู้สึกดีๆให้

“ปริ้นซ์ไปต่อสิค่ะ เดี๋ยวแพ้นะ”เสียงยัยปันปันตะโกนบอกทำให้ฉันกับหมอนี่ผละออกจากกันแล้วไปต่อ

ด่านที่ 3 กินขนมโก๋กับน้ำแปปซี่ให้หมด ฉันกับหมอนี่แบ่งกันคนละครึ่ง ฟืดคอชะมัด

 “แค่กๆ”ฉันคว้าน้ำแปปซี่ขึ้นมาดื่ม ไอ้ขนมบ้าทำให้ฉันเกือบจะติดคอ

“แค่กๆยัยบ้าเอ้ย!! ยาดเข้ามาทามมายแค่กๆ”

“ก็ฉันกินไม่เข้าแล้วนิหน่า กินๆเข้าไปเหอะน่า”ฉันยื่นแปปซี่ให้หมอนี่ที่ถูกฉันยัดขนมโก๋เข้าปาก หมอนี่มองหน้าฉันอย่างเคืองๆก่อนจะหยิบแปปซี่ไปดื่ม 555 ตลกชะมัดเลย หมดสภาพ ^^แต่ถึงยังไงหมอนี่ก็ยังดูดี เอ๊ะ!แล้วฉันจะชมทำไม ??

“สภาพเธอตอนนี้ ขี้เหร่กว่าเดิมเป็นล้านเท่าเลย ฮ่าๆ”หมอนั่นพูดพลางชี้หน้าหัวเราะเยาะฉัน   ฉันขอถอนคำพูดดด!!!                                                                            

“นายดูดีจังเลยนิ หน้าวอกอย่างกับลิง”

“ถ้าฉันหน้าลิงเธอมันก็ยัยชะนีหน้าวอก”

“นะนายว่าฉันเหรอ นายก็ไอ้หน้าแพะ”                     

”ยัยหน้าแมว”

“ไอ้หน้าไก่” ฉันกับหมอนั่นเถียงกันไปมาอย่างไม่มีใครยอมใคร                                                                                            

“ยัยไข่ดาว” กรี๊ด!!คำนี้แรงเกินไปแล้วนะ ว่าอย่างอื่นพอทนแต่พูดถึงเรื่องหน้าอกฉันไม่ยอม!! >0<

“ไอ้ลิงกังนายอย่าอยู่เลย”ฉันทุบหมอนั่นอย่างโมโห ว่าอย่างอื่นยังไม่แค้นเท่าคำนี้เลย ไข่ดาวงั้นเหรอ!! ถึงฉันจะมีน้อยแต่ฉันก็ไม่ชอบให้ใครมาว่าของฉันนะ >O<                          

“โอ๊ย!!ยัยบ้าเจ็บนะ”   

“เหรอ!!นี่แหนะๆๆๆๆบังอาจมาว่าฉัน”ฉันตีหมอนั่นรั่วอย่างไม่ยอมหยุดง่ายๆ ไม่สนใจอะไรทั้งนั้นแล้วตอนนี้ฉันต้องสั่งสอนหมอนี่ก่อนว่าอย่ามาลามปามว่าหน้าอกฉันนน !!! >O<                                                      

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา