แลกเปลี่ยนหัวใจกับนายตัวร้ายสุดฮอต

7.8

เขียนโดย poppysuk

วันที่ 19 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 00.19 น.

  23 ตอน
  7 วิจารณ์
  23.16K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 21 เมษายน พ.ศ. 2557 01.53 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

18) เกมกินวิบาก

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
เช้าวันต่อมา                                                                                                                                                                          
“คืนดีกับหมอนั่นแล้วเหรอ อธิบายมาเดี๋ยวนี้”ยัยมิกซ์เดินเข้ามาลากตัวฉันออกไป เมื่อคืนอุส่ารีบนอน ตอนเช้าก็อุส่ารีบตื่นก่อน สุดท้ายก็หนีไม่พ้นอยู่ดี T^T
 “ป่าว ฉันเดินไม่ไหว หมอนั่นก็เลยอุ้มฉันก็แค่นั้น ไม่มีอะไรสักหน่อย”                                             
“ให้มันจริงเหอะ ฉันไม่อยากให้แกเจ็บอีก” 
“รู้แล้วน่า” ฉันก็ยังชอบคลาสเหมือนเดิม หมอนั่นแค่ทำดีแค่นี้มันไม่สามารถเปลี่ยนใจฉันได้หรอกจริงไหม!!                                                                                                          
“ปริ้นซ์สู้ๆนะค่ะ รถเมล์จะเป็นกำลังใจให้”                                                                                                                                           
“ปริ้นซ์สู้ๆนะค่ะปอเชียร์อยู่ อร๊าย >///< น่ารักอ่ะเค้ายิ้มให้ฉันด้วย”                                                                                                       
“ยัยแอปสู้ๆนะ”ยัยมิกซ์ตะโกนเชียร์ฉันพลางชูสองนิ้ว ไม่ต้องสงสัยว่าทำไมเพื่อนๆถึงส่งเสียงเชียร์ฉันกับหมอนี่ ก็เพราะว่าฉันกำลังจะแข่งกินวิบากกันน่ะสิ     ฉันเกลียดเกมนี้มากที่สุดเลยอยากจะบอก  >o<                                                                                                                                                                                           
“ปี๊ด!!!”สิ้นเสียงนกหวีด ฉันกับหมอนี่ก็พากันวิ่งไปด่านแรก คือเป่าแป้งหาเหรียญบาท                                                                                
“ฟู่ๆๆ”ฉันกับหมอนี่เป่ากันจนหน้าขาวโพลนไปด้วยแป้ง ด่านแรกฉันก็แทบจะสำลักแป้งซะแล้ว     T^T                                                  
“เธอคาบเหรียญนั่นขึ้นมาสิ”
“นายก็คาบสิ เร็วๆเข้าคู่อื่นเค้าไปด่านอื่นกันแล้วนะ”
“คาบขึ้นมา”
“ว๊าย!!ไอ้บ้านี่นายกดหัวฉันเลยเหรอ”
“คาบเส่!!เดี๋ยวก็แพ้หรอก”หมอนี่ไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษเอาซะเลย แทนที่จะเป็นคนคาบดันให้ฉันคาบดีที่สุด ฮึ่ย!!
ในที่สุดก็ผ่านมาได้อย่างทุลักทุเล ด่านต่อไปด่านที่ 2 ก็คือฉันกับหมอนี่ต้องกินแอปเปิ้ลที่แขวนไว้ให้หมดโดยห้ามใช้มือจับ แล้วจะกินยังไงล่ะที่นี้อะ =_=;                              
“เดี๋ยวฉันจะกัดไว้นายก็รีบกินซะแล้วก็สลับกัน”ฉันบอกก่อนจะกัดแอปเปิ้ลนั่นไว้ เราสองคนผลัดกันกินผลัดกันกัด จบเกมนี้ปากฉันต้องใหญ่ขี้นกว่าเดิมแหงเลย
“งับ!!”ฉันกับหมอนี่กัดพร้อมกัน ไม่รู้ทำไมฉันกับหมอนี่สบตากันโดยอย่างไม่มีใครจะละสายตาออกจากกัน และไม่รู้ทำไม ฉันถึงได้รู้สึกแปลกๆอีกครั้งเมื่อมองหน้าผู้ชายคนนี้ผู้ชายที่ฉันเคยมีความรู้สึกดีๆให้
“ปริ้นซ์ไปต่อสิค่ะ เดี๋ยวแพ้นะ”เสียงยัยปันปันตะโกนบอกทำให้ฉันกับหมอนี่ผละออกจากกันแล้วไปต่อ
ด่านที่ 3 กินขนมโก๋กับน้ำแปปซี่ให้หมด ฉันกับหมอนี่แบ่งกันคนละครึ่ง ฟืดคอชะมัด
 “แค่กๆ”ฉันคว้าน้ำแปปซี่ขึ้นมาดื่ม ไอ้ขนมบ้าทำให้ฉันเกือบจะติดคอ
“แค่กๆยัยบ้าเอ้ย!! ยาดเข้ามาทามมายแค่กๆ”
“ก็ฉันกินไม่เข้าแล้วนิหน่า กินๆเข้าไปเหอะน่า”ฉันยื่นแปปซี่ให้หมอนี่ที่ถูกฉันยัดขนมโก๋เข้าปาก หมอนี่มองหน้าฉันอย่างเคืองๆก่อนจะหยิบแปปซี่ไปดื่ม 555 ตลกชะมัดเลย หมดสภาพ ^^แต่ถึงยังไงหมอนี่ก็ยังดูดี เอ๊ะ!แล้วฉันจะชมทำไม ??
“สภาพเธอตอนนี้ ขี้เหร่กว่าเดิมเป็นล้านเท่าเลย ฮ่าๆ”หมอนั่นพูดพลางชี้หน้าหัวเราะเยาะฉัน   ฉันขอถอนคำพูดดด!!!                                                                            
“นายดูดีจังเลยนิ หน้าวอกอย่างกับลิง”
“ถ้าฉันหน้าลิงเธอมันก็ยัยชะนีหน้าวอก”
“นะนายว่าฉันเหรอ นายก็ไอ้หน้าแพะ”                     
”ยัยหน้าแมว”
“ไอ้หน้าไก่” ฉันกับหมอนั่นเถียงกันไปมาอย่างไม่มีใครยอมใคร                                                                                            
“ยัยไข่ดาว” กรี๊ด!!คำนี้แรงเกินไปแล้วนะ ว่าอย่างอื่นพอทนแต่พูดถึงเรื่องหน้าอกฉันไม่ยอม!! >0<
“ไอ้ลิงกังนายอย่าอยู่เลย”ฉันทุบหมอนั่นอย่างโมโห ว่าอย่างอื่นยังไม่แค้นเท่าคำนี้เลย ไข่ดาวงั้นเหรอ!! ถึงฉันจะมีน้อยแต่ฉันก็ไม่ชอบให้ใครมาว่าของฉันนะ >O<                          
“โอ๊ย!!ยัยบ้าเจ็บนะ”   
“เหรอ!!นี่แหนะๆๆๆๆบังอาจมาว่าฉัน”ฉันตีหมอนั่นรั่วอย่างไม่ยอมหยุดง่ายๆ ไม่สนใจอะไรทั้งนั้นแล้วตอนนี้ฉันต้องสั่งสอนหมอนี่ก่อนว่าอย่ามาลามปามว่าหน้าอกฉันนน !!! >O<                                                      
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา