เรื่องสั้น

และแล้วความสัมพันธ์ของทั้งคู่ก็เริ่มดีขึ้นและแน่นแฟ้นกันมากยิ่งขึ้นเริ่มจากอาบน้ำให้กันยันดูดน้ำบนเตียง
แอล : เราเป็นแฟนกันนะครับ แซด // มอง
แซด : อะ...เอ่อ คะ...ครับ // หน้าแดงฉ่า
แอล : // กอด
แซด : // ก้มหน้าเขิน
 
จนกระทั่งวันหนึ่ง วันที่แสนวุ่นวายก็เริ่มต้นขึ้น
 
เอ็น : อ๊าก!!! ตายแน่ๆ ทำไงดีๆ // เดินวนไปวนมา
เอ็ม : ขอโทษนะครับ เกิดอะไรขึ้นเหรอครับ มีอะไรให้ผมช่วยรึเปล่าครับ // เดินเข้ามาถามอีกฝ่ายอย่างสุภาพ
เอ็น : หลานผมเขาเมาค้าง น่ะครับแล้วเพื่อนเขาก็มารับโทรศัพท์ตอนที่ผมบอกวิธีแก้เมาให้หลาน น่ะครับ // บอกอย่างร้อนรน
เอ็ม : ก็ไม่เห็นเป็นอะไรนิครับ // บอกอย่างงงๆ
แอล : มีอะไรรึเปล่าครับ // เดินเข้ามาถาม
เอ็ม : ไม่มีอะไรมากหรอกครับ เขาใจคอไม่ดีที่เพื่อนของหลานเขารู้ว่าหลานเมาค้าง น่ะครับ // บอกไม่ตามความจริง
แซด : อะไรนะครับ อย่างเคเนี้ยนะครับเมาค้าง ไม่จริงหรอกน่าครับ เคไม่ดื่มของมึนเมาไม่ใช่เหรอครับ // เดินเขามา // ตะโกนถามอย่างตกใจ
แอล : เอ็ม ช่วยหานักสืบที่นะครับ ช่วยให้เขาตามทั้งสองคนห่างๆแล้วตามรายงานตลอดด้วยนะครับ // บกเสียงนิ่งๆ
เอ็ม : ครับ // โทรหานักสืบประจำตระกูล
แอล : เล่าให้ผมฟังได้รึเปล่าครับคุณอา // มองเชิงบังคับ
เอ็น : ขอโทษนะครับ มันเป็นความลับครับ // บอกอีกฝ่ายด้วยเสียงที่อ่อนโยน
แซด : แม้แต่กับเพื่อนเหรอครับ // มอง
เอ็น : ครับ เรื่องบางเรื่องก็ต้องเป็นความลับครับ // ตอบกลับอย่างใจเย็น
เอ็ม : เล่าเท่าที่คุณจะสามารถบอกได้ก็ได้ครับ // ถามคนที่ใจคอไม่ค่อยดี // มอง
เอ็น : คุณไอเขารู้เรื่องที่เคเป็นคนยังไงน่ะครับ // ยิ้มเนือยๆ
แอล : ยังไงครับ งง // มอง
เอ็น : เค ไม่ใช่ เค ไงครับ ^^ // ยิ้ม
นักสืบคนที่1: ไม่พบประวัติของคนชื่อเคครับ เราให้คนตามเขาไปแล้วครับ แต่คลาดกันเพราะเขาไหวตัวได้เร็วมากเลยครับ ตอนนี้กำลังตามหาอยู่ครับ ส่วนคุณไอ เพลย์บอยเหมือนตอนมัธยมต้นครับ ยังคงเที่ยวกลางคืนทุกวันครับ เราให้คนติดตามอยู่ครับ // ยืนตรงรายงานความคืบหน้า
เอ็น : หึ // เดินกลับห้องพัก
 
ณ ห้องพัก ในรีสอร์ทบนเกาะ
 
เอ็น : น้อง พีวี ตอนนี้เขาสืบเรื่องพี่ พีเค แล้วนะครับ // บอกคนอีกฟากด้วยเสียงที่ได้ยินกันเพียงสองคน
วี : แล้วพี่เครู้รึยังคะ // ถามอย่างเป็นห่วงคนเป็นพี่
เค : รู้แล้วค่ะ น้องวีไม่ต้องเป็นห่วงนะครับ อยู่ทางโน้นรักษาสุขภาพด้วยนะครับ พี่เป็นห่วง // บอกอีกฝ่ายอย่างเป็นห่วงเช่นกัน
เอ็น : งั้นแค่นี้ก่อนนะครับ หลานๆ อีกอย่างอย่าลืมบอกพี่ๆเขาด้วยนะครับ // บอกเสียงเบาหากแต่คนอีกสองคนกลับได้ยิน
วี & เค : ค่ะ / ครับ
เอ็ม : คุยกับใครเหรอครับ // มองอย่างจับผิด
เอ็น : น้องวีครับ // มองตอบด้วยท่าทีนิ่งๆ
เอ็ม : ครับ งั้นเราไปฟังเรื่องที่ผมให้นักสืบ สืบให้ดีกว่านะครับ // ยิ้มเยาะนิดๆ
เอ็น : ครับ // ก้มหน้าเดินตาม