Is you my girlพลิกล็อคสุดเพี้ยนเขียนหัวใจหนุ่มTOP5
8.8
เขียนโดย 
Aum_Aim
วันที่ 27 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 09.12 น.
7 บท
2 วิจารณ์
9,676 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 2 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 13.21 น. โดย เจ้าของนิยาย
แชร์นิยาย
1)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความบทที่ 1
ดวงตะวันกำลังจะลับขอบฟ้า เด็กสาวแสนน่ารักและบอบบาง เดินกลับบ้านของเธอเพียงลำพัง ในขณะที่เธอนั้นเดินมาถึงทางเปลี่ยว
หมับ!!
“เอ๊ะ!!”
“ไปไหนจ๊ะสาวน้อย”
“ให้พี่ไปส่งไหม??” มีผู้ประสงค์ร้าย 3 คนดักรอเธออยู่ข้างทาง
“เออ คือ ไม่เป็นไรค่ะ” สาวน้อยพยายามจะบิดข้อมือเพื่อให้ถูกปลดปล่อยจากการพรรณนาการของชายร่างยักษ์
“ก็บอกว่าจะไปส่งไง ไปขึ้นสวรรค์กับพี่นะสาวน้อย” ยังไม่ทันตั้งตัว หมัดหนักๆ ของชายอีกคนกลับกระแทกใส่หน้าท้องเธออย่างจัง
“โอ๊ยย!! ปล่อย.....นะ” ทันทีที่พูดจบประโยชน์ สาวน้อยผู้เคราะห์ร้ายสติเลือนหายไปในทันใด
“ทำร้ายผู้หญิงไม่มีทางสู้แบบนี้มันจะเกินไปหน่อยแล้วมั้งแก” เสียงทุ้มหลุดมาจากทางด้านหลัง
“เฮ้ย เกี่ยวอะไรกับแกว่ะ” ชายร่างยักษ์คนหนึ่งพูดขึ้น
“เอ๊ะ นี่มัน จังเกอร์ หนุ่มฮอตอันดับ 5 ของเมืองเรานี่หว่า”
“ก็นะมาได้จังหวะ อยากจะซัดหน้าแกให้เละคามือเลย หมั่นไส้ว่ะ” ชายอีกคนพูดขึ้น
“นี่พวกแกแค้นที่ฉันหล่อและเพอร์เฟกกว่าใช่ไหม” จังเกอร์พูด
“แล้วไงว่ะ วันนี้แหละจะซัดหน้าหล่อๆ ของแก ให้มันเละเหมือนผีไปเลย” โจรคนหนึ่งพูดขึ้น
“คิดจะทำร้ายกันแบบนี้ก็สวยสิพวก ไม่รู้จัก จังเกอร์ซะแล้ว”
“ฮ่าๆ วันนี้แกตายแน่ ไอ้จังเกอร์” ชายร่างยักษ์คนหนึ่งถลาเข้ามาหาจังเกอร์ตรงๆ ถึงแม้ว่าตัวของเขาจะใหญ่ว่าจังเกอร์เกือบเท่าตัวแต่จังเกอร์ก็ไม่กลัวเลยแม้แต่น้อย กลับทุ้มเจ้าหมีควายนั่นลงกลับพื้นอย่างแรงจน เลือดสีแดงล้นทะลักออกมาจากบาดแผล บนหัวนองท้วมพื้นที่นั้นทันที
“หนอยแนะแก บังอาจทำร้ายเพื่อนฉันหรอ แกตาย” ชายร่างยักษ์อีกคนวิ่งเข้ามาหาจังเกอร์ด้วยความเร็วสูงก่อนจะถูกเท้าหนาๆ ของจังเกอร์ถีบเข้าให้อย่างจัง ลองไปนอนกองกับพื้นอีกราย
“แก แก ตาย” โจรคนสุดท้ายชักมีดพกที่อยู่ตรงขอบกางเกงข้างซ้ายออกมาเตรียมที่จะแทงจังเกอร์ แต่เขาหลบ ทำให้มีดเฉียดแขน เลือดไหลออกมาเล็กน้อย แต่ก็ไม่เป็นอุปสรรคสำหรับจังเกอร์ เขาล็อคแขนโจรที่มีมีดกำไว้ หักแขนจนเจ้ายักษ์ยอมปล่อยมีดลง แล้วตามด้วยเข่าสัดไปที่หน้าท้อง 2-3 ที เรียบร้อยไปอีกราย
“โธ่ เห็นเป็นโจรนึกว่าฝีมือจะดีกว่านี้สะอีก สุดท้ายก็ดีกว่าตีกับกระสอบทรายนิดหน่อยเท่านั้นเอง”
“หนอยแนะ แก ฝากไว้ก่อนเหอะ” พวกโจรวิ่งหนีกันหางจุกตูด
“แล้วจะเอายังไงกับยัยนีดีนะ” จังเกอร์เหลือบไปเห็นร่างบางที่นอนกองอยู่กับพื้นแบบไม่ได้สติ ก่อนจะอุ้มร่างของหญิงสาวขึ้นแล้วเดินตรงกลับไปยังบ้านพักในป่าของตัวเขาเอง
เขาวางร่างบางอย่างเบามือลงกับโซฟาที่อยู่ในห้องรับแขก เตรียมผ้าและน้ำ มาเช็ดตัวให้กับหญิงสาวที่ดูน่ารัก
บอบบาง ผิวขาวเนียนแก้มแดงอมชมพู ริมฝีปากเรียวสวยน่าสัมผัส
“เธอเป็นใครเนี่ย ฟื้นสักทีสิยัยบ้า แค่โดนหมัดสัดตรงหน้าท้องเองนะ”
“แม่จ๋า แม่จ๋า ช่วยหนูด้วย ฮือๆๆ” ร่างบางโผล่เข้ากอดจังเกอร์แล้วร้องไห้เบาๆ เขายกมือขึ้นลูบหัวเธออย่างเบามือ ราวกับกำลังปลอบเธออยู่
“เธอปลอดภัยแล้วน่า”
“เอ๊ะ!! นีมันเสียงผู้ชายนิ” เธอละกอดจากจังเกอร์แล้วสบตาเขา
“ก็ฉันเห็นเธอกำลังจะโดนโจรพวกนั้นทำร้ายอยู่นี่นาก็เลยเข้าไปช่วยน่ะ”
“เจ้าชายยยย ^O^” หญิงสาวทำตาแวววาว
“อะเออ - -" ฉันไม่ได้ชื่อเจ้าชายนะ ฉันชื่อจังเกอร์”
“ฉันขอเรียกว่า ’เจ้าชาย’ นะค่ะ”
“เอ่อ ตามใจสิ (ยัยนี่เพี้ยนแน่ๆ - -") ”
“เจ้าชายค่ะ แล้วที่นี่ที่ไหน”
“บ้านฉันน่ะ ว่าแต่ เธอชื่ออะไรน่ะ”
“เจ้าหญิง ^O^”
“ชื่อเจ้าหญิงหรอ??”
“เปล่า”
“อ่าว ฉันถามชื่อเธอนะ ยัยบ๊อง”
“ก็ให้เรียกเจ้าหญิง ^O^”
“หะ ให้ฉันเรียกเธอว่าเจ้าหญิง - -" ”
“ใช่ คุณเป็นเจ้าชาย ส่วนฉันเป็นเจ้าหญิงไง”
“บ๊องกันใหญ่แล้ว ฉันชื่อจังเกอร์ หนุ่มฮอตอันดับ 5 ที่ใครๆ ก็อยากเป็นแฟน”
“หรอ ไม่รู้จัก 5 อันดับอะไรกัน”
“อ่าว แล้วเธอบ้านอยู่ไหนน่ะ”
“ลืม”
“ลืมหรอ เฮ้ย!! ลืมบ้านตัวเองเนี่ยนะ คนบ้าไรเนี่ย”
“ตอนนี้กี่โมงแล้วค่ะ”
“3 ทุ่ม”
“งั้น ราตรีสวัสค่ะ” หญิงสาวเดินขึ้นไปบนห้องของจังเกอร์แล้วล้มลงนอนบนเตียงนุ่มของเขาอย่างสบายใจ
“นี่เธอ จะไม่กลับบ้านแล้วหรอไง”
“ก็มันดึกแล้วนี่ค่ะ”
“น้ำก็ยังไม่ได้อาบแล้วมานอนเตียงฉันได้ไง ลุกไปเลยนะ”
“อ๊ะ จิงสิ ลืมอาบน้ำอะ”
“ห้องน้ำอยู่ทางโน้น เดียวฉันจะเอาเสื้อผ้ามาให้เปลี่ยนแล้วกัน”
“ค่ะ ^O^” หญิงสาวรวบผมขึ้นเกล้าเผยรูปหน้าเรียวสวย ก่อนจะเดินเข้าไปให้ห้องน้ำตามใจชอบ ทิ้งให้เจ้าของบ้านยืนทำหน้ามุ้ยอยู่ตรงนั้น
“นี่ เสื้อผ้าเธอวางอยู่ตรงนี้นะ” (ตะโกน)
ไม่นานร่างบางก็เดินออกมาจากห้องน้ำทั้งตัวเปียกโชก จังเกอร์ยกมือกุมขมับทันที
“จะทำอะไรให้มันปกปิดบ้างจะได้ไหม”
“ก็ออกไปสิค่ะ”
“นี่มันห้องฉัน”
“ถ้าไม่ออก ฉันก็จะแก้มันตรงนี้แหละค่ะ” ทำท่าจะแก้ผ้า
“เฮ้ย!! อย่าเพิ่ง ออกไปแล้ว” จังเกอร์รีบเดินออกไปในทันที
“จะบ้าตายผู้หญิงอะไรกันวะ หน้าตาก็น่ารัก แต่บ๊องมากเลย จะแก้ผ้าให้ผู้ชายดูบ้ารึไง เธอทำแบบนี้กับผู้ชายทุกคนหรือเปล่านะ” จังเกอร์หันไปมองที่ประตูห้องก่อนเดินไปนอนที่โซฟา
ย่อง ย่อง ย่อง หญิงสาวย่องเบาที่สุดในชีวิต เพื่อไปดูคนที่นอนอยู่บนโซฟาในห้องรับแขก ในมือเธอถือผ้าห่ม 1 ผืน เธอมองดูหน้าตาร่างสูงที่นอนหลับสนิทก่อนจะเอาผ้าห่มคุมไปบนตัวของชายหนุ่มแต่เธอกลับถูกล็อคไว้ในอ้อมกอดที่แสนอบอุ่นของเขา
"อ๊ะ ปล่อยนะ"
"...." เขาไม่ตอบแต่กอดเธอแน่นกว่าเดิม เธอพยายามดิ้นอย่างสุดกำลังที่มี แต่ก็ไม่อาจหลุดจากอ้อมกอดของเขาได้เลย
"อยู่นิ่งๆ สิ ซิฟเฟ่น"
"ซิฟเฟ่น ใครกันหรอ??"
"..." ความเงียบยิ่งทำให้หญิงสาวเกิดความสงสัยไปใหญ่
"นี่เขาละเมอหรอ" หญิงสาวเงยขึ้นมามองใบหน้าคมคายไร้ที่ติของเขาอีกครั้ง ตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ที่เธอเผลอหลับไปในอ้อมกอดของเขา ความรู้สึกนี่มาจากไหนไม่รู้ รู้แต่ว่าอยากจะนอนอยู่ในอ้อมกอดนี้ตลอดไป ไม่อยากตื่นขึ้นมาอีกเลย
อะแห่มๆๆๆ คู่นี้หวานกันตั้งแต่ต้นเรื่องเลยอะเปลี่ยนจากนางเอกเป็นคนเขียนได้ไหม? เขียนเองฟินเอง (บ้า - -'' )ว่าแต่ ซิฟเฟ่นนี่ใครอะ อยากรู้แล้วใช่ไหม ก็ฝากติดตามตอนต่อไปด้วยนะค่ะ
ดวงตะวันกำลังจะลับขอบฟ้า เด็กสาวแสนน่ารักและบอบบาง เดินกลับบ้านของเธอเพียงลำพัง ในขณะที่เธอนั้นเดินมาถึงทางเปลี่ยว
หมับ!!
“เอ๊ะ!!”
“ไปไหนจ๊ะสาวน้อย”
“ให้พี่ไปส่งไหม??” มีผู้ประสงค์ร้าย 3 คนดักรอเธออยู่ข้างทาง
“เออ คือ ไม่เป็นไรค่ะ” สาวน้อยพยายามจะบิดข้อมือเพื่อให้ถูกปลดปล่อยจากการพรรณนาการของชายร่างยักษ์
“ก็บอกว่าจะไปส่งไง ไปขึ้นสวรรค์กับพี่นะสาวน้อย” ยังไม่ทันตั้งตัว หมัดหนักๆ ของชายอีกคนกลับกระแทกใส่หน้าท้องเธออย่างจัง
“โอ๊ยย!! ปล่อย.....นะ” ทันทีที่พูดจบประโยชน์ สาวน้อยผู้เคราะห์ร้ายสติเลือนหายไปในทันใด
“ทำร้ายผู้หญิงไม่มีทางสู้แบบนี้มันจะเกินไปหน่อยแล้วมั้งแก” เสียงทุ้มหลุดมาจากทางด้านหลัง
“เฮ้ย เกี่ยวอะไรกับแกว่ะ” ชายร่างยักษ์คนหนึ่งพูดขึ้น
“เอ๊ะ นี่มัน จังเกอร์ หนุ่มฮอตอันดับ 5 ของเมืองเรานี่หว่า”
“ก็นะมาได้จังหวะ อยากจะซัดหน้าแกให้เละคามือเลย หมั่นไส้ว่ะ” ชายอีกคนพูดขึ้น
“นี่พวกแกแค้นที่ฉันหล่อและเพอร์เฟกกว่าใช่ไหม” จังเกอร์พูด
“แล้วไงว่ะ วันนี้แหละจะซัดหน้าหล่อๆ ของแก ให้มันเละเหมือนผีไปเลย” โจรคนหนึ่งพูดขึ้น
“คิดจะทำร้ายกันแบบนี้ก็สวยสิพวก ไม่รู้จัก จังเกอร์ซะแล้ว”
“ฮ่าๆ วันนี้แกตายแน่ ไอ้จังเกอร์” ชายร่างยักษ์คนหนึ่งถลาเข้ามาหาจังเกอร์ตรงๆ ถึงแม้ว่าตัวของเขาจะใหญ่ว่าจังเกอร์เกือบเท่าตัวแต่จังเกอร์ก็ไม่กลัวเลยแม้แต่น้อย กลับทุ้มเจ้าหมีควายนั่นลงกลับพื้นอย่างแรงจน เลือดสีแดงล้นทะลักออกมาจากบาดแผล บนหัวนองท้วมพื้นที่นั้นทันที
“หนอยแนะแก บังอาจทำร้ายเพื่อนฉันหรอ แกตาย” ชายร่างยักษ์อีกคนวิ่งเข้ามาหาจังเกอร์ด้วยความเร็วสูงก่อนจะถูกเท้าหนาๆ ของจังเกอร์ถีบเข้าให้อย่างจัง ลองไปนอนกองกับพื้นอีกราย
“แก แก ตาย” โจรคนสุดท้ายชักมีดพกที่อยู่ตรงขอบกางเกงข้างซ้ายออกมาเตรียมที่จะแทงจังเกอร์ แต่เขาหลบ ทำให้มีดเฉียดแขน เลือดไหลออกมาเล็กน้อย แต่ก็ไม่เป็นอุปสรรคสำหรับจังเกอร์ เขาล็อคแขนโจรที่มีมีดกำไว้ หักแขนจนเจ้ายักษ์ยอมปล่อยมีดลง แล้วตามด้วยเข่าสัดไปที่หน้าท้อง 2-3 ที เรียบร้อยไปอีกราย
“โธ่ เห็นเป็นโจรนึกว่าฝีมือจะดีกว่านี้สะอีก สุดท้ายก็ดีกว่าตีกับกระสอบทรายนิดหน่อยเท่านั้นเอง”
“หนอยแนะ แก ฝากไว้ก่อนเหอะ” พวกโจรวิ่งหนีกันหางจุกตูด
“แล้วจะเอายังไงกับยัยนีดีนะ” จังเกอร์เหลือบไปเห็นร่างบางที่นอนกองอยู่กับพื้นแบบไม่ได้สติ ก่อนจะอุ้มร่างของหญิงสาวขึ้นแล้วเดินตรงกลับไปยังบ้านพักในป่าของตัวเขาเอง
เขาวางร่างบางอย่างเบามือลงกับโซฟาที่อยู่ในห้องรับแขก เตรียมผ้าและน้ำ มาเช็ดตัวให้กับหญิงสาวที่ดูน่ารัก
บอบบาง ผิวขาวเนียนแก้มแดงอมชมพู ริมฝีปากเรียวสวยน่าสัมผัส
“เธอเป็นใครเนี่ย ฟื้นสักทีสิยัยบ้า แค่โดนหมัดสัดตรงหน้าท้องเองนะ”
“แม่จ๋า แม่จ๋า ช่วยหนูด้วย ฮือๆๆ” ร่างบางโผล่เข้ากอดจังเกอร์แล้วร้องไห้เบาๆ เขายกมือขึ้นลูบหัวเธออย่างเบามือ ราวกับกำลังปลอบเธออยู่
“เธอปลอดภัยแล้วน่า”
“เอ๊ะ!! นีมันเสียงผู้ชายนิ” เธอละกอดจากจังเกอร์แล้วสบตาเขา
“ก็ฉันเห็นเธอกำลังจะโดนโจรพวกนั้นทำร้ายอยู่นี่นาก็เลยเข้าไปช่วยน่ะ”
“เจ้าชายยยย ^O^” หญิงสาวทำตาแวววาว
“อะเออ - -" ฉันไม่ได้ชื่อเจ้าชายนะ ฉันชื่อจังเกอร์”
“ฉันขอเรียกว่า ’เจ้าชาย’ นะค่ะ”
“เอ่อ ตามใจสิ (ยัยนี่เพี้ยนแน่ๆ - -") ”
“เจ้าชายค่ะ แล้วที่นี่ที่ไหน”
“บ้านฉันน่ะ ว่าแต่ เธอชื่ออะไรน่ะ”
“เจ้าหญิง ^O^”
“ชื่อเจ้าหญิงหรอ??”
“เปล่า”
“อ่าว ฉันถามชื่อเธอนะ ยัยบ๊อง”
“ก็ให้เรียกเจ้าหญิง ^O^”
“หะ ให้ฉันเรียกเธอว่าเจ้าหญิง - -" ”
“ใช่ คุณเป็นเจ้าชาย ส่วนฉันเป็นเจ้าหญิงไง”
“บ๊องกันใหญ่แล้ว ฉันชื่อจังเกอร์ หนุ่มฮอตอันดับ 5 ที่ใครๆ ก็อยากเป็นแฟน”
“หรอ ไม่รู้จัก 5 อันดับอะไรกัน”
“อ่าว แล้วเธอบ้านอยู่ไหนน่ะ”
“ลืม”
“ลืมหรอ เฮ้ย!! ลืมบ้านตัวเองเนี่ยนะ คนบ้าไรเนี่ย”
“ตอนนี้กี่โมงแล้วค่ะ”
“3 ทุ่ม”
“งั้น ราตรีสวัสค่ะ” หญิงสาวเดินขึ้นไปบนห้องของจังเกอร์แล้วล้มลงนอนบนเตียงนุ่มของเขาอย่างสบายใจ
“นี่เธอ จะไม่กลับบ้านแล้วหรอไง”
“ก็มันดึกแล้วนี่ค่ะ”
“น้ำก็ยังไม่ได้อาบแล้วมานอนเตียงฉันได้ไง ลุกไปเลยนะ”
“อ๊ะ จิงสิ ลืมอาบน้ำอะ”
“ห้องน้ำอยู่ทางโน้น เดียวฉันจะเอาเสื้อผ้ามาให้เปลี่ยนแล้วกัน”
“ค่ะ ^O^” หญิงสาวรวบผมขึ้นเกล้าเผยรูปหน้าเรียวสวย ก่อนจะเดินเข้าไปให้ห้องน้ำตามใจชอบ ทิ้งให้เจ้าของบ้านยืนทำหน้ามุ้ยอยู่ตรงนั้น
“นี่ เสื้อผ้าเธอวางอยู่ตรงนี้นะ” (ตะโกน)
ไม่นานร่างบางก็เดินออกมาจากห้องน้ำทั้งตัวเปียกโชก จังเกอร์ยกมือกุมขมับทันที
“จะทำอะไรให้มันปกปิดบ้างจะได้ไหม”
“ก็ออกไปสิค่ะ”
“นี่มันห้องฉัน”
“ถ้าไม่ออก ฉันก็จะแก้มันตรงนี้แหละค่ะ” ทำท่าจะแก้ผ้า
“เฮ้ย!! อย่าเพิ่ง ออกไปแล้ว” จังเกอร์รีบเดินออกไปในทันที
“จะบ้าตายผู้หญิงอะไรกันวะ หน้าตาก็น่ารัก แต่บ๊องมากเลย จะแก้ผ้าให้ผู้ชายดูบ้ารึไง เธอทำแบบนี้กับผู้ชายทุกคนหรือเปล่านะ” จังเกอร์หันไปมองที่ประตูห้องก่อนเดินไปนอนที่โซฟา
ย่อง ย่อง ย่อง หญิงสาวย่องเบาที่สุดในชีวิต เพื่อไปดูคนที่นอนอยู่บนโซฟาในห้องรับแขก ในมือเธอถือผ้าห่ม 1 ผืน เธอมองดูหน้าตาร่างสูงที่นอนหลับสนิทก่อนจะเอาผ้าห่มคุมไปบนตัวของชายหนุ่มแต่เธอกลับถูกล็อคไว้ในอ้อมกอดที่แสนอบอุ่นของเขา
"อ๊ะ ปล่อยนะ"
"...." เขาไม่ตอบแต่กอดเธอแน่นกว่าเดิม เธอพยายามดิ้นอย่างสุดกำลังที่มี แต่ก็ไม่อาจหลุดจากอ้อมกอดของเขาได้เลย
"อยู่นิ่งๆ สิ ซิฟเฟ่น"
"ซิฟเฟ่น ใครกันหรอ??"
"..." ความเงียบยิ่งทำให้หญิงสาวเกิดความสงสัยไปใหญ่
"นี่เขาละเมอหรอ" หญิงสาวเงยขึ้นมามองใบหน้าคมคายไร้ที่ติของเขาอีกครั้ง ตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ที่เธอเผลอหลับไปในอ้อมกอดของเขา ความรู้สึกนี่มาจากไหนไม่รู้ รู้แต่ว่าอยากจะนอนอยู่ในอ้อมกอดนี้ตลอดไป ไม่อยากตื่นขึ้นมาอีกเลย
อะแห่มๆๆๆ คู่นี้หวานกันตั้งแต่ต้นเรื่องเลยอะเปลี่ยนจากนางเอกเป็นคนเขียนได้ไหม? เขียนเองฟินเอง (บ้า - -'' )ว่าแต่ ซิฟเฟ่นนี่ใครอะ อยากรู้แล้วใช่ไหม ก็ฝากติดตามตอนต่อไปด้วยนะค่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
