Find love! เด็กใหม่หารัก

--ตอนเช้าจร้าา--
ไอ:ตื่นๆๆๆ//เขย่าตัวคิรัวร์
ครอกกกกกกกกกกกกก//มองนาฬิกา
07.34
ตื่นเถอะค่ะได้โปรดTT //ไหว้เเล้วเขย่าอีกครั้ง
งืมๆๆๆๆๆ//ตื่นเเล้วๆ
ไอ:คิรัวร์ๆ ไปอาบน้ำได้เเล้ว! โรงเรียนเข้า7โมง50น่ะ
คิรัวร์:เออๆ กี่โมงเเล้ว//มองนาฬิกา 
07.35
คิรัวร์:เฮ้ย!เวรเเล้ววววววว ไอเธอเเต่งตัวยัง!//มอง
ไอ//เรียบร้อยเเล้วจร่้าาาา
คิรัวร์:เอ้อ เหลือเเต่ฉันสิน่ะ//เกาหัวเเกรกๆ //ทำไมไม่ปลุกฉันเนี่ย//วิ่งเข้าห้องน้ำ
เอิ่ม.. ฉันอยากบอกนายว่าฉันปลุกนายตั้งเเต่30นาทีที่เเล้ว
ปกติคิรัวร์อาบน้ำครึ่งชั่วโมง ไม่รู้ว่าทำอะไร สงสัยขัดผิวทุกวันมั้งถึงขาวซีด(?)เเบบออร่าเปล่งขนาดนั้น
เอ่อ คิรัวร์ ไปเป็นเเวมไพร์น่าจะรุ่งน่ะลูก-_-
6นาที่ผ่านไป
พรวด!!!!//ออกมาเเล้ว
คิรัวร์อาบน้ำเร็วที่สุดในประวัติศาสตร์อโยธยา!
คิรัวร์หยิบกระเป๋า เเล้วคว้ามือฉันไปโดยเร็ว เเละหยิบขนมปังที่เป็นอาหารเช้าบนโต๊ะ ยัดเข้าปากฉันเเละปากตัวเองพร้อมวิ่ง4x100เเบบป่าราบ พอวิ่งมาครึ่งทางขนมปังในปากก็กลั้นใจกินจนหมด พร้อมซาบซึ้งใจเพราะเป็นอาหารชิ้นเเรกที่คิรัวร์ป้อน(ยัด?)ให้กับฉัน
คิรัวร์:ไอ กี่โมงเเล้ว!!//วิ่งๆๆ
ไอ//หยิบโทรศัพท์มาดู//7โมง48อ่ะ ไม่ทันเเน่เลย
คิรัวร์:ให้ตายสิ!
--สรุป--
ถึงโรงเรียน7.55  เเอบครูฝ่ายปกครองมาได้อย่างราบรื่น เเล้วก็ค่อยๆเข้าไปในเเถวอย่างเงียบๆคิรัวร์ก็เอามือจุ๊ปากพร้อมบอกเพื่อนๆว่า ชู่วๆๆๆ เหมือนจะไม่ให้บอกครู เพื่อนก็เออออด้วยเเต่ว่านังทาสผู้รับใช้ปีศาจร้ายเห็นซะก่อนเลยตะโกนว่า  ครูค่ะ!ไอมาโรงเรียนสายเเล้วเเอบเข้ามาในเเถวค่ะ! เเล้วลากฉันไปหาครู เเล้วครูก็ลากฉันไปที่ฝ่ายปกครอง ก่อนที่คิรัวร์จะพูดว่า ฉันก็ผิดด้วยน่ะ เเต่เอลิซปิดปากไว้ก่อน
-----------------------------killua talks------------------------------------
ยัยนั่นต้องโดนว่าเเหงเลย ดีไม่ดีอาจโดนหักคะเเนนนู่นนี่นั่นอีก เพราะฉันอีกเเล้วเเฮะ สงสารยัยนั่นจริงๆ 
ผมคิดว่าสมควรที่จะคุยกับเอลิซเรื่องเมื่อวานซักหน่อยก็เลยเดินไปหา
คิรัวร์:เอลิซ...เย็นนี้กลับบ้านด้วยกันน่ะเดี๋ยวจะไปส่งบ้าน
เอลิซ:เอ๋!จริงเหรอ!กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
หะ? เอลิซพูดเบาๆ
เอลิซ:ไม่ใช่ว่าจะกลับกับยัยบ้าไอนั่นน่ะเหรอ//เอลิซถามพลางขมวดคิ้ว
คิรัวร์:เราจะเเยกกันไปคนละทางน่ะ ยัยบื้อนั่นจะไปซื้อของ
เอลิซ:งั้นเหรอ? ยัยนั่นได้บอกอะไรเธอมั่งมั๊ย
คิรัวร์:ฮึ ก็เปล่านิ//โกหก
เอลิซ:งั้นเหรอ!ฮ่า ดีจัง//ยิ้ม
บอกตามตรงผมชอบเวลายัยนี่ยิ้มมากกว่าวางเเผนเเกล้งชาวบ้านเป็นไหนๆเลย
เเล้วเอลิซก็ถามว่า ทำไมต้องกลับบ้านไปกับไอด้วย?
ก็บ้านอยู่ทางเดียวกันนี่
ไม่ใช่ว่าอยู่บ้านเดียวกันหรอกเหรอ
เปล่าซักหน่อย
ผมตอบคำถามของเอลิซจนหมดเเบบว่าโกหกด้วย เอลิซเลยเข้าใจว่าผมกับไอไม่ได้สนิทอะไรมาก ไม่ได้นอนบ้านเดียวกัน เเล้วก็คิดว่าผมไม่รู้เรื่องที่ไอโดนเเกล้ง
วันนี้คงต้องให้ไอกลับบ้านเองคนเดียวซะเเล้วเเฮะ ผมจะได้ว่ากล่าวเอลิซเเบบไม่ต้องมีใครห้าม พอลองกวาดสายตาดูรอบๆก็เห็นไอเดินเข้าห้องเรียนมาพร้อมกลับครูที่จะสอนในคาบเเรก
คิรัวร์:ว่าไงบ้าง
ไอ:ก็โดนว่าว่าไม่มีความรับผิดชอบ เเล้วก็โดนหักคะเเนนด้วย
ไอพูดเเบบเศร้าๆ ทำให้ผมรู้สึกไม่น้อย
คิรัวร์:ไอ! เดี๋ยวฉันจะไปบอกครูเเล้วให้เค้าหักคะเเนนฉันเเทนน่ะ
ไอ:ไม่เอาๆ เเบบนั้นฉันคงกระดากใจเเย่
คิรัวร์:อืม...ถ้าเธอไม่อยากอ่ะน่ะ...ฉันไม่อยากทำให้เพื่อนเสียใจน่ะ
ไอ:ปล่าวววว..ฉันไม่เสียใจเลยน่ะ//ยิ้ม
รู้เเหละว่าฝืนยิ้ม ยัยนี่น่ารักจริงเลยเเฮะ ทำให้ผมอดยิ้มบางๆไม่ได้
คิรัวร์:ไอ..วันนี้กลับบ้านคนเดียวเเล้วกันน่ะ
ไอ:ได้สิ เเต่ทำไมเหรอ
คิรัวร์:มีธุระเรื่องงานทางบ้านนิดหน่อยน่ะ
ไอ:โอเค ฉันไม่อยากยุ่งเรื่องส่วนตัวของนายเอาเป็นว่าเดี๋ยวฉันจะกลับคนเดียวนี่เเหละ....เเต่คิรัวร์..อย่าไปว่าอะไรหรือพูดอะไรเรื่องเมื่อวานกับเอลิซน่ะ ไม่อยากให้เป็นเรื่อง...
คิรัวร์:อื้ม!รู้เเล้วๆ
โทษทีล่ะกันน่ะไอ    ฉันไม่อยากให้เอลิซเเกล้งอะไรกับเธออีกเเล้วน่ะ
เพราะเธอคือเพื่อนที่สุดสำคัญของฉัน