เปลี่ยนหัวใจนายติดหรู Change
6.7
เขียนโดย 
bluesmile
วันที่ 15 มิถุนายน พ.ศ. 2557 เวลา 15.08 น.
9 ตอน
0 วิจารณ์
10.93K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 15 มิถุนายน พ.ศ. 2557 15.37 น. โดย เจ้าของนิยาย
แชร์นิยาย
5) ขึ้นรถเมล์
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ เช้าวันต่อมา
~กริ๊งๆๆ~
เมื่อได้ยินเสียงนาฬิกาปลุก ฉันก็รีบลุกไปอาบน้ำแต่งตัว แล้วลงมาข้างล่าง
"สังเวียน ไปปลุกสายลับหน่อยสิลูก"เห็นมั๊ยลงมายังไม่ถึง 10 นาที ก็ต้องขึ้นไปอีกและ เฮ้อ ถ้าไม่เห็นแก่เงินค่าขนมที่จะโดนหักละก็ ฉันจะไม่ไปเรียกมันเด็ดขาด
ณ หน้าห้องไอ้สายลับ
ก๊อกๆๆๆ
.........
ก๊อกๆๆๆ
.........
ก๊อกๆๆๆ
........
โอ๊ย เคาะจนมือจะหักแล้วเนี่ยะ มันตายรึยังว่ะ
ฉันจึงตัดสินใจเปิดประตู้เข้าไป
อ๋อ ที่มันมาเปิดก็เพราะมันยังไม่ตื่นนี่เอง
"นาย"ฉันจึงเอานิ้วไปจิ้มไหล่มัน แต่มันยังไม่สะทกสะท้านค่าาา
"นาย"ฉันจึงเพิ่มเลเวลการจิ้ม แต่มันก็ยังไม่ตื่นค่ะท่านผู้อ่าน
"นาย"คราวนี้ฉันจึงยื่นหน้าเข้าไปไกลมันเพื่อดูว่ามันตายรึยัง แล้วออกแรงเขย่า
คราวนี้นายสายลับจับแขนฉันกดกับบนเตียง แล้วนายนั่นก็คร่อมฉันอยู่ คือท่ามันล่อแหลมมากถึงมากที่สุด
"นี่เธอคิดจะยั่วฉันงั้นหรอ"ไอ่สายลับพูด
"ยั่วบ้านป้านายสิ ก็นายหลับเป็นตายเลยเนี่ยะ ปล่อยก่อนสิว่ะ"ฉันพูดแล้วดิ้น นายนั่นจึงยอมผละออก
"ฉันให้เวลา 10 นาทีในการอาบน้ำ แล้วรีบลงไปนะ"ฉันพูดแล้วเดินไปข้างล่าง
20 นาทีผ่านไป
"โอ๊ยยยย ทำไมมันอาบน้ำนานจังเลยว่ะ"ฉันโวยวาย
และแล้วเจ้าชายก็เสด็จลงมา(ประชดสุดๆ)
"รีบไปโรงเรียนเถอะลูก"แม่บอก
"ยังไม่ได้กินข้าวเลยนะแม่"ฉันโวยวาย
"ไม่ทันแล้วแหละ รีบไปเถอะ สายแล้ว"แม่พูดฉันจึงต้องเดินออกมาแล้วปลายทางคือป้ายรถเมล์
"นี่เธอจะไปไหนเนี่ยะ"สายลับถาม
"ป้ายรถเมล์"ฉันตอบสั้นๆ
"นี่ฉันต้องขึ้นรถเมล์จริงหรอเนี่ยะ"นายสายลับพูด
"หรือจะเดินก็ไดิ้น แต่นายต้องเดินคนเดียว"ฉันพูดแล้วรีบเดินไปที่ป้ายรถเมล์
"เฮ้ย รอด้วยเดะ" นายนั่นพูดแล้วเดินตามฉันมา พอเรมาถึง รถเมล์ก็มาพอดี
พอขึ้นไปก็โชคดีเจอที่นัง 2 ที่พอดีเลย ฉันจึงลากไอ่หมอนั่นมานั่ง พอรถฉันก็เห็นยายคนนึงกับผู้หญิงท้องแก่อีกคนกำลังหาที่นั่ง ฉันจึงสะกิดยายคนนั้น
"ยายค่ะ.มานั่งที่หนูก็ได้ค่ะ"ฉันพูดแล้วจึงลุกให้ยายนั่ง
"ขอบใจมากนะนังหนู"ยายคนนั้นพูด
"ค่ะ"ฉันพูดแล้วยิ้มให้
"เออ น้าครับ มานั่งที่ผมก็ได้ครับ"นายสายลับพูดแล้วลุกให้น้าที่ท้องแก่นั่ง
"ขอบใจมากนะหนู"คุณน้าคนนั้นพูด
"ครับ"
แล้วเราสองคนจึงต้องมายืนตรงที่เค้าเอาไว้โหน
"นี่นายมากอดฉันทำไมหะ"ฉันโวยวายเสียงเบา เมื่อเค้าเอามือข้างหนึ่งมากอดฉัน
"ก็เดี๋ยวรถเบรก เดี๋ยวก็หน้าคง่ำหรอก ฉันอายคนอื่น หรือว่าเธอโหนถึงหล่ะ" เออ มันก็ใช่ แต่แบบนี้มันใกล้ไปรึป่าวเนี่ยะ
~กริ๊งๆๆ~
เมื่อได้ยินเสียงนาฬิกาปลุก ฉันก็รีบลุกไปอาบน้ำแต่งตัว แล้วลงมาข้างล่าง
"สังเวียน ไปปลุกสายลับหน่อยสิลูก"เห็นมั๊ยลงมายังไม่ถึง 10 นาที ก็ต้องขึ้นไปอีกและ เฮ้อ ถ้าไม่เห็นแก่เงินค่าขนมที่จะโดนหักละก็ ฉันจะไม่ไปเรียกมันเด็ดขาด
ณ หน้าห้องไอ้สายลับ
ก๊อกๆๆๆ
.........
ก๊อกๆๆๆ
.........
ก๊อกๆๆๆ
........
โอ๊ย เคาะจนมือจะหักแล้วเนี่ยะ มันตายรึยังว่ะ
ฉันจึงตัดสินใจเปิดประตู้เข้าไป
อ๋อ ที่มันมาเปิดก็เพราะมันยังไม่ตื่นนี่เอง
"นาย"ฉันจึงเอานิ้วไปจิ้มไหล่มัน แต่มันยังไม่สะทกสะท้านค่าาา
"นาย"ฉันจึงเพิ่มเลเวลการจิ้ม แต่มันก็ยังไม่ตื่นค่ะท่านผู้อ่าน
"นาย"คราวนี้ฉันจึงยื่นหน้าเข้าไปไกลมันเพื่อดูว่ามันตายรึยัง แล้วออกแรงเขย่า
คราวนี้นายสายลับจับแขนฉันกดกับบนเตียง แล้วนายนั่นก็คร่อมฉันอยู่ คือท่ามันล่อแหลมมากถึงมากที่สุด
"นี่เธอคิดจะยั่วฉันงั้นหรอ"ไอ่สายลับพูด
"ยั่วบ้านป้านายสิ ก็นายหลับเป็นตายเลยเนี่ยะ ปล่อยก่อนสิว่ะ"ฉันพูดแล้วดิ้น นายนั่นจึงยอมผละออก
"ฉันให้เวลา 10 นาทีในการอาบน้ำ แล้วรีบลงไปนะ"ฉันพูดแล้วเดินไปข้างล่าง
20 นาทีผ่านไป
"โอ๊ยยยย ทำไมมันอาบน้ำนานจังเลยว่ะ"ฉันโวยวาย
และแล้วเจ้าชายก็เสด็จลงมา(ประชดสุดๆ)
"รีบไปโรงเรียนเถอะลูก"แม่บอก
"ยังไม่ได้กินข้าวเลยนะแม่"ฉันโวยวาย
"ไม่ทันแล้วแหละ รีบไปเถอะ สายแล้ว"แม่พูดฉันจึงต้องเดินออกมาแล้วปลายทางคือป้ายรถเมล์
"นี่เธอจะไปไหนเนี่ยะ"สายลับถาม
"ป้ายรถเมล์"ฉันตอบสั้นๆ
"นี่ฉันต้องขึ้นรถเมล์จริงหรอเนี่ยะ"นายสายลับพูด
"หรือจะเดินก็ไดิ้น แต่นายต้องเดินคนเดียว"ฉันพูดแล้วรีบเดินไปที่ป้ายรถเมล์
"เฮ้ย รอด้วยเดะ" นายนั่นพูดแล้วเดินตามฉันมา พอเรมาถึง รถเมล์ก็มาพอดี
พอขึ้นไปก็โชคดีเจอที่นัง 2 ที่พอดีเลย ฉันจึงลากไอ่หมอนั่นมานั่ง พอรถฉันก็เห็นยายคนนึงกับผู้หญิงท้องแก่อีกคนกำลังหาที่นั่ง ฉันจึงสะกิดยายคนนั้น
"ยายค่ะ.มานั่งที่หนูก็ได้ค่ะ"ฉันพูดแล้วจึงลุกให้ยายนั่ง
"ขอบใจมากนะนังหนู"ยายคนนั้นพูด
"ค่ะ"ฉันพูดแล้วยิ้มให้
"เออ น้าครับ มานั่งที่ผมก็ได้ครับ"นายสายลับพูดแล้วลุกให้น้าที่ท้องแก่นั่ง
"ขอบใจมากนะหนู"คุณน้าคนนั้นพูด
"ครับ"
แล้วเราสองคนจึงต้องมายืนตรงที่เค้าเอาไว้โหน
"นี่นายมากอดฉันทำไมหะ"ฉันโวยวายเสียงเบา เมื่อเค้าเอามือข้างหนึ่งมากอดฉัน
"ก็เดี๋ยวรถเบรก เดี๋ยวก็หน้าคง่ำหรอก ฉันอายคนอื่น หรือว่าเธอโหนถึงหล่ะ" เออ มันก็ใช่ แต่แบบนี้มันใกล้ไปรึป่าวเนี่ยะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
