วุ่นนัก ฉันรักเธอ

เอ้/แบงค์ : มาแล้วครับ

นัท : มาครบแล้วกินข้าวกันทุกคน

ทุกคน: ค่ะ/ครับ

ระหว่างนัทกะตาลยืนตักอาหาร

นัท : น้องตาลตักอาหารให้พี่บ้างดิ ตักให้แต่พี่ลูกตั้ม

ตาล: เอาจานมา เด่วน้องตักให้แต่พี่ต้องไปหยิบน้ำให้น้องน่ะ

นัท: เครร เดี๋ยวพี่หยิบให้ 

คู่น่ารัก กุ๊กกิ๊ก ฟรุ๊งฟริ๊ง กรุ๊งกริ๊ง555

น้ำ : น้องบอส หยิบน้ำให้พี่หน่อย พี่เผ็ด

บอส : ได้ครับ

น้ำ : ดีมาก เดี๋ยวพี่ออกไปพี่เลี้ยงหนม ไอ้น้อง!!

บอส : ผมไม่เด็กแล้วน่ะคร้าบบ

น้ำ : ยังไงอายุ่ก็ยังน้อยกว่าพี่อยู่ดี

บอส : ถึงผมอายุจะน้อย แต่ผมก็ชอบคนที่มีอายุมากกว่า

ทุกคน : ฮิ้ววว

( น้ำแอบยิ้มมุมปากและหน้าแดง )

เอ้ : น้ำเป็นไรหน้าแดงเชียว เขิลบอสหรอ

น้ำ : ป่าวน่ะ อย่าแซวพี่น่ะ เดี๋ยวพี่ต่อย 555 ทีเอ้กะแบงค์ล่ะ ยังไปนั่งคุยกันกะนุ้งกะนิ้ง

คิดไรกันป่าวเนี้ยย

( แบงค์แอบยิ้ม แต่หุบรอยยิ้มทันที่ได้ยินคำนี้ )

เอ้ : ไม่ได้คิดอะไร เราเป็นเพื่อนกันเนอะ ใชไมแบงค์

แบงค์ : ใช่ๆๆ เราเพื่อนกัน ( แต่สีหน้าของแบงค์พูดแบบไม่เต็มใจ แล้วขอดูไปเข้าห้องน้ำ )

พี่อุ๊ยกะบอสเห็นสีแบงค์ไม่ดี เลยเดินไปดูว่าเป็นอะไร

พี่อุ๊ย : แบงค์เป็นไร ไมดูหน้าเศร้าจัง

แบงค์ : ป่าวครับ ไม่มีไรหรอ

บอส : พี่ไม่เคยเป็นนี้เลย พี่เป็นไร เล่าให้บอสฟังหน่อย

แบงค์ : เอ่อ... คือพี่... ชอบเอ้อ่ะ

พี่อุ๊ย/บอส : ห่ะ

บอส : ชอบพี่เอ้ แล้วเขารู้ยังว่าพี่ชอบ ผมว่าแล้วว่าพี่ชอบพี่เอ้แน่ๆ เลย

แบงค์ : ก็เขาเพิ่งอกหักมา พี่ก็เลยไม่กล้าบอก เฮ้ออ

บอส : พี่อย่าเพิ่งท้อ

พี่อุ๊ย : เดี๋ยวช่วยเอง ไอ้แบงค์ แต่ตอนนี้รีบไปข้างนอกดีกว่า