วุ่นนัก ฉันรักเธอ

เอ้/แบงค์ : มาแล้วครับ
นัท : มาครบแล้วกินข้าวกันทุกคน
ทุกคน: ค่ะ/ครับ
ระหว่างนัทกะตาลยืนตักอาหาร
นัท : น้องตาลตักอาหารให้พี่บ้างดิ ตักให้แต่พี่ลูกตั้ม
ตาล: เอาจานมา เด่วน้องตักให้แต่พี่ต้องไปหยิบน้ำให้น้องน่ะ
นัท: เครร เดี๋ยวพี่หยิบให้ 
คู่น่ารัก กุ๊กกิ๊ก ฟรุ๊งฟริ๊ง กรุ๊งกริ๊ง555
น้ำ : น้องบอส หยิบน้ำให้พี่หน่อย พี่เผ็ด
บอส : ได้ครับ
น้ำ : ดีมาก เดี๋ยวพี่ออกไปพี่เลี้ยงหนม ไอ้น้อง!!
บอส : ผมไม่เด็กแล้วน่ะคร้าบบ
น้ำ : ยังไงอายุ่ก็ยังน้อยกว่าพี่อยู่ดี
บอส : ถึงผมอายุจะน้อย แต่ผมก็ชอบคนที่มีอายุมากกว่า
ทุกคน : ฮิ้ววว
( น้ำแอบยิ้มมุมปากและหน้าแดง )
เอ้ : น้ำเป็นไรหน้าแดงเชียว เขิลบอสหรอ
น้ำ : ป่าวน่ะ อย่าแซวพี่น่ะ เดี๋ยวพี่ต่อย 555 ทีเอ้กะแบงค์ล่ะ ยังไปนั่งคุยกันกะนุ้งกะนิ้ง
คิดไรกันป่าวเนี้ยย
( แบงค์แอบยิ้ม แต่หุบรอยยิ้มทันที่ได้ยินคำนี้ )
เอ้ : ไม่ได้คิดอะไร เราเป็นเพื่อนกันเนอะ ใชไมแบงค์
แบงค์ : ใช่ๆๆ เราเพื่อนกัน ( แต่สีหน้าของแบงค์พูดแบบไม่เต็มใจ แล้วขอดูไปเข้าห้องน้ำ )
พี่อุ๊ยกะบอสเห็นสีแบงค์ไม่ดี เลยเดินไปดูว่าเป็นอะไร
พี่อุ๊ย : แบงค์เป็นไร ไมดูหน้าเศร้าจัง
แบงค์ : ป่าวครับ ไม่มีไรหรอ
บอส : พี่ไม่เคยเป็นนี้เลย พี่เป็นไร เล่าให้บอสฟังหน่อย
แบงค์ : เอ่อ... คือพี่... ชอบเอ้อ่ะ
พี่อุ๊ย/บอส : ห่ะ
บอส : ชอบพี่เอ้ แล้วเขารู้ยังว่าพี่ชอบ ผมว่าแล้วว่าพี่ชอบพี่เอ้แน่ๆ เลย
แบงค์ : ก็เขาเพิ่งอกหักมา พี่ก็เลยไม่กล้าบอก เฮ้ออ
บอส : พี่อย่าเพิ่งท้อ
พี่อุ๊ย : เดี๋ยวช่วยเอง ไอ้แบงค์ แต่ตอนนี้รีบไปข้างนอกดีกว่า