Love Story รักหมดใจเจ้านายที่รัก

"เอวาตื่นๆสายแล้วเจ้านายเอวามารอรับแล้วนะ"
"หือ บอสมาแล้วเหรอทำไมมาเร็วจัง"
"เร็วบ้าอะไรล่ะแปดโมงกว่าแล้ว"
"ห๊า ตายๆอีฟตัวไปบอกบอสเค้าด้วยนะว่าอย่าเพิ่งหงุดหงิดเค้าจะไปอาบน้ำเดี๋ยวนี้แหล่ะ"   
..................
 
"ขอโทษนะคะบอสที่ให้รอนาน"ฉันวิ่งลงมาในสภาพที่ผมเปียกหยดติ๋งๆเสื้อผ้ายังจัดไม่เรียบร้อยเลย
"ไม่ต้องรีบก็ได้ผมไม่รีบดูผมสิมานั่งนี่มาเอาผ้าในมือคุณมาด้วยเดี๋ยวผมเช็ดให้"
"ไม่เป็นไรค่ะวาเช็ดเองได้"ฟังที่ไหนล่ะแย่งผ้าจากฉันไปแล้วให้ตายสิหน้ามึนจริงๆตอนนี้ฉันเลยนั่งนิ่งๆให้เขาเช็ดให้
"คุณนี่ทำตัวเป็นเด็กๆไปได้ดูสิเนี่ยน้ำหยดมาเป็นทางเลยเนี่ย"
"ก็ฉันกลัวคุณรอนานนี่คะ"
"ครับๆเอาล่ะผมแห้งละคุณจัดเสื้อผ้าให้เรียบร้อยนะหรือจะให้ผมจัดให้ครับ"ฉันขอถอนคำพูดที่ว่าไอบ้านี่เป็นคนดี
"บอส!!อย่ามาทะลึ่งนะ"
"เรียกผมว่าพี่ได้มั้ยเรียกบอสแล้วผมดูแก่มากผมเพิ่งจะยี่สิบห้าเองนะ"
"เรื่องมากจัง"
"ไม่รู้ล่ะยังไงคุณก็ต้องเรียกผมว่าพี่"
"ก็ได้ค่ะแต่ในเวลางานวาจะเรียกพี่เพย์ว่าบอสเหมือนเดิม"
"ตามนั้นเลยครับ เอาล่ะสายมากแล้วพี่ว่าเรารีบไปกันเถอะ"
.................
Peyton factory
 
"ถึงแล้วครับคุณเลขา" 
"ขอบคุณค่ะบอส"ฉันเดินลงมาจากรถหลังจากที่เพย์ตันเดินอ้อมมาเปิดประตูรถให้
"สวัสดีครับเฮีย"ผู้ชายท่าทางขี้เล่นเดินเข้ามาหาเราสองคน
"หวัดดี เฮเดนวันนี้ของมารึยัง"
"มาแล้วแกจะให้ฉันส่งต่อให้ลูกค้าเลยรึเปล่า"อ้าวเมื่อกี้ยังสุภาพกันอยู่เลยนี่นา
"ส่งเลยก็ได้"
"เออ แล้วนั่นใครวะสวยดีเด็กแกเหรอ"
"เปล่านะฉันเป็นเลาขาค่ะ"ฉันรีบแก่ข่าวทันที
"อ่อครับ งั้นยินดีที่ได้รู้จักนะครับคุณ..."
"เอวาค่ะ"
"ครับยินดีที่ได้รู้จักครับคุณเอวา ผมชื่อเฮเดนครับเป็นหุ่นส่วนเจ้านายของคุณ
"เรียกเอวาเฉยๆก็ได้ค่ะอย่าเรียกคุณเลย"
"เอางั้นก็ได้ครับ"
"ไอ้เพย์ตันนน"ใครอีกวะเนี่ยฉันหันไปตามเสียงที่เรีกเจ้านายตัวแสบ
"พี่เรน"
"ยัยตัวแสบไปไงมาไงเนี่ย"พี่เรนคือพี่รหัสฉันตอนเรียนมหาลัยฉันเองเราสองคนสนิทกันมากแต่เพราะพี่เขาไปเรียนต่อที่อเมริกาเราเลยขาดการติดต่อกัน
"วามาทำงานค่ะแล้วพี่เรนสบายดีมั้ยคะกลับมาทำไมไม่บอกกันบ้างล่ะคะ"
"อยากเซอไพร์น่ะพี่ว่าจะไปหาเรากับยัยเด็กดื้อวันพรุ่งนี้ซะหน่อยเสียแผนเลย"
"ถ้าอย่างนั้นเย็นนี้ไปทานข้าวที่บ้านกันนะคะ"
"ได้สิครับ"
"ไม่ชวนผมบ้างเหรอครับ"เฮเดน
"ไปด้วยกันมั้ยคะพี่เฮเดน"
"รอให้ชวนอยู่ครับ"
"แล้วบอสล่ะคะไปด้วยกันมั้ย"
"คิดว่าจะไม่ชวนซะแล้ว"เขาทำหน้าบูดก่อนจะก้มมองมือฉันกับมือพี่เรนที่จับกันอยู่ฉันรีบปล่อยทันทีทำไมต้องทำสีหน้าหงุดหงิดด้วยอ่ะ
"เจอกันที่บ้านนะคะวาขอตัวไปทำงานก่อน"ฉันรีบเดินตามพี่เพย์เข้าไปข้างในเป็นอะไรของเขาเนี่ยไม่ไหวจะเคลียร์แล้วนะ