ฉันไม่ใช่ทอมนะเว้ย

16 พ.ค 57
วันเปิดเทอมช่วงชั้นมัธยมปลาย 
วันเริ่มแรกแห่งการเปิดภาคเรียนที่1 ฉันเริ่มรู้สึกดีขึ้นเป็นร้อยเท่าเมื่อรับรู้ว่ากำลังจะได้เจอหน้าเพื่อนรักของตัวเองอีกครั้ง 
"เอ่อ ธิวา" ฉันหันไปตามเสียงเรียกที่แสนจะคุ้นเคยก่อนจะยิ้มอย่างดีใจที่ได้เจอ ณิชา เพื่อนรักแสนเก่าแก่คนหนึ่งของฉันเอง
"ณิชา! ได้เจอกันสักทีคิดถึงวะแก" ฉันพูดอย่างร่าเริงก่อนจะเดินไปกอดณิชาให้หายคิดถึงทีหนึ่ง
"เดี๋ยวๆ แกตอบฉันมาก่อนได้ปะว่าไปทำอะไรกับผมมา" ณิชาพูดก่อนจะจับผมฉันดึงไปมา
"โอ๊ย! ณิชาแกดึงผมฉันทำไมเนี้ย" ฉันพูดก่อนจะปัดมือณิชาออกจากหัวตัวเอง
"ฉันก็นึกว่าแกอยากเท่ห์เอาวิกผมมาใส่น่ะสิ" 
"แกจะบ้าอ่อ คิดอะไรตื้นๆ"  
"แล้วจะบอกได้ยังว่าไปทำอะไรกับผมมา"  
"เดี๋ยวเล่าให้ฟังทีเดียวเลยแล้วกัน รอไอคุณแพทตี้มันเสด็จมาก่อน" ฉันตอบกลับอย่างขำขัน แต่คนตรงหน้าฉันกลับไม่ทีท่าตลกด้วยฉันเลยได้แต่ส่งยิ้มอย่างทเล้นไปให้
++++++++++++++++++++++++++++
"ไอวา ไปทำอะไรกับผมมาเนี้ย!" 
"ไปตัดมาน่ะสิถามได้"  ฉันตอบด้วยท่าทีกวนๆ อย่างเช่นเคยกับแพทตี้ที่พึ่งเดินเข้ามาในห้อง
"เดี๋ยวก็ตบคว่ำตอบมาดีๆดิ๊"  
"เออ นี้ไงมาครบแล้งบอกมาเลยอยู่ๆแกตัดผมทำไม" ณิชาพูดเสียงเข้มดูน่ากลัว 
"บอกว่ายัยธิวา"  ตอนนี้ฉันเหมือนปลาในตลาดที่รอเวลาแม่ค้าทุบหัวให้เละและชำแหละขาย ความรู้สึกมันใช่เลย -*-
"เออ เล่าก็ได้วะ" ฉันพูดก่อนจะเริ่มเท้าความเรื่องให้เพื่อนรักทั้งสองฟัง
 
1 พ.ค 57
ณ ร้านคาเตอร์คาเฟ่
วันนี้เป็นวันที่แฟนฉันเรียกฉันออกมาพบ ไม่รู้ว่ามีเรื่องอะไรแต่ฉันก็แต่งตัวให้สวยที่สุดออกไปรอเขาที่ร้านประจำของเรา
"นายเรียกฉันมามีอะไรเหรอ"   เมื่อเขามาถึงฉันก็ถามด้วยท่าทีน่ารักสดใสเหมือนเคย 
"ธิวา เธอรู้สึกไหมว่าช่วงนี้เราดูจะห่างๆกัน"  ฉันชะงักทันทีเมื่อเขาเริ่มพูดเรื่องที่เป็นจุดบอดของเราขึ้นมา
"เอิ่ม ก็ไม่นิเราสองคนออกไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยจะตาย"  
"มันไม่ใช่อย่างงั้นธิวา ฉันแค่"
"แค่ อะไร"  ฉันมองผู้ชายตรงหน้าที่นั่งหน้าเครียดเหมือนกำลังอึดอัด และมีฉันเป็นตัวต้นเหตุ
"ฉันแค่คิดว่าเราสองคนดูไม่เหมาะจะเป็นคู่รักกันเลย"  ฉันนิ่งอึ้งกับสิ่งที่เขาพูดออก ตอนนี้ฉันเริ่มเข้าใจแล้วว่าเขากำลังจะสื่อถึงอะไร
"จะให้เป็นแบบนั้นจริงๆใช่ไหม"  ฉันถามขึ้นอย่างไม่ให้เสียเวลาเขา เพราะดูเหมือนเขาจะมีคนมารออยู่ข้างนอกนานแล้ว
"เธอคงไม่ว่าใช่ไหม" 
"ไปเถอะ ฉันเองก็คิดอยู่เหมือนกันว่าเราไม่เหมาะกันเลยสักนิด"  ฉันก้มหน้ามองมือตัวเองที่กำลังสั่นอย่างคลั่งๆ
"อื้ม ลาก่อนธิวา"  เมื่อชายตรงหน้าทำท่าทีจะลุกออกไปแล้วฉันก็ฉุดคิดอะไรขึ้นมาได้ก่อนจะรั้งแขนเขาไว้ก่อน
"มีอะไรเหรอธิวา" 
ผัวะ ตุบ!!!
"เฮ้ย ธิวา"  
"อย่าได้คิดเล่นๆกับผู้หญิงนะเว้ย จะบอกให้ว่าฉันไม่ใช่ของเล่นของแกที่ พอแกเบื่อก็ทิ้งฉันน่ะรู้มาตั้งนานแล้วว่าแกมันเลวแค่ไหน ระหว่างที่ฉันไม่อยู่แกมีผู้หญิงไปแล้วกี่คน!!!"
ฉันพูดพร้อมกับกระทืบซ้ำเข้าไปที่ท้องของไอผู้ชายสารเลวที่นอนกองอยู่ที่พื้นอีกครั้งอย่างเต็มแรงก่อนจะสะพายกระเป๋าเดินออกนอกร้านมาทันที ตอนนั้นเองฉันก็หันไปเห็นผู้หญิงที่มากับหมอนั้นพอดีเลยรีบเดินเข้าไปใกล้ๆ ผู้หญิงคนนั้นดูกลัวมากเพราะตัวสั่นเหมือนลูกนกตกน้ำเลยทีเดียว
"ระวังตัวไว้เหอะ เธอน่ะดูท่าทีโง่ๆเดี๋ยวจะโดนฟัดแล้วทิ้งแบบไม่รู้ตัว ถือว่าเป็นแค่คำเตือนก็แล้วกัน"  ฉันพูดด้วยท่าทีหงุดหงิดก่อนจะเดินทางกลับบ้าน ระหว่างทางฉันก็เจอร้านตัดผมพอดี ก่อนจะยกยิ้มมุมปากเมื่อคิดอะไรดีๆได้
"ยินดีต้อนรับค่ะ ต้องการทำอะไรค่ะคุณน้อง"  เมื่อฉันเดินเข้ามาในร้านเจ๊กระเทยเจ้าของร้านก็รีบวิ่งเข้ามาต้อนรับทันที
"ตัดผมค่ะ"
"เอ่อ แค่เล็มๆใช่ไหมค่ะ"  
"ตัดให้สั้นเลยค่ะเจ๊"  ฉันพูดอย่างชัดเจนและเสียงดังพอให้เจ๊แกได้ยิง แต่ก็เหมือนพูดให้คนอื่นได้ยินด้วยเพราะทุกคนในร้านต่างมองมาที่ฉันเป็นตาเดียว
"ไม่เสียดายเหรอจ้ะ ผมคุณน้องยาวมากเลยนะเป็นเจ๊เสียดายตายเลย"   
"งั้นเจ๊ก็ตัดผมหนูไปต่อผมเจ๊เลยก็ได้นะค่ะหนูให้ฟรีๆเลย"   พอฉันพูดจบเจ๊แกก็ทำตาเป็นประกายดูดีใจมากที่จะได้ผมของฉัน
"ได้จ้ะๆ เดี๋ยวเจ๊จะตัดให้สุดฝีมือเลย"  พอเจ๊แกพูดจบก็เริ่มเอากรรไกร ใบมีดมาตัดผมของฉันออกไปทีและนิดทีละน้อยจนกระทั่งเสร็จ
"เป็นไงจ้ะสวยไหม อุ๊ยตาย!"  ฉันลืมตาก่อนจะตกใจกับหน้าตัวเอง(และเสียงเจ๊)
"เอิ่ม เจ๊หนูเหมือนทอมเลยอ่ะ"  
"เทห์ด้วยนะคุณน้อง"  
"เจ๊ๆน้ำลายไหลแล้ว-*-"   
"โทษจ้ะ เจ๊แพ้ผู้ชายขาว"  ฉันมองหน้าเจ๊อย่างหวาดๆเพราะหน้าแกตอนนี้ดูหื่นแบบสุดๆ- -*
หลังจากเช็คความเรียบร้อยของผมเสร็จแล้วฉันก็จ่ายเงินและออกมาเช็คเรทติ้งข้างนอกดู
(แกๆดูนั้นดิ ผู้หญิงหรือผู้ชายอ่า)
(นั้นดิแก)
เพราะเสียงรอบข้างทำให้ฉันชะงักไปนิคก่อนจะหันไปมองกระจกหน้าร้านขายเสื้อผ้า
'ซวยละ ทรงผมโครตเท่ห์แต่ดันใส่เสื้อได้แวว มาก'  
ระหว่างที่กำลังวิตกอยู่สายตาก็เหลือบไปเห็นเสื้อข้างในพอดี ดูแล้วเท่ห์น่าใส่ชะมัด
'ไหนๆก็ไหนๆแล้วเปลี่ยนให้หมดเลยแล้วกัน'
+++++++++++++++++++++++++++++++
"เล่าซะยาวเลยเอาแค่สรุปประเด็นก็พอแล้ว"  
"แหะๆ ฉันกลัวพวกแกไม่เห็นภาพเลย เล่าให้ละเอีดยเลยไง"  ทั้ง แพทและณิชามองหน้ากันอย่างเหนื่อยๆ
"ฉันบอกแล้วว่า หมอนั้นมันเลวแกก็ยังจะคบกับมัน"  ณิชาพูดด้วยความโกรธแทนฉัน
"ใจเย็นน๊าณิชา เรื่องก็จบไปแล้วก็ให้มันจบๆไปเถอะนะ"  
"แกรู้แล้วทำไมไม่บอกเลิกมันไปก่อนวะ ให้มันหลอกทำไมอยู่ได้"  แพทพูดอย่างโกรธๆ
"เพราะฉันอย่างรู้นิสัยและสันดานผู้ชายนะสิว่าจะเป็นยังไง และตอนนี้ก็รู้แล้วว่าพวกนี้มันเลวแค่ไหน"  
"เจ็บไหมละ"  ณิชาถามซ้ำเติม
"ไม่อ่ะเพราะฉันก็ไม่ได้ชอบหมอนั้นตั้งแต่แรกแล้ว"   
"แล้วแกจะไปตัดผมทำไมวะ" แพท
"อากาศร้อนไง ฉันขี้เกียจสระด้วย"  
-0-   <------  แพทตี้  ณิชา
"ไอบ้า!!!"