Bad Tattoo

9.8

เขียนโดย prettypung

วันที่ 18 สิงหาคม พ.ศ. 2557 เวลา 19.08 น.

39 ตอน

19 วิจารณ์

33.38K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 3 กันยายน พ.ศ. 2557 19.32 น. โดย เจ้าของนิยาย

23) Ch10.................10

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

น้ำแข็งที่อ่อนโยน

"จะไปจริงจริงหรอน้ำแข็ง"

"จริงค่ะน้ำแข็งขอไปเยี่ยมแม่และก็พักผ่อนสมองหน่อยนะคะ"

"ถ้าน้ำแข็งคิดดีแล้วพี่จะไม่ว่า เดี๋ยวพี่จะส่งวีดีโอตอนซ้อมไปให้ดูท่านะ"

"ขอบคุณมากนะคะพี่เก๋ไก๋"

"แล้วไปจังหวัดไหนล่ะ อำเภอ ตำบล หมู่บ้าน??"

"น้ำแข็งตอบไม่ทันหรอกค่ะ เดี๋ยวตอบแบบชัดชัดนะคะ จังหวัดอุตรดิตถ์ ตำบลไผ่ล้อม อำเภอลับแล ค่ะ"

"จ่ะจ่ะ"

"มีอะไรอีกไหมคะ??"

"ไม่แล้วจ่ะเชิญน้ำแข็งไปเก็บของเถอะ^^"

"ค่ะ พี่เก๋ไก๋คะ เอาไว้ว่างเมื่อไหร่จะพาไปเที่ยวที่สวนนะคะ^^"

"เอ้า ไหนบอกว่าบ้านเป็นโรงงานน้ำแข็งชื่อดังไง"

"ก็ไม่ได้บอกนี่คะว่าจะทำสวนไม่เป็น"

"กวนใหญ่แล้วนะเรา"

"แฮะๆ ไปก่อนนะคะ บายค่ะ"

ฉันยกมือไหว้พี่เก๋ไก๋แล้วลุกขึ้นกลับเข้าไปในห้องนอนทันที

เฮ้ออออออออออออออออออ

อยากจะตะโกนออกมาเพื่อระบายอารมสักสามสี่คำ นี่ถ้าไม่ติดว่าที่หอนี้มีคนอยู่เยอะนะแถมยังก้องอีกต่างหากคนสวยเครียด

อุตรดิตถ์

ฉันลากกระเป๋ามาหนึ่งใบเพื่อใส่เสื้อผ้าที่จะเป็นมากมากและก็สะพายกระเป๋าเป้ขนาดเท่ากับกระเป๋านักเรียนแต่สีสันสวยงามมาหนึ่งใบใส่พวกของกินเล็กน้อยแล้วก็เครื่องสำอางนิดหน่อยอย่างกับจะมาอยู่เป็นปีแหนะ

"โอ๊ะ คุณหนูกลับมาแล้ว"

"คุณหนูกลับมาแล้ว"

เสียงคนงานคนสวนพูดขึ้นผู้คนที่นี่ไม่เคยลืมหน้าฉันเลยแม้ว่าฉันจะไม่ได้อยู่ที่นี่นานแค่ไหนก็ตามเท่าที่ดูแล้วคนงานหน้าเดิมเดิมทั้งนั้น แถมแต่ละคนดูเปลี่ยนแปลงไปมากมากเลย^^ คิดถึงจังเลยน๊าาาาา

ตอนนี้ฉันกำลังจะเดินเข้ารั่วบ้านอันแสนจะงดงามของฉันก็เพราะว่ามันทำด้วยไม่สักทั้งหลังไงทำเป็นทรงไทยภาคกลางที่ยกสูงมีลานกลางบ้านอยู่ด้านบนมีห้องแยกไปมากมาย สวยมากมากเลยล่ะ

"คะ...คุณหนูน้ำแข็งของป้า"

หวาาาาาา อยู่ดีดีป้าชมก็โผล่เข้ากอดฉันจนแนบแน่นจนฉันรู้สึกอึดอัดแต่ก็กอดตอบเหมือนกันก็แหม...บ้าชมน่ะเลี้ยงฉันมาตั้งแต่เด็กเลยนะ

"กลับมาแล้วค่ะบ้า"

"กลับมาสักทีนะคะคุณหนูรู้ไหมป้าคิ๊ดถึ๊งงงงงงคิดถึง"

"ปากหวานนะคะ หิวจังเลยค่ะป้าอยากกินอาหารฝีมือป้าจะตายอยู่แล้ว"

ฉันพูดแบบออดอ้อนที่สุดแหมใครจะรู้ว่าอาหารฝีมือป้าชมน่ะอร่อยเลิศค่ะ คุณหลีดคอนเฟิร์ม กลับมาทั้งทีต้องกินให้เพียงพอ

"ได้ค่ะ นี่ป้าก็กำลังเตรียมของอยู่น่ะคะเดี๋ยวก็จะได้เวลาทานอาหารกลางวันแล้วคุณหนูเข้าไปหาคุณท่านก่อนนะคะ"

"ค่ะป้า เร็วเร็วนะคะ"

"ได้ค่ะ"

ป้าชมพูดพลางช่วยฉันลากกะเป๋าเข้าบ้านไป โอ๊ะ กลิ่นลีลาวดีนี่นา หอมจังเลยรู้ไหม๊บ้านฉันน่ะชอบดอกไม้มากมากเลยนะ นอกจากจะทำโรงงานน้ำแข็งแล้วก็ยังมีไร่องุ่น สับปะรด ลำไย แล้วก็สวนดอกไม้มีทั้งกล้วยไม้ ชวนชม ดอกนู้นดอกนี่เต็มไหมด เรียกได้ว่าส่งออกสินค้าได้งดงามมากมากไม่อยากจะคุย(ฉันก็ไม่อยากจะฟัง)

"แม่ขาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา"

ฉันร้องสุดเสียงเรียกหาแม่ขาแม่ขาอยู่นานสองนานก็เห็นแม่ฉันนั่งอยู่ที่โต๊ะนั่งชมวิวเป็นเหมือนโต๊ะกินข้าวเล็กๆอยู่ตรงระเบียงใหญ่ของบ้านถ้ามองจากมุมนี้ก็จะเห็รไร่ทั้งหมดได้ง่ายยิ่งถ้าเป็นหน้าหนาวนะสวยมากมากตอนเช้าจะมีหมอกลง อื้มมมมม แค่คิดก็จะหัวใจวายตายในความงามของธรรมชาติ

"อ้าวว น้ำแข็งกลับมาทำไมไม่บอกแม่ก่อนล่ะ"

"แม่พูดแบบนี้ไม่อยากให้หนูกลับมาหรอ งอนนะ"

ฉันพูดพลางทำหน้าบู้

"เปล่าหรอก แม่แค่จะให้ลุงเดชไปรับน่ะ"

"ไม่เป็นไรหรอกค่ะหนูกะเซอร์ไพรซ์น่ะค่ะ^^"

"เอาของไปเก็บก่อนแล้วกันเดี๋ยวลงไปกินข้าวกัน"

"ค่ะแม่"

"ดอกแก้ว ดอกแก้ว!!!!"

"ดอกแก้วใครคะแม่"

ฉันถามเพราะงงไม่รู้ว่าที่บ้านฉันมีคนชื่อดอกแก้วด้วยแฮะ

"หลานของป้าชมแกน่ะ มาช่วยงานป้าชมแก ดอกแก้วเป็นเด็กดีมากนะขยันทำงานอีกต่างหากแม่ก็เลยรับไว้อุปการะ"

"หรอคะ??"