Bad Tattoo
9.8
เขียนโดย 
prettypung
วันที่ 18 สิงหาคม พ.ศ. 2557 เวลา 19.08 น.
39 ตอน
19 วิจารณ์
33.66K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 3 กันยายน พ.ศ. 2557 19.32 น. โดย เจ้าของนิยาย
แชร์นิยาย
8) Ch7.........................7
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความพระจันทร์ที่ร้ายกาจ
แฮ้ม แฮ้ม สวัสดีวันแห่งความรักนะคะนักศึกษาทุกคนวันนี้อาจาร์ก็มีข่าวจากท่าน ผอ. มาประกาศให้นักศึกษาทุกคนทราบว่าคืนวันนี้ทางมหาวิทยาลัยของเราจะจัดงานเลี้ยงวันแห่งความรักขึ้นนะคะ ถึงแม้จะด่วนไปหน่อยแต่ก็อยากให้นักศึกษาทุกคนมาร่วมสนุกกันกับปาร์ตี้ในครั้งนี้นะคะ แล้วอีกอย่างพวกผู้หญิงอาจารณ์ขอสั่งห้ามใส่กางเกงขาสั่นเด็ดขาดขอให้เป็นชุดที่สวยงามและสุภาพนะคะ ขอบคุณค่ะ ......
"เฮ้ย ได้ไงอ่ะ"
ฉันพูดขึ้นสุดเสียงเพราะงานมันด่วนมากจริงจริง
"ดีออกแกจะได้เจอหนุ่มๆหล่อๆ เผลอๆนะได้เจอพวก Bad Tattoo ด้วยอ่ะ ><"
ยัยปลาส้มพูดแทรกขึ้นมาพร้อมกับบิดไปมาจนตัวแทบเป็นเกรียว
"แกจะมาก็มาเถอะ ฉันไม่มาแล้วหนึ่งคน"
ฉันพูดไปพลางยกน้ำขึ้นดื่ม....แต่ต้องชะงักเพราะได้ยินเสียงของอาจารณ์คนหนึ่งลอยเข้าหูมาแต่ไกล
กุ่ยช่ายจ๋าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
ไม่แปลกใจเลย เสียงอาจารณ์ซินดี้นั้นเอง
'อาจารณ์มีอะไรรึเปล่าคะ'
ฉันถามอย่างสงสัยเพราะปกติอาจารณ์ไม่ค่อยพูดหวานแบบนี้ เอ๊ะ หรือว่ามีอะไร
แหม กุ่ยช่ายเนี่ยรู้ทันตลอดเลยค่ะ งั้นไม่อ้อมค่อมนะคืนเนี่ยอ่ะอาจารณ์อยากจะให้กุ่ยช่ายเต้นรำเปิดฟลอน่ะจ่ะ
O[]O ห๊ะ อะไรนะเปิดฟลอ
ฉันถึงกับปากค้างตาหว๋อ(ปากหว๋อตาค้าง)เมื่อได้ยินคำที่อาจารณ์พูดถึงแม้ว่าฉันจะพอเรียนเต้นรำมาบ้างแต่ก็ไม่ชินกับการเต้นในงานแบบนี้นี่นา
ไม่หาแล้วจ่ะคนนี้แหละใช่เลย นะนะ กุ่ยช่ายนะเดี๋ยวครูบวกคะแนนวิชาภาษาอังกฤษให้เธอเยอะๆเลยนะนะนะนะนะ
อาจารณ์ซินดี้พยายามอ้อนวอนฉันเฮ้ออออออออช่วยไม่ได้แล้วแหละนะ
เอาเลยกุ่ยช่ายถือว่าเป็นการทบทวนที่เรียนมาไง
ยัยปลาส้มช่วยเสริมให้อาจารณ์ซินดี้เต็มกำลัง
"ก็ได้ค่ะอาจารณ์"
ฉันตอบรับแบบเอื่อยๆ
จริงนะกุ่ยช่าย ขอบใจมากมากนะ งั้นครูไม่กวนแล้วนะจ๊ะ
พูดจบครูซินดี้ก็เดินออกไปจากโต๊ะของฉันทันที เฮ้อ ฉันชักไม่ค่ะมั่นใจแล้วสิว่าจะทำได้หรือเปล่าเพราะตัวฉันเองเรียนเต้นรำตั้งแต่อายุ 12 ขวบ แล้วเลิกเรียนตอน 14 ขวบแต่ก็พอจำได้บ้างแต่มันไม่มั่ยใจเลยและที่สำคัญยังไม่รู้เลยว่าจะเต้นคู่กับใตร อาจารณ์นะอาจารณ์
ฉันสูดหายใจเข้าลึกลึกแล้วบอกกับตัวเองในใจดังดังว่า "กุ่ยช่ายไหนไหนก็ไหนไหนแล้วพยายามให้เต็มที่ ไฟท์ติ้ง" ฉันอาจจะดูเหมือนคนบ้านะที่ปลอบใจตัวเองพูดคนเดี๋ยวแบบนี้แต่มันทำให้ฉันมีความสุขและผ่อนคลายได้ไม่น้อยเลย เนอะ ก็ยังดีกว่าไปพูดกับตนอื่นแล้วเขาไม่เข้าใจเรา^^
แฮ้ม แฮ้ม สวัสดีวันแห่งความรักนะคะนักศึกษาทุกคนวันนี้อาจาร์ก็มีข่าวจากท่าน ผอ. มาประกาศให้นักศึกษาทุกคนทราบว่าคืนวันนี้ทางมหาวิทยาลัยของเราจะจัดงานเลี้ยงวันแห่งความรักขึ้นนะคะ ถึงแม้จะด่วนไปหน่อยแต่ก็อยากให้นักศึกษาทุกคนมาร่วมสนุกกันกับปาร์ตี้ในครั้งนี้นะคะ แล้วอีกอย่างพวกผู้หญิงอาจารณ์ขอสั่งห้ามใส่กางเกงขาสั่นเด็ดขาดขอให้เป็นชุดที่สวยงามและสุภาพนะคะ ขอบคุณค่ะ ......
"เฮ้ย ได้ไงอ่ะ"
ฉันพูดขึ้นสุดเสียงเพราะงานมันด่วนมากจริงจริง
"ดีออกแกจะได้เจอหนุ่มๆหล่อๆ เผลอๆนะได้เจอพวก Bad Tattoo ด้วยอ่ะ ><"
ยัยปลาส้มพูดแทรกขึ้นมาพร้อมกับบิดไปมาจนตัวแทบเป็นเกรียว
"แกจะมาก็มาเถอะ ฉันไม่มาแล้วหนึ่งคน"
ฉันพูดไปพลางยกน้ำขึ้นดื่ม....แต่ต้องชะงักเพราะได้ยินเสียงของอาจารณ์คนหนึ่งลอยเข้าหูมาแต่ไกล
กุ่ยช่ายจ๋าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
ไม่แปลกใจเลย เสียงอาจารณ์ซินดี้นั้นเอง
'อาจารณ์มีอะไรรึเปล่าคะ'
ฉันถามอย่างสงสัยเพราะปกติอาจารณ์ไม่ค่อยพูดหวานแบบนี้ เอ๊ะ หรือว่ามีอะไร
แหม กุ่ยช่ายเนี่ยรู้ทันตลอดเลยค่ะ งั้นไม่อ้อมค่อมนะคืนเนี่ยอ่ะอาจารณ์อยากจะให้กุ่ยช่ายเต้นรำเปิดฟลอน่ะจ่ะ
O[]O ห๊ะ อะไรนะเปิดฟลอ
ฉันถึงกับปากค้างตาหว๋อ(ปากหว๋อตาค้าง)เมื่อได้ยินคำที่อาจารณ์พูดถึงแม้ว่าฉันจะพอเรียนเต้นรำมาบ้างแต่ก็ไม่ชินกับการเต้นในงานแบบนี้นี่นา
ไม่หาแล้วจ่ะคนนี้แหละใช่เลย นะนะ กุ่ยช่ายนะเดี๋ยวครูบวกคะแนนวิชาภาษาอังกฤษให้เธอเยอะๆเลยนะนะนะนะนะ
อาจารณ์ซินดี้พยายามอ้อนวอนฉันเฮ้ออออออออช่วยไม่ได้แล้วแหละนะ
เอาเลยกุ่ยช่ายถือว่าเป็นการทบทวนที่เรียนมาไง
ยัยปลาส้มช่วยเสริมให้อาจารณ์ซินดี้เต็มกำลัง
"ก็ได้ค่ะอาจารณ์"
ฉันตอบรับแบบเอื่อยๆ
จริงนะกุ่ยช่าย ขอบใจมากมากนะ งั้นครูไม่กวนแล้วนะจ๊ะ
พูดจบครูซินดี้ก็เดินออกไปจากโต๊ะของฉันทันที เฮ้อ ฉันชักไม่ค่ะมั่นใจแล้วสิว่าจะทำได้หรือเปล่าเพราะตัวฉันเองเรียนเต้นรำตั้งแต่อายุ 12 ขวบ แล้วเลิกเรียนตอน 14 ขวบแต่ก็พอจำได้บ้างแต่มันไม่มั่ยใจเลยและที่สำคัญยังไม่รู้เลยว่าจะเต้นคู่กับใตร อาจารณ์นะอาจารณ์
ฉันสูดหายใจเข้าลึกลึกแล้วบอกกับตัวเองในใจดังดังว่า "กุ่ยช่ายไหนไหนก็ไหนไหนแล้วพยายามให้เต็มที่ ไฟท์ติ้ง" ฉันอาจจะดูเหมือนคนบ้านะที่ปลอบใจตัวเองพูดคนเดี๋ยวแบบนี้แต่มันทำให้ฉันมีความสุขและผ่อนคลายได้ไม่น้อยเลย เนอะ ก็ยังดีกว่าไปพูดกับตนอื่นแล้วเขาไม่เข้าใจเรา^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
