Un_expected Love

          แล้วไอ้โจก็เริ่มเล่าเรื่องทั้งหมดให้พวกผมฟังครับ  เริ่มจากเพื่อนที่ทำงานพาร์ทไทม์กับมันอุตริมาแนะนำวิธีหารายได้เสริมให้มัน  ด้วยการขายบริการ  วิธีการก็คือสมัคร Line ขึ้นมาอันนึง  แล้วก็ไปโพสต์ตามเว็บบอร์ดต่าง ๆ  ประมาณว่า "หาเพื่อนคุย  เพื่อนเที่ยว  แก้เหงา บลาๆๆ" อะไรก็ว่าไป  ถ้าแบบฮาร์ดคอร์หน่อยก็ "ใหญ่ ยาว อึด" พร้อมกับทิ้ง ID Line ไว้  ซึ่งถามว่าไอ้โจมันเล่นเป็นหรือมีเวลาเล่นเหรอ?  ก็เปล่าครับ  กว่ามันจะเลิกงานก็ 6 ทุ่มแล้ว  มันบอกว่าพอเลิกงานก็มาเปิดคอมเช็คดูว่ามีใครทักมารึป่าว?  ตอนแรกมันก็ไม่กล้าตอบครับ  อ่านอย่างเดียว  เพราะมันไม่กล้าทำ  มีคนทักแชทมันมาหลายคนครับ  แต่มีอยู่คนนึงที่ทักมาหลายครั้งหลายวัน  มันเลยเลือกที่จะตอบคนนี้คนเดียว

          ซึ่งพี่เค้าก็สงสัยครับว่าทำไมไอ้โจมันถึงตอบแชทพี่เค้าตอน 6 ทุ่มกว่าทุกวัน  มันเลยเล่าให้พี่เค้าฟังว่าวัน ๆ มันทำอะไรบ้างครับ  ไหนจะเรียน  ไหนจะงาน  กว่าจะเลิกและว่างมาตอบก็ดึกทุกวัน  ซึ่งพี่เค้าสงสารมันครับ  ยิ่งพี่เค้ารู้ว่ามันเรียนดีมากเค้าเลยยิ่งสนใจมัน  พี่เค้าบอกมันว่าไม่ต้องคุยกับใครแล้ว  ให้คุยกับพี่เค้าคนเดียว  ไอ้นี่ก็เชื่อคนง่ายครับ  มันก็เลยคุยกับพี่เค้าคนเดียวนั่นแหละ

          จนกระทั่งนัดไปเจอกัน  พี่เค้าก็ถูกใจไอ้โจใหญ่ครับ  เพราะมันขาว ๆ ตี๋ ๆ สะอาดสะอ้าน  ดูเรียบร้อย  ไม่มีพิษไม่มีภัย  แลดูน่าเอาไปเลี้ยงเป็นลูกว่างั้น (อันนี้ผมพูดเองนะ 555+)

          หลังจากนั้นชีวิตความเป็นอยู่ไอ้โจก็ดีขึ้นครับ  ได้ย้ายหอ  เพราะพี่คิ้ม (ชื่อเจ๊เค้าน่ะ) ดูแลค่าใช้จ่ายทั้งหมดให้มันครับ  เสื้อผ้า ข้าวของ คอมพิวเตอร์ แกซื้อให้ใหม่หมดครับ  แม่บุญทุ่มจริง ๆ

          "สรุปก็คือ  มึงไม่ได้ไปนอนกะใครนอกจากเจ๊คิ้มคนเดียวใช่ป้ะ?" ไอ้ต้นไม้สงสัยอะไรวะมึง

          "อืม"

          "งั้นจะเรียกว่าขายตัวก็คงไม่ถูกนักหรอกว่ะ  เรียกว่ามีเจ๊เลี้ยงจะดูดีกว่า 555+" ไอ้ง่าวปล่อยมุกครับ

          "แล้วผัวเจ๊แกจะไม่ตามมากระซวกไส้มึงเหรอ?" ไอ้ต้นไม้ถามได้น่ากลัวมากมึง

          "สามีพี่เค้าตายแล้ว  พี่คิ้มดูแลกิจการคนเดียว  มีลูกคนนึง  แกบอกว่าลูกแกเกเรมาก  ไม่เอาไหน  มีแต่เที่ยว  แกเลยส่งไปดัดสันดานที่เมืองนอกอ่ะ" ไอ้โจบอก

          "กูว่าเจ๊คิ้มคงเอ็นดูมึงเหมือนลูกว่ะ  แบบว่าลูกตัวเองเกเรงิ  เลยอยากได้ใครซักคนที่คอนโทรลได้  จะได้ชุ่มชื่นหัวใจ" ไอ้ง่าวว่า

          "แล้วมึงรักเจ๊เค้าป่าววะ?" เอ่อ...นี่กูถามอะไรออกไปวะ?

          "ตอนนี้ไม่ว่ะ  แต่กูก็พร้อมจะทำทุกอย่างตามที่กูสัญญากับเค้าไว้นะ" ไอ้โจขยับแว่นเล็กน้อย "กูจะเอาเกียรตินิยมไปฝากพี่คิ้มให้ได้"

          ไอ้ง่าวไปส่งผมที่คณะเพื่อเอามอเตอร์ไซค์ขับกลับหอครับ  นี่ก็ 4ทุ่มแล้ว  ก๊งเบียร์กันจนกรึ่มได้ที่เลยทีเดียว  ผมเดินขึ้นห้องมาก็ป๊ะกันแห๋มกับน้องหวานอีกแล้ว  เอ๊! บุพเพอาละวาดหรืออะไรกัน  เจอบ่อยจริง  ผมได้แต่ยิ้มให้น้องหวานครับ  ไม่อยากโดนผัวน้องเค้าต่อยเอา

          เข้าห้องมาผมก็กระโจนขึ้นเตียง  นึกถึงเรื่องไอ้โจแล้วก็ยินดีกับมันนะ  มันมีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น  แต่มันจะมีความสุขรึป่าว? อันนี้ผมไม่รู้แฮะ  แต่ชีวิตเป็นของมัน  มันเลือกเองครับ  ผมเป็นแค่เพื่อนที่จะคอยอยู่ข้าง ๆ เวลาที่มันล้ม  บ๊ะ! แลดูเป็นเพื่อนที่ดีโคตร ๆ อ่ะ

          ว่าแต่....อยู่คนเดียวมันก็เหงา ๆ เหมือนกันนี่หว่า  ผมนึกสนุกอะไรขึ้นมาได้แล้วสิ  ลองหาเพื่อนคุยอย่างที่ไอ้โจมันทำดูดีกว่า  แก้เซ็ง  ยังไงก็ไม่ได้เจอตัวจริงกันอยู่แล้ว  เพราะผมคงไม่ไปเจอ  555+

          อืม...present ตัวเองว่าอะไรดีวะ?  ใหญ่  ยาว  อึด คงไม่ไหว  แลดูหลอกลวงผู้บริโภคไปหน่อย  กร๊ากกกกกกกกกกกกก

          งั้นเอาเบา ๆ ก่อนก็แล้วกัน   ...เหงาก็ทักมา...ราคากันเอง...