เสียงจากห้องปริศนากับความเเค้นของฮานาโกะ

-

เขียนโดย samanosuki

วันที่ 7 ตุลาคม พ.ศ. 2557 เวลา 09.55 น.

  2 ตอน
  0 วิจารณ์
  4,251 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 7 ตุลาคม พ.ศ. 2557 14.54 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

1) นาฬิกาเรือนเก่า

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

สถานที่เงียบสงบ ณ บ้านหลังหนึ่งที่ฉันซื้อมันมาเมื่อไม่นานมานี้ รอบๆบ้านมีป่าทึบติดกับบึงใหญ่ ฉันคิดว่าคนที่ขายบ้านหลังนี้ไม่ฉลาดเอาเสียเลยที่ขายบ้านทำเลสวยๆเเบบนี้

 

......ฮานาโกะเปิดประตูบานใหญ่สีขาวที่เต็มไปด้วยฝุ่นเเละหยากไย่ เธอสังเกตว่าหน้าบ้านมีเสียงเเปลกๆตรงขั้นบันได ที่ดังเหมือนกับเด็กร้องไห้ทุกครั้งที่เดินผ่าน เธอคิดว่ามันเป็นเเค่เสียงไม้เก่าๆเเค่นั้น

 

"ฉันต้องปรับปรุงบ้านอีกเยอะเลย ถ้าฉันต้องการอยู่ที่นี่จริงๆ" ฮานาโกะพูดกับชิโนะบุ เพื่อนสนิทที่ช่วยย้ายบ้านกับฮานาโกะ 

"ในเมืองยังดีกว่าเยอะเลยนะ ฉันว่าบ้านหลังนี้มันน่ากลัวพิลึก" ชิโนบุพูดด้วยน้ำเสียงหวาดระเเวง ทำให้ฮานาโกะหัวเราะออกมา

"เธอไม่ใช่นักเขียนอย่างฉันนี่ บรรยากาศเงียบสงบเเบบนี้ฉันว่ามันเป็นบรรยากาศที่ดี อ้อ...ฉันจะให้ชินโนะสุเกะช่วยเอาของของฉันจากรถมาช่วยจัดช่วยวางเฟอร์นิเจอร์...นิดหน่อย ก่อนน่านี้คงต้องทำความสะอาดกันก่อน"

ฮานาโกะหันไปหาชินโนะสุเกะเพื่อนของเธอ ซึ่งชินโนะสุเกะ กำลังนำเฟอร์นิเจอร์ลงจากรถตู้ เเละของสัพเพเหระมากมายของฮานาโกะ "ชินโนะสุเกะ วันนี้ช่วยฉันทำความสะอาดก่อนได้มั้ยจ๊ะ" ทำเอาชินโนะสุเกะส่ายหัวไปมา

(ยัยฮานาโกะ เเค่มาช่วยขนของยังต้องช่วยทำความสะอาดอีก) ชินโนะสุเกะคิดในใจ 

"ได้สิๆ บ้านหลังเเค่นี้ทำเเป๊ปเดียวก็เสร็จ" ชินโนะสุเกะพูดพร้อมพยักหน้าให้ฮานาโกะ ชินโนะสุเกะหันนาฬิกาข้อมือมา ตอนนี้เวลาอยู่ที่บ่ายโมงตรง ทำให้ชินโนะสุเกะคิดว่าน่าจะใช้เวลาทำความสะอาดไม่นานนัก......

หลังจากนั้น ฮานาโกะ เเละเพื่อนๆของเธอ ทั้งชินโนบุ ทั้งชินโนะสุเกะต่างก็เหนื่อยจากการทำความสะอาดบ้าน จนเวลาตอนนี้ก็ทุ่มครึ่งเเล้ว

"ฉันคิดว่าขั้นบันไดหน้าบ้านของเธอต้องซ่อมนิดหน่อย เพราะทุกครั้งที่เหยียบมัน มันจะมีเสียงน่ากลัวๆ บอกตรงๆฉันไม่ชอบเลย" ชินโนะสุเกะพูด พลางจิบเเก้วน้ำในมือ 

"รอจนสิ้นเดือนนั่นเเหละฉันถึงซ่อมมัน" ฮานาโกะพูดขณะที่เธอนั่งบนโซฟาสีเเดงที่พึ่งเอาเข้ามา

"ชิโนบุ เธอจะกลับบ้านรึยัง" ฮานาโกะพูด

"อื้ม...ฉันว่าฉันต้องค้างที่นี่ ตอนนี้ก็มืดเเล้ว ขับรถกลับน่าจะใช้เวลา 4-5 ชั่วโมง" ชิโนบุพูดพร้อมถอนหายใจ

"งั้นเธอนอนที่โซฟานี่ก็ได้น่ะ" ฮานาโกะพูด

"อ่า..โอเค เเล้วชินโนะสุเกะหล่ะ" ชิโนบุหันไปทางชินโนะสุเกะ เขากำลังเปิดถุงที่ใส่ขนมเอาไว้ เขาหยิบมันฝรั่งมาถุงหนึ่ง

"ฉันจะนอนในรถ อ่อ..ว่าเเต่พวกเธอๆไม่หิวหรอ" ชินโนะสุเกะพูดขณะเเกะถุงมันฝรั่ง 
"ฮ่าๆ..จริงสิ พวกเรายังไม่ได้กินอะไรกันเลย ฉันมีข้าวกล่องนะ น่าจะเป็นอาหารเย็นได้" ฮานาโกะพูดพร้อมหยิบข้าวกล่องออกมาให้ชิโนบุ ชิโนบุเอื้อมมือไปรับอย่างไม่คิดอะไรเพราะเธอหิวมาก...

 ในเวลาเที่ยงคืนห้าสิบนาที หลังจากที่พวกเขาทานอาหารเย็น เเละหาที่หลับที่นอนกันเรียบร้อยเเล้ว

"ตึง!!" เสียงบางอย่างล้มตรงขั้นบันไดชั้นสอง ฮานาโกะสะดุ้งตื่นขึ้นมาด้วยความตกใจ ส่วนชิโนบุไม่ได้ตื่นขึ้นมาเพราะเธอเป็นคนหลับลึก 

ฮานาโกะเปิดไฟตรงห้องนั่งเล่น ซึ่งเป็นที่ๆชิโนบุนอนอยู่ โคมไฟห้องนั่งเล่นไม่สว่างมากนัก เเต่ก็พอเห็นอะไรหลายๆอย่างได้

ฮานาโกะขึ้นไปตรงที่มาของเสียง พบนาฬิกาเก่าๆเรือนใหญ่ล้มอยู่ ฮานาโกะยกนาฬิกาตั้งขึ้นอย่างช้าๆ มันหนักมากจนฮานาโกะเเขนสั่นทั้งสองข้าง เข็มนาฬิกาค้างอยู่ที่เวลาตีสามเจ็ดนาที

ฮานาโกะคิดว่าถ้านำนาฬิกาเรือนนี้ไปซ่อมคงจะขายได้ 

จู่ๆนาฬิกาหมุนย้อนกลับ!! ทำให้ฮานาโกะตกใจไปชั่วครู่ เข็มนาฬิกาหยุดที่เที่ยงคืนตรง

"ไอ้บ้าเอ๊ย" ฮานาโกะพูด

ฮานาโกะเดินไปชั้นล่างไปที่ห้องนั่งเล่นเพื่อจะไปนอนต่อที่โซฟา ข้างๆโซฟาที่ชิโนบุนอนอยู่ 

"ตึง!!" เสียงดังมาจากพื้นข้างล่าง ทำเอาฮานาโกะสะดุ้งตกใจ "ชิโนบุตื่นเร็ว!!" ฮานาโกะพูดด้วยเสียงหวาดกลัว 

"อะไรหรอฮานาโกะ" ชิโนบุงัวเงียขึ้นมา พร้อมหันนห้าไปที่ฮานาโกะ 

"เสียงอะไรไม่รู้ดังจากพื้นข้างล่าง ฉันตกใจมากเลย" ฮานาโกะพูด

"ผีมาเคาะละมั้ง ฮ่าๆ กลัวจังเลยย!" ชิโนบุพูดพลางเเลบลิ้นใส่ฮานาโกะ 

"จะบ้าหรอ อย่าพูดเเบบนั้นสิ" ฮานาโกะพูดอย่างหวาดระเเวง

 

............ตึง!! เสียงดังขึ้นจากพื้นห้องนั่งเล่นอีกครั้ง เสียงมันดังขึ้นกว่าเดิม...

 

"เอ่อ...เสียงตัวอะไรขุดขึ้นมาชนละมั้ง" ชิโนบุพูดติดตลก

 

.............ตึง!ตึง!ตึง!ตึง!ตึง!ตึง! เสียงดังถี่ๆติดๆกันขึ้นมาหลังชิโนบุพูด.......

 

"เราเปิดพรมใต้พื้นดูดีกว่า"ฮานาโกะพูด พลางจับเเขนชิโนบุเอาไว้

"ใช่...อาจจะมีตัวอะไรอยู่ก็ได้?กลัวไม่เข้าเรื่อง" ชิโนบุเริ่มสงสัย..

ทั้งสองลากโซฟาทั้งสองตัวไปไว้มุมห้อง ก่อนที่จะเเกะพรมอีกด้านหนึ่งของห้องก่อนจะเปิดพรม

ออก

พวกเธอพบช่องประตู ที่เรียบสนิทไปกับพื้นห้อง

"เอ๊ะ..มีช่องให้เปิดด้วย เเต่รู้สึกว่ามันจะปิดตายมานานมาก" ชิโนบุพูดก่อนที่จะเอามือไปเเตะที่บานพับ ชิโนบุใช้มือเเงะบานพับออก เเต่ไม่สำเร็จ

"ฉันว่า เราเรียกชินโนะสุเกะมาเปิดให้ดีกว่า" ฮานาโกะพูด

พวกฮานาโกะ..กำลังจะเปิดในสิ่งที่ไม่ควรเปิดซะเเล้ว บางอย่าง..รอพวกฮานาโกะอยู่ในห้องใต้ดินเเห่งนี้......

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา