When you're in love เดือนแห่งรักอันลิมิตเลิฟ

5 : วุ่นวาย 
 

 
 
เวลา 9.00 น.
กริ่ง~!
"ใคร...มาแต่เช้าเนี่ย @_@ " ฉันพูดด้วยความงัวเงียไปยังหน้าบ้านเพื่อเปิดประตูรับแขกแต่เช้าตรู่
แอ๊ด~!
"มอนิ่ง ฮันนี่ :)" และแขกคนนั่นคือเคลวินนั่นเอง
"วันนี้ฉันไม่ได้นัดอะไรกับนายนิอีกอย่างตอนเที่ยงฉันมีเรียนและถ่ายแบบยาวเลยด้วย บาย"ฉันพูดแล้วทำท่าจะปิดประตูลง
"เดี๋ยวเซ่ ! -0- "เคลวินพูดแล้วดึงประตูไว้
"ไม่ว่านายจะชวนไปไหนก็แล้วแต่ คำตอบคือ ไม่ - -!!"
"เพื่อนกันเขาพูดแบบนี้หรอ -3-"
ฉันไปเป็นเพื่อนนายตั้งแต่เมื่อไรกัน ไอ้คนโรคจิต - -!!
"ยังไงก็ไม่"
"ไปดูหนังเป็นเพื่อนหน่อย"
"ไม่"
"ไปกินข้าวด้วยกันนะ"
"ไม่"
"ไปช็อปปิ้งกัน"
"ไม่"
"แต่เธอต้องไป - - "
"ทำไมฉันต้องไปด้วย"ฉันพูดกอดอกหน้ามุ่ยในขณะที่เคลวินกระตุกยิ้มเหมือนได้รับชัยชนะ
"บ่าย 2 เธอมีถ่ายแบบของค่ายEasterใช่มั้ยละ ?"
"นายรู้ได้ไง -0-"
"ก็ครอบครัวฉันทำธุรกิจใหญ่เป็นหุ้นส่วนเกือบทุกอย่างในประเทศแหละ :)"
"นายกำลังจะขู่ฉันใช่มั้ย?? ; __ ; "
"ประมาณนั่นแหละ ถ้ารู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อจากนี้..แล้วไม่อยากให้เกิด รีบแต่งตัวซะภายใน 10 นาที ^^~ "
พลาดแล้วสินะ...ที่ดันมารู้จักคนอย่างหมอนี่ T^T จะทำให้งานถูกยุบไม่ได้เด็ดขาดไม่งั้นจะเอาอะไรกินละ YoY
30 นาทีผ่านไปถึงเรท(อีกแล้ว)แต่เคลวินก็ทำโทษแค่ให้ฉันไปเที่ยวผับด้วยอีกคืนถึงจะไม่เรทถ้าหมอนั่นบังคับฉันก็ต้องไปอยู่ดีแหละ
"แล้วทำไมนายไม่ไปเที่ยวกับสาวๆของนายละ ?" ฉันพูดขึ้นแล้วก้าวเท้าขึ้นรถเฟอร์รารี่สีดำเพื่อไปกินข้าวเช้ากับเคลวิน
"เรื่องของฉัน :) "
" - -!!"
รถของเคลวินมาถึงห้าง Z เวลา 9 โมงกว่าๆและเหมือนเดิมเมื่อเคลวินก้าวเข้าห้างเพียงก้าวเดียวสาวๆจากทั่วสารทิศก็กรูกันเข้ามา -0-
"ไปกันเถอะ" เคลวินแหวก..แหกสาวๆออกมาแล้วจับมือฉันวิ่งเข้าร้านเสื้อผ้าทันที
"นายจะซ่อนอยู่ตรงนี้จนถึงเมื่อไรเนี่ย"ฉันพูดขึ้นด้วยความอึดอัดซ่อนที่ไหนไม่ซ่อนมาซ่อนที่ห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าผู้หญิงที่ทั้งเล็กและแคบจนฉันจะยืมจมูกเขาหายใจได้ละเนี่ย -////-
"เธอเลยแหกมาดดูสิ ว่าพวกสาวๆของฉันอยู่เต็มร้านเลยเนี่ย - - "
" เปิด ก็พอมั่ง-0-" ฉันพูดขึ้น "ช่วยออกไปไกลๆฉันได้มั้ยเนี่ย" ฉันพูดแล้วดันเขาออกห่างๆ
"ก็ทีมันมีอยู่แค่นี้นิ ^^ " เคลวินพูดหน้ายิ้มละลื่นพร้อมเอามือเข้ามาโอบเอวฉัน ถึงจะที่แคบจนทำให้ตัวชิดกันยังไงก็เถอะแต่มือเนี่ยมันไม่เกี่ยวละมั่ง -*-
"เอามือออกไป -*- "
"โกรธจนตีนกาขึ้นแล้วนะ"
"บ้า!"
"อย่าพูดเสียงดีงสิ -0- "
"ก็นายชอบมาแกล้งฉันตลอดเลยนะ ไอ้โรคจิต" ฉันพูดแล้วระดมมือทุบไปที่อกเขาหลายทีแต่ถึงจะไม่แรงก็เถอะเขาคงยังไม่ทันได้ตั้งหลักจนล้มลงไป
ตุ๊บ !! เราทั้งคู่หลุดออกมาจากห้องเปลี่ยนเสื้อภาพในสภาพฉันนอนกับพื้นและเคลวินคร่อมอยู่ และแน่นอนว่าสาวๆทั้งร้านเห็นภาพนี้ !
"นั่นไง พี่เคลวิน !"
"ต๊าย ! ผู้หญิงคนนั้นใครกันนะ"
"จะอ่อยเขาละสิ"
"หน้าไม่อายเนอะ"
"อย่างงี้เขาเรียกว่า หน้าด้าน ! "
"ใช่"
"ใช่"
เสียงซุบซิบที่ฉันได้ยินชัดแจ๋วมีแต่คนนินทราและใส่ร้าย ทั้งๆที่ไม่มีอะไรเลยแท้ๆสาวๆพวกนี้จะไม่ให้เคลวินมีเพื่อนมั่งรึไง ?
"ใครพูดอะไร ! "ฉันผลักเคลวินออกแล้วยืนขึ้นตะโกนถามแต่ก็มีแต่คนหลับหน้า ชิ ! ให้มันได้ยังงี้สิ เวลาฉันนิ่งๆก็พูดกันจัง "ถึงว่า นิสัยแบบนี้เคลวินถึงเอาแต่วิ่งหนี !" และประโยคสุดท้ายชองฉันทำเอาสาวๆหลายคนยิ่งหลบหน้ากว่าเก่าบางคนก็ออกอาการหมั่นไส้ฉันแต่ก็ไม่กล้าแสดงฤทธิ์อะไรมาก "ไปกันเถอะ" ฉันจับมือเคลวินที่เอาแต่มองค้างที่ฉันลุกขึ้นมาและแหวกกลุ่มสาวๆออกไปจากร้านทันที ตอนนี้อารมณ์ฉันขึ้นสุดๆแหละ !!