naruto(version girl)จอมซน season 3

"ท่านค่ะ ท่านพูดจริงเหรอค่ะ???"
"ใช่ โฮคาเงะจะฆ่านารูโตะที่ฆ่าน้องชายของเขาไป และดูเหมือนจะเอาจริงซะด้วย"
นารูโตะ....ฉันจะช่วยเธอเองฉันจะไม่ยอมให้เธอตายก่อนที่เราจะสู้กันแน่ต้องทำอะไรซักอย่างแต่ยังไงล่ะ...นึกออกแล้วพี่ฮารุต้องช่วยฉันแน่
ปัง
บ้านซากุระ
"ขอร้องล่ะคะพี่"
"ทำไมต้องช่วยก็ในเมื่อนารูโตะไปอยู่โคโนฮะแล้วนี่...เธอจะไปช่วยอีกทำไมล่ะ"
"พี่ไม่รู้หรอก หนูขอร้องล่ะพี่ฮารุ แค่ครั้งนี้เท่านั้น"ยัยพี่คนนี้เป็นอย่างนี้ตลอดเลยถ้าฉันเป็นเหมือนนารูโตะนะจะอัดหน้าไม่ให้เห็นฟันครบสามสาองพี่แน่ๆ จะได้ไม่มีหนุ่มมาจีบ ฮิๆ
"พี่จะยอมแค่ครั้งนี้เท่านั้นนะ แล้วจะไปเมื่อไหร่"
"ตอนนี้"
"เดี๋ยวดิ มันไวเกินไปมั้ย"ยัยพี่เรื่องมาก เดี๋ยวจะโดนเป็นอย่างนี้ตลอดเลยถ้าหมดความอดทนเมื่อไหร่จะเอาร้องเท้าส้นสูงฝาดหน้าไปเลยคอยดูสิอต่ติดปัญหาคือบ้านฉันไม่มีรองเท้าส้นสูงเนี่ยสิ ช่างมันเถอะ
"ไม่หรอกจะได้ไม่ต้องเสียเวลาพี่ด้วยไง"
"นั้นสินะ งั้นรีบไปเถอะ"ที่แบบนี้นะรีบชวนฉันเลย แต่ก็ดีแล้วนี่  
 
หิมะตกเหรอนั้นสินี่ก็เข้าฤดูหนาวแล้วนี่มันมักจะมีหิมะตกมาทุกทีเลยสิน่า นึกถึงตอนที่อยู่ที่นั้นจังแหะ
"อรุณสวัสดิ์ อากิระ"
"อืม วันนี้อากาศหนาวดีนะ"
"โอกาสแบบนี้ไม่มีมาบ่อยนะ อีกอย่างทำไมไม่พาน้องนายไปเล่นข้างนอกหน่อยล่ะ ยัยนั้นก็พึ่ง7ขวบอยู่ เรื่องบ้านก็ไม่ต้องห่วง ฉัน ซาสึเกะ โซล คาสึเนะ แล้วก็...ชั่งเหอะ"
"มันจะดีเหรอ "
"นะค่ะพี่น๊าาาา"สายตาแบบนี้อีกแล้วยัยนี่ทำตาแบบนี้ทีไรก็เป็นซะอย่างเนี่ยจนฉันต้องยอมตลอด แต่ก็ช่วยไม่ได้ก็ยัยนี่ไม่เคยออกไปข้างนอกตอนที่หิมะตกซักครั้งเลยนี่ไหนๆก็จะออกไปซื้อของอยู๋แล้วนี่มันก็ช่วยไม่ได้นี่นะ
"ได้จ้ะ ฝากด้วยนะ นารูโตะ"
"อื่อ"
................
"ท่านครับ"
"ฉันรู้แล้ว...พวกแกสองคนออกมาได้แล้ว"
"...."
"พวกเคสึเกะงั้นเหรอ"
"ท่านโฮคาเงะ...ไว้ชีวิตนารูโตะด้วยเถอะค่ะ"
"ไม่ได้ ยัยนั้นฆ่าน้องฉัน ฉันจะฆ่ายัยนั้นซะ"
"ท่านคิดแล้วจริงๆเหรอค่ะ คนอย่างท่านน่ะเป็นโฮคาเงะได้ไงนะ แค่คำขอร้องเดียวก็ยังทำไม่ได้"
"... พวกแกมัวยืนบื้ออะไรเดินทางต่อสิ"
"ครับ/ครับ"
"...."
"ซากุระเธอจะทำยังไงต่อไป"
"กลับกันเถอะพี่ฮารุ"
...........
......
...
..
.
"โตะ...นารูโตะ"
"ฉันได้ยินแล้วน่าโซลมีอะไร"
"เธอคิดอะไรอยู่งั้นเหรอ"
"ไม่รู็สิ แค่รู้สึกไม่ดีขึ้นมาก็เท่านั้นแหละ อย่าใส่ใจเลยน่าฉันคงคิดไปงั้นๆแหละอีกอย่างถ้ามีอะไรเกิดขึ้นจริง ท่านคงมอบภารกิจให้เราไปแล้วน่า"
"นั้นสินะ"หวังว่าที่ฉันพูดคงไม่เป็นจริงขึ้นมาหรอกนะ อย่าให้เกิดอะไรขึ้นเลยเถอะนะ หน่อยใครมาปาหิมะใส่หน้าฉันฟระเนี่ย 
"โซลนี่นายลงไปตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย"
"ไหนๆหิมะมันก็ตกทั้งทีก็มาเล่นกัน...เห้ยอะไรเนี่ย คาสึเนะ ซาสึเกะ นี่พวกนายก็เอาด้วยงั้นเหรอ"
"ฉันขออยู่บนนี้ดีกว่ามันน่ารำคาญ"นั้นไงเซนต์ขี้เก๊กที่หายไปนานกลับมาอีกแล้ว แต่ก็ยังดีกว่าไปเล่นปาหิมะกับพวกนั้นแหละนะเล่นเป็นเด็กอยู่ได้ ไม่รู้จักโตกันซะที แต่ความรู้สึกโหวๆแบบนี้มันหมายความว่าอะไรเนี่ย เหมือนกับจะมีโชคร้ายเกิดขึ้นงั้นแหละ ไม่เอาน่าอย่าคิดอย่างงั้นสิ เลิกคิด เลิกคิด แต่อย่างน้อยทำตัวเป็นเด็กซักครั้งก็แล้วกัน
"อ้าว!!!ไหนว่าไม่เล่นแล้วทำไมต้องโยนใส่ฉัน แทนที่จะเป็นเจ้า โซล กับเจ้าคาสึเนะล่ะ"
"ก็ไม่ใช้ว่าจะไม่เล่นนี่"
"แล้วอีกอย่างเธอก็เสียเปรียบนะ"
"เสียเปรียบอะไร"
"ก็เธอใช้วิชาน้ำแข็งได้แต่พวกฉันสามคนใช้ไม่ได้อีกอย่างเขาว่ากันว่า ถ้าคนที่ใช้วิชาน้ำแข็งจะต้องอยู่ที่สูงๆเหมือนเธอตอนนี้ไง"
"เรื่องความสูงไม่จำเป็น เรื่องที่สำคัญคือ พวกนายสามคนจะสู้ผู้ใช้น้ำแข็งได้รึเปล่าก็เท่านั้น ถาคิดว่าชนะได้ก็ลุยเข้ามาไม่ต้องยั้ง เพราะผู้ใช้น้ำแข็งคนนี้จะไม่มีวันยอมแน่"
"เธอแน่มาก/เธอแน่มาก/เธอแน่มาก นารูโตะ!!!"
"แบร่....."
........
....
...
"เป็นไงละโดนเข้าไปเต็มๆ เอ้านี่"
"ฉันบอกไปแล้วว่าเธอเล่นขี้โกง เธออยู่บนต้นไม้ ไม่ได้อยู่บนพื้นเธอถึงชนะไง"
"มันไม่ได้อยู่กับเรื่องนั้นหรอกนะ ซาสึเกะ และถึงฉันจะอยู่ข้างบนหรือข้างล่างฉันก็ชนะนายตลอดนั้นแหละ ไอ้หัวเป็ด"
"555 สมน้ำน่าโดนแฟนตัวเองตอกย้ำเข้าแล้วไง ขอบใจสำหรับนมอุ่น"
"หน้าที่น่ะ"
"ครั้งหน้าพวกฉันไม่แพ้เธอแน่"
"ฉันจะรอดูนะ ไอ้หัวขาว"
"555"
...................จะทำยังไงต่อไปดีนะ ถ้าปล่อยไว้นารูโตะต้องตายก่อนที่จะสู้ โอ๊ย  หิมะงั้นเหรอ ขอให้ฉันทำอะไรได้ทีเถอะ 
....................................................................................................................