The Magichian สงครามเวทย์นักปฎิวัติ

เฮือก!!
เด็กสาวร่างบอบบางสะดุ้งตื่นขึ้นเหมือนคนเพิ่งวิ่งมาราธอนเสร็จ ดวงตาสีทองคำเบิกกว้างเหมือนเจอผี ร่างบางนั่งหอบหายใจแรงๆโดยไม่สนว่าเส้นผมสีฟ้าสดใสยุ่งเหยิงแค่ไหน พอตั้งสติได้ร่างบางเอามือเรียวเล็กกุมหน้าผากตนเองอย่างเหนื่อยหน่าย
"ฝันบ้าๆอีกแล้ว ฉันเกลียดฝันนั่น!!"ร่างบางทำหน้าเศร้าหมองแล้วมองไปรอบๆ
"จริงสิเมื่อวานเราเพิ่งย้ายเข้าโรงเรียนปฎิวัติสายเวทย์นี่นา.....เราก็อยู่ที่ห้องตัวเองงั้นสิ"
"ตื่นแล้วหรอรูมเมดคนใหม่"ร่างบางหันไปตามเสียงก็พบบุคคลปริศนาเดินเข้ามาในห้อง
"อย่าทำหน้างั้นสิ อย่าลืมนะว่าเธอย้ายมาใหม่แล้วเป็นรูมเมดคนใหม่ในห้องฉัน โทษน้าที่เมื่อวานไม่ได้มารับ ฉันคือรูมเมดห้องนี้หรือพูดๆง่ายๆคือเพื่อนร่วมห้องนั่นแหละ ฉันชื่อจิเสะ ฝากตัวด้วยน้า"จิเสะยิ้มด้วยรอยยิ้มแสนสดใส เส้นผมสีชมพูมัดทรงรวบปลิวสยายตามการเคลื่อนไหวของผู้เป็นเจ้าของเส้นผมนี่
"อ่า ฉัน ไดอาน่า"ไดอาน่ายืนมือไปจับมือจิเสะแล้วยิ้มตอบแบบเรียบๆ
"ไดอาน่าจังชื่อน่ารัก"จิเสะกระโจนเข้ากอดไดอาน่าทันควัน
"อ่ะ เอ่อ...."ไดอาน่าจ้องลงไปที่บางอย่างที่มันอัดหน้า
(ไดอาน่า: แม่คุณกินควายทั้งตัวเลยรึไงน่มน้มถึงได้อัดหน้าฉันแบบนี้)
"55+ขอโทดน้า พอดีหน้าอกฉันมันเป็นงี้มานานแล้วเลยลำบากนิดหน่อย"จิเสะดันตัวไดอาน่าออกมาจากหน้าอกตนเอง
"ว่าแต่ตะเดี๋ยวจะเข้าประชุมเปิดเทอมแล้วนะไดอาน่ารีบๆแต่งตัวนะ"
"อ่า"ไดอาน่าเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้าแต่แล้วจู่ๆเธอก็ชะงักงัน เพราะมีชายใส่ชุดคลุมกำลังโกยชั้นในของเธอ
"ก..........กรี๊ด!!!!!!!!!!!!!!!!โรคจิต!!!!!!!!"
"ไหนๆ!! ไอ้โรคจิตนั่น"จิเสะตัวสั่นวิ่งไปหลบมุมห้อง
"สาวน้อย.....เธออายุ14ใช่มั้ย"ชายโรคจิตทำท่าหื่นกามเดินเข้ามาหาไดอาน่า
"ท...ทำไมถึงรู้อายุของฉัน..."
"เพราะฉันชอบกินเด็กยังไงเล่า!!!!!!!!!"ชายโรคจิตฉีกเสื้อผ้าของไดอาน่าขาดออกแล้วจะทำมิดีมิร้าย
"ไม่เอานะ!!!!!น่าเกลียดที่สุด!!!!!!"
โครม
"แอ่ก!"จู่ๆชายโรคจิตก็กระเด็นกระแทกผนัง
"ให้ตายสิอยู่นี่นี่เอง...."ไดอาน่าลืมตามองเสียงบุคคลปริศนาที่ช่วยเธอไว้ เธอกำลังจะขอบคุณแต่กลับชะงัก!
"มองอะไร"ลูกมังกรตัวขนาดเท่าลูกหมานั่งจุ้มปุกอยู่ตรงหน้าของไดอาน่า เกล็ดของลูกมังกรตนนี้ช่างสวยงามราวกับคริสตันสีน้ำเงิน ดวงตาสีน้ำเงินครามน้ำทะเแสนเย็นชาของลูกมังกรมันช่างมีเสน่ห์เสียเหลือเกิน
"เจ้าชนแรงไปหน่อยมั้งวิโนน่า"ไดอาน่าหันไปทางต้นเสียงก็พบหญิงสาวผมดำสนิดยาวสลวยจรดหัวเข่า นัยตาสีดำแดงไร้ตาขาว กำลังดูอาการของจิเสะที่เป็นลมไป
"ข้าเปล่านี่โนเอล"ลูกมังกรนั่งมองโนเอลแล้วหันมามองอีกทาง
"หนอย ถ้าไม่ให้คุณชินยะลงโทษคงจะไม่ได้สะแล้ว"หญิงสาวผมสีดำยาวเทียมเอวนัยตาสีดำม่วงไร้ตาขาวอีกคนแบกชายโรคจิตแล้วเปิดช่องเวทย์มิติ
"ฝากด้วยละกันแพรว"ลูกมังกรโบกมือให้อย่างเซ็งๆ
"เดี๋ยวข้าจะพาจิเสะไปห้องพยาบาลเอง"โนเอลกางปีกสีแดงดั่งโลหิตแล้วแบกจิเสะบินหายออกไป
"เจ้าก็รีบๆแต่งตัวซะเข้าเรียนสายข้าเล่นเจ้าเละแน่"ลูกมังกรพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาพร้อมกับส่งสายตาเยือกเย็น
"ด....ได้ค่ะ"ไดอาน่าตัวสั่นแล้วรีบเปลี่ยนเสื้อผ้า
"ไปล่ะ"ลูกมังกรบินหายเข้าวงเวทย์ไปอย่างฉับพลัน
"นี่มันอะไรกันเนี่ย!!!!!!!!"ไดอาน่าโวยวายด้วยความเครียดที่ต้องเจอเรื่องร้ายๆแต่เช้า.....
 
 
ตอนแรกๆไม่ค่อยหนุกหรอกหนุกตอนหลังๆ