ศึกชิงบัลลังก์พระเจ้า

-

เขียนโดย loveน้ำค้าง

วันที่ 31 ตุลาคม พ.ศ. 2557 เวลา 20.56 น.

  3 ตอน
  0 วิจารณ์
  4,812 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 31 ตุลาคม พ.ศ. 2557 22.04 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

3) เชริน. คลาชิชาต์กับการผจญภัย

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
เด็กหนุ่มน่าตาหล่อเหลาคมคายมีสง่าราศีผมสีทองสั้นถึงต้นคอดวงตาสีทองคู่คมสามารถดึงดูดเพศตรงข้ามร่างสูงโปร่งผิวขาวดุจน้ำนม
"แน่ใจหรอเชริอาน่าว่าลูกจะไปสภาพนี้"ราชาเลบินกล่าวถามชายหนุ่มตรงหน้า
"เพคะท่านพ่อเออแล้วตอนนี้หญิงชื่อเชรินนะเพคะฮึ๋ยย!อย่าให้หญิงหาเจอนะพวกท่านพี่หญิงจะซัดให้สะใจเลยลูกทูลลานะเพคะ"เชรินหรือเชริอาน่ามุ่งหน้าเดินทางเข้าป่าไปสู่จุดหมายปลายทางคือโรงเรียนมหาเวทกราเซียร
"1ชั่วโมงก่อน"
"พวกเจ้าแน่ใจรึว่าจะไปก่อนน้องหญิง"ราชาเลบินถามมิคาเอวกับมิคาออส
"พะยะคะท่านพ่อ"มิคาออสพี่ชายรองผู้แสนเย็นชาตอบ
"งั้นพวกลูกทูลลาก่อนที่ยัยตัวแสบจะมาดีกว่าพะยะคะ"ทั้งสองทำความเคารพแล้วกางปีกสีขาวบินออกไปทางหน้าต่าง
"ทูลฝ่าบาทเจ้าหญิงหายไปเพคะ"พระพี่เลี้ยงวิ่งน่าตาตื่นมาฟ้องราชาเลบิน
"เฮ้ออบุตรสาวข้าอยู่ไม่สุขเลยจริงๆ"ราชาเลบินถอนหายใจ
"ไปเข้าไปเดี๋ยวนี้เลย"เสียงทหารดังโวยวายจากข้างนอก
"อ่าวส่งเสียงดังอะไรกัน"ราชาเลบินกล่าวถามทหารแถวนั้น
"ทูลฝ่าบาทเด็กหนุ่มผู้นี้บุกลุกเข้ามาในวังพะยะคะ"ทหารจับเด็กหนุ่มผมสีทองดวงตาสีทองให้นั่งคุกเข่า
"พ่อหนุ่มเจ้าบุกลุกเข้ามาในวังด้วยเหตุอันใด"ราชาเลบินถามเด็กหนุ่มน่าตาหล่อเหลาตรงหน้าที่กำลังนั่งกลั้นหัวเราะอยู่
"มีอะไรให้หน้าขำงั้นรึ"ราชาเลบินถามอย่างสงสัย
"ข้ากะไว้อยู่แล้วว่าพวกท่านต้องจำข้าไม่ได้"เสียงนุ่มที่เหมือนมีมนต์สกดทำให้เหล่าสาวใช้และนางกำนัลพากันน่าแดงเด็กหนุ่มถอดแหวนสีทองไร้ลวดลายออกจากนิ้วนางข้างซ้ายร่างกายหล่อเหลากลับกายเป็นร่างบางที่แสนงดงามที่ทุกคนรู้จักกันดี
"เจ้าหญิง!"ทุกคนอุทานด้วยความตกใจทหารหนุ่มเห็นดังนั้นก็ก้มหัวให้ร่างบางสุดชีวิต
"อิอิไงทุกคนท่านลุกขึ้นเถอะข้าไม่ลงโทษท่านหรอกแต่ข้าขอตักเตือนท่านเรื่องนึงท่านไม่ควรที่จะใช้แต่กำลังท่านควรที่จะใช้เหตุผลด้วยไม่ใช้เอะอะก็ใช้แต่กำลังและข้าก็ขออภัยพระพี่เลี้ยงเป็นอย่างยิ่งที่ข้าหายตัวไปไม่บอกไม่กล่าวท่านก็ลุกขึ้นซะทีข้าบาปซะปล่าวๆ"ทุกคนได้ยินดังนั้นก็ยิ้มออกมากับการตักเตือนของเธอทหารนายนั้นรีบลุกขึ้นและขอบคุณร่างบางยกใหญ่เขาไม่แม้แต่จะคิดแค้นร่างบางตรงหน้ามีแต่ยิ่งเพิ่มความศรัทธาให้ยิ่งขึ้น
"เป็นไงบ้างเพคะท่านพ่อเมื่อก็ข้าหล่อใช่ม้าา"เชริอาน่าพูดติดตลก
"หิเก่งมากเลยแต่อย่าบอกนะว่าเจ้าจะไปในร่างนั้น"ราชาเลบินถามอย่างไม่มั้นใจ
"เพคะหญิงจะไปในร่างนี้ในถานะนักพเนจรเพคะหญิงไม่อยากให้เป็นที่สังเกตุและปลอดภัยด้วยเพคะ"ราชาเลบินได้ฟังเหตุผลก็อุ่นใจแต่ก็ยังกังวนอยู่ดี
"เอ๊ะแล้วนี้ท่านพี่ทั้งสองไปใหนกันแล้วล่ะเพคะ"
เชริอาน่าถามบิดาแล้วมองไปรอบๆแต่ก็ไร้วี่แวว"
"เจ้ามิคาเอวบอกว่าปี6ต้องไปจัดการทดสอบส่วนเจ้ามิคาออสบอกว่าต้องรีบไปเตรียงสถานทีน่ะ"เชริอาน่าได้ฟังก็เเบะปากอย่างน่ารักและนี่ก็เป็นเหตุผลที่ทำให้เธองอนอยู่ตอนนี้
ปัจจุบัน
เชรินมองไปรอบๆป่าอย่างสำหรวจพื้นที่ที่จะพักมือหนาแตะเบาๆที่พื้นดินแล้วหลับตาใช้จิตสสำหรวจแหล่งน้ำ
"อืมมข้างหน้ามีลำธารน้ำอยู่เราไปพักที่นั้นดีกว่า"เชรินพูดขึ้นแล้วเดินมุ่งหน้าไปที่ลำธารเมื่อเดินมาถึงเชรินก็มองเห็นพระอาทิตย์ที่กำลังจะลับขอบฟ้า
"ว้าจะมืดซะแล้วใช้ไอนั้นมาช่วยดีกว่า"ไอนั้นที่ว่าก็คือความสามารถพิเศษที่ได้มาตั้งแต่เกิดนั้นเองนั้นคือการใช้ร่างโคลนนิ่งนั้นเองแต่ที่ดีอย่านึกก็คือร่างนั้นเหมือนจริงทุกอย่าไม่ว่าจะเป็นมีเลือดออกสามารถป่วยได้และไม่มีขีดจำกัดความอดทนแถมหิวได้อีกด้วย
แป๊ะ!เชรินดีดนิ้วหนึ่งครั้งปรากฏร่างของเด็กหนุ่มที่เหมือนเชรินทุกอย่างอีก4คน
"เรียกกกกกค้าววววววมาาาาามีไรรรรรรรรหรอออออออ"เชรินคนที่สามถามขึ้น
"แค่อยากให้ช่วยนิดหน่อย"เชรินคนที่ห้าหรือตัวจริงพูดอย่างกวนๆ
"แล้วให้ช่วยอะไรล่ะเมิงงงง"เชรินคนที่หนึ่งถาม
"รีบๆบอกมาเลยเต็มใจช่วยทุกอย่างเน่อ"เชรินคนที่สี่พูด
"เจ้าอย่าลีล่าให้มากข้าง่วง"ลืมบอกไปแถมยังขี้บ่งอีกด้วย
"นายช่วยไปหาไม้มาจุดไฟหน่อยนายช่วยหาอาหารให้หน่อยส่วนนายช่วยหาที่นอนให้หน่อยและนายช่วยกางบาเรียกันสัตว์ทุกขนิดให้หน่อยเราจะนั่งตรงนี้เป็นกำลังใจให้"เชรินคนที่ห้ามอบหมายงานให้ทุกคนแล้วนั่งลงยิ้มอยู่คนเดียวกับพื้น
"ใช้ข้าเยี่ยงทาษเลยนะเจ้า"
"ใช้เรียกออกมาแต่ล่ะทีมีแต่งานเชียวนะเมิงงงงงง"
"เดี๋ยวจัดให้เน่อ"
"ราบบบบบบบทราบบบบบบ"ทุกคนบ่นกันจนพอใจก็แยกย้ายกันไปตามงานที่ได้รับมอบหมายเชรินคนที่ห้ากางแผนที่ออกมาดู
"อืมจากจุดนี้อีกประมาณ100เมตรก็จะถึงเขตเมือง"เชรินปิดแผนที่แล้วถอดแหวนออกวางไว้บนพื้นข้างลำธารเชริอาน่าอยู่ในชุดกระโปรงแต่ไม่ฟูฟองร่างบางร่ายเวทพรางตัวและถอดเสื้อผ้าลงไปเล่นน้ำสนุกสนาน
"แหมเล่นน้ำสบายเลยเน่อ"
"อืมมมมห้ายยยยยพวกกกกราวววววทามมมมงานนนนอย่างงงงเดียวววววเลยยยยย"
"ข้าล่ะเบื่อเจ้าจริงๆเลย"
"แล้วทำไมพวกเมิงงงงไม่รีบทำงานให้เสร็จแล้วลงไปเล่นน้ำล่ะ"คำพูดของเชรินทำให้เชรินอีกสามคนชะงัดแล้วรีบทำงานทุกอย่างก่อนจะเปลี่ยนร่างเป็นเชริอาน่าแล้วร่ายเวทพรางตัวลงไปเล่นน้ำกับเชริอาน่าจอมขี้เกียจ
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา