"Hey! Brother." รักนะคะ คุณพี่ชายหน้ามึน

-

เขียนโดย NimNim

วันที่ 27 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 เวลา 18.51 น.

  17 ตอน
  14 วิจารณ์
  17.22K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 27 มีนาคม พ.ศ. 2559 15.56 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

11) ดูแล!!!? ToT

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
ตอนนี้ฉันขึ้นมาบนห้องของเคนตะแล้ว..-////- เสียวๆไงไม่รู้ ไม่เคยขึ้นห้องผู้ชาย>< ล้อเล่นน่าาาา ๆฉันไม่บ้าขนาดน้านนน(มั้ง..) เฮ้อชั่งเถอะตอนนี้ฉันเดินมาหยุดที่ห้องของเคนตะสักพักแล้วแต่ไม่กล้าเคาะประตูห้อง.. -...- บุกเลยดีมั้ย? ..เอาวะ!
 
"ก๊อกๆ ๆ ....เอ่อ..ฉันลิกะนะ..ขอเข้าไปหน่อยละกัน.."
 
"......" เงียบ- - กริ๊บ
 
ฉันเดินไปที่เตียงของเคนตะ.. อ้ะๆ! ฉันไม่ได้จะมาทำเรื่องอย่างว่านะ.. มาเฝ้าไข้เฉยยยยๆ -///- แต่มันก็ฟังดูแปลกๆทะแม่งๆไงไม่รู้.. -..,- เอาเถอะตอนนี้มาสนใจไอ้หน้ามึนนี่ดีกว่า:/
แม๋~ ทำเป็นพูดว่าสบายมากก กินยาแปปๆก็หายยย~ดูตอนนี้ซิ นอนโทรมยิ่งกว่าซากซอมบี้อีกเฮอะะ เอาเถ้อะฉันจะทำให้นายหายเอง.!ถึงจะแอบสมน้ำหน้าก็เถอะ -...,- ไหนวัดไข้หน่อยซิ~
.... ย้ากกกกO..O!! ร้อนจี๋เลย!จากนั้นฉันก็หยิบผ้าที่ชุบน้ำมาแล้วบิดๆๆจะเช็ดแล้วน้าา~~ ..พอฉันวางผ้าบนหน้าผากอันเหม่งๆ(?)-.,-ขอเคนตะเสร็จเจ้าตัวถึงกับ สะดุ้งทันที
 
"ยัยเตี้ย! เธอบิดผ้ารึยังวะเนี่ย! "
 
"ก็บิดสิยะ! รู้มั้ยออกแรงตั้งเยอะ!"
 
"เปียกแฉะขนาดนี้เรียกบิดเรอะ? "
 
"นี่! ฉันบิดแล้วจริงๆนะไม่เชื่อหรอ!"
 
"......งั้น.. ฉันจะทำโทษเธอเอง~ :)"
 
หมับ.! เคนตะคว้ามือมาดึงฉันและกระชากฉันจนเซล้มลงมาทับเคนตะ.. อ่ะ..เอ่อ..-/////- ท่า พิสดารมากก -///////-
 
" ปล่อยนะ! ทำบ้าอะไร-///-!"ฉันตะโกนใส่เคนตะ-/- นี่เขาทำอะไรเนี่ย!เป็นบ้าแล้วเรอะ พิษไข้เรอะ! -///- "ปล่อยนะ!!"
ฟึ่บ!.. เคนตะปล่อยฉันอย่างง่ายดาย..-.,-คนกำลังฟินเลยย เอ้ย! ไม่ใช่ละ- - ตอนนี้เคนตะหน้าแดงมาก ตัวร้อนจี๋เลยเนี่ย!
 
"แค่กๆ ๆ ". อ่าวๆไอใหญ่เลย- -
โอ้ววว ยาอยู่หนายยยย ยาแก้ไอจ๋าาาา
 
"เป็นไง! สมน้ำน่า! แกล้งแต่คนอื่น:P"ฉันเดินออกไปเอายา
 
"....."
 
"นี่เป็นอะไรรึเปล่า?" หลังจากกลับมาปรากฎว่าเคนตะนอนซะแล้ว-0- หลับง่ายเน้ออ เออดี
 
"......." เลขหมายที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้.. - -* เงียบ..
ฉันจึงสอดปรอทวัดไข้เข้าไป..
....หาาาา!!!!!
หนักขนาดนี้เลยหรอเนี่ย! ...จะว่าไปตอนออกงานตัวเขาเป็นร้อนๆไงไม่รู้แฮะ.. ตอนที่เขาจับมือฉัน.. โว้ะ!ฉันคิดบ้าอะไรอยู่เนี่ย.. ฉันส่ายหัวไปมา..เช็ดตัวให้ดีกว่า.. ฟึ่บ! ฉันดันตัวให้เคนตะลุกขึ้นนั่งจะได้ง่ายต่อการเช็ดตัว..เดี๋ยวๆ-/- ฉันเช็ดแค่หน้ากับแถวๆลำคอเองนะ.. -///- ต่ำลงมากว่านั้น
ไว้ตอนเราเป็นสามีภรรยากันนะคะ>< 55555555ล้อเล่นน่าาาาา~. อะคึ><
 
"...อืมมมม...." เคนตะยังคงหลับตาอยู่
 
"นิ่งๆสิ! มันเหนื่อยนะเฟร้ย! "
ฉันบ่นอุบอิบคนเดียวไม่แปลกใจเล้ยยยทำม้ายยยทำไมพี่ส้มถึงว่าทรมาน!
 
"...อย่านะ! "
 
ห้ะ..- -? ละเมอหลอ..
 
"อลิซ...อลิซ..."
 
......ทำไมรู้สึกเจ็บจี๊ดๆที่หัวใจนะ..เฮอะ! คนที่ดูแลนายคือฉันนะ!เคนตะ!นายยังละเมอถึงคนอื่นหรอ! ไอ้พี่บ้า! ไอ้หน้ามึน! ถึงจะเรียกพี่ยังไงเราก็ไม่ใช่พี่น้องกันแท้ๆ... เราต่างเป็นลูกติดของพ่อกับแม่
...เท่านั้นเอง.. นั่นสิ.. เขาคงไม่อะไรมากกับน้องที่ไม่ใช่สายเลือดเดียวกันหรอกเขาอาจจะไม่เคยมองว่าเราเป็นพี่น้องก็ได้นิ่.. เขาอาจจะมองว่าเราเป็นแค่คนรู้จักก็ได้..
เฮ้ออออ คิดแล้วเครียด ออกไปนั่งเล่นดีกว่า :( ค่อยกลับมาก็ได้วะ! :((
 
"อย่านะ!... อลิซอย่า! อย่าทำแบบนั้น..!!"
 
........ อย่าอะไร...? ฟังต่อได้มั้ยเนี่ย-..- ก็นะไม่ค่อยจะ ส.ใส่เกือกเล้ยย
 
"อย่าทำกับลิกะนะ!  ออกไป! ออกไป! !!!"
 
"......"
 
.....ตึกตัก...ตึกตัก... คนบ้า.. ละเมออะไรของนายกันเล่า..
 
"โอ้ยยยยย!!!!!!!"
 
"ปะ...เป็นอะไรอีกเนี่ย.."หลังจากที่ฉันยืนมองเคนตะที่กำลังละเมอจู่ๆคนป่วย..ก็ร้องลั่นดังบ้าน.. ตื่น...ตื่นแล้ว..
 
"โอ้ยย ปวดหัว...."
 
"กินยาก่อนนะ..อาการจะได้ดีขึ้น"
 
"อืม.."
 
ฉันเดินไปหยิบยากับน้ำ
 
"เดี๋ยวนวดให้นะ..ผะ..เผื่อจะดีขึ้น.."
 
"น่ารักเป็นเหมือนกันนี่เรา.."เคนตะพูดไปอมยิ้มไป..
 
"ปวดหัวอยู่ไม่ใช่เหรอมาน่ารกน่ารักอะไรของนาย-//-"
 
"ชั่งมันเถอะ.. มานวดเร็วๆสิ.. :)"
 
เห... พอตื่นนี่ร่าเริงเชียวนะ.. แกล้งฉันรึป่าวเนี่ย!?
ฉันตื่นจากความคิดตัวเองก่อนจะเดินไปนวด ขมับให้...
ว้าววเกิดมาพึ่งเคยนวดให้แต่แม่เองนะเนี่ย..
 
"ออกแรงหน่อยสิมือเบาอย่างกับแมว- -"
 
"โอ้ยยยอย่าบ่นน่า.."
 
ฉันนวดไปเรื่อยๆนวดไปก็หาวไป..เหนื่อยเจรงงงง ผู้ชายคนนี้เอาใจยากวุ้ย!เรื่องมากอีกด้วย..! สวยเพลียค่าาา T^T
เฮ้อออออออออ~
 
 
----------kenta talk----------
 
 
ผมว่าเธอดูแลเอาใจใส่คน เก่งนะ..ยิ่งมาดูแลตอนผมเป็นไข้อีก -////-ไม่รู้สิ..ลึกๆแล้วยัยนี่ก็ดูน่ารักดีนะ..ยิ่งมาเช็ดตัวให้มานวดให้ผมก็ยิ่งได้ใจเลยล่ะ..ตอนแรกที่เห็นเธอมาบ้านผมเท่านั้นผมก็เขินหน้าแดงแล้วแหละ-//-เธอน่ารักจริงๆนะ.. จากที่ตอนแรกคิดว่าการแกล้งแหย่ให้เธอหน้าแดง มันสนุกดีได้เห็นอาการสีหน้าต่างๆของเธอแล้วผมรู้สึกประทับใจอย่างบอกไม่ถูกโดยเฉพาะตอนเธอยิ้มนะ..
อ้ะ..นินทาไม่ทันจบยัยลูกแมวก็หลัยปุ๋ยสะละ.. หลับคาไหล่ผมอีก..ไม่ต่างกับเธอกำลังซบไหล่ผมอยู่.. แต่จริงๆแล้วผมควรเป็นคนหลับมากกว่านะ..โดนนวดเนี่ย- - ไหงกลายเป็นคนนวดหลับก่อนสะงั้น..5555ผมเอามือไปลูบเส้นผมบางๆที่ปกปิดใบหน้าเธอเกลี่ยออก..
ยิ่งดูใกล้ๆเธอก็ยิ่งน่ารักนะเนี่ย.. ถ้าเทียบกับอลิซก็..ดูคนละลุคเลยนะเนี่ย..รายนั้นน่ะสวยเซ็กซี่ส่วนยัยนี่มีแต่ แบนกับแบน- -^ ปกติผมชอบแบบมีหน้าอกกับเขาบ้างไรบ้าง..ผมก็ผู้ชายนะ-..- 55555 เรื่อบปกติของผู้ชายแหละน่าา~
แต่ทำไมนะ.. ผมกับรู้สึกดีกับเธอ..นี่ผมเพ้อ พิษไข้หรอเนี่ย? - -
แต่ถึงผมจะชอบลิกะไป.. ก็จะเหลืออลิซ...ผมยังไม่ให้คำตอบเธอเลยผ่านมาหลายวันแล้วที่ผมจงใจหลบหน้าอลิซ.. ผมยังไม่พร้อมจะเจออลิซเลย.. เธอทำผมเจ็บมากนะ.. แต่ถึงยังไงผมก็ใจอ่อนอยู่ดีเฮ้อออ... ถ้าผมเลือกที่จะดูแลอลิซคนที่หน้าเป็นห่วงที่สุดก็จะเป็นลิกะ..
 
"...งืมมมมมมม..."
โหหลับสบายเชียวนะ.. - - ผมเป็นคนป่วยนะเว้ย! .......... ทำโทษดีมั้ยน้าา ~ ~ ~ หึหึ :)
 
ฟุ่บ! ผมจับตัวเธอมานอนห่มผ้าดีๆ แน่น้อนนน. ผมจะนอนกอดเธอทั้งวันเลยคอยดู! :)
กล้ามากที่มาแสบกับผม เนี่ย5555..... ยัยเตี้ย...คนที่ผมอยากดูและ .... :)) .......  Chu~ ผมจูบหน้าผากเธออย่าแผ่วเบา.. 
ก่อนจะหลับตาลง..  ~
 
 
ขอโทษน้าาาไม่ได้มาอัพสะนานเยย
ติชมได้นะเคิป ^[++]^
 
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา