"Hey! Brother." รักนะคะ คุณพี่ชายหน้ามึน

เฮ้ออ...เหนื่อยแล้วนะเนี่ยย เพราะนายแท้ๆไอ้บ้าเคนตะเอ้ยย
อีกอย่างนะรถแท็กซี่ไม่ได้หาง่ายๆเหมือนละครไทยนะยะที่พอทะเลาะกับพระเอก
แล้วจะมีรถมาจอดให้ปุ๊บน่ะ !
เอ้ะ เหมือนฉันจะเห็นเคนตะนะ - - แต่เหมือนไม่ได้มาคนเดียว
เฮ้ย ! นั่นมันพี่อลิซนี่ -3- หน็อยยไอ้เคนตะนี่นายทิ้งฉันแล้วไปกับพี่อลิซเรอะ
ไอ้คนทรยศ ชิ จำไว้ฉันไม่กลับกับนายให้เป็น กขค ก็ได้ฟะ! ดูสิมีหัวเราะซะแก้มปริเลยนะยะ
เอ้ะ แล้วนี่ฉันหงุดหงิดทำไมเนี่ยยย- - โอ้ยยยสวย งง ค่ะ T^T
เอ้ะนั่นแท็กซี่นี่นา รีบขึ้นดีกว่าเจอหน้า2คนนั้นละกัน -*-
      "ลุงคะ ไปหมู่บ้าน XXX ค่ะ"
 
---20 นาทีผ่านไป---
 
      "ลิกะไปไหนมาเนี่ยลูกกลับมาคนเดียวอีก"
 
      "ไปเดินเล่นมาค่ะ แหะๆ เอ่อขอตัวก่อนนะคะแม่ตอนนี้หนูหิวม้ากกมาก"
 
ฉันเดินหนีแม่ขี้เกียจฟังแม่บ่น บลาๆบู้ว -3-
 
ฉันกำลังก้าวเท้าเข้าห้องครัว
      '' เฮ้ย !! เธอ !! //  เฮ้ย !! นาย !! ''
 
ฉันกับเขาพูดขึ้นพร้อมกัน นี่มันอาตี๋นี่นา!!
 
      ''ทำไมเธอถึงมาอยู่ที่บ้านของฉัน''
เอ๋บ้านของนาย? มันก็บ้านฉันเหมือนกันนี่นา - -
 
      ''เอะอะ เสียงดังอะไรกัน ... อ้าวเคนจิวันนี้นึกยังไงกลับบ้านเนีย''
คุณลุงพูดขึ้น
 
หืม? อาตี๋น้อยของฉันชื่อเคนจิ นี่เอง
       ''พ่อครับ ยัยนี่เป็นใครครับ - -'' อาตี๋ชี้มาทางฉัน
 
      ''ไปพูดแบบนั้นกับเค้าได้ไงเค้าเป็นพี่แกนะเคนจิ
        งั้นพ่อแนะนำละกันนี่ชื่อหนูโอลิกะ พี่สาวของแกเอง''
 
      ''หา? ยัยนี่เนี่ยนะจะมาเป็นพี่สาวผม? ซื่อบื้อเซ่อจะตาย
       อย่าบอกนะว่าผมมีแม่ใหม่''
 
นี่ไอ้ตี๋ฉันเห็นว่าหน้าตาดีหรอกนะยะ ทำไมปากเสียแบบนี้ยะ !!ถ้าไม่ติดว่าหน้าตาดีแม่จะด่าจนหนีกลับประเทศฝรั่งเศษลยคอยดูสิ - -!!
 
       ''นี่เคนจิหนูลิกะเป็นพี่แกนะ เออพ่อจะออกไปธุระ
        กับน้าเจนนิดหน่อยอย่าทะเลาะกันล่ะ''
 
       ''ครับ/ค่ะ''
 
ทันทีที่คุณลุงออกไป ทั้งห้องครัวนี้ก็เงียบราวป่าช้า เอ..ทำไมรู้สึกอึดอัดจังนะ
อ้อฉันลืมบอกไปเลย อาตี๋น้อยนี่เป็นน้องของเคนตะ รู้สึกโลกกลมจัง- - ฉันกับอาตี๋เจอกันที่หน้าห้องน้ำซึ่งตนนั้นฉันเป็นคนเดินตำอาตี๋(อาตี๋อยู่ในตอนที่2ค่ะ)จริงๆแล้วชื่อของเขาก็มีนะแต่ฉันชอบเรียกอาตี๋มากกว่าอ่ะ ชื่อน่ารักแถมยังเหมาะกับหน้าตาด้วย พูดแล้วเขิน-///-
หลังจากที่เงียบตั้งนานอาตี๋ก็เป็นฝ่ายถามฉันก่อน
 
      ''หัวเป็นไงบ้างล่ะ'' 
 
      ''ก็ดีนะ แหะๆตอนนั้นฉันขอโทดนะฉันประมาทไปเองน่ะ''
 
      ''ไม่เป็นไรวันหลังอย่าไป เซ่อเดินตำใครเข้าละกัน''
 
ไอ้ตี๋ แกเคยตายมั้ยยย!! T T หน้าตาหล้อหล่อทำไมพูดแบบเน้ ! ชิตานี่ก็ไม่ต่างกับเคนตะเลยสักนิดหน้าตาดีแต่ปากนี่ทำด้วยอะไรยะะะะ ! -3-
เอ้ะ แล้วทำไมฉันต้องนึกถึง เคนตะด้วยนะ - -
 
       ''คุยอะไรกันเหรอท่าทางสนุกเชียว'' 
 
 อุ้ย!!!!ตายตาตุ่มน้อยหอยสังข์แม่..ตกใจหมด!!
เคนตะโผล่มาตอนไหนเนี่ย - -นึกว่าผีสะอีกโผล่มาดีๆเหมือนชาวบ้านเป็นมั้ยยะ
     
       ''...เคนตะ!!!'' ดูท่าทางเหมือนอาตี๋เองก็ตกใจไม่น้อย- -
     
      ''เฮอะ ยังดีนะที่แกจำชื่อฉันได้'' 
อะไรกันทำไมเคนตะพูดกับน้องแบบนี้นะ - -
 
      ''ฉันก็ไม่ได้อยากจำชื่อแกนักหลอกนะ'' 
อ่าวทำไมสองคนนี้พูดจาแปลกๆนะเป็นพี่น้องกันแท้ๆ
 
    ''ฉันไปก่อนนะไว้เจอกัน''
 
อาตี๋หันหน้ามาพูดกับฉันก่อนจะเดินออกจากห้องครัวไป...
สองคนนี้ไม่ถูกกันรึป่าวนะ? ขณะที่ฉันคิดไปเรื่อยเปื่อย...
 
       ''ไง ลิกะ :) ทำไมออกจากห้างไม่เรียกฉันล่ะ''
 
 เอ๋?ตานี่เห็นฉันด้วยเหรอ ในขณะนั้นเองเคนตะก็เดินเข้ามาใกล้ฉันเรื่อยๆ
เรื่อยๆ อ่ะ... เอ่อ
นี่มันชิดไปแล้วนะ หน้าของฉันห่างกับหน้าของเค้าไม่กี่เซ็นเองนะเนี่ย
เอาตานี่ออกปายย !! ToT
 
      ''ไงล่ะลิกะ ตอบมาสิครับเดินหนีผมทำไม :)?'' 
 
โอ้ยจะให้ฉันตอบยังไงเล่าถ้าเผลอขยับปากนิดเดียวปากฉันก็จุ๊ปกับนายสิถามได้ -/////-
ฟุ่บ !!  เคนตะปล่อยให้ฉันเป็นอิสระ สักที ฟู้วววนึกว่าจะตายคาที่นี่สะละ
 
     ''ก็นายไม่ว่างแถมกำลังเดินกับพี่อลิซด้วยนี่''
 
     ''โห ทีอลิซยอมเรียกพี่ ทีฉันไม่เห็นเรียกเลยนะ''
 
นั่นไงมาอีกละไอ้หน้ามึนๆของตานี่มันลอยหน้าลอยตาอีกละ -////-
 
     ''ถ้าไม่เรียกนายจะทำไมล่ะ !!''
 
ฉันกระแทกเสียงใส่กลบเกลื่อนกับความน่าอายเมื่อกี้
   
    ''ทำไมน่ะเหรอฉันก็จะ...'' 
 
เคนตะยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆก่อนที่จมูกฉันจะชนกับจมูกเคนตะ.. -//-
ใกล้เข้ามาเรื่อยๆ  เรื่อยๆ -///- และ....
 
 
ติดามตอนต่อไปนะคะ ^^ ติชมได้นะคะขอบคุณค่ะ ^[++]^
เอ้อเกือบลืมไรท์แก้ไขตอนที่หนึ่งกับสองแล้วนะเห็น่ามันติดกัน