The Love is not รักนี้ต้องห้าม!

" มิ้น "
" ... "
" ยัยมิ้น! "
".... "
" เฮ้อออ โดนพี่เคหักอกมาล่ะสิท่า " คำพูดของเพื่อนสาวอย่าง ' คาราเมล ' หรือเมล ทําให้ฉันต้องเงยหน้ามามองมันอย่างเคืองๆ พูดแทงใจดำจังนะยัยเมล!!! T^T
" หยุดพูดเถอะหน่ะ! ToT " ฉันตะคอกใส่เพื่อนสาวที่นั้งหน้าจิ้มลิ้มอยู่ตรงหน้าของฉัน
" โห้ยยยย แทงใจดําล่ะสิ ^^ " ก็เออนะสิ!!! T^T ยังจะมาพูดอีก
" ... " จากนั้นฉันก็ฟุบลงไปที่โต๊ะเหมือนเดิม
" เเกก็เลิกเป็นดี้ซะสิ " คำพูดของเพื่อนสาวทำเอาฉันเงยหน้ามามองมันอีกครั้งหนึ่ง เออ! ฉันไม่ควรจะเป็นดี้เเล้วววววว TwT ขอบคุณนะเพื่อนโครตรัก!
" เออ! จริงฉันจะไม่เป็นดี้แล้ววว "
" เห๊!? เอาจริงดิ - - " ก็จริงหน่ะสิ! คิดว่าคนสวยๆอย่างมิ้นจะพูดเล่นไง!? - - (ไรท์: หลงตัวจังนะค่ะ - - )
" ก็จิงอ่ะดิ "
" แกคิดว่าแก จะทนเห็นทอมหล่อๆเเล้วแกจะไม่หลงได้หรอ? " เพื่อนสาวที่นั้งข้างๆฉันทําคิ้วขมวดเป็นปม
" ฉันทนได้หน่าาาาาา " งั้นหรอ!? ฉันคิดว่าไม่ใช่  TwT ปากหนอปาก
" ฉันโคตรนับถือแกเลยว่ะไอมิ้น " งั้นก็คำนับฉันซะ ยัยคาราเมลล ^0^
" กรี๊ดดดดดดดดดดดดด!!! พี่แบงค์ขาาาาาาา "
" อร๊าก! เสียงชะนีที่ไหนร้องฟ่ะ! " ฉันกับมิ้นเอามืออุดหูตัวเอง หลังจากที่ได้ยินเสียงชะนีร้องโวยวาย เหมือนกับเจอ พี่เจมจิ พี่ญาญ่า ตัวจริงเสียงจริง ดังชิบ!
" ไปดูกัน! "
" ไม่ล่ะ แกไปเถอะขอทําใจอยู่ที่นี้ล่ะ " พอฉันพูดจบฉันก็เอาหน้าลงไปฟุบโต๊ะเช่นเดิม
" อืม " จากนั้นมันก็วิ่งไป... เลย - -
 
ตอนเย็นของวัน 
 
กริ๊ง กริ๊ง
" ฟิ้วว เลิกเรียนซักที " ฉันพูดพลางเก็บสมุดหนังสือเข้ากระเป๋า แล้วยัยเมลก็เอาไหล่มาสกิดฉันเบาๆ " ว่า "
" เมื่อกลางวันอ่ะ "
" -?- "
" มีนักเรียนใหม่ >< " -o-
" แล้ว? " ฉันตอบไปสั้นๆ
" โครตหล่อเลย >o< " เพื่อนสาวฉันพูดพลางบิดตัวไปมาด้วยความเขินอาย
" -o- "
" เขาเป็นทอมด้วยอ่ะแก >//< " ห...ห๊า!!!!!! ทอม -///- อร๊ายยยยยยย อีมิ้นอยากเห็น -o- เอ๊ย! เราไม่เป็นดี้แล้ว! _^_
" แล้ว...ยังไง? " >////////<
" -o- นี่แกเลิกเป็นดี้แล้วจริงสินะ? "
" ก็เออ หน่ะสิ! " T///T วอท!
" เฮ้อออ น่าเสียดายยย -^- " เสียดงเสียดายบ้าหน่ะสิ! ฉันไม่เป็นดี้แล้ว ฉันไม่ชอบทอม!!!
" ฉันกลับล่ะ " ฉันพูดพลางหยิบกระเป๋าขึ้นสะผายหลัง
" เดี๋ยวนี้กลับแล้วว่ะ " เพื่อนสาวพูดอย่างหมั่นไส้ พลางหยิบกระเป๋าสผายหลังเช่นกัน
" ต้องรีบไป ช่วยแม่ทําอาหารอ่ะ บาย "
" บาย " เพื่อนสาวพูดก่อนที่ฉันจะเดินออกจากห้องเรียน มุ่งไปที่บ้าน
ณ บ้านอันแสนสุข
" กลับมาแล้วค่าาาาา " ฉันพูดพลางถอดรองเท้า
" เอ๊า! มิ้นมานี้สิ แม่มีเรื่องจะคุยด้วย "
" -?- " ฉันได้แต่ทําหน้างง เเล้วเดินตรงไปหาแม่
" นั่งสิ "
" -^- " ฉันนั่งลงตามที่แม่ฉันบอก
" เลิกทำหน้าขี้สงสัยได้แล้ว - - " -o-
" ค่ะ -o- "
" อืม พอดีแม่กับพ่อ... "
" -?- "
" จะไปดูงานที่อังกฤษอ่ะจะ ^^ " =o= แล้วยังไง? แม่ไปออกจะสบาย ><
" ค่ะ "
" หนูต้องไปอยู่กับ พี่แบงค์นะ " เอ๊ะ! ชื่อคุ้นๆ หรือว่าคิดไปเอง? คงไม่ใช่หรอก -o-
" ที่ใหนค่ะ? "
" ที่คอนโดพี่เขา " ป๊าดดดดด อีพ่อ อีแม่ =[]= อยู่คอนโดกับคนที่ไม่เคยรู้จักสองต่อสองเนี้ยนะ?
" ไม่เอาอ่ะ - -* "
" อย่าดื้อสิ! " หนูไม่เคยดื้อนะแต่.... นี้มัน...คน(ไม่)สวยรับบ่ได้ -o-
" เอาจริงๆ ให้หนูไปอยู่กับพี่เคลก็ได้นะ "
" ไม่อ่ะ แม่ไม่อยากรบกวนพี่เขา พี่เขางานเยอะลูกก็รู้ " ไม่รู้ค่ะ! คุณแม่ งานเยอะเรอะ! ฉันยังเห็นไปเดินควงสาวสวยที่ห้างอยู่เลย - -
" อ่าๆ แล้วหนูต้องย้ายวันใหนค่ะ? "
" พรุ่งนี้ " วอทเดอะ!!! 0[]0 พรุ่งนี้! เร็วไปไหม????????
" พรุ่งนี้หรอค่ะ!? แล้วต้องอยู่กี่วันค่ะ? "
" 5 เดือนจ๊ะ  " บ..บ้าไปแล้วว
" แล้วพี่แบงค์อะไรนี้... ผู้ชายหรือป่าวค่ะ? "
" ไม่ใช่จ๊ะ ^^ " ล...แล้วเป็นอะไร คงไม่ใช่.... TwT
" พี่เขาเป็นทอมจ๊ะ ^^ " ว...ว่าแล้ววววววววววววว TToTT ตายแน่ยัยมิ้น!
" =[]= " อ..อย่าคิดมากยัยมิ้น เขาอาจจะไม่หล่อก็ได้ อาจจะ สิวเขอะเต็มหน้า ฟันเหยินไรงี้ -o-
" แมลงวันจะบินเขาปากแล้ว ยัยมิ้น "
" อะจะอะ! " ฉันรีบหุบปากตามที่แม่บอกทันที
" ไปอาบนํ้าเถอะไป "
" ค่ะ TwT " ชีวิตนี้ช่างลันทดสิ้นดี ToT เลิกเป็นดี้ เลิกเป็นดี้! ><
ฉันท่องในใจก่อนจะเดินขึ้นบนห้องไป
------------------------------------------------------------
สวัสดีจ๊ะ ลีดเดอร์ทุกคลลลล มาจุ๊ปทีดิ๊!? คิดถึงจุงเบย >< วันนี้ไรท์กลับมากับนิยายเรื่องใหม่ The Love is not รักนี้ต้องห้าม เป็นเเนวทอมดี้นะแจ๊ะ! >o< ขอบอกไว้ ณ ที่นี้ว่า ไรท์ไม่ได้เป็นดี้นะ ไรท์เป็นหญิง แค่ไรท์อยากลองแต่งแนวนี้ดูบ้างอ่ะ >////< ยังไงช่วยคอมเม้น หรือ โหวตเป็นกําลังใจหน่อยนะ