สะกิดรัก รุ่นพี่จอมเย็นชา

9.5

เขียนโดย acertam

วันที่ 6 มกราคม พ.ศ. 2558 เวลา 13.58 น.

  20 ตอน
  28 วิจารณ์
  25.43K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 8 มกราคม พ.ศ. 2558 11.21 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

1) ซวยทุกอย่าง .1

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
…//////// ดีจร้า เจ๊ คนเดิมเองนะ เรื่องเก่ายังไม่จบ เรื่องใหม่ก็มา บ้าจริ๊งจริง เจ๊เนี่ยยยยยยย แต่อ่านด้วยนะ รักนะครัช/////////
 
 
 
"ว่าไงนะ พี่กิจย้ายไปเรียนที่อื่นหรอ "
ผมสบถกับตัวเองอย่างตกใจสุดขั้วหัวใจต๊ะติ๊งโหน่งดวงน้อยๆ ที่ไม่มีใครเอา แล้วก็เงยหน้าขึ้นมาจากการ์ตูนที่กำลังอ่านในมือ หันหน้าไปทางกลุ่มเพื่อนในห้องที่ซุบซิบนินทาพี่กิจ สุดหล่อของผม
 
ไม่จริง พี่กิจเนี่ยนะไปมีเรื่องทะเลาะวิวาทจนต้องย้ายโรงเรียน โหดร้ายที่สุด ทั้งที่พี่เขาเรียนก็เก่ง เรียบร้อยก็เรียบร้อย พี่เขาคือ I dol ของโผมมมมมมมมมมมม 
 
ก็อย่างที่ว่าล่ะครับ พี่เขาคือที่สุดของที่สุดของผมเลยยยยยย 
 
 
ติ๊งต่อง!
ออดบอกว่าหมดคาบเรียนของภาคเช้า มันคือเวลาของการกินข้าววววววว อิๆ ผมจึงโยนหนังสือการ์ตูนลงไปในเป้ แล้วก็เดินออกไปพร้อมกับคนอื่น
 
 
ไม่นานก็มาถึงโรงอาหารขนาดใหญ่มากของโรงเรียน ชายล้วน ผมต้องเดินเบียดเสียดกับนักเรียนคนอื่นๆ เพื่อแย่งชิงโต๊ะที่นั่งว่างๆ ใกล้ๆพัดลม ผมกินข้าวคนเดียวมาตลอด ไม่รู้สิอาจเป็นเพราะผมเข้ากับคนอื่นได้ยาก ก็เลยไม่มีเพื่อนสนิท 
 
สุดท้ายผมก็ต้องมานั่งโต๊ะสุดท้าย ที่อยู่ในมุมทึบที่สุดและร้อนที่สุดด้วย ให้มันได้อย่างนี้สิชีวิตโว้ย!
 
แต่จะว่าไปผมก็ไม่ค่อยอยากเป็นจุดเด่นหรอก!!
 
 
ตึ่ก!
 
"นั่งตรงนี้แหละ ที่อื่นเต็มหมดแล้ว"
เสียงพูดของผู้ชายดังขึ้นตรงข้ามผมนี่เอง ผู้ชายสามสี่คนกำลังนั่งลงตรงโต๊ะตัวเดียวกับที่ผมนั่ง
 
!
 
 
"มองอะไรฮะไอ้หน้าอ่อน ลุกไปนั่งที่อื่นเซ่"
ผู้ชายผมสีน้ำตาลเข็มพูดขึ้น พวกนี่เป็นรุ่นพี่นี่นา ผมมองไปอย่างงงๆ อะไรกันเนี่ย แค่โต๊ะมุมมืดๆ แคบๆ ร้อนๆ ก็มาแย่งกันนั่ง ผมพึ่งกินข้าวได้แค่สองคำเอง 
 
"แต่ผมมานั่งก่อนนะ "
ผมพูดขึ้นหลังจากที่กลืนข้าวคำที่สามลงไปเรียบร้อยแล้ว
 
 
"มีปัญหาอะไรฮะ บอกให้ไปก็ไปสิว่ะ อยากโดนหรือไง!"
รุ่นพี่หน้าโหดมากอีกคนหนึ่งตะโกนใส่ผม จนนักเรียนคนอื่นๆ เริ่งหันมาให้ความสนใจแล้ว พวกนี้นิสัยแย่ชะมัด! เป็นรุ่นพี่แล้วรังแกรุ่นน้องหรอ ผมไม่ยอมหรอก!
 
 
"จะไปหรือไม่ไป นับหนึ่งถึงสาม ถ้าไม่ไปโดนดีแน่ไอ้หน้าอ่อน"
 
"หนึ่ง"
เดี๋ยวก่อนสิ ขอเวลาก่อนผมยังไม่เก็บห่อข้าวเลย ไม่ยอมก็ต้องยอม ดูหน้าแต่ละคนสิ ตัวโตๆกันทั้งนั้น 
 
"สอง"
ใจร้ายจังเลย 
 
"สาม"
ขอปิดห่อข้าวก่อนสิ  ขณะที่กำลังพยายามปิดฝาห่อข้าวด้วยมือสั่นๆ อยู่นั่น รุ่นพี่คนหนึ่งก็เดินอ้อมมาหาผม โอ้ยยย เถื่อนชะมัด เจาะหูด้วย ทำไมอาจารย์ฝ่ายปกครองไม่จัดการกับพวกนี่นะ !
 
 
"ไปแล้ว ค่าบบบบบบบ "
ผมร้องแล้วลุกขึ้นทันที แต่รุ่นพี่เจาะหูนี่เข้ามาจับข้อมือของผมไว้ก่อน กรี๊ดดด (อุ้ย ผมลืม) โอ้ยย ปล่อยโผมนะๆๆ !

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา