สิเน่หากินรี

 ณ ป่าหิมพานต์ ยามรัติกาล มีกินรีน้อยตนหนึ่งบินลงมาข้างๆสระอโนดาต กินรีน้อยประสงค์จะเล่น
น้ำให้แช่มชื่น
 
"ในที่สุดข้าก็หนีเสด็จพ่อเสด็จแม่ออกมาเล่นได้สำเร็จ"กินรีน้อยพูดอย่างโสมนัส  กินรีน้อยถอดปีก
ถอดหางของตนไว้โขดศิลา กำลังจะลงเล่นน้ำ ในขณะนั้น ก็บังเกิดมีงูใหญ่กายสีทองโผล่ออกมา
จากสระ เป็นเหตุให้กินรีน้อยร้องเสียงหลง
 
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!พ่อแก้วแม่แก้วช่วยลูกด้วย!" กินรีน้อยร้องพร้อม
หลับตามิด บัดนี้งูใหญ่ได้แปลงกายเป็นหนุ่มรูปงามรุ่นราวเดียวกับกินรีน้อย
 
"นี้เจ้า!หยุดร้องซะทีเถิด ข้ารู้สึกรำคาญ!" หนุ่มน้อยดุกินรีน้อย
 
"จะไม่ให้ข้าร้องได้อย่างไรเล่า! ก็เจ้าเล่นโผล่ออกมาขนาดนั้น"กินรีน้อยตัดพ้อ
 
"เจ้ามีชื่อเสียงเรียงนามว่าอันใด กินรีน้อย" หนุ่มน้อยเอ่ยถามกินรีอย่างฉงน
 
"ข้าดารารัศมีเป็นธิดาขององค์สกุณราชา"กินรีน้อยตอบ
 
"ข้าสุวรรณนคราชเป็นโอรสขององค์นคราช" 
 
"เจ้ามีอายุกี่ปีรึ ดารารัศมี" สุวรรณนคราชเอ่ยถามอีกครั้ง
 
"7พรรษาเจ้าละ"ดารารัศมีตอบ
 
"10พรรษา" สุวรรณนคราชตอบ ดารารัศมีรู้สึกไม่พอทัยนักที่ได้รู้ว่า สุวรรณนคราชเกิดก่อนตน
 
"งั้นข้าคงเป็นพี่เจ้าใช่หรือไม่ดารารัศมี"สุวรรณนคราชเอ่ยถามดารารัศมีอย่างโสมนัส ผิดกับดารา
รัศมี ที่บัดนี้มีใบหน้าที่บูดบึ้ง
 
"ใช่มั้ง เอาละ ข้าคงต้องกลับนครข้าแล้ว ข้าหวังว่าจะได้พบเจ้าอีกนะ สุวรรณนคราช" ดารารัศมี
กล่าวพลางใส่ปีกและหางตน และบินกลับนครของตน