love's fat รักนะไอ้อ้วน

-

เขียนโดย maji_winner

วันที่ 17 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558 เวลา 22.18 น.

  2 ตอน
  0 วิจารณ์
  4,165 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 31 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 21.27 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

1) เบบี้(?)เบลลล

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
"ป๊าหม๊า บิว เบลไปเรียนก่อนนะ" เสียงใสๆของเด็กหนุ่มตัวกลมเอ่ยขึ้นหลังกินข้าวเสร็จ ทำให้สมาชิกในบ้านคิ้วขมวดทันที เนื่องจากไม่อยากให้เด็กหนุ่มตัวกลมออกไปไหนมาไหนคนเดียวถึงเด็กหนุ่มจะอ้วนก็เถอะ
"เบลไม่ไปพร้อมพี่เค้าหล่ะ"เสียงทุ้มของชายวัยกลางคนแต่หน้าตายังหล่อเหลาเอ่ยถามลูกชายคนเล็ก
"นั้นสิทำไมไม่ไปพร้อมกัน"บิวเอ่ยถามเด็กน้อยของเค้าเพราะไม่เข้าใจเด็กน้อยตรงน้อย
"ก็เบลไม่อยากรบกวน"เบลเอ่ยไปตามความจริง
"รบกวนอะไร ทางผ่านของพี่พอดี"
"ใช่ลูก ไปพร้อมพี่เค้านั้นแหล่ะ"
"ก็ได้ครับ"เบลต้องเอ่ยตกลงเมื่อเห็นว่าเถียงไปก็แพ้อยู่ดี
 ณ Follow high schooll 
"เบลเดี๋ยวตอนเย็นบิวจะมารับนะคร้าบบบ ฟอดดดดดด"กล่าวจบก็จัดการฟัดแก้มอันนุ่มนิ่ม(?)นั้นทันที
"ครับ จุ๊ปป บายยย^^"คนเป็นน้องก็จุ๊ปแก้มไปที่หนึ่ง
 เมื่อรถคันหรูแล่นออกไป ร่างอันกลมๆ(?)ก็เดินเข้าไปในโรงเรียนทันทีเมื่อเดินมาสักพักก็.......
"เบบี้เบลลลลลล คิดถึงจัง"เสียงแปดปรอท(?)สาวน้อยหน้าตาหน้ารักนามว่ายูริ พร้อมกับกอดคนตัวอ้วนทันที
"คิดถึงเหมือนกัน ทิตช่วยเอาลิงออกไปจากเค้าหน่อยจิ"ประโยคเอ่ยกับยูริ ประโยคถัดมาเอ่ยกับอาทิตหนุ่มหล่อประจำกลุ่มอย่างออดอ้อน มีหรือหนุ่มหล่อจะทนไหวก็ต้องหวั่นไหวเป็นธรรมดา
"ชิ ว่ายูเป็นลิงหรองอนแล้ว"ว่าจบก็ปล่อยมือแล้วกอดอกสบัดหน้าทันที
"อย่าไปสนมันเลยเบลเราไปกันเถอะ"อาทิตย์เอ่ยอย่างเอือมระอากันนิสัย(ตอแหล)ของเพื่อนแล้วก็คว้าเอามือนุ่มนิ่มร่างอันกลมๆแล้วก็เดินออกไปไม่สนใจคนที่ตะโกนไล่หลังโดยไม่อายใคร
"คิคิคิ"ร่างอันกลมๆได้เพียงแต่หัวเราะกับพฤติกรรมของเพื่อนรักทั้งสองอย่างมีความสุข
"พวกนาย!!ยูงอนอยู่นะ!!ง้อยูก่อนดิ!!"
พักเที่ยง 
"เบล ทิตกินไรดีอ่ะ"
"เบลอยากกินอันนั้นอ่ะเดี๋ยว..."
"ไม่ต้องเบลไปจองที่เถอะเดี๋ยวทิตไปซื้อให้"
"แล้วยูหล่ะ"
"ไปชื้อเอง - -"
"ใช่สิ๊ ยูไม่ใช่เบลนิ"
"ชิ เบลไปจองโต๊ะเถอะ ป่ะยูไปซื้อข้าวกัน"
"เออ เบลยูไปซื้อข้าวก่อนไปหาที่นั่งรอนะ"
"อืม"
-----part bell-----
 ดีครับ ผม ชื่อ นันทกานท์ วัฒนาศิริธิกุล ชื่อเล่น เบล อยู่ม.5 แล้วครับ สูง167 หนัก78 เออผมเป็นคนอ้วนหน่ะครับ แต่คนรอบข้างเป็นห่วงผมมากไม่อยากให้ไปไหนมาไหนคนเดียวไม่รุทำมั้ย ตอนนี้ผมก็ได้โต๊ะแล้ว เล่นโทรศัพท์นั่งรอดีกว่า ส่งสัยพวกมันมาแล้วมั้งเห็นคนเดินไปนั่งตรงข้าม   "ทิต แล้วข้าวเบลอ่ะ"ผมพูดทั้งๆที่นั่งกดโทรศัพท์อยู่
"ไม่คิดจะเงยหน้าทักกันเลยหรอเบ-บี้-เบลล"เสียงใครสักคน
เสียงแบบนี้
มันคือ
คือ
'คริสโตเฟอร์'
"คริสโตเฟอร์.."
"นึกว่าจะจำกูไม่ได้ชะอีก"จำไม่ได้ก็โง่หล่ะ
"เออ...ยูไปซื้อข้าวหน่ะ"คือรู้สึกแบบมันกำลังจีบยูอยู่
"กูบอกหรอว่ามาหายู"แล้วมึงมาหาใครว่ะ
"แล้ว...."
"เมื่อเช้ามึงมากับใคร"เมื่อหรอเออ
"เอ๋???"
"กูถามว่า เมื่อเช้ามึงมากับใคร!!"ตะคอกมั้ยน่ากลัว
"เอออ..."
"ทำไมเบลต้องตอบนาย"

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา