คู่รักคู่ฟิน ยิ่งดิ้นยิ่งรัก (Yaoi)

9.1

เขียนโดย มิกุ

วันที่ 18 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558 เวลา 21.18 น.

  31 ตอน
  146 วิจารณ์
  30.22K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 28 มีนาคม พ.ศ. 2558 09.42 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

30) แผนการสุดท้าย

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ผมรีบซาวเท้า ฉับ ฉับ เข้าไปเดินข้างๆอิบิ้นทันที ดูเหมือนว่ามันจะเร่งฝีตีน เอ้ย ฝีเท้าเร็วขึ้น ผมก็เพิ่มความเร็วตามมันเหมือนกัน ก่อนที่รั้งแขนอิบิ้นเราไว้แต่อิบิ้นก็ไม่คิดที่จะหันหน้ากลับมามองผมเลย

"โกธรหรอ" ผมถามไปสั้นๆ

"อือ..มากด้วย" โห่แค่ไม่ไปด้วยถึงกลับโกธรกันเลยหรอวะ แค่ไม่ได้ไปเดทด้วยกันโกธรแง๊ะ เรื่องเล็กจะตาย(พร่องง)

"แกจะโกธรฉันด้วยเรื่องเล็กๆน้อยๆแบบนี้ไปทำไมห๊ะ"

"เรื่องเล็กๆน้อยๆหรอ?...ใช่สิสำหรับแกมันก็คงเป็นแค่เรื่องเล็กๆน้อยๆ" อิบิ้นสะลัดดมือผมทิ้งก่อนที่จะเดินหนีไป ดูเหมือนว่าจะไปใหญ่แล้วนะเนี่ย ชิ! ช่างสิเราไม่ได้ผิดอะไรสักหน่อย(ผิดเต็มๆ)

สามวันต่อมา~

เร็วเหมือนสายฟ้าแลบ นี่ก็ผ่านมาสามวันแล้วที่ผมไม่ได้พูดคุยหรอแม้กระทั่งมองหน้าอิบิ้นเลยด้วย ทำเอาพวกพี่ๆเพื่อนๆพากันสงสัยยกใหญ่ ตอนนี้พวกผมอยู่ในห้องรับแขกซึ่งไม่มีอิบิ้นอยู่ อิบิ้นอยู่ในห้องไม่ยอมลงมาเจอหน้าผม(ซะงั้น)

"บอม..ไปทำอะไรให้เจ้าบิ้นโกธรสะละ" พี่แต๋มถามขึ้น

"ก็ป่าวนี่คับ" ผมตอบพร้อมเลื่อนสายตามองพื้นห้อง(มองทำไม)

"จะป่าวได้ไงละ..ก็เห็นๆอยู่ว่าบิ้นมันโกธรแก" พี่แต๋มจะเค้นทามมายยย

"ไม่มีอะไรจริงๆคับ...แล้วผมก็ไม่ได้ไปทำอะไรให้มันโกธรด้วย" ผมจำเป็นที่จะต้องโกหก(ยกโทษให้ผมด้วยน้อวว)

"โกหกชัดๆ" อ๊ากก! อิม่อน อิปากหมา ผมยังคงนั่งนิ่งไม่ยอมพูดอะไรแม้แต่คำเดียว ตอนนี้ทั้งหมดอยู่ในความเงียบ


"แกมีอะไรก็บอกกันมาก...อย่ามาโกหกแบบนี้พี่ไม่ชอบ" พี่แต๋มเอ่ยขึ้นหลังจากที่เงียบมานาน

"นั่นสิ...มีอะไรก็ต้องบอกกันสิ..เราเป็นครอบครัวเดียวกันนะ" พี่แพรพูดขึ้น ตอนนี้ผมไม่มีทางเลือกแล้ว! ทุกคนหันมาจับจ้องผมเป็นสายตาเดียวกัน ..เฮ้อ

"คือเรื่องมันเป็นแบบนี้" ช่วงบ่น ไม่นานผมก็บ่นเสร็จ

"หืม..เรื่องมันเป็นแบบนี้นี่เอง..ใช่สำครวญแล้วที่แกต้องโดนบิ้นโกธร" ฉึก! รู้สึกมีดแทงเข้าที่พุง

"แล้วจะให้ผมทำยังไงละคับ" ผมนั่งก้มหน้า

"ไปเดทกับบิ้นสะ" พี่แต๋มพูดขึ้น ผมหันไปมองทุกคนก่อนที่จะมาหยุดตรงที่พี่แต๋ม

"คงไม่ทันแล้วละคับ..เพราะบิ้นมันโกธรผมอยู่" ผมยังคงก้มหน้าต่อไป

"ไม่ต้องห่วง..เดี๋ยวพวกพี่จะช่วยแกเอง" ว่าแล้วพวกเราก็ร้อมวงกัน.........(ซุบซิบ)...........

"พวกเราหวังว่า..แผนการนี้จะสำเร็จ..แล้วทั้งสองจะเข้าใจกันและ..ลงเอยกันด้วยดีนะ" 

"อื้อ...ขอบคุณทุกคนมากนะ"

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา