มาเป็นของ(พวก)พี่เถอะครับ! 3p

9.5

เขียนโดย วายะคุง

วันที่ 5 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 22.21 น.

53 ตอน

34 วิจารณ์

188.93K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 19 มกราคม พ.ศ. 2559 12.33 น. โดย เจ้าของนิยาย

35) สำหรับฟองผมรอได้ตลอดครับ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

[อมยิ้ม]

ผมรักวันหยุดจัง ตอนนี้ผมกำลังอยู่ในบ้านของฟองครับ พ่อแม่ฟองไม่อยู่ ผมเลยมาค้างเป็นเพื่อน...ไม่ได้คิดอกุศลเลยนะครับ จริงๆ ><

"ยิ้ม มึงแม่งดีเนอะทนอยู่กะกูได้ กูอ่ะ ไม่มีเพื่อนเลยนะ แต่กูก็อยู่ได้นะ"ฟองที่นั่งเล่นเกมอยู่พูดขึ้น

"ฟองก็ไม่ได้ไม่ดีนี่ครับ น่ารักด้วยซ้ำไป"ผมพูด

"น่ารักพ่องมึงสิ เลิกอ่านหนังสือแล้วมาหากูดิ้"ผมวางหนังสือไว้แล้วเดินไปหาฟองที่นั่งอยู่หน้าคอม

"มีอะไรเหรอครับ"ผมนั่งลงที่พื้นตรงหนฟองแล้วเอียงคอถาม

"จูบกูหน่อย"ห้ะ! เอาใหม่ซิ! ผมไม่ได้หูฝาดใช่ไหมครับ

"เอ๋?"

"จะจูบไม่จูบ..อืม"ผมรีบประกบปากฟองทันทีครับ ใครจะปล่อยให้โอกาสหลุดมือล่ะครับ ผมสนิทกับฟองมาได้เดือนกว่าๆแล้งล่ะครับ และรู้สึกว่าความรู้สึกผมมันยิ่งชัดเจนขึ้นทุกวันๆ

"ผมชอบฟองนะ"ผมพูด

"มึงแม่งตัวก็ไม่ได้ใหญ่กว่ากูมากหน้าก็หวานแถมสุภาพออกทางแต๋วแตก ไม่ตรงสเป็คกูแบบสุดๆ ไม่มีเหตุผลอะไรที่กูต้องชอบมึงเลย"พอได้ยินคำพูดของฟองผมถึงกับหงอยเลยครับ

"ฟองไม่ต้องมาชอบผมก็ได้ แค่ให้ผมได้ชอบฟองก็พอ"ผมพูดโดยก้มหน้าไม่สบตาฟอง

"แต่กูไม่ใช่คนมีเหตุผล"ห้ะ? อะไร ผมไม่เข้าใจ

"อะไรครับ"ผมถาม

"มึงไม่เข้าใจใช่ป้ะ"ผมพยักหน้าตอบฟองครับ ใช่ ผมไม่เข้าใจ"งั้นมึงก็ไม่เข้าใจต่อไป"
อ้าว ซะงั้นฟองบอกว่า...ไม่มีเหตุผลที่ฟองจะต้องชอบผม แล้วฟองก็บอกว่า ฟองไม่ใช่คนมีเหตุผล.....หรือว่า

"ฟองชอบผมเหรอ"ผมถามพร้อมเงยหน้าทำตาวิ๊งๆใส่ฟองที่หันกลับไปสนใจเกมต่อ

"แล้วแต่มึงจะคิด"

"ฟองครับ"

"อะไรอี..อื้อ"ผมประกบปากฟองทันทีที่เจ้าตัวหันหน้ามา

"งั้นผมจะคิดว่าฟองชอบผมนะ"ผมยิ้มตาหยีให้ฟองครับ

"เรื่องของมึง แล้วอย่าเสือกมาจูบกูอีกนะ! -*-"ฟองพูดครับ ฟองนี่ใจร้ายตลอดเลยนะครับ

"ผมไม่จูบก็ได้ ผมปล้ำฟองเลยแล้วกัน"ผมพูดแล้วอุ้มฟองครับ

"เหี้ย! ปล่อยกูววว"ฟองดิ้นไปดิ้นมาครับ

"ระวังตกนะครับ"

กึก

ฟองหยุดทันทีที่ได้ยินคำว่าตก

"ปล่อย"ฟองพูดแต่ผมไม่ฟังครับ อุ้มร่างของฟองไปว่างไว้บนเตียงแล้วขึ้นคร่อมทันทีครับ