[ฟองเบียร์]
"อืม..."เมื่อยตัวชิบ แถมเจ็บแปล๊บๆที่ช่องทางด้านหลังอีกต่างหาก ก็เมื่อวานกูกับไอ้ยิ้ม...กรี๊ด กูไม่อยากจะคิด กูยอมมันได้ไงวะเนี่ย >\\\<
"ฟี่..ฟี่"ผมลืมตาขึ้นพร้อมมองใบหน้าหวานที่ตอนนี้กำลังหลับสนิท ทั้งๆที่คนที่ต้องตื่นก่อนคือไอ้หน้าหวานนี่แท้ๆ ก็ผมเป็นคนโดนกระทำนี่ครับ! แล้งมำไมผมเสือกตื่นก่อนล่ะครับ! สัส อีโมติคอน squint กูไปเอากะมันได้ไง หน้าก็หวานหยอดย้อยซะขนาดนี้ ส่วนกูนี่ถึงจะตัวเล็กกว่ามันแต่กูว่ากูยังแมนกว่ามันอีกนะเว้ยเฮ้ยครับ! แต่ก็นะ หน้าหวานแต่ร้ายลึก -__-
ผมค่อยๆจับแขนที่พาดเอวผมออกแล้วลุกขึ้นจากเตียงอย่างทุลักทุเลแล้วลากสังขารมาเข้าห้องน้ำครับ น้ำกูไม่อาบวันนี้กูจะไม่ไปโรงเรียน เพราะกูเหนื่อยกูขี้เกียจและตอนนี้มันก็สายชิบหายชิบห่านแล้วจะไปทำไมไม่ไปเลยก็จบ มือหนึางก็จับแปลงสีฟันอีกมือก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา...อือ กูไม่มีเพื่อนนี่หว่ากูจะไปบอกใครวะว่ากูลา -0- เพื่อนไอ้ยิ้มล้ะกัน วี...จี...ตุ๋น ไม่มีคนไหนหน้าไว้ใจสักคน! สวยล้ะกัน!
'สวยวันนี้ฝากลาให้เหี้ยยิ้มด้วย แล้วก็ไปบอกเพื่อนห้องเราให้ด้วยนะว่าเราลา'พอผมส่งไปปุ๊ป นางก็อ่านปั๊ป เอ่อ...นี่มันเวลาเรียนไม่ใช่เรอะ!?
'เคจ้า เดี๊ยวสวยจัดให้! ^0^'และนางก็ตอบอย่างรวดเร็ว -.-
ฟึบ!
ตัวเหี้ยอัลไรมาทับกูเนี่ย...เหี้ยยิ้มไง -0-
"ไออึง(ไรมึง)"ผมพูดทั้งๆที่แปลงสีฟันยังคาปาก
"ทำไมไม่ปลุกผมอ่า"ไอ้ยิ้มเกยคางตรงไหล่ผมแล้วโถมน้ำหนักพิงตัวผมจนตัวผมชิดกะอ่างล้างหน้า ตัวมึงไม่ใช่เบาๆนะครับคุณยิ้ม ผมล้างปากบ้วนปากเสร็จเรียบร้อยแล้วเอื้มมือไปหยิบโฟมล้างหน้า
"ขี้เกียจ เลิกทับกูได้ล้ะ กูเจ็บอยู่นะ"ผมพูดพร้อมล้างหน้าให้ตัวเอง
"เจ็บตรงไหนอ่ะ"ปากมันถามมือมันก็มาจับที่ก้นกูแล้วเนี่ย -__-
"ก็ตรงที่มึงจัลแหละแล้วก็เอามือมึงออกไปด้วย!"มันทำตามที่ผมบอก ผมก็หันตัวมาล้างหน้าให้ไอ้ยิ้มทั้งๆที่มันยังไม่แปลงฟัน ก็กูว่าง พอล้างหน้าให้ทั้งตังเองและไอ้ยิ้มเสร็จผมก็ปล่อยให้ไอ้ยิ้มมันแปลงฟันไปส่วนผมก็เดินช้าๆเอื่อยๆ(เดินปกติไม่ไ กูเจ็บ!)ออกจากห้องแล้วเดินเข้าไปในห้องครัว เจอกันคุณแม่คนสวยที่กำลังทำกับข้าวอยู่
"ไม่ไปโรงเรียนเหรอยิ้ม"แม่ผมถาม
"อือ ก็แม่ไม่ปลุกยิ้มอ่า"ผมเดินเข้าไปกอดเอวแม่แล้วเอาหน้าถูกับไหล่บางของแม่อย่างอ้อนฟ
"โตขนาดนี้แล้งยังต้องให้ปลุกอีกเหรอ แล้วเพื่อนเราล่ะ"แม่ถาม
ช
"มันแปลงฟันอยู่ แม่ทำไรกินอ่า"ผมถาม
"เยอะแยะ เลิกพูดแล้วมาล่วยแม่ทำเลย"
"คร้าบๆ"
-ทำอาหารเสร็จ-
"กว่าจะลงมานะมึง"ผมพูดเมื่อพึ่งเห็นหน้าหวานๆของไอ้ยิ้ม แม่งจนกูกะแม่ทำกับข้าวเสร็จล้ะเนี่ย
"แฮะๆ"มันยิ้มแห้งๆให้ผมก่อนจะนั่งลงข้างๆผม
"เบียร์.."แม่มองค้อนผมที่ไปด่าไอ้ยิ้มสุดที่รักของแม่ บู่ววว -3-
"โห่ แม่อ่ะ ยิ้มกูเกลียดมึง -^-"
"^^"กูบอกกูเกลียดเสือกยิ้มประสาทแดกป้ะ!
"กินข้าวกันเถอะลูก"แม่ผมบอก
"แม่ไม่กินอ่อ"ผมถามเมื่อเห็นแม่หยิบกระเป๋าตังและโทรศัพท์เตรรยมออกจากบ้าน
"แม่กินตั้งแต่เช้าแล้วย่ะ ใครบอกให้ตื่นสายเอง"ผมยู่ปากใส่แม่เมื่อเจอประโยคจิกกัดที่หญิงแม่ประทานให้
"แล้วแม่จะไปไหนอ่ะ"ผมถาม
"ดูปากแม่นะลูก......"ผมอ่านปากแม่ที่ไม่ออกเสียงได้ว่า...'อย่าเสือก' โอเคครับหญิงแม่ผมขอประทานอภัยที่ไปเสือกเรื่องของท่านหญิง
"โห่แม่อ่ะ รีบกลับบ้านนะแม่ ผมเป็นห่วง"ผมบอก
"จ้ะๆ ระดับแม่กลับเร็วนี่คือตีหนึ่งนะลูก บ๊ายบาย จุ๊บๆ"แล้วนางก็เดินเฉิดฉายจากไปทันที ว่าแล้วเชียว...ทำไมแบกกระเป๋าไปใบใหญ่ ข้างในคงมีชุดเปรี้ยวๆพร้อมเครื่องสำอางเป็นแน่ และไม่ต้องห่วงว่าพ่อผมจะหวงแม่ครับ เพราะรถที่มารับแม่ก็รถพ่อผมแสดงว่าพ่อผมก็ไปด้วยสินะ แต่ผมยังไม่ได้หวัดดีพ่อเลยนี่หว่าแต่ก็ช่างเหอะ
"แดกดิสัส รอไร"ผมพูดพร้อมเริ่มตักอาหารเข้าปาก ต้องอยู่กะเหี้ยนี่สองต่อสองอีกแล้วสินะ -___- หวังว่ากูคงไม่โดนอะไรอีกนะ สาธุ!
----------------------------------------------------------------------------------
อัพรัวๆๆๆๆ -..- คำผิดเยอะมั่กไม่ได้แก้เลย งมหาความหมายกันเองเน้ออออ หุหุ
วายะคุง
