มาเป็นของ(พวก)พี่เถอะครับ! 3p

9.5

เขียนโดย วายะคุง

วันที่ 5 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 22.21 น.

  53 ตอน
  34 วิจารณ์
  189.07K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 19 มกราคม พ.ศ. 2559 12.33 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

9) ความลับแตก!

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
[ไข่ตุ๋น]
วันนั้นพอผมตื่นขึ้นมาก็เจอรุ่นพี่ทั้งสองนอนกอดผมแน่น พอตื่นเลยพาผมไปส่งบ้านแม่ผมปลื้มปริ่มในความหล่อของพี่ติมพี่ยีนมากครับ -0- และวันนี้ผมก็มาเรียนตามปกติ และโดนอีสวยถามนู่นนี่นั่นตามเคยครับ
"เหี้ยตุ๋นครับบบ! พ่องมึงมา"ห้ะ! พ่อกูจะมาได้ไงวะไอ้ กวี!
"ไอ้วีพ่อไอ้ตุ๋นแม่งมีสองคนเหรอวะ -.,-"มึงแบบนี้หมายความว่าไงวะเชี่ยจีทำไมกูถึงมีพ่อสองคนวะ
"อ้าว ไอ้เชี่ยตุ๋นพ่องมึงมามึงก็ไปหาสิครับ! สัส นั่งอยู่เฉยๆทำส้นตึกส้นตีนไรเนี่ย"ด่ากูยาวเลยนะมึง แม่ง ผมเดินไปหน้าห้องเรียนและเจอกับรุ่นพี่ทั้งสอง ง่ายๆ ผัวกูแหละ เออนั่นแหละ
"น้องตุ๋นหายเจ็บแล้วใช่ไหมครับ"พี่ติมถาม
"หายแล้วครับ"
"น้องตุ๋นคิดถึงพวกพี่ป้ะ"พี่ยีนถาม
"ไม่ครับ"กูตอลแบบไม่คิดเลยนะคำถามนี้ 
"ใจร้าย/ใจร้าย"พี่ยิมพี่ยีนพูดหร้อมกันครับ แล้วทำหน้างอนนิด 55+ สัสโครตน่ารัก น่าหมั่นไส้ชิบหาย หยิกแก้มคนละทีแม่ง
"โอ้ย ไรอ่าา"พี่ยีนโอดครวญเมื่อโดนผมหยิก
"โอ้ย อะไรครับเนี่ย หยิกพี่ทำไม"มีติมลูบแก้มตัวเองปอยๆ แล้วหันไปมองหน้าพี่ยีนพี่ยีนก็หันมามองหน้าพี่ติม และ..
ฟอด! ฟอด!
หอมแก้มกูคนละที 
"เหยดเข้! O_o"ผมหันไปมองไอ้กวีที่เดินมาเห็นพอดี ชิบหายล้ะ -_-^^^
"เอ่อ...น้องตุ๋นเอาไงอ่ะ"พี่ยีนถามแล้วเกาหัว ส่วนพี่ติมยืนยิ้มครับ -0-
"วีมึงเห็นไรเมื่อกี้อ่ะ"ผมหันไปถามไอ้วี
"เห็นมึงโดนพ่องมึงหอมแก้ม"ทำไมต้องเรียกอีพี่ยีนกะอีพี่ติมว่าพ่อกูกูไม่เข้าใจ
"เออ...รับได้ไหม??"ผมถามเสียงเรียบ
"รับได้...แต๊ช๊อคนิดๆ -3-"
"เออดี เรื่องนี้รู้กันแค่นี้ เค๊??"ผมถามไอ้วีพยักหน้าแล้วเดินกลัลเข้าห้องทันที และผมก็หันกลับมามองตัวปัญหาทั้งสองที่เสือกมาหอใแก้มกูหน้าห้องเรียน พี่ยีนยืนหน้าซีด พี่ติมยิ้มแห้งๆมาให้ผม
"กลับไปเลยไป"ผมไล่
"น้องตุ๋นไม่โกรธพี่ใช่ไหม ;^;"พี่ยีนถาม แล้วทำหน้าหงอยๆ เหมือน..หมาโดนที่กำลังจะเจ้าของด่า
"น้องตุ๋นครับพี่บอโทษ"พี่ติมก้มหน้างุดเลยครับส่วนสายตานี่บะห้อยเชียว
"โกรธครับ! แต่ตอนนี้ผมต้องไปเรียนแล้วกลับไปก่อนเลยครับ"ผมพูดแล้วเดินเข้าห้อง กลับแพ้สายตาหงอยๆละห้อยๆแบบนั้นอ้ะ!
"อีตุ๋นไปไหนมาคร้ะ"อีนี่ไปอยู่ไหนมาวะ ทำไมไม่รู้ว่ากูไปไหนมา อีสวยเอ๋ยอีสวย
"อีสวยครับ ไอ้เหี้ยวีตะโกนลั่นห้องว่าพ่อกูมามึงไม่ได้ยินไหง เอาหูไปไว้ตีนเหรอครับ"
"ชิ! กูคุยกะแฟนใหม่กุอยู่....ตุ๋นกูขอไรอย่างได้ป้ะ *^*"อีสวยพูดก่อนจะเกาะแขนผม
"เชี่ย! อย่าเกาะดิวะ จะขอไรขอมาๆ แล้วเลิกเกาะด้วย"ผมพูด
"ตอนเที่ยงอ่าา มึงพากูไปกินข้าวกะแฟนหน่อยดิ ต้องนั่งกับเพื่อนพี่เขาอ่า กูอาย พากูไปหน่อยนะ น้าๆๆ *0*"อี๋ กูหยะแหยงสายตาวิ้งๆของอีสวย
"มึงอายเป็นด้วยเหรอวะ '^' "ผมทำหน้าแอ๊บๆเอียงคอถามอีสวย
"ใครมันจะไปด้านเหี้ยๆแบบมึงล่ะอีตุ๋นเลิกทำหน้าแอ๊บด้วยกูจะอ้วก"
"เออๆ เรียนครับเรียน"ผมพูดและตั้งใจเรียนต่อไปครับ (แน่ใจว่าตั้งใจเรียน?)
-เที่ยง-
ผมโดนอีสวยกระชากลากถูมาที่โรงอาหาร มันกวาดสายตาไปทั่วก่อนจะหยุดที่รุ่นพี่ร่างสูงโปร่งหน้าตาหล่อเหลาคนนึง อืม...พี่เขาตาต่ำหรืออีสวยตาดีวะ -0-
"นั่นไงมึง ป้ะๆๆ ยืนเอ๋อทำหอยไรล่ะ"แล้วมันก็ลากผมไปที่โต๊ะของผัวมันครับ...พอมาถึงโต๊ะสองสิ่งแรกที่สะดุดตาผมคือ..... พี่ยีนกับพี่ติมครับ พอเห็นผมก็ยิ้มจนตาหยีเลยครับ...อย่ายิ้มแบบนั้น...แม่งน่ารัก -/-
"อีตุ๋น! คุณมึงจะยืนอีกนานไหมคะ จะนั่งไม่นั่ง?"ผมเกาหัวอย่าง งงๆ ว่า..กูจะนั่งไหนดี?
"น้องตุ๋นครับมานั่งนี่"พี่ติมเรียกผม..มันเหลือที่ว่างระหว่างพี่ยีนกับพี่ติมครับ ผมเดินไปนั่ง...เออ..เหี้ยลืมซื้อข้าว
"ผมไปซื้อข้าวก่อนนะครับ"ผมลุกขึ้นแต่ก็โดนพี่ติมกับพี่ยีนจับมือไว้
"กินกับพี่ก็ได้"พี่ยีนบอก
"กินกับพี่นี่แหละครับ..ไม่ต้องไปซื้อหรอก ^^"แล้วพี่ติมก็ลุกขึ้นมากดไหล่ผมให้นั่งลงและนั่งลงตาม...สัส..คนมองนะมึง โดยเฉพาะอีสวยสายตานี่แบบ อะไร?ทำไม?ยังไง?เพราะเหตุใด? -0-
"เอ่อ..แล้งผมจะกินยังไงอ่ะครับ"ผมถามแม่งมีช้อนสองคัน กินสามคน
"เดี๊ยวพวกพี่ป้อน" ....สัส..สุดท้ายกูก็ยอมครับ และนั่งแดกข้าวจนอิ่มเหี้ยๆ ก่อนเดินขึ้นห้องเรียนพน้อมอีสวยที่เตรียมตำถามไว้ถามผมเรียบร้อยแล้วล่ะครับ -3-

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา