จอมซาดิส(คิด)มีรัก

 
หนึ่งอาทิตย์ต่อมา.....
 
"เซียร์ซักผ้าให้พี่หน่อยเด้ -O-" 
"ห๊าาา? โตแล้วซันก็ต้องทำเองสิ่"
 
"อื้อออ ไม่อาวว อ่ะ "
อะไรกันเนี่ย เช้ามาก็เป็นทาสให้นังพี่ชายแต่เช้าเลย ซันทำหน้าอ้อน อ้อนแล้วอ้อนอีก อ้อนจน
 
"เฮ้ พี่เมื่อยหน้าแล้วน้ะ ยังไม่ยอมอีกเหรอวะ -O-"
รู้จักน้องสาวตัวเองน้อยไปนะซัน ฉันมันสายแข็งเฟ้ยย
 
"ซันเมื่อย แต่เค้าไม่ได้เมื่อยด้วยนี่" เจอคำตอบที่แสนตรงของฉันไป ซันก็ยิ่งทำหน้างอเข้าไปใหญ่เลย ฮ่าๆๆๆ "ตกลงจะไม่ซักให้พี่จริงๆเหรอ T^T" ซันยังคงทำหน้าอ้อนกระซิกๆต่อไป 
 
"ก็ได้ -_-"
ซะงั้นนน ก็หลงใจแข็งได้ตั้งนาน สุดท้ายก็ตายสินะ เอาเถอะฉันก็ต้องซักในส่วนของฉันเหมือนกัน ไม่มีเสื้อในใส่แล้วว้อยยยย เชร็ดดดดด! 
 
"โอเค..งั้นพี่ไปนอนต่อนะ ขอโทษนะ รบกวนด้วย ฝันดีตอนเก้าโมงเช้านะน้องรัก บั้ยยย"
อ่าา ฝันดีตอนเก้าโมงเช้า =_='  
 
ช่างเถอะทำในส่วนที่เราจะต้องทำดีกว่า ฉันจัดแจงเสื้อผ้าซันกับฉัน เทโครมเดียวลงไปในถังซัก ใส่แฟ้บ น้ำยาปรับเยอะๆให้หอมตายกันไปเลย จากนั้นกดตั้งปั่นอัตโนมัติ ให้มันทำเองทุกอย่าง เหลืออย่างเดียว ไม่ตากให้นี่สิ่ เครื่องซักผ้ายุคใหม่ควรมีระบบตากอัตโนมัติได้แล้วนะ จำไว้พวก เพราะฉันเกียจการตากผ้ามากกก 
 
LINE ตื๊ดด  
 
(แซนด้า) : นี่ๆ
 
(เซียร์) : มีอะไรเหรอ? 
 
(แซนด้า) : ได้ข่าวว่าเซียร์หายไปกับหนุ่มปริศนาทั้งคืน เรื่องอาทิตย์ก่อนเป็นความจริงหรือเปล่า
               เนี่ยยยยยยยย O_O
 
พรวดดดดดดดดดดด! 
น้ำในปากพุ่งออกมาอย่างรวดเร็ว กินน้ำอยู่นะเว้ยยย
 
(เซียร์) : เห๋ ไปฟังมาจากไหนกันน่ะ -*-
 
(แซนด้า) : ฉันเห็นเธออยู่กับผู้ชายคนนึง หน้าตาหล่อมากเลยแหละ เอ๋..อย่าบอกนะว่าแฟน 
               O_O
 
ไปกันใหญ่แล้วยัยแซนด้า =[]= 
 
(เซียร์) : มั่วแล้วย่ะ แล้วไปเห็นจากที่ไหนกัน
(แซนด้า) : แหะๆ บังเอิญเห็นเฉยๆอ่ะ 
(แซนด้า) : ส่งสติกเกอร์ 
 
ถูกเห็นเหรอเนี่ยะ =_=' 
 
ปั่กก ปั่กก! 
เสียงกระเทาะที่หน้าต่างของฉัน 
 
ฉันเดินไปที่หน้าต่าง ปรากฏว่าเป็นก้อนหิน แหมมม..ทำไมไม่เอาก้อนหินใหญ่มาทุ่มซะเลยละ ทำงี้แล้วก็ -_-' 
 
ไหนละคนปา เด็กเรอะ
 
"เธอ" 
อะไรกันล่ะเนี่ยะ เสียงใคร
 
"เธอ" 
"เธออ!!" 
 
รู้สึกว่า ฉันจะเจอแล้วคนปาหิน ภาพเบื้องล่างที่ฉันเห็นคือผู้ชายสวมเสื้อฮู้ด ในมือถือก้อนหินอยู่ แล้วเงยหน้าขึ้นมาพลางอมยิ้ม 
 
ชิ๊ กวนประสาท =_=* 
 
"เฮ้..เปิดหน้าต่างเด้" มิ๊กพูด
 
"นี่ไม่ใช่บ้านของนาย"
ฉันหันหลังให้กับหน้าต่างทำท่าจะเดินออกจากห้องไป โทษทีฉันล๊อคบ้านหมด ประตูใหญ่นายเข้ามาไม่ได้หรอก 
 
แกร๊กกก 
 
เอ๊ะะ O_O 
 
"ใจร้ายจังนะ-_-"
 
ฉันหันหลังไป ปรากฏว่ามิ๊กเข้ามาในห้องฉันเรียบร้อยแล้ว แถมในมือไม่มีอุปกรณ์อะไรเลยด้วย นายซ่อนเทคนิคอะไรไว้ อืมมมม 
 
ฟึ่บบบบ 
 
"เฮ้ยๆ O_O"
 
ฉันคลำตามลำตัวมิ๊ก แล้วลูบลงมาถึงหน้าตักทีเดียว รวด ฟึ่บบบ
 
"นี่เธออ =[]=" 
 
"อะไรล่ะ -_-"
มิ๊กแลดูอึ้งๆไปนิดหน่อย เอ๋ ฉันเห็นอะไรตุงๆด้วยล่ะ ต้องเป็นอุปกรณ์ลับที่เขาซ่อนไว้แน่ๆ ต้องหาทางเอามาทำลาย 
 
ควับ 
"เฮ้ยยยยยยย" มิ๊กสะดุ้ง พลิกตัวหลบ แต่ฉันไวกว่านั้นฉันจับเข้าไปทันทีอย่างไม่ลังเล ทำไมมันแข็งนะ มันไม่น่าจะยาวขนาดนี้นี่นา ยาวแบบนี้จะใส่ลงไปในเป๋ากางเกงได้ยังไงนะ เดี๋ยวนะยาวงั้นเหรอ? เอ๊ะะ O_O 
 
"เธอจับผิดนะ =_=" 
 
"ห๊ะ?"
 
"ผมเริ่มเครียดจริงๆแล้วนะ" 
หมายความว่าไง ฉันก้มลงมองมือตัวเองที่กำลังจับกับบ กับไอ้ดุ้นเขาอยู่ =[]=
 
"ก กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด!" 
"อุ๊บบ"
 
"ยัยบ้าจะหาอะไรก็บอกกันดีๆ การรุกของเธอมันทำให้ฉันตื่นเต้นไปแล้ว -_-"
เขาพูดในขณะที่ใช้มือมาปิดปากฉัน สงสัยฉันจะกรี๊ดดังไปหน่อยย "เงียบๆนะโอเคป่ะ-_-" ฉันพยักหน้าแทนคำตอบก่อนที่เขาจะค่อยๆเอามือออกจากปากฉัน 
 
"นี่"
มิ๊กเรียกฉันหลังจากที่เรามองหน้ากันมาสักพักใหญ่ ก่อนจะเริ่มคิดว่าเราควรจะทำอะไรกัน เฮ้ยยยย ไม่!! ไม่ใช่แบบนั้น คิดอะไรน่าเกลียดอีกแล้ว =[]= ฉันหันหลังแล้วเดินออกจากห้องทันที ฉันต้องหนี ให้ตายสิ่ ฉันไปจับของรักของเขา อ่าา รู้สึกได้ถึงความร้อนบนฝ่ามือเลยแฮะ อุ่นขนาดนั้นเชียว เอ้ยยยยย =[]= เอาอีกแล้วววว พอๆ 
 
ตึ่กก ตึ่กก 
 
มิ๊กตามหลังฉันมาติดๆ คงจะมาก่อกวนใช่ไหม ไม่นะพอแล้วว 
 
ฟึ่บบ 
 
มิ๊กมาขวางทางเดินฉันไว้ 
 
"เป็นอะไรของเธอน่ะ"
ฉันก้มหน้างุดๆไม่พูด ยังต้องพูดอะไรอีกละ
ฉันทำเรื่องหน้าอายซะขนาดนั้น -///- 
 
"คือ..ฉันข ขอโทษนะ!! >0<"
ฉันก้มหัวแล้วขอโทษ ไม่กล้าสบตาหมอนี่ซะงั้น 
 
"ก็ไม่ได้ว่าอะไรซะหน่อยแต่..ฮู้ววววว"  
.......
 
"เจ็บเป็นบ้า เบาๆหน่อยก็ได้" 
 
"ฟหกด่าสว}^#@ =[]="
 
"ฮ่ะๆๆๆๆๆ พูดเล่นน่ะ" 
 
ป๊าบบบบ!
 
"โอ้ยยๆๆ อันนี้เจ็บ เจ็บจริงนะโว้ยยยย -*-"
ฉันฟาดเขาด้วยกองผ้าที่เพิ่งซักเสร็จนี่แหละ "ซักผ้าเหรอเดี๋ยวช่วยตากไหม?"  เอ๋!!!!!! O_o จะช่วยตากผ้า อีตามิ๊กเนี่ยนะ 
 
"ไม่ต้องมาทำหน้าแบบนั้นสิ่ ฉันไม่แกล้งเธอหรอกน่า"
ฉันไม่พูดอะไรแต่ เดินยกตระกร้าผ้าแล้วตรงดิ่งไปที่สวนหลังบ้านทันที พอถึงฉันจัดแจงหยิบผ้าสลัดๆสบัดๆ 
 
ฟึ่บบบบบ! 
 
"=_=" เปียกก
กลับโดนเข้าที่หน้าหมอนี่เต็มๆ 
 
"กะ ก็นายมายืนขวางฉันทำไมกันเล่า !" 
 
"มาา เดี๋ยวช่วยตาก" 
 
"ไม่เป็นไร" 
 
"มาาา!!" 
 
กระชากกก 
 
"อย่าสิ่ เดี๋ยวขาดปล่อยนะ ไอ้หมาบ้า =O="
"ว่าไงดิ๊" 
 
ฟึ่บบบ ! 
 
"กรี๊ดดดดดดดดดดด ฉันมองไม่เห็นนนนนนน น น น" 
"นี่แหละ ต้องเจอแบบนี้ นี่แหน่ะๆๆ"
มิ๊กเอาผ้าปูเตียงของฉันมาคลุมตัวฉันแล้วรัดตัวฉันไว้แบบนั้น แล้วก็ยกตัวฉันหมุนไปหมุนมา ฉันไม่ใช่ม้าหมุนนะเว้ยยย -*-
 
"นี่ ปล่อยนะะะ!!!!! ไอ้บ้าาาา" 
 
"ฮ่าๆๆๆ ไม่โว้ยยยย" 
 
หมุนๆๆ @_@ ตาลาย
 
"เป็นยังไงละ สมน้ำหน้า" มิ๊กยืนกอดอกยิ้ม หลังจากที่ฉันนั่งพับอยู่กับพื้น มองพื้นมองฟ้า มันหมุนๆราวกับจะรวมเป็นกองเดียวกันซะงั้น หนอยแน่! 
 
"เกมส์ยังไม่จบหรอกน่า ย๊ากกกกกกกกกกก" 
"เฮ้ยยยย" 
 
ฟึ่บบบ 
 
ฉันเอาผ้าปูเตียงผืนเดิมนี่แหละ คลุมอีตามิ๊กหวังถีบเข้าพุ่มไม้ แต่มิ๊กกลับกระชากผ้าออกมาก่อนแล้วเวลาเดียวกันก็กระชากแขนฉันติดไปด้วย 
 
ตึ่งงง!! 
 
แล้วเราสองคนก็ลงไปนอนในพุ่มไม้ ตาย อวสานจบเกมส์ 
เราสองคนมองหน้ากันจากนั้นก็ 
 
"ฮ่ะะะะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"
"ฮ่าๆๆๆ ก๊ากกกกกกๆ" 
 

 
 
 
 
"ฮ่าๆๆ เธอขำอะไรวะ"
"ฉันน โอ้ยยย ฉันขำนาย ใบไม้มันอุดจมูกนายอยู่ ว๊ากกกกกกกกกกกกก" 
ฉันบิดดัวเป็นเกลียว ไม่ใช่เขินอายแต่เพราะขำจนท้องไส้ปั่นป่วน ฮ่าๆๆๆๆๆ 
 
"เห๋...เธอก็เหมือนกันน่ะแหละ เธอมีหนวดตั้งแต่เมื่อไหร่กัน ว๊ากกกกกกกกกก" 
 
ฉันดึงใบไม้ออกทันที ชิ๊ไอ้บ้า แล้วทำไมฉันต้องมานั่งขำกับมันด้วยล่ะเนี่ย ฉันต้องตากผ้าไม่ใช่หรือไง ลืมไปเลย เป็นผู้บุกรุกมาแท้ๆ ฉันกลับมานั่งขำกับมันเนี่ยนะ -_-' ฮะๆๆ
 
"เฮ้ ฉันต้องไปแล้ว เดี๋ยวพี่เธอตื่นมาฆ่าผม"
 
มิ๊กพูดจบแล้วลุกขึ้นปัดเสื้อผ้าแล้วจะเดินออกไป แต่เขากลับหยุดแล้วกลับมาใหม่ แล้วดึงดอกไม้ดอกนึงออกมา แล้วเสียบเข้ากับผมของฉัน 
 
"เอ๋ O_O" 
 
"เปล่าหรอก น่ารักดี ไปล่ะ"
แล้วเขาก็เดินออกไป 
 
อะไรล่ะนั่น...ช่างเถอะฉันคงต้องเครียร์ 
 
กรี๊ดดดดดดดดดดด =[]= 
 
เละเทะ! 
 
ซากผ้าปูเตียงเสื้อผ้ากระจัดกระจายเต็มสวน เยี่ยมไปเลยจ้าาา ซักใหม่ จนได้สิ่นะ 
ฉันจัดการเอาผ้าต่างๆลงเครื่องซักอีกรอบแล้วมานั่งพักในห้อง 
ฉันเดินผ่านหน้ากระจก เห็นตัวเองในกระจกที่มีดอกไม้เสียบไว้ที่ไรผม ฉันดึงมันออกมาดู 
 
ดอกลิลลี่สีขาว (ฉันรู้สึกดีที่ได้รู้จัก และอยู่ใกล้คุณ) 
 
ตึ่ก ตึ่ก
 
เสียงหัวใจของฉัน.... 
 
ทำไมฉันต้องใจเต้นแรงด้วยล่ะ?