มึงเล่นๆ กูเอาจริงๆ 18+

9.4

เขียนโดย ไอบอม

วันที่ 14 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 14.02 น.

  6 ตอน
  14 วิจารณ์
  10.05K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 27 มีนาคม พ.ศ. 2558 15.33 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

1) วันเฮงซวยกับผู้ชายเหี้ยๆ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
    สถานที่ของเหล่าผีเสื้อราตรีไม่หลับไม่นอน  Sky Club แหล่งรวบรวมหนุ่มหล่อสาวสวย..
เรื่องนั้นเอาไว้ก่อนเถอะเพราะตอนนี้ฉันกำลังมองหายัยเพื่อนตัวดีที่โทรเรียกฉันออกมาหา ฉันย่างก้าวเข้ามาที่นี่ได้ร่วมสามสิบนาทีก็ยังไม่เห็นแม้แต่เงาของเธออย่าให้เจอนะจะเอารองเท้าห้านิ้วกระแทกหน้าให้....รู้สึกฉันจะลืมแนะนำตัวสินะ ฉันมีชื่อว่าดีว่า ที่มากจาก ดีว่า วอดก้า*   ฉันเลือกที่จะกดโทรศัพท์โทรหายัยตัวดี..    " ฮาโหลลลลลลลดี๊หว่าาาเปื้อนนนร้ากก"  บอกฉันที่ว่ายัยนี่ยังไม่เมา --?
    "แกอยู่ส่วนไหนของผับย่ะ ตอบมาให้ไว" 
    "ช้านนนอยู่ชะ...โซนวี..ไอ..พี พี ดี๊ว่าาาเปื้อนนรักแกรีบบมาาาหาาช้านนน๊าา"  ปวดหัวกับคนเมาชะมัด
    "เออ!! แค่นี่แหละ "  
ฉันวางสายจากยัยขี้เมาแล้วรีบสาวเท้าตรงไปที่โซนวีไอพีทันที   โซฟาสีแดงสดที่ฝังมุกมีร่างของสาวสุดเซ็กส์ซี่นั่งกอดขวดเหล้าอยู่เห็นแล้วทุเรศลูกกระตาสุดๆ  ฉันเข้าไปหาเพื่อนรักพลางเอาเท้าเขี่ยๆที่เท้าของเธอ 
      "ยายยดี๊ว่าาาา มาแย้ววเหรออนั่งๆๆเดี๋ยวช้านนนเลี้ยงเองงงง"   = =^  ทำไมเพื่อนฉันมีสภาพทุเรศจังเลยวะ  
      "กลับกันเถอะแก แกเมามากแล้วนะ"
      "ม่ายยยยคายเม๊าาาา ช้านนนยางงม่ายยเมาา"  
      "บ้านแกดิไม่เมา -- จะกลับไม่กลับถ้าแกไม่กลับฉันจะโทรบอกพี่ไปป์*มารับ"    
      "ม่ายยยเอ๊าาช้านนนไม่เอาาาพี่ไปปปปปป์ T^T  ช้านนนจะกลับบบ้านนน"   เชื่อยัยนี่เลย 
      "งั้นแกรอฉันแป๊บ"   ฉันเตรียมจะก้าวเท้าไปห้องน้ำแต่ก็ต้องสะดุดเพราะมีมือมาคว้าขาไว้
      "แกรรจะปายยยไหนนน"  
      "จะไปฉี่!! ไปด้วยไหม =="   ฉันสลัดมือยัยขี้เมาออก  นี่มันเวรมันกรรมอะไรของฉันวะที่ต้องมาตามเก็บซากคนเมา  มาถึงห้องน้ำแต่เข้าไม่ได้มันใช่ไหมเนี่ยถามว่าเพราะอะไรน้ะเหรอ..
        "โรงแรมไม่มีให้เอากันเหรอไง ขวางทางคนจะเข้าห้องน้ำ"    มันยังไม่สนในสิ่งที่ฉันพูดยังนัวเนียกันอย่างเมามัน --"  มึงจะหน้าด้านไปไหนนน 
        " ไอ้เหี้ยฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องเหรอ กูจะเข้าห้องน้ำ!! "  ร่างสูงเงยหน้าจะหน้าอกหันมามองฉัน
        "รู้เรื่อง แต่ไม่ทำตามมีปัญหาไรปะ ??"   ฉันเกลียดสายที่หมอนี่ชะมัด
        "ทุเรศสิ้นดี หน้าตาก็ดีแต่นิสัยทรามวะ"
        "แล้วอยากได้ผู้ชายหล่อๆนิสัยทรามๆเป็นผัวปะละ??"  มั่นหน้ามาก!!   
        " เมลกลับไปก่อน"  เขาหันไปบอกผู้หญิงที่อยู่ข้างๆ  
        "ตะ...แต่ เรา "
        "ไสหัวไปได้ละ น่ารำคาญ"    ครบสูตรผู้ชายเหี้ย
        "ก็ได้คะ!!! "  เธอจัดการกลับเสื้อตัวเองให้เข้าที่เข้าทางก่อนจะเดินจากไปในความมืด
        "ที่นี่ก็เหลือแค่เราสองคน"    
        "เราบ้านมึงสิ หลีกไปกูจะเข้าห้องหน้า"  
        "หน้าตาก็สวย หุ่นก็เอ็กซ์ ทำไมพูดไม่เพราะจังครับ"  
        "มึงพูดเฉยๆก็ได้มั้ง"   ไอ้เวรนี่มันไม่พูดเปล่าแต่กลับเดินเข้ามาหาฉันเรื่อยๆจนแผ่นหลังฉันติดผนัง หน้าหล่อๆยื้นเข้ามาจนได้กลิ่นบุหรี่อ่อนๆ  
         "อยากเห็นหน้าชัดๆ ก็ต้องมองใกล้ๆสิ"   ฉันโคตรเกลียดรอยยิ้มผู้ชายคนนี้มันทำให้ฉันดูไร้ค่า ( มันยิ้มยังไงหว่าาา - -" ) 
 
        "กูเพื่อนเล่นมึงเหรอ ??"    บอกเลยไอ้หน้าหล่อมันไม่ได้สะท้านเลยสักนิด  มันยังตั้งหน้าตั้งตาเบียดเข้ามาใกล้กว่าเดิม มึงจะสิงกูเหรอ??  มุมที่เราสองคนอยู่มันค่อนข้างจะมืดถึงไม่อยู่ในที่มืดก็ไม่มีใครสนใจหรอก ==^   
         "นิ่มวะ ^.,^ "  นิ่มอะไรของมัน เอ๊ะ!  เดี๋ยวนะฉันก้มมองมือที่จับที่หน้าอกฉันก่อนจะมองไอ้หน้าเหี้ยที่อยู่ตรงหน้า มึง...มึง!!!
         "ไอ้เหี้ยยยยยมึงจับห่าอะไรของมึงงงงงงง!!!!"
          "จับนมไง --  โคตรนิ่มของแท้ซะด้วยย"    เกิดมาไม่เคยเห็นใครหน้าตายเท่าไอ้นี่มาก่อนน
ฉันมองหน้าคนตรงหน้าก่อนจะเอามือลูบหน้าหล่อ หึ หึ  เคลิ้มเลยนะมึง....
           " โอยยยยยยยยยยยย"   ฉันยืนมองผู้ชายที่ก้มจับเท้าตัวเอาอย่างเจ็บปวด สมน้ำหน้า!
           "อย่าตามมานะมึงงง ไอ้ลามกก!!"     หลังจากที่ฉันใช่รองเท้าสันเข็มกระเทือบไปที่เท้าไอ้หน้าหล่อก็วิ่งหนีออกมาจากหน้าห้องน้ำทันที (นางเอกยังไม่ได้ฉี่== X )  มาถึงโต๊ะที่ยัยตัวดียังเมามายไม่เลิก หงุดหงิดชะมัดอย่าให้เจออีกนะกูจะเอาสันเข็มตอกหน้าให้ 
          
           "แกๆๆ กลับกันเถอะ"    
           "ดี๊หว่าาาา ทำมายยยแกปายยยนานนนจางงงง"   
           "ไว้จะเล่าให้ฟังกลับกันเร็วลุก"  ฉันพยุงร่างบางที่เมาเละฝ่าฝูงคนที่มากมาย กว่าจะออกจากผับเล่นซะเหนื่อยแทบตก  
            "ดี๊หว่าาาช้านนนจะอ้วกกอ่าาาาแก"   กริ๊ดดด!! อยากจะบ้าตายกับมันจริงๆ
เธอพลักฉันออกก่อนจะวิ่งไปอ้วกข้างถังขยะอย่างน่าเวทนา  บอกฉันทีว่านั่นคือยัยคุณหนูพันล้าน
ฉันเดินไปหยิบน้ำท้ายรถก่อนจะเดินเอาไปให้เธอ...
           "ไหวมั๊ยแก สภาพนี้กลับคอนโดฉันดีกว่าไหม ขืนแกกลับบ้าานสภาพนี้ที่บ้านด่าตาย"
           " อืออออออออออออออออออ"  พอได้คำตอบฉันลากยัยขี้เมาขึ้นรถ  
ทำไมต้องคิดถึงมันด้วยวะ!!  ผู้ชายบ้าอะไรเจอกันครั้งแรกก็มาจับหน้าอกกันได้ยิ่งคิดยิ่งแค้น ฉันเหยียบคันเร่งมิดไมล์ด้วยแรงโมโห.....อย่าให้เจอนะไอ้เหี้ยกูจะเอาคืนแน่
 
 
 
 
 
*ดีว่า วอดก้า (Diva Vodka)   มีราคา 1,000,000 เหรียญสหรัฐ เปลี่ยนเป็นเงินไทยก็ประมาณ 33,000,000 อะนะ
สาเหตุที่มันแพงก็ขวดบรรจุ  ที่ประกอบไปด้วยอัญมณีมากมายข้างในใจกลางขวดซึ่งสามารถมองเห็นได้ภายนอกขวด มันประกอบไปด้วย เพรชรัสเซีย  โปทาซ  อเมทิสต์  ซิทริน ทัวร์มาลีน  และเพอริดอท  (ก็ไม่รู้มันทำไปทำไม --???)
 
*ไปป์  (Pipe)  แปลตามพจนานุกรมคือกล้องยาสูบ กำเนิดมาจากทางยุโรปที่สร้างจากไม้  แต่หลังๆมาก็ทำจากหลายวัสดุ พูดง่ายๆคือทำอะไรก็ได้ที่ทนไฟ แต่กระนั่นก็นิยมที่ทำมาจากไม้เพราะมันดูคลาสสิกกว่าวัสดุอื่น
        
          
       
 
 
        
     
    
 
 
                       

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา