คนลึกไขปริศนาลับ กับ คดีฆาตกรรมปริศนา

3.7

เขียนโดย midori2000

วันที่ 26 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 19.47 น.

  12 บท
  0 วิจารณ์
  12.41K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 27 มีนาคม พ.ศ. 2558 17.08 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

9) investigate 4

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

'คุณหนู อยากร้องก็ร้องออกมาเเล้ว ขอรับ' นี้ฉันเป็นอะไรเนี่ยทำไมถึงมีคำพูดนั้นอยู่ในหัวตลอดและนึกถึงหน้อเซบาสเตียน หัวใจถึงเต้นเเปลกๆ แล้วหน้าของฉันก็เเดงด้วย >///<

"คุณหนู"

"คุณหนู!!" ฉันตกใจ!

"เป็นอะไรหรือเปล่าขอรับ" เซบาสเตียนถาม

"ป...เปล่า" ฉันมองหน้าเซบาสเตียนแล้วก็ก้มหน้า >////<

"แล้วเรื่องที่ฉันให้สืบล่ะ ไปถึงไหนแล้ว" ฉันถามเซบาสเตียน

"ครับ คุณมอร์แกน เคยธุระกิจจะล้มละลายเพราะ ตะกูลเเฟนะธ่อมไฮฟ์"

"หรอ" แปลว่าคุณมอร์แกนก็อาจจะเป็นฆาตกรในคดีนี้ก็ได้นะ

"เซบาสเตียนเดี๋ยวฉันจะออกไปข้างนอกวันพรุ่งนี้นะ"

"คุณหนูจะไปไหนหรอขอรับ" เซบาสเตียนพูด

"ไปทานข้าวกับคุณโทมัสน่ะ"

"หรอขอรับ"

"เซบาสเตียนไปหา ข้อมูลของคุณโทมัสให้หน่อยได้ไหม"

"ขอรับ"

-วันต่อมา-

 วันนี้เป้นวันที่คุณโทมัสจะมารับฉันไปกินข้าวเย็นกัน ฉันได้เเต่งชุกกระโปรงยาวสีเขียวอ่อน กับทรงผมหมัดรวบ เป็นหางม้า

"คุณหนูไวโอเล็ทจะไปกันหรือยังครับ" คุรโทมัสพูดกับฉัน ฉันได้สังเกตุ ชุดที่คุณโทมัสเเต่งคือ เป็นทักซิโด้

"คะ"

"นี้ คุณโทมัสไม่ต้องเรียกว่า คุณหนูไวโอเล็ทก็ได้คะ" ฉันพูดกับคุณโทมัสในระหว่างนั่งรถม้าไปที่ร้านอาหาร

"ครับ งั้นเรียกว่า ไวโอเล็ทนะครับ" คุณโทมัสพูดพร้อมยิ้มที่สามารถทำให้สาวๆตรงหน้าละลายได้เลย

"คะ" ฉันก็ยิ้มตอบ

    17:34 นาที ถึงที่ร้านอาหารร้านนี้ดูหรูมาก

"เชิญครับ" คุณโทมัสพูดพร้อมเลื่อนเก้าอี้ใ้ห้ฉันนั่ง

"รับอะไรดีครับ " พนักงานเสริฟ พูดกับพวกฉัน

"ไวโอเล็ท ขอสเต็กล่ะคะ" ฉันพูด

"งั้น ผมเอาสเต็กเหมือนกันครับ แล้วเครื่องดื่มล่ะครับ"

"เอา น้ำเปล่าดีกว่าคะ" ฉันพูดพร้อมกลับยิ้มให้คุณโทมัส

"ผมเอา ไวท์องุ่นครับ"

"คุณโทมัสคะ ฉันขอถามหน่อยได้ไหมคะ เกี่ยวกับคดีของท่านลุงของฉัน"

"ได้สิครับ"

"คือตอนเกิดเรื่องนะคะ ตอนนั้นคุณไปอยู่ไหนคะ" ฉันทำหน้าจริงจังกับคุณโทมัส

"ออ ผมอยู่ข้างนอกงานครับผมออกมาข้างนอกไปสูดอากาศข้างนอกครับ" ฉันมองไปที่ดวงตาของเขาดวงตาของเขา พูดความจริง

"เเล้วได้ข่าวว่าคุณมีปืนเมาเซอร์ใช่ไหมคะ" ฉันถามคุณโทมัสไปตรงๆ

"ครับ ปืนนั้น พ่อผมเป็นคนซื้อให้ แล้วสอนยิงด้วยนะครับ พ่อผมเนี่ย เก่งมากเลยนะครับไม่ว่าเหยื่อจะอยู่ระยะไกลเเค่ไหนก็ยิง ได้ตรงกลางหัวตลอดเลยครับ" คุณโทมัสพูดจริงใจ

"หรอคะ" คุณมอร์แกนก็เก่งมาจนถึงอยู่ไกลเเค่ไหนก็ยังยิงโดนตรงกลางหรอเนี่ย เป็นไปได้สูงที่เขาจะเป็นที่ยิงคนทั้งหมด

    และแล้วเราก็รับประทานอาหารเสร็จ คุณโทมัสก็พาฉันมาส่งถึงไปคฤหาสน์

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
4.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา