ขอโทษที ยัยนี้มีเจ้าของแล้ว I'm sorry girl.
8.9
เขียนโดย 
loveberries
วันที่ 31 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 15.16 น.
9 ตอน
7 วิจารณ์
10.67K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 20 มิถุนายน พ.ศ. 2558 22.19 น. โดย เจ้าของนิยาย
แชร์นิยาย
5) Chapter 5
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"เอ่อ..ฉันขอมาอยู่กันนายได้ไหม" หลังจากที่กลั้นใจพูดออกไป ก็ถูกสายตาคนตรงหน้าจ้องเอาๆ "คงไม่ได้สินะ..งั้นก็ไม่เป็นไรขอโทษที่มารบกวนนะ" มันคงไม่ได้จริงๆนะละ อยู่ดีๆใครที่ไหนจะให้คนแปลกหน้าเข้ามาอยู่ในบ้านละ ถึงแม็กฟิวไม่พูด ฉันก้พอจะเข้าใจ "ฉันไม่รู้นะว่าเธอคิดยังไงถึงมาขออยู่กับฉัน แต่ถ้าเธอลำบากจริงๆฉันก้ตกลง" ติ๊งต่อง! "เพื่อนฉันมาตามแล้วละ ฝากห้องด้วยละแมรี่" หลังพูดจบแม็กฟิวก็เดินออกไปจากห้องทันที นี่ก็แปลว่าเขายอมให้ฉันอยู่ด้วยแล้วสินะ...
หลายวันต่อมา
ไม่น่าเชื่อว่าแม็กฟิวจะยอมให้ฉันอยู่แบบฟรีๆ โดยไม่ปริปากบ่นเลย เราสองคนอยู่กันตามปกติ และสิ่งที่ฉันได้เรียนรู้อีกอย่างหนึ่งว่า ห้องนี้มันเล็กกว่าบ้านของฉันก็จริง แต่มันทำให้ฉันอบอุ่นมากเลย หลายวันที่ผ่านมานี้ฉันไม่ ปฏิเสธเลยว่าฉันคิดถึงคุณพ่อมากจริงๆ แต่เพราะความหมางเมินที่ท่านมอบให้ฉันมันก็ยังเป็นบาดแผลที่ไม่ยอมตกสะเก็ด เฮ้อ...แต่ช่างมันเถอะตอนนี้ฉันอยู่ในห้อง กับแม็กฟิวและตอนนี้เขาก็กำลังเล่นเกมอย่างเอาเป้นเอาตายเลยละ ติ๊งต่อง! ทว่าขณะที่เขากำลังเมามันกับเกมอยู่นั้น เสียงกริ่งหน้าห้องก็ ขัดขึ้นมาทำให้เขาเกมโอเวอร์ นั้นทำให้เขาโกรธเอามากๆ "เวรเอ๊ย! ใครวะ ถ้าไม่ใช้เรื่องสำคัญละก็ พ่อจะกระทืบให้ตายเลยคอยดู!" ร่างสูงสบถออกมาอย่างหัวเสีย ก่อนจะเดินไปเปืดประตู ว่าแต่ใครมานะ ดูแล้วไม่น่าใช้เพื่อนของแม็กฟิวแน่ๆ เพราะสองคนไหนดูท่าทางน่ากลัวมาก "ก็บอกแล้วไงว่ากูไม่ได้เป็นชู้กับเมียมึง!" แม็กฟิวพูดเสียงหงุดหงิดแบบสุดขีด "เตือนไว้ก่อนว่าตอนนี้กูอารมณ์ไม่ดี พวกมึงรีบไสหัวไปได้แล้ว" แย่แล้ว! แม็กฟิวโดนพวกนั้นยั่วจนอารมณ์หงุดหงิดเป็นเกรี้ยวกราดแล้วอะ ไม่ได้แล้ว! ฉันจะปล่อยให้เขามีเรื่องคงไม่ดีแน่ "แม็ก!" ฉันเลยทำใจกล้าเดินเขาไปขนาบข้างร่างสูงที่ตอนนี้ กำลังโกรธจนขาดสติแล้ว "ห้ามมีเรื่องกันนะ!" ฉันหันไปมองน่าเขา แล้วกำชับอย่างจริงจัง จากนั้นแม็กฟิวก็ยิ้มอย่ามีเลศนัย แล้วเขาก็ดึงฉันเข้าไปกอด นี้เขาทำอะไรเนี้ย! "กูคงเป็นชู้อย่างที่พวกมึงบอกไม่ได้แล้ววะ ก็เพราะว่าเมียกูยืนอยู่นี้แล้วไง" ประโยคหลังทำให้ฉัน ยืนอ้างปากค้าง ดวงตาเบิกกว้างอย่างไม่เชื่อหู "หึ! คิดว่ากูจะเชื่องั้นหรอ มึงอาจจะลากเอาผู้หญิงที่ไหนมาอ้างกูก็ได้นี้หว่า!" "ถ้าพวกมึงไม่เชื่อเดียวกูจะพิสูจน์...ให้ดู" พิสูจน์นี้เขาจะทำอะไรอะ "นี้นายจะ..อุ๊บ" นีี้เขา..เขา..เขา เขาจูบฉัน!!
(From...LoveBerries)
หลายวันต่อมา
ไม่น่าเชื่อว่าแม็กฟิวจะยอมให้ฉันอยู่แบบฟรีๆ โดยไม่ปริปากบ่นเลย เราสองคนอยู่กันตามปกติ และสิ่งที่ฉันได้เรียนรู้อีกอย่างหนึ่งว่า ห้องนี้มันเล็กกว่าบ้านของฉันก็จริง แต่มันทำให้ฉันอบอุ่นมากเลย หลายวันที่ผ่านมานี้ฉันไม่ ปฏิเสธเลยว่าฉันคิดถึงคุณพ่อมากจริงๆ แต่เพราะความหมางเมินที่ท่านมอบให้ฉันมันก็ยังเป็นบาดแผลที่ไม่ยอมตกสะเก็ด เฮ้อ...แต่ช่างมันเถอะตอนนี้ฉันอยู่ในห้อง กับแม็กฟิวและตอนนี้เขาก็กำลังเล่นเกมอย่างเอาเป้นเอาตายเลยละ ติ๊งต่อง! ทว่าขณะที่เขากำลังเมามันกับเกมอยู่นั้น เสียงกริ่งหน้าห้องก็ ขัดขึ้นมาทำให้เขาเกมโอเวอร์ นั้นทำให้เขาโกรธเอามากๆ "เวรเอ๊ย! ใครวะ ถ้าไม่ใช้เรื่องสำคัญละก็ พ่อจะกระทืบให้ตายเลยคอยดู!" ร่างสูงสบถออกมาอย่างหัวเสีย ก่อนจะเดินไปเปืดประตู ว่าแต่ใครมานะ ดูแล้วไม่น่าใช้เพื่อนของแม็กฟิวแน่ๆ เพราะสองคนไหนดูท่าทางน่ากลัวมาก "ก็บอกแล้วไงว่ากูไม่ได้เป็นชู้กับเมียมึง!" แม็กฟิวพูดเสียงหงุดหงิดแบบสุดขีด "เตือนไว้ก่อนว่าตอนนี้กูอารมณ์ไม่ดี พวกมึงรีบไสหัวไปได้แล้ว" แย่แล้ว! แม็กฟิวโดนพวกนั้นยั่วจนอารมณ์หงุดหงิดเป็นเกรี้ยวกราดแล้วอะ ไม่ได้แล้ว! ฉันจะปล่อยให้เขามีเรื่องคงไม่ดีแน่ "แม็ก!" ฉันเลยทำใจกล้าเดินเขาไปขนาบข้างร่างสูงที่ตอนนี้ กำลังโกรธจนขาดสติแล้ว "ห้ามมีเรื่องกันนะ!" ฉันหันไปมองน่าเขา แล้วกำชับอย่างจริงจัง จากนั้นแม็กฟิวก็ยิ้มอย่ามีเลศนัย แล้วเขาก็ดึงฉันเข้าไปกอด นี้เขาทำอะไรเนี้ย! "กูคงเป็นชู้อย่างที่พวกมึงบอกไม่ได้แล้ววะ ก็เพราะว่าเมียกูยืนอยู่นี้แล้วไง" ประโยคหลังทำให้ฉัน ยืนอ้างปากค้าง ดวงตาเบิกกว้างอย่างไม่เชื่อหู "หึ! คิดว่ากูจะเชื่องั้นหรอ มึงอาจจะลากเอาผู้หญิงที่ไหนมาอ้างกูก็ได้นี้หว่า!" "ถ้าพวกมึงไม่เชื่อเดียวกูจะพิสูจน์...ให้ดู" พิสูจน์นี้เขาจะทำอะไรอะ "นี้นายจะ..อุ๊บ" นีี้เขา..เขา..เขา เขาจูบฉัน!!
(From...LoveBerries)
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
