This Love หนุ่มน้อยป่วนหัวใจรุ่นพี่สุดหล่อ

9.3

วันที่ 6 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 20.36 น.

  13 บท
  19 วิจารณ์
  19.04K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 7 เมษายน พ.ศ. 2558 01.04 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

4) บทที่4ความบังเอิญแห่งมิตรภาพ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
                                                                  บทที่4
                 
 
"เฮ้ย ซีลอาจารย์มา"ฆีตะเรียกผมขณะที่ผมกำลังฟุบหลับอยู่ที่โต๊ะ
ผมรีบเด้งตัวขึ้นทันทีมองไปรอบๆห้องไม่เห็นอาจารย์สักคน
 
 
"ฆีตะ แกหลอกฉัน"ผมพูดตะโกนใส่มันพร้อมดึงคอเสื้อมัน
 
 
"รู้ไหมว่าฉันกำลังหลับสบาย ไออ้วน ไอหมู ไอตุ่น ไอเห็ด ไอ...."ผมยิงคำด่ามันรัวเลย
 
 
"ฮ่าาาาๆๆๆๆๆ"นี่คือเสียงจากอีก3คนที่กำลังดูเหตุการที่เกิดขึ้นระหว่างผมกับฆีตะ
 
 
"เออ ฉันขอโทษ ก็นายเล่นนอนอย่างเดียวไม่สนใจพวกเราเลยนี่หว่า"ฆีตะพูดแล้วทำหน้าหงอยๆ
 
 
"แล้วจะให้สนใจอะไรคะคุณฆีตะขา"ผมพูดประชดมันด้วยท่าทางผู้หญิงๆ
 
 
"เฮ้ย ซีลเป็นตุ๊ดจริงๆด้วยว่ะ"เสียงใครบางคนจากด้านหลังห้อง
 
 
"ตุ๊ดบ้าไรหุบปากไปเลยไปยักษ์"ผมหันไปด่ามันทันทีเพราะไอนี่มันชอบหาเรื่องผม มันบอกว่าผมอยู่เหมือนตุ๊ด
 
 
"เดี๋ยวก็จับกินซะหรอกชายน้อย ฮ่าๆๆๆๆ"ทุกคนต่างขำกับคำที่มันพูด
 
 
"แกนี่ท่าทางจะเพี้ยนเนอะ แค่ฉันว่าๆยักษ์ไม่ได้แปลว่าแกน่ากลัวเหมือนยักษ์ แต่หมายความว่าตัวใหญ่เหมือนยักษ์ต่างหากเว้ย แค่นี้ก็ฟังไม่ออก น่าสงสารอ่ะ"เป็นไงล่ะรู้จักโอซีลน้อยไปซะแล้ว
 
 
"ไอตุ๊ดนี่ปากดีว่ะ"ผู้ชายที่ยืนอยู่ข้างๆซึ่งอยู่กลุ่มเดียวกับไอยักษ์นั่นพูดขึ้น
 
 
"ตบสั่งสอนสักทีดิบิ๊ก"มันสั่งไอยักษ์นั่นให้ตบผม
 
 
"ได้เลย"พูดจบมันก็เดินมาทางผมแล้วเงื้อมือกำลังจะตบ
 
 
"ตุ๊บ! ตึง!"โรมต่อยที่หน้าไอยักษ์นั่นจนมันล้มลงเลยอ่ะ สุดยอมอ่ะโรม
 
 
"ขอบใจนะโรม"ผมหันไปขอบใจโรมหลังจากมองดูสภาพไอยักษ์นั่น
 
 
"แก กล้าต่อยฉันเหรอโรม"ไอยักษ์นั่นพูดตะโกนเสียงดัง
 
 
"กล้ามากกว่านี้อีก แล้วต่อไปนี้อย่ามายุ่งกับเพื่อนของฉันอีก"โรมพูดก่อนจะพาพวกผมเดินออกมาหน้าห้อง
 
 
"โหดว่าโรม"ผมพูดด้วยความตะลึง
 
 
"มันโหดกว่านี้อีกจะบอกให้"ออกัสหันมาบอกผม
 
 
"ในห้องนี้นะ ส่วนใหญ่นอกจากไอยักษ์นั่นแล้วก็ไม่มีใครกล้าแหยมกัยโรมหรอก"เฟรนพูดเสริม
 
 
"ยังไงก็ขอบใจมากนะ"ผมบอกขอบใจมันอีกครั้งนี่ถ้าไม่ได้มันช่วยผมคงโดนต่อยไปหลายทีแล้ว ไม่น่าเชื่อว่าบุคลิกนิ่งๆแบบโรมจะร้ายขนาดนี้
 
 
"ก็อยากปากดีดีนัก"ฆีตะพูดสมน้ำหน้าผม
 
 
"ตกลงนายเพื่อนใคร"เฟรนถามเสียงสูง
 
 
"ก็เพื่อนพวกแกนั่นแหละ โน้นอาจารย์มาแล้วเข้าห้องกันเถอะ"ฆีตะพูดก่อนจะเดินนำเข้าห้องเมื่อเห็นว่าอาจารย์กำลังเดินมาแล้ว
 
 
"ปากเธอไปโดนอะไรมาน่ะพีรพงศ์"เสียงอาจารย์ถามไอยักษ์นั่น
 
 
"อ๋อคือ คือผมเล่นกับเพื่อนแล้วพลาดโดนหน้าน่ะครับ"ไอยักษ์นั่นรีบแก้ตัวทันที
 
 
"เล่นอะไรไม่รู้จักระมัดระวัง เอาหนังสือขึ้นมาเปิดไปหน้าล่าสุดที่เราเรียนถึง"อาจารย์ดุก่อนจะบอกให้พวกเราเอาหนังสือขึ้นมา
 
 
 
 
"กลับมาแล้วครับ"ผมตะโกนเสียงดังหลังจากกลับมาถึงบ้าน
 
 
"แม่สวัสดีครับ"ผมพูดกับแม่ที่ตอนนี้กำลังเดินมาทางผม
 
 
"จ้าซีล แล้วเสาร์นี้ซีลว่างหรือเปล่า"แม่ตอบรับแล้วถามกลับ
 
 
"อ๋อน่าจะว่างนะครับ"ผมตอบก่อนจะเดิน
เข้าไปในบ้าน
 
 
"ดีมากลูก"แม่ตอบอย่าง
 
 
"แล้วพ่อล่ะครับ"ผมถามพลางมองหา
 
 
"อ๋ออยู่ในห้องน่ะลูก ซีลไปกินข้าวเถอะนะวันนี้แม่ทำกับข้าวไว้ให้แล้ว
 
 
"พี่หวานครับ ซีลกลับมาแล้วครับ"ผมตอบแล้วเดินเข้าไปหาพี่หวานในครัว
 
 
"จ้า น้องซีลรอแปปนึงนะคะเดี๋ยวพี่ตักแกงไปให้"พี่หวานพูดในขณะที่มือก็กำลังตักแกงใส่ถ้วย
 
 
"นี่จ้า แกงส้มไข่ชอมของชอบน้องซีล วันนี้คุณนายทำไว้ให้ตั้งแต่ตอนบ่ายแล้วล่ะค่ะ"พี่หวานพูอธิบาย
 
 
"ขอบคุณมากครับพี่หวาน"ผมกล่าวขอบคุณพี่หวาน
 
 
"แล้วนี่พี่กิ๊กไปไหนล่ะครับ"ผมถามเมื่อไม่เห็นพี่กิ๊ก
 
 
"ไปรดน้ำต้นไม้หลังบ้านน่ะค่ะ มีอะไรหรือป่าวคะ"พี่หวานถามด้วยความสงสัย
 
 
"อ๋อเปล่าครับแค่ถามเฉยๆ"ผมตอบก่อนจะตักข้าวเข้าปาก
 
 
 
"อิ่มแล้วเหรอค่ะน้องซีล"พี่หวานถามหลังจากที่ผมกินข้าวหมดจานแล้วกำลังดื่มน้ำต่อ
 
 
"อ๋อ อิ่มแล้วครับงั้นซีลขึ้นห้องก่อนนะครับ"ผมตอบก่อนจะลุกขึ้น
 
 
"จ้าน้องซีล"
 
ผมเดินขึ้นมาบนห้องแล้วนั่งลงบนเตียงแล้วนึกถึงเรื่องที่แม่ถามว่าวันเสาร์นี้ว่างหรือเปล่า แม่จะพาไปไหนเปล่าวะ
 
~~ตื้ด ตื้ด ตื้ด~~เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นก่อนที่ผมจะเอื้อมมือไปหยิบมาเพื่อดูเบอร์ที่โทรมา
 
"เบอร์แปลกแฮะ อัลโหลสวัสดีครับ"ผมกดรับก่อนจะทักทาย
 
 
"โอซีลหรือเปล่า"เสียงจากปลายสาย
 
 
"ใช่ครับ แล้วนี่ใครครับ"ผมตอบก่อนจะถามกลับ
 
 
"พี่เอง พี่คิวไง"
 
 
"พี่เอาเบอร์ผมมาจากไหน"ผมถามด้วยความตกใจ
 
 
"จะเอามาจากไหนก็ช่างเถอะน่า"พี่คิวตอบกวนๆ
 
 
"แล้วพี่โทรมามีอะไรหรือเปล่า"ผมถามด้วยความสงสัย
 
 
"ป่าวแค่โทรมาเฉยๆ"
 
 
"อ๋อ งั้นลาก่อน"
 
 
"ด่ะ..เดี๋ยว"พี่คิวเรียกไว้ในขณะที่ผมกำลังจะตัดสาย
 
 
"อะไรอีกล่ะคับ"
 
 
"คืออยากจะบอกว่าฝันดีนะ"เอ๊ะ วันนี้มาแปลกแฮะ
 
 
"อ๋อคับๆ งั้นแค่นี้นะ"ผมบอกก่อนจะกดปิด 
บ้าจริงเอาเบอร์ผมมาจากไหนนะ แล้วโทรมาแค่นี้จริงอ่อ
 
 
 
 
"ตื่นได้แล้วซีล"เสียงแม่เรียกในขษะที่ผมกำลังงัวเงียอยู่ ผมมองดูนาฬิกาก่อนจะตอบแม่ไปว่า
 
 
"มันเพิ่งจะ7โมงเองนะครับ"
 
 
"ใช่จ้า แม่จะรีบไปบ้านเพื่อน แม่ให้เวลาครึ่งชั่วโมงถ้าซีลไม่ทันเวลาแม่โกธรจริงด้วย"แม่พูดก่อนจะเดินออกไป
 
 
"ค๊าบบบๆๆ"ผมตอบก่อนจะลุกขึ้นแล้วเดินไปยังห้องน้ำ
 
 
 
ครึ่งชั่วโมงต่อมา
ตอนนี้ผมนั่งอยู่บนรถกับแม่ด้วยอาการที่ยังงัวเงียอยู่
"แม่ครับ แล้วบ้านเพื่อนแม่อยู่ไหนอ่อครับ"ผมด้วยด้วยความสงสัย
 
 
"อยู่แถวๆเขตพระนครนี่แหละจ่ะ"แม่ตอบก่อนจะสตาร์ทรถแล้วขับออกไป
 
 
15นาทีต่อมา
 
"นั่นไงบ้านเพื่อนแม่"แม่ชี้ไปที่บ้านหลังหนึ่งก่อนจะขับรถไปจอดด้านหน้าบ้านหลังนั้น
 
 
"ก็ไม่ไกลนี่ครับอยู่แค่นี้เองทำไมแม่ไม่ค่อยมาล่ะครับ"ผมถาม
 
 
"ถึงจะไม่ไกลมากแต่มันก็ทำให้แม่ขี้เกียจได้เช่นกันจ่ะ ฮ่าาๆๆๆ"แม่พูดก่อนจะเปิดประตูรถแล้วเดินนไป
 
~~ติ่งต่องๆๆ~~
เสียงแม่กดกริ่ง
 
 
"สวัสดีค่ะ มาหาใครค่ะ"เสียงแม่บ้านเอ่ยถามแม่
 
 
"มาหาเจ้าของบ้านค่ะ อยู่ไหมค่ะ"แม่ถามด้วยทำนองเป็นกันเอง
 
 
"อยู่ค่ะ งั้นเชิญเข้ามาก่อนนะค่ะ"แม่บ้านพูดก่อนจะเปิดประตูให้ผมกับแม่เข้าไป
 
 
"โฮ่ แม่ครับหลังใหญ่ใช้ได้นะครับเนี่ย"ผมพูดด้วยความตื่นเต้น
 
 
"อ้าว ลดา"เสียงผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งน่าจะเป็นเพื่อนของแม่เอ่ยทัก
 
 
"อ้าวศิรินทร์ไม่ได้เจอกันเลย นี่ยังสวยเหมือนเดิมเลยนะ"
 
 
"สวัสดีครับ"ผมเอ่ยสวัสดีแล้วยกมือขึ้นไหว้อย่างมีมารยาท
 
 
"สวัสดีจ่ะ"คุณน้าคนนั้นทักตอบ
 
 
"นี่ลูกชายฉัน ชื่อโอซีล"แม่พูดแนะนำผม
 
 
"อ๋อจ่ะๆ ฉันก็มี น่าจะแก่กว่าโอซีลสักปีมั่งเดี๋ยวเรียกให้ นิดจ๊ะ นิดไปตามคุณหนูลงมาหน่อยสิจ๊ะ"คุณน้าบอกก่อนจะสั่งให้ป้านิดไปตามลูกชายตนเองลงมา
 
 
"มาแล้วครับแม่"เสียงผู้ชายคนหนึ่งเอ่ยขึ้น
 
 
"พี่ไทเกอร์"ผมเรียกชื่อพี่เขาเสียงดัง
 
 
"อ้าว รู้จักกันด้วยเหรอจ๊ะ"แม่ผมถามขึ้น
 
 
"อ๋อคือพอดีว่าพี่ไทเกอร์เป็นรองประธานชมรมว่ายน้ำที่ผมอยู่น่ะครับ"ผมตอบ
 
 
"ไทเกอร์พาน้องไปเดินเล่นสิ"แม่พี่ไทเกอร์พูดก่อนจะยิ้มให้ผม
 
 
"ครับแม่"พี่ไทเกอร์ตอบก่อนจะเดินนำหน้าผมไป
 
 
 
"บังเอิญจังเลยนะครับพี่ไทเกอร์"ผมพูดขึ้นในขณะที่พี่ไทเกอร์พาผมมานั่งเล่นที่ม้านัง
 
 
"คับ พี่ก็ว่า"พี่ไทเกอร์ตอบแล้วยิ้มให้
 
 
"พี่ไทเกอร์เป็นเพื่อนกับพี่คิวเทนตั้งแต่เมื่อไหร่เหรอคับ"ผมเอียงคอถาม
 
 
"ก็ตั้งแต่ม.1อ่ะ ทำไมอ่อ"พี่ไทเกอร์ตอบแล้วถามกลับ
 
 
"งั้นพี่ทั้งสองคงรักกันมากสินะครับ"
 
 
"ก็ไม่เท่าไหร่หรอกก็แค่อยู่ด้วยกันได้"พี่ไทเกอร์ตอบก่อนจะหันไปทางอื่น
 
 
"พี่ไทเกอร์มีแฟนยังครับ"ผมถามด้วยความสงสัย
 
 
"ก็มองๆอยู่น่ะ"พี่ไทเกอร์ทำหน้าอึ้งก่อนจะตอบ
 
 
"แล้วซีลล่ะ"พี่ไทเกอร์ถามกลับ
 
 
"ยังหรอกครับ ไม่มีใครที่ชอบซีลเลย เขาบอกซีลอยู่เหมือนตุ๊ดเหมือนผู้หญิง"ผมตอบก่อนจะทำหน้าเศร้า
 
 
"ฮ่าๆๆๆมันก็จริงนะ ซีลหน้ารัก"
 
 
"ฮะ พี่บอกว่าไรนะคับ"ผมหันไปถามซ้ำเพราะได้ยินไม่ค่อยชัด
 
 
"อ๋อเปล่าๆ"พี่ไทเกอร์ตอบปัดๆ
 
 
"ซีลกลับบ้านลูก"เสียงแม่ตะโกนเรียก
 
 
"งั้นซีลไปก่อนนะครับ"ผมหันไปตอบก่อนจะลุกขึ้นเดินไปหาแม่
 
 
"บายครับ"พี่ไทเกอร์พูดประโยคสุดท้ายก่อนที่เราจะจากกัน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา