This Love หนุ่มน้อยป่วนหัวใจรุ่นพี่สุดหล่อ
เขียนโดย 
คีมครับเรียกขมก็ได้
วันที่ 6 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 20.36 น.
แก้ไขเมื่อ 7 เมษายน พ.ศ. 2558 01.04 น. โดย เจ้าของนิยาย
7) บทที่7ครอบครัวสุขสันต์
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความบทที่7
ตอนนี้เป็นช่วงใกล้สอบใกล้ปิดเทอมแล้ว ไม่น่าเชื่อว่าเทอมหนึ่งมันจะผ่า
นมาเร็วขนาดนี้ ผมรู้สึกมีความสุขมากเลยกับที่เรียนใหม่แห่งนี้
"ช่วงนี้ใกล้ตะสอบแล้วใช่ไหมจ๊ะซีล"เสียงแม่ถามขึ้นทำให้ผมหลุดจากก
ารคิดอะไรเรื่อยเปื่อย
"ใช่ครับแม่"
"แล้วปิดเทอมนี้ซีลจะไปเที่ยวไหนล่ะลูก"
"ซีลก็ไม่แน่ใจเหมือนกันครับ"
"อ๋อ จ่ะๆ"
"งั้นซีลขึ้นห้องก่อนนะครับแม่"ผมเดินขึ้นมายังบนห้องแล้วมองออกไปน
อกหน้าต่าง
~~สรุปแมนๆไปเลย รักวันนี้ต้องพูดวันนี้~~
"ฮัลโหลครับ"ผมกดรับโทรศัพท์
(ซีลพรุ่งนี้ตอนเย็นว่างไหม)พี่คิวถามผมเดียวน้ำเสียงเร่งรีบ
"พรุ่งนี้วันอาทิตย์ว่างครับ"
(งั้นพรุ่งนี้พี่ไปรับซีลนะ)
"จะไปไหน"
(พี่จะพาซีลมาบ้านพี่ครับ)พี่คิวพูดด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบาลง
"พี่คิวรู้อ่อว่าบ้านซีลอยู่ไหน"
(รู้สิครับ บ้านแฟนพี่ทั้งคน งั้นฝันดีนะครับ)
"ครับพี่คิว"ผมกดวางสายก่อนจะลุกขึ้น ไปนอนกับพี่ซีดีกว่า ตั้งแต่พี่ซี
กลับมาผมยังไม่ได้ไปนอนด้วยเลย
~~ก็อกๆๆๆ~~~
~แอ๊ดดด~
ประตูห้องเปิดออกก่อนที่พี่ซีจะมองหน้าผมอย่างสงสัย
"พี่ซี ซีลขอนอนด้วยได้ไหมครับ"
"ได้สิ น้องชายเข้ามาเลย"พี่ซีพูดก่อนจะดึงผมให้ออกมาจากบริเวณปร
ะตูก่อนจะปิดลงเบาๆ ผมเดินมานั่งลงบนเตียงแล้วมองพี่ซีที่กำลังเดินเข้ามาหา
"เป็นไรป่าวๆ"พี่ซีถามก่อนจะนั่งลงข้างๆผม
"ซีลมีอะไรจะสารภาพครับ"พี่ซีจ้องผมเหมือนส่งสัญญาณว่าให้บอกมาไ
ด้เลย
"ซีล มีแฟนเป็นผู้ชายครับ"
"อะไรนะซีล"พี่ซีทำหน้าตกใจก่อนจะจับตัวผมแล้วเขย่าๆ
"พี่ได้ยินไม่ผิดหรอกครับ ซีลมีแฟนเป็นผู้ชาย"
"ไม่เป็นไรนะ แต่ซีลจะบอกกับพ่อและแม่ยังไง"พี่ซีดึงผมเข้าไปกอดแล้
าเอามือลูบหัวผมเบาๆ
"พรุ่งนี้ซีลจะบอกความจริงให้พ่อกับแม่ได้ฟังครับ"ผมพูดก่อนจะกอดพี่
ซีให้แน่นขึ้นกว่าเดิม
"ต้องอย่างนี้สิ น้องพี่"
"ซีลรักพี่ซีนะครับ รักมากด้วย"ผมบอกก่อนจะเงยหน้าไปจุ๊บแก้มพี่ซี
"ซีลนอนเถอะนะ พรุ่งนี้จะมีแต่เรื่องดีๆเชื่อพี่นะครับ"
"ครับพี่ซี ราตรีสวัสดิ์ครับ"ผมมองพี่ซีที่นอนลงข้างๆผมก่อนจะหลับตา
ลงช้าๆ
ตอนเย็นวันต่อมา
~~ปรี้นนนน ปรี้นนนน ปรี้นนนน~~~
ผมรีบออกไปดูก่อนจะพบว่ามันคือรถของพี่คิวจริงๆ พี่เค้ารู้จริงๆว่าบ้าน
ผมอยู่ที่ไหน
"ซีล ใครมาลูก"เสียงแม่ตะโกนถามจากในบ้าน
"เพื่อนซีลน่ะแม่"ผมตอบก่อนจะรีบวิ่งไปหยิบกระเป๋าสตางค์และมือถือ
"จะไปไหนซีล"
"ไปบ้านเพื่อนครับแม่ กลับค่ำๆนะครับ"
"แต่นี้มันใกล้จะ..."
"ไม่ต้องรอทานข้าวนะครับ ผมไปก่อนนะครับ"พูดเสร็จผมก็รีบวิ่งไปขึ้น
รถสีขาวคันงามทันที
"ว่าไงครับที่รัก"พี่คิวพูดก่อรจะยิ้มเจ้าเลห์เหมือนเคย
"จะพาไปไหนก็รีบๆไปเถอะครับ"ผมมองสำรวจภายในรถด้วยความสงสัย
"หาอะไรๆ"
"หาของที่ผู้หญิงเอามาลืมไว้ในรถพี่ไงครับ"
"ไม่เจอหรอก คนล้างรถคงเก็บทิ้งหมดแล้ว ฮ่าๆๆๆ"พี่คิวบอกก่อนจะหัวเราะอย่างชอบใจ
"พี่คิว"ผมตีพี่คิวที่แขนทีนึงอย่างจงใจ
"โอ้ยซีล พี่เจ็บนะ"พี่คิวลูบแขนตัวเองไปมาๆสงสัยจะเจ็บจริงแ
ต่ผมก็ทำเป็นไม่สนใจ แล้วมองไปทางอื่นแทน
"งอนเหรอ"พี่คิวถามพลางเอามือถูๆแขนผม
"ไม่ต้องมายุ่ง"ผมตอบก่อนจะปัดมือพี่คิวออก
"พี่ล้อเล้นครับ พี่จะไปมีใครอีกล่ะนอกจากซีล"
"ไม่รู้แหละ ขับรถออกไปได้แล้วครับเดี๋ยวแม่สงสัย"
"โอเค"พอสิ้นเสียงพี่คิวก็ขับรถออกมาจากหน้าบ้านผมทันที
เรานั่งรถมาประมาณ10นาทีก็ถึงที่หมาย นั่นก็คือบ้านพี่คิว
แล้วก็เหมือนเดิมก็คือ ป้าอิ่มเดินออกมาเปิดประตูรั้ว แล้วยืนยิ้มให้ผมกับพี่คิวที่นั่งอยู่ในรถ
"สวัสดีจ่ะ คุณซีล"ป้าอิ่มกล่าวทักทายผมก่อนจะยิ้มให้ด้วยใบหน้าอ่อนโยน
"สวัสดีครับป้า"ผมยกมือไหว้อย่างมีมารยาท
"คุณพ่อกับคุณแม่กลับมายังครับป้า"พี่คิวเอ่ยถามป้าอิ่มถึงคุณพ่อกับคุณแม่
"ยังเลยค่ะ คงจะกลับเย็นๆเหมือนเดิมล่ะค่ะ"
"อ๋อครับ งั้นเดี๋นวป้าเอาน้ำส้มมา2แก้วนะครับเอาขึ้นไปให้ที่ห้องผมเลย"
พี่คิวออกคำสั่งก่อนจะจูงมือผมให้เดินตาม
ผมนั่งลงบนโซฟาในห้องพี่คิว แล้วมองไปรอบๆ เอ๊ะ ห้องมันดูแปลกไปข้าว
ของเครื่องใช้ถูกวางไว้ที่อื่นไม่เหมือนที่ผมเคยเห็น
"พี่คิวครับทำไมห้องอยู่ไม่เหมือนเดิม "
"อ๋อพอดีพี่อยากให้มันดูแปลกตาไง ก็เลยให้คนมาจัดใหม่"พี่คิวตอบก่อนจะนอนลงหนุนตักผม
"พี่คิวลุกขึ้นเดี๋ยวนี้เลย เดี๋ยวคนอื่นมาเห็น"
"เค้าเห็นแล้วไง ช่างเค้าสิ"พี่คิวยังดื้อนอนหนุนตักผมเหมือนเดิม
~~ก็อก ก็อก ก็อก~~~
เสียงเคาะประตูดังขึ้นก่อนที่พี่คิวจะรีบลุกไปเปิดประตูแล้วเดินกลับมาพร้อมแก้วน้ำส้ม2แก้วเหมือนที่สั่งไว้
พี่คิวส่งมาให้ผมแก้วนึงก่อนที่จะดื่มแก้วของตนเองจนหมด
"ดื่มเร็วจังเลย"ผมพูดก่อนจะยกของตนเองขึ้นมาดื่มบ้าง
พี่คิววางแก้วน้ำลงก่อนจะเดินมานั่งลงข้างๆผม
"โอซีล"พี่คิวเรียกชื่อผมเสียงเบา
"ว่าไงครับ"ผมตอบก่อนจะหันไปสบตาพี่คิว พี่คิวค่อยๆเลื่อนหน้าเข้ามา
ช้าๆ ก่อนจะประกบริมฝีปากอุ่นๆมาอย่างแผ่วเบา แล้วเริ่มจูบอย่างดูดดื่ม ผมดันตัวพี่คิวออกเพราะเริ่มรู้สึกว่าตัวเองเริ่มหายใจไม่ออก
"พี่ขอโทษ พี่ห้ามใจไม่ไหวจริงๆ ซีลน่ารักมาก"พี่คิวพูดแล้วทำหน้าสำนึ
กผิด
"ไม่เห็นเป็นอะไรนี่ครับ ก็ซีลเป็นแฟนพี่นี่นา"ผมบอกก่อนจะเอามือโอบค
อพี่คิวไว้แน่น
"งั้นพี่ไม่เกรงใจล่ะนะ"พี่คิวพูดก่อนจะดึงผมเข้าไปจูบอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ไ
ม่ใช่แค่จูบ พี่คิวเริ่มล้วงมือเข้ามาในเสื้อของผม แล้วลูบไล้บริเวณยอดอก
"พี่คิวจะทำอะไรครับ"
"พี่ขอเป็นคนแรกของซีลได้ไหม"พี่คิวกระซิบบอกข้างๆหูผม
"แต่ว่า.."
"นะครับ"
"แต่ซีลกลัวอ่ะ"
"ไม่ต้องกลัวนะครับเจ็บแค่แปปเดียวเอง"พี่คิวพูดก่อนจะเริ่มภารกิจต่อ
พี่คิวค่อยๆถอดเสื้อผ้าผมออกก่อนจะใช้นิ้วขยายช่องทางอันคับแคบทีละนิ้วๆ ก่อนจะถอดเสื้อผ้าตัวเองออแล้วเริ่มเอาน้องชายใส่เข้ามาในตัวผมเบาๆ
"โอ้ย พี่คิวซีลเจ็บจัง เอามันออกไปๆ..."พี่คิวไม่สนใจเสียงร้องของผมแ
ต่กลับประโลมความเจ็บปวดด้วยรส จูบอันหอมหวาน "โอ้ย อือ อ่า"ผมครางเสียงเบาเพราะกลัวคนอื่นจะมาได้ยินว่าผมสองคนกำลังทำอะไรกันอยู่
"ร้องดังๆได้เลยครับ ห้องเก็บเสียง"พี่คิวค่อยๆเอาน้องชายเข้าออกช้าๆก่อ
นจะเร่งจังหวะให้เร็วขึ้น
"โอ้ย พี่คิว ซีลไม่ไหวแล้วครับ"
"อ่ะ อีกนิดนะซีล"
ผมนั่งมองคราบเลือดที่อยู่บนที่นอนก่อนจะปล่อยน้ำตาให้ไหลลงมาเป็น
สาย
"ไม่ต้องร้องไห้นะครับคนดี ยังไงพี่ก็จะดูแลซีลเป็นอย่างดีเลย"พี่คิวพูด
ก่อนจะบรรจงจูยผมอีกครั้งก่อนจะดึงผมลงไปนอนกอด
"อีกซักรอบดีไหมฮ่าๆๆๆๆ"พี่คิวพูดแล้วขำอย่างร่าเริง ไม่นึกถึงจิตใจผม
บ้างเลย ก้นก็ระบมไปหมดแล้วเนี่ย
~~ก็อก ก็อก ก็อก~~
"มีอะไรครับป้า"พี่คิวตะโกนถามก่อนจะลุกขึ้นนั่ง
"คุณผู้ชายกับคุณผู้หญิงมาแล้วค่ะ"
"อ๋อ ครับงั้นเดี๋ยวผมลงไปนะครับ ประมาณ15นาทีครับ"พูดเสร็จพี่คิว
ก็เดินไปทางห้องน้ำทันที
"แล้วซีลล่ะครับ"ผมตะโกงตามหลังพี่คิวก่อนจะรีบลุกขึ้นวิ่งตามไปยังห้อ
งน้ำ
"พี่คิวให้ซีลอาบก่อน ว้ายยย"ไม่ทันพูดดจบพี่คิวก็ดึงผมเข้ามาในห้องน้ำ
"อาบพร้อมกันเนี่ยแหละ"
15นาทีต่อมา
"คุณพ่อครับ คุณแม่ครับ คิวพาใครมาแนะนำครับ"พี่คิวชี้มาทางผมที่
กำลังเดินตามหลังมาอย่างอายๆ ผมมองพี่ชายกับผู้หญิงวัยกลางคนที่หน้าตาดูใจดี
"สวัสดีครับ"ผมยกมือขึ้นไหว้ท่านทั้งสองอย่างมีมารยาท ท่านยกมือขึ้น
ไหว้ตอบก่อนจะยิ้มให้อย่างเอ็นดู
"ชื่ออะไรจ๊ะ"คุณแม่พี่คิวถาม
"ชื่อโอซีลครับ"
"เป็นแฟนพี่คิวเหรอลูก"คราวนี้พ่อพี่คิวเป็นคนถาม ผมอยากจะตอบว่าเพิ่งเป็นเมียเมื่อตะกี้เนี่ย
"เอ่อ คือว่า.."
"ใช่ครับคุณแม่ แฟนคิวเองน่ารักใช่ไหมครับ"พี่คิวตอบแทนก่อนจะเอื้อ
มมือว่ากอดเอวผมแล้วยิ้มหน้าระรื่น
"จ้า น่ารักมาก ตัวเล็กน่ารักน่ากอด ฮ่าๆๆๆ"คุณแม่พี่คิวตอบก่อนจะหัวเ
ราะร่าเลย โอ้ยเขินจัง
"งั้นไปทานข้าวกันนะลูก"คุณพ่อพี่คิวพูดก่อนจะเดินนำไปทางโต๊ะอาหา
ร ผมยังอดสงสัยว่าทำไมคุณพ่อกับคุณแม่พี่คิวถึงไม่ตกใจเรื่องที่ลูกชายตัวเองมีแฟนเป็นผู้ชาย หรือว่าจะเคยมีมาก่อนหน้านี้นะ แปลกจัง
"ปี้ฮิววววววว"เสียงเล็กเรียกพี่ใครบางคนซึ่งเหมือนพี่คิวเลย ผมจึงหันไป
มองด้วยความสงสัย ก่อนจะพบกับเด็กตัวเล็กๆ อายุประมาณ4ขวบเพิ่งเริ่มพูดได้แต่ยังไม่ชัดนี่เอง
"พี่คิว ไม่ใช่ปี้ฮิวลูก"คุณปมพี่คิวบอกก่อนจะอุ้มเจ้าตัวน้อยขึ้นนั่งบนเก้า
อี้
"ฮับ ปี้ฮิว"
"ยังๆ ยังปี้ฮิวแบบนี้พี่ก็เสียหมดสิครับนัองเคน"พี่คิวก้มลงห้อมแก้มน้องเ
คนอย่างน่ารัก ก่อนที่น้องเคนจะหันมามองผมอย่างสงสัย
"ใครฮับ"
"พี่ชื่อโอซีลครับน้องเคน"
"แฮ้วเปงใคร"
"แฟนพี่เองจ้ะ"พี่คิวบอก
"แฟนอ่อ น่ายักจังเยย"
"อย่าเข้าใจผิดนะลูก น้องบอกว่าน่ารักฮ่าๆๆๆ"แม่พี่คิวบอกก่อนจะหัวเรา
ะชอบใจ
"งั้นทานข้าวกันเลยนะ พ่อหิวแล้ว"คุณพ่อพี่คิวเริ่มตักข้าวเข้าปากทันที
พวกผมก็ไม่รอช้า รีบทานทันที ครอบครัวพี่คิวดูอบอุ่นกันจัง มีพ่อแม่ที่ใจดี มีลูกชายที่แสนจะหล่อและน่ารักอีก คล้ายๆครอบครัวผมเลยยย
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
