จังหวะรัก สเต็ปแดนซ์

7.7

เขียนโดย AcndyWay

วันที่ 12 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 14.11 น.

  5 ตอน
  2 วิจารณ์
  6,695 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 12 เมษายน พ.ศ. 2558 14.25 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

2) แข่งขัน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

โอ้วววว~มายก็อด ผมนี่โคตรจะสุดแสนดีใตเมื่อใีบัตรเขิญจากรายการแดนซ์ขื่อดังแห่งหนึ่งส่งมาถึงพวกผมให้อนุญาติลงการแข่งขันสุดวิเศษที่ออกสดโชว์สดในวันเดียวอย่างเขิญวันนี้ไปพรุ่งนี้ แล้วแบบนี้ใครมันจะไปรอดดดดดด~

 

ผมนั่งจิตตกคอตกอยู่ตรงโต๊ะนักเรียนที่ประจำในห้องกลุ้มใจกับวันพรุ่งนี้ ครับพวกผมเป็นนักเต้นที่รวมตัวกันเมื่อครึ่งเดือนก่อนและเปิดชมรมอย่างเป็นทางการโรงเรียนของผมคล้ายๆกับการสนับสนุนอาชีพนักเต้นโดยเฉพาะซึ่งชมรมนักเต้นอิสระแบบพวกผมมีไม่ต่ำกว่า13ชมรมและทางโรงเรียนก็มักจะชอบสนับสนุนชมรมทีีได้รับรางวัลและทำชื่อเสียงให้กับโรงเรียนได้เป็นพิเศษซึ่งนี่อาจเป็นโอกาศดีสำหรับชมรมเปิดใหม่อย่สงพวกผมแต่ปัญหาหนักอกมันอยู่ที่ว่ารายการที่ว

ส่งบัตรเชิญมาให้พวกเรานั้นเป็นรายการที่ออกอากาศถ่ายสดทั่วประเทศแถมเป็นการแข่งขันที่เรียกได้ว่ากำแพงเม่่ืองจีนยังตะพังง่ายกว่าอะไรทำนองนี้แถมในโรงเรียนนี้ไม่ได้มีแค่ชมรมผมชมรมเดียวที่ได้รับเกียรติแต่ยังมีอีกถึงสองชมรมที่ได้ไปร่วมแข่งขันแถมยังเ,็นชมรมที่จัดได้ว่ากวาดรางวัลเวทีมาแล้วนับไม่ถ้วนแล้วแบบนั้ผมจะเอาอะไรไปสู้กับเขาก๊านนนนน!!!!!

 

ผมเดินมาที่ห้องชมรมด้วยสภาพที่ดูไม่ได้เปิดประตูเข้าไปยังห้องที่มีบุคคลทั้งสี่นั่งอยู่คนพวกนี้คือสมาชิกชมรมผมเอง ก่อนอื่นผมก็คงต้องขอสาทขยายอะไรสักหน่อยอย่างที่ผมเคยบอกไปแล้วว่าชมรมผมเป็นชมรมนักเต้นอิสระแต่ละคนจึงได้มีหน้าที่อต้นแตกต่างกันออกไปเพื่อให้มันมีสีสันเพราะเหตุนึ้ชมรมพวกผมจึงมีเหตุผลที่หนักใจอยู่นิดหน่อยคือ...ชมรมผมมันไม่มีผูัหญิงน่ะเซ่!!!!เพราะเหตุนี้เราจึงต่องหาผูัที่จะต้องมากระทำการรับต่ำแหน่งของผู้หญิงในการเต้นยั่วและเต้นอ่อยพวกกรรมการทั้งหลายซึ่งหน้าที่นี้มันไม่ได้เป็นของผมหรอกแต่มันไปตกอยู่ที่เจ้าเพืีอนสนิทของผมต่างหากคนแรกชื่อโดนัทหนุ่มหน้าสวยประจำชมรมถึงขนาดดาวโรงเรียนยังต้องอาย ไอ้นี่มันสวยจริงๅน่ะครับผิวขาวอมชมพูดูสดใสริมฝีปากบางสีแดงระเรื่อส่วนสูง171ซม.ผมสีน้ำตาลเข้มลายไม้มันทำหน้าที่เป็นคนเต้นนำ(ต้องขออภัยจากผู้แต่งเนื่องจากไรท์เองก็ไม่รู้ต่ำแหน่งนักเต้นว่าเขาเรียกกันยังไง)ทำฟน้าที่เต้นยั่ว ซึ่งผมคิดถูกมากที่ให้มันทำหน้าที่นี้เพราะเอวมันเหมือนไปถอดกระดูกออกมามันเคยบอกว่าตอนม.ต้นมีคนจับมันไปเป็นลึดเดอร์เลยได้รับอิทธิพลจากการเป็นสาวนักเชียร์มาเต็มๆเหตุนี้เองผมจึงยกต่ำแหน่งนี้ให้มันส่วนคนต่อไปชื่ออิงชื่อเต็มคืออิงอรเป็นหนุ่มตัวเล็กหน้าตาน่ารักแต่นิสัยนี่ยิ่งกว่าพวกชะนีตามห้างเอาง่ายๆคือแรงมากๆเป็นคนหยิ่งๆเชิดๆเห็นแบบนี้แต่มันเป็นคนจีบยากน่ะถ้าจะถามว่าในชมรมผมหมั่นไส้ใครมากที่สุดก็อินี่แหละครับมันทำหน้าที่เต้นอ่อยชาวบ้านซึ่งปกติแม่งก็ทำเป็นประจำอยํ่และเอวมันนี่จัดว่าอยู่ในระดับไร้กระดูกพอผมถามเหตุผลมันตอบกลับมาอย่างกวนส้นตีนเลยว่า'ของแบบนี้มันอยู่ที่ลีลาและการฝึกฝน'ค่ือ....กูอยากจะรุ้ว่ามึงจะฝึกไว้ทำไมว่ะมึงเป็นผู้ชายน่ะเฮ้ยด้วยเหตุผลนี้ผมจึงมอบต่ำแหน่งอ่อยให้มันได้รับประจำการส่วนคนที่สามเป็นน้องชายผมเองเกิดทีหลังผมแค่10นาทีมันชื่ออาร์มทำหน้าที่เป็นตัวกลางคอยส่งลูกเล่นให้คนอื่นๆหน้าที่นี้ถือว่าหมู่ก็แค่เป็นท่าเต้นแบบกวนฝ่าตีนชาวบ้านเขามันะป็นคนร่าเริงชอบจิกกัดพี่มันเองเป็นคนที่จัดได้ว่าหน้าสวยอีกคน(แต่น้อยกว่านัท)ทำตัวๆม่ถูกกับอิงซึ่งผมก็ไม่ชอบแต่เพราะมันเป็นตัวสำคัญในการ(อ่อย)จึงต้องาำใจยอมรับส่วนอีกคนหนึ่งชือโปรมันเป็นลูกพี่ลูกน้องกับผมเป็นคนหน้าหวานแตีออกแนวเงียบๆซึ่งไอ้อาร์มเคารพมันเป็นพี่ยิ่งกว่าผมซะอีกทำตัวเป็นผู้นำที่ดีแต่ๆม่ชอบเป็นหัวหน้าทำหน้าที่เป็นเด็กฮิพฮอพมีมันคนเดียวแหละที่เต้นๆได้เลยให้มันไปส่วนผมชื่อเนมเป็นหัวหน้าชมรมทำหน้าที่เต้นบีบอยโชว์สาวๅแต่มีแต่คนบอกว่าผมหน้าหวานเกินไปไม่เหมาะกับต่ำแหน่งนี้ทำไมอ่ะกูเต้นได้ลีะกันจึงเป็นอันวีาหน้าที่นี้ได้ตกเป็นของผม มาปัจจุบันกันผมเดินเข้ามาในหัองแล้วว่างจดหมายเชิญไว้บนโต๊ะตรงหน้า

 ไอ้โปรมันเลยหยิบขึ้นมาอ่านแล้วหน้านิ่วทันที

"รายการแดนซ์โชว์'

มันถือเป็นรายการทีวีราจการหนึ่งที่ท้าทายเพราะหากบัตรนี้ถูกเชิญมาเม่่อไหร่การแข่งขันจเริ่มภายในวันรุ่งขึ้นทันทีเป๋นการโชว๋ลีลากรรเต้นที่ไม่มีการให้เวลาซ้อมใดๆทั้งสิ้นต้องรวมใจเป็นหนึ่งกับสมาชิกในทีมและทำออกมาให้ดีที่สุดซึ่งมันไมีใชีปัญหาสำหรับทีมมืออาชีพแต่สำหรับพวกผมถ่อเปฟ็นงานช้างเพราะตลอดเวลาครึ่งเดือนที่ผ่านมาเราไม่มีอ.มาช่วยสอนจึงต้องฝึกซ้อมเอาเองตามอัทยาสัยและก็ถืือว่าทำได้ดีผมเคยดูรายการนี้บางทีมที่ไม่ได้เตรียมพร้อมอะไรไ,เลยถึงกลับหน้าเสียและยุบทีมไปเลยก็มีจึงเป็นรายการที่ท้าทายสำหรับนักเต้นนัองใหม่แบบพวกเรา

 

"มึงจะเอาไง?"

ผมถามไแ้โปรเพราะมันเป็นคนที่คิดรอบคอบที่สุด

"เราต้องไปแข่งอย่างน้อยถ้าเราได้สักที่สามงบชมรมอาจเพิ่มขึ้น"โปรพูดแล้วหันมามองผมทุกคนในห้องต่างพากันพนักหน้าเรื่องท่าเต้นไม่จำเป็นต้องเป็นห่วงเพราะพวกผมฝึกกันมาจนจัดได้ว่าคร่องแล้วแต่เราเป็นทีมหน้าใหม่อาจมีผู้คนที่ดูถูกเราอยู่ด้วยจึงต้องเตรียมใจรับคำด่าไว้ก่อนเสมอ

"พรุ่งนี้เราจะไปกัน!!"ผมบอกก่อนจะหันไปดูทุกคนอย่างมุ่งมั่น

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา