จังหวะรัก สเต็ปแดนซ์

7.7

เขียนโดย AcndyWay

วันที่ 12 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 14.11 น.

  5 ตอน
  2 วิจารณ์
  6,608 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 12 เมษายน พ.ศ. 2558 14.25 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

4)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

(วันต่อมา)

การแข่งขันเมื่อวานนี้ได้จบลงหไปแล้วล่ะคับและผลปรากฎออกมาว่าทีมพวกผมได้ที่สองช่างเป็นสิ่งที่น่าตื้นตันน่ะคับว่ามั้ยส่วนที่หนึ่งนี่ผมคงไม่ต้องบอกให้เปลืองน้ำลายหรอกเนอะว่าใครอ่ะก็เจ้าเดิมโรงเรียนผมเนี่ยแหละส่วนอินาวทีมโสด เริด เชิด ตบะแตกอะไรนั่นก็ได้ที่ห้าไปครองข้อหาดัจริตเกินเหตุ(เกี่ยวหรอว่ะ)ไม่เกี่ยวหรอกพูดไปวั้นแหละ เช้านี่ผมมา รร.อย่างเเจ่มใสเลยครับเพราะว่าชมรมพวกผมได้งบเพิ่ท5555(หวังงบอย่างเดียวสิท่า)และข่าวดีอีกอย่างคือ ผอ.ได้จัดเตรียมอ.และสถานที่ซ้อมไว้ให้พวกผมใหม่แล้วด้วยเห็นบอกว่าเป็นการให้รางวัลกับพวกเราที่ทำหน้าที่นักเรียน รร.เราได้ดีถึงจะได้ที่สองแต่ก็น่าภูมิใจ(ก็เล่นควบที่หนึ่งที่สองเลยนี่หว่า=_=)และวันรี้พวกผมก็ได้เวลาพิเศษคือช่วงแข่งกีฬาสีนี้ไม่ต้องลงแข่งกีฬาหรือไปแหกปากร้องเพลงเชีย์ให้แสบคอเล่นแต่ได้มาฝึกซ้อมท่าในงานเปิดกีฬาแทน ว่ะ ฮ่ะ ฮ่าๆ ของสบายแบบนี้ต้องรีบคว้าไว้ก่อนอยากเห็นหน้าไอ้พวกตัวมังกรคอมบาโดจริงๆมันจะเงิบกันขนาดใหนพวกผมห้าคนเดินทางมาที่โรงยิมฟังไม่ผิดหรอกครับสถานที่ฝึกซ้อมใหม่ของเราคือโรงยิมโรงเรียนแถมเป็นโรงยิมที่โล่วกว้างและไม่มีกำแพงหรือกระจกใสกั้นแถมพวกนักเรียนคนอื่นๆยังสามารถมานั่วนอนตายอยู่ที่นี่ๆด้อีกด้วยควรจะบอกออกไปมั้ยว่าช่างประเสริฐดีแท้น่ะพอพวกผมมาถีงก็เห็นผู้คนกบุ่มหนึ่งกำลังวอมอัพร่างกายกันอยู่ซึ่งนั่นทำให้ผมสติแทบหฃุดเมื่อไอ้พวกตัวเชี่ยที่ว่ามันมาอยุ่ ณ ที่ตรงนี้แถมกำลังทำท่าเหมือนกำลังจะซ้อมกันด้วยพออิอิงเห็นไอ้ๆฟแรงนั่นนี่ถีงกับปล่อยกระเป๋าลงพื้นแล้วทำท่าจะกลับทันทีเลยมันคงทนสายตาหื่นกระหายเช่นนั้นไม่ได้เป็นแน่แท้แต่ผมก็ต้องรั้งมันไว้ก่อนเหตุเพราะอ.สั่งมา

"มากันแล้วหรอจ้ะ"

ไอ้ไฟเดินมาหาทางอิอิงแล้วยื่นหน้าเข้าๆปใกลัทำให้อิอิงต้องใช้มือดันหน้ามันออกไปอย่างขยะแขยง

"พวกมึวมาทำไรที่นี่ว่ะ"

อาร์มทำท่าไม่พอใจแล้วถามออกไป

"เห็นว่าทำไรอ่ะ มาเก็บขยะมั้ง!"

ต้น้ำพูดขึ้นท่าทางประขดแล้วยืดแขนตัวเองไว้เหนือหัวจนสุดเพื่อยืดกล้ามเนื้อ

"ถามดีๆอย่าตอบกวนเบื้องบ่าง"

อาร์มทำท่าตะถอดรแวเท้าผ้าใบของตัวเองแล้วเขงี้ยงใส่หน้รอีกฝ่าย

เขงี้ยงเลยๆเอ้า กูก็หมั่นไส้

"พวกกูถูก ผอ.บอกมาว่าให้มาซ้อมเต้นกับพวกมึงในงานกีฬา"

"ห้ะ?! มึงว่าไรนัะ"

ผมสวนจึ้นมาทันทีเมื่อไอ้ไม้ผุอธิบายจบ

"อย่างที่มึงได้ยินน่ะแหละ"

มันบอกแล้ววอมร่างกายต่อ นี่เเสดงวีากุต้องมาตกระกำลำบากกับไอ้พวกกวนเยื้องล่างหยิ่งบโสแบบพวกมึงจนถึงวะนงานเลยรึ  โอ้วววว มายก๊อด กูขอตายดีกว่าอยู่กับพวกมึงงงง~

"สะกดได้คำเดียวเลยตอนนั้คือคำว่า ซ-ว-ย!!"

โปรกแดอกมองพวกมันแล้วพูดกับผมท่าทางมันตอนนี้เหมือนอยากตายเต็มแก่แต่ก็เสียดายชีวิตที่เกิดมา

"แล้ว อ.  สอนล่ะ"

นัทพูดจึ้นแล้วมองไปรอบๆเมื่อไม่เห็นอ.เลยสักคน

"ก็พวกเราไง"

หนึ่งไนทีมดีาก้เนที่พวกผมยังไม่ๆด้บอกชื่อว่าแบล็คพูดขึ้นและอีกคนตะวันที่ย่นอยุ่ข้างๆกัน

"พวกกูรับหน้าที่สอนและแสดงเต้นร่วมกุยพวกมึง"

ผมนี่หน้าเหวอเลยคัยใครก็ได้เอาไม้มาฟาดผมที วันนี้ช่างซวยดีจริงๆมันวันอะไรวีะเนี่ยยยยยย

"ไม่!!พวกกูไม่ซ้อมกัยพวกมึงแน่"

ผมตะโกนจึ้นและทำท่าจะกลับแต่ก็ถูกรั้งไว้ด้วยคำพูดจองมัน ไม้อ่อน

"ถ้าทึงไมาทำขมรมพวกมึงอาจถูกยุบ"

มันทำท่าสบายๆแล้วมองมาที่ผมเหมือนคนถ่อไพ่เหนือกว่า

"ใช่ว่าพวกเราเต็มใจสะเมื่อไรแต่เราก็โดนบังคะบมาเหมือนกัน"

ต้นน้ำพูดแล้วหันมามองที่พวกผมกลายเป็นว่าผมต้องกลั้นใจเดอนกลับไปวางกระเป๋าไว้ที่เดิมแล้วเดินไปวอมร่างกายเหมือนพสกมันคนในทีมผมก็เช่นกันโดยเฉพาะโปรที่มันกัดฟันดังกรอดๆมาตั้งนานแล้ว งานนี้จบเมื่อไรสาบานเลยว่ากูจะไม่มีทางมองหน้าพวกมึงอีกแน่

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา