สัญญาแห่งรักจากอดีต

               "เฮ้ยยย!!....."  เอสสะดุ้งตื่นขึ้นมา  พร้อมกับหันมองไปรอบๆตัว

               "เราก็ยังอยู่ในห้องตัวเองนี่หว่า  นี่เราฝันอีกแล้วเหรอ  เมื่อกี้เราฝันเหรอ  ทำไมมันเหมือนจริงจังเลยหล่ะ  แล้วสามคนนี่มันอะไรกัน"  เอสเอามือลูบหน้าพร้อมกับขยี้ตาตัวเอง

               "ติ๊ดๆๆๆ  ติ๊ดๆๆๆ..."  เสียงนาฬิกาปลุก

               "เฮ้อออ..ได้เวลาต้องเตรียมตัวไปทำงานแล้วสิ  เรื่องฝันช่างมันก่อนดีกว่า"  แล้วเอสก็ลุกขึ้นถอดเสื้อผ้า แล้วก็เข้าไปอาบน้ำ......

               ณ.ที่ทำงาน

                "เฮ้  ว่าไงเพื่อน คิดงานออกรึยังหล่ะ"  ยุทธเดินเข้ามากล่าวทักทายเอสที่โต๊ะทำงาน

                "โทษทีเพื่อน  เมื่อวานเผลอหลับว่ะ  แต่ก็คิดไปได้หน่อยนึงแล้วหล่ะ"

                "อาไรว๊า  แกนี่  แล้วจะเสร็จมั้ยนี่  บอกให้นัดไปทำด้วยกันก็ไม่เชื่อ"

ในขณะที่ทั้งคู่กำลังคุยกันอยู่นั้นเอง  ทิพย์ก็เดินเข้ามา

                "สวัสดีค่ะพี่เอส กับพี่ยุทธ  ขอโทษนะคะที่มาช้าไปหน่อยค่ะ  แต่ทิพย์ไม่ได้มาสายนะคะ"  เมื่อทิพย์กล่าวสวัสดีทั้งสองแล้ว ก็รีบแก้ตัวเรื่องมาช้าโดยทันที

                "ไม่เป็นไรจ้า  น้องทิพย์  ถ้าวันไหนรู้ว่าจะมาไม่ทันก็โทรบอกพี่นะ  พี่จะไปรับเอง  เจ้าเอสก็ไม่ว่าอะไรหรอก  เน๊อะ"  ยุทธพูดพร้อมกับเอาศอกกระทุ้งที่ท้องของเอส  แล้วหันไปมองที่เอส

                "ตุ๊บ..ตุ๊บ..ตุ๊บ ๆๆๆ"  เสียงหัวใจของเอสเต้นแรงขึ้นข

                "เฮ้ย!!  ไอ้เอส"  ยุทธตะโกนเรียก

                "ห..หา  เมื่อกี้แกว่าอะไรนะ"  เอสตอบตะกุกตะกัก

                "แกเป็นอะไรวะ  นี่แกไม่ได้ฟังที่ข้าพูดเลย  เหม่อถึงใครอยู่ล่ะ"

                "เปล่านี่  พอดีคิดเรื่องงานเพลินไปหน่อย  เอ่อ..ทิพย์มาก็ดีแล้ว จะได้มาช่วยคิดงานกันต่อเลย" เอสยังพูดตะกุกตะกักอยู่่

                "ค่ะ  พอดีทิพย์ลองเอางานไปออกแบบดูที่บ้าน  ไม่รู้ว่าจะดีมั้ย  ทิพย์โหลดงานมาเก็บไว้ในโทรศัพท์แล้วค่ะ  เดี๋ยวพี่ๆช่วยพิจารณาดูหน่อยนะคะ"  แล้วทิพย์ก็หยิบเอาโทรศัพท์มือถือที่เก็บไว้ในกระเป๋าสะพายขึ้นมา

               ในขณะที่ทิพย์กำลังหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา  จังหวะนั้นเอง โทรศัพท์ก็ได้ร่วงหลุดมือของทิพย์  ด้วยความตกใจทิพย์จึงรีบคว้าโทรศัพท์ไว้ได้ทันในตอนที่เกือบจะถึงพื้นแล้ว  แต่ไม่ได้มีมือเดียวที่คว้าโทรศัพท์ไว้ได้ ยังมีอีกมือหนึ่ง  ทิพย์มองไปที่เจ้าของมือนั้น  เขาคือเอสนั่นเอง  เอสก็คว้าโทรศัพท์ไว้ได้ทันเช่นกัน

               ทันทีที่ทั้งสองสบตากัน  เอสก็รีบดึงมือกลับทันที  พร้อมกับก้มหลบสายตาของทิพย์ที่มองมา

                "ทิพย์ขอบคุณพี่เอสมากนะคะ  ทิพย์นี่ซุ่มซ่ามจริงๆเลยค่ะ"

                "เอ่อ..ม..ไม่เป็นไรครับ  ดีแล้วครับที่โทรศัพท์ไม่ตกกระแทกพื้น  ไม่งั้นอาจจะได้ซื้อใหม่แน่ๆครับ  โทรศัพท์สมัยนี้ยิ่งเปราะบางอยู่ด้วย"  เอสยังพูดตะกุกตะกักเหมือนเดิม

                "ไอ้หมอนี่มันมือไวอยู่แล้วครับ  ผมนี่คว้าไม่เคยจะทันมันซักที"  ยุทธได้ทีรีบพูดเหน็บเพื่อน

                "เอ่อ..ถ้างั้น เดี๋ยวผมขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อน  ปรึกษางานกันไปก่อนนะ"  เอสพูดแล้วก็รีบเดินไปเข้าห้องน้ำโดยทันที

                "เอ..วันนี้มันเป็นอะไรของมัน  ทำตัวแปลกๆตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว  แล้วเดี๋ยวนี้ชักจะเข้าห้องน้ำบ่อยเกินแฮะ  อืม..หรือว่ามันจะมีประจำเดือน"

                "พี่ยุทธก้อ  พูดอะไรแปลกๆ  พี่เอสเค้าเป็นผู้ชายไม่ใช่เหรอคะ" 

แล้วทั้งสองคนก็หัวเราะด้วยกันเบาๆ  แต่สายตาของทิพย์ยังคงแอบชำเลืองมองตามเอสจนเอสเดินหายไปจากแผนก

               ที่ห้องน้ำ

เอสมายืนอยู่ที่หน้ากระจกภายในห้องน้ำ  เอามือขวามากุมไว้ที่หน้าอกของตัวเอง

               "นี่เราเป็นอะไรกัน  ทำไมเราถึงรู้สึกตื่นเต้น รู้สึกประหม่าต่อหน้าทิพย์  เมื่อวานที่เจอครั้งแรกก็ไม่เป็นแบบนี้นี่นา  เฮ้อ.."

เอสเอามือออกจากอก  แล้วเปิดก๊อกน้ำ ก้มหน้าล้างหน้าเป็นการใหญ่  จู่ๆเขาก็ทะลึ่งตัวขึ้นมาเหมือนนึกอะไรขึ้นมาได้

               "ใช่แล้ว  ต้องเป็นเพราะความฝันเมื่อคืนแน่ๆ  ที่เราฝันเมื่อคืนนี้มีใบหน้าของทิพย์ที่ลอยเด่นอยู่คนเดียว  แต่เอ..แล้วมันจะเกี่ยวกันจริงๆเหรอ  แล้วมาเกี่ยวข้องกับเรายังไง  แล้วผู้หญิงในฝันนั่นอีก  เธอเป็นใครกัน" เอสมีสีหน้าที่ครุ่นคิดอย่างหนัก

               "โอ้ยยย..ยิ่งคิดยิ่งงง  กลับแผนกก่อนดีกว่าเรา"  เอสล้วงเอาผ้าเช็ดหน้าที่กระเป๋าเสื้อขึ้นมาเช็ดหน้าจนแห้ง  แล้วเขาก็เดินออกจากห้องน้ำกลับไปที่โต๊ะทำงาน  เมื่อเดินไปถึงโต๊ะทำงาน เอสก็พบว่าญากำลังยืนพูดคุยกับยุทธและทิพย์อยู่ที่แผนก

                "อ้าว!  นั่นไง เอสกลับมาพอดี  กำลังอยากจะคุยด้วยเลย"

                "สวัสดีครับพี่  มีอะไรเหรอครับ"

                "พี่จะมาถามเรื่องงานกับเรื่องน้องใหม่หน่ะ  เป็นยังไงบ้าง  โอเคมั้ย"

                "โธ่พี่ครับ พี่  นี่มันเพิ่งจะวันเดียวเองนะครับ  ใจเย็นๆนะครับ"

                "นี่  อย่ามาพูดประชดพี่นะ  พี่แค่มาถามเฉยๆไม่ได้หรือไง  เดี๋ยวเถอะๆ"

                "ขอโทษครับพี่  ผมผิดไปแล้วครับ  ตอนนี้เรากำลังช่วยกันคิดงานอยู่ครับ"

                "เออ  ก็แค่นั้นแหละ  เดี๋ยวพี่จะออกไปพบลูกค้าข้างนอกกับฝ่ายการตลาดหน่ะ  ก็เลยแวะมาดูก่อน  ถ้าไม่มีอะไรแล้ว  งั้นพี่ไปนะ"

                "โชคดีนะครับพี่"

                "ชั้นหน่ะ โชคดีเสมอย่ะ  แล้วอย่ามัวแต่จีบกันนะ  ตั้งใจทำงานหล่ะ"

                "คร้าบบบบบ.."

ญาพูดจบก็เดินออกจากแผนกไป  โดยมีสายตาของเอสและทิพย์มองตามก่อนหายออกไป

                "เอ  ทิพย์ว่า  หัวหน้าเค้าพูดเรื่องจีบกัน บ่อยจังเลยนะคะ  มีใครจะจีบทิพย์เหรอคะ"

                "ก็พี่นี่ไงล่ะจ๊ะ  ที่จีบทิพย์อยู่  พี่จีบตั้งแต่เมื่อวานแล้วนะ  รู้ยัง"  ยุทธพูดพร้อมกับทำตาเล็กตาน้อยใส่

                "พี่ยุทธนี่หล่ะก้อ  หยอกทิพย์เล่นอีกแล้ว"

"ฮิๆๆ..."  เสียงหัวเราะเบาๆของทั้งสองคนหลังจากสบตากัน

                "นี่ๆ มาเริ่มทำงานกันได้แล้ว  อย่ามัวแต่เล่นกันอยู่"  เอสพูดด้วยน้ำเสียงที่ขุ่นเคือง  สีหน้าหงุดหงิด

                "โธ่  เพื่อน ไม่น่ามาขัดคอเลย  คนกำลังมีความสุข  เอ้า..ก็ได้ๆ  เรามาเริ่มงานกันดีกว่า" 

               แล้วก็เริ่มเข้าสู่บรรยากาศของการทำงาน  ในขณะที่เอสเริ่มจะสงสัยตัวเองมากขึ้น    อาการตื่นเต้นและประหม่าเมื่อเขาสบตาและอยู่ใกล้ทิพย์  มันคืออาการอะไร  แล้วเมื่อกี้เขามีความรู้สึกไม่พอใจที่เห็นยุทธกับทิพย์ทำเหมือนว่าจะสนิทกันมากกว่าเขา  หรือนี่คือความรู้สึกหึงหวง  เขาหึงทิพย์อย่างงั้นหรือ  เขาหึงทำไม  เขาชอบทิพย์ตอนไหน  เขาไม่รู้ตัวเองเลยสักนิด  เพราะฝันเมื่อคืนนี้หรือ  ทำไมความฝันนั้นถึงได้มีอิทธิพลต่อเขานัก  เมื่อไหร่เขาจะได้รู้คำตอบเสียที  ว่าความฝันที่เขาฝันมาตั้งแต่เด็กนั้น  มันคืออะไรกันแน่

โปรดติดตามตอนต่อไปครับ  วิจารณ์หรือแนะนำกันได้นะครับ