คุณหมอหลงยุค

โรงพยาบาลเซนท์มาเรีย
"คุณหมอคะ มีคนไข้ฉุกเฉินค่ะ"เสียงพยาบาลร้องเรียกคุณหมอสาวสวยอัจฉริยะที่เรียนต่อสาขาศัลยกรรมประสาทจนจบภายในอายุยี่สิบเจ็ดปี ซึ่งนับว่าแทบเป็นไปไม่ได้ในวงการแพทย์ปัจจุบัน
"เหตุอะไร"คนที่ถูกเรียกวางหน้านิ่งเฉย
"รถคว่ำค่ะ"พยาบาลทำหน้าตื่นตระหนก "ตรวจสอบเบื้องต้นมีโอกาสในการผ่าตัดสำเร็จเพียงห้าเปอร์เซ็นท์ค่ะ"
"ถ้างั้น...คุณกลับไปเข้าเวรแล้วเรียกพยาบาลผู้ช่วยคนอื่นมาเถอะ คนที่บอกว่าโอกาสรอดมีน้อยไม่สมควรได้เยียวยาชีวิตใคร"
"คุณหมอ..."พยาบาลคนที่โดนไล่ถึงกับหน้าหงายแต่ก็ยอมไปเรียกพยาบาลคนอื่นอย่างโดยดี ทำไงได้ล่ะ ก็พยาบาลในแผนกนี้ทุกคนรู้ถึงกิตติศัพท์ของหมอคนนี้ดีที่สุด คุณหมออัจฉริยะ...มีเรีย เพอร์สัน
ทันทีที่การผ่าตัดเคสอันตรายที่ดึงเวลายาวนานถึงเก้าชั่วโมงเสร็จสิ้น ญาติของผู้เคราะห์ร้ายต่างถอดใจหมดหวัง แต่เมื่อเปิดประตูห้องผ่าตัดออกมาก็พบว่าเขาได้รอดตายอย่างน่าอัศจรรย์
"ขอบคุณมากนะคะคุณหมอ"
"ค่ะ"มีเรียยิ้มบางเบาให้ก่อนเดินออกไปจากบริเวณนั้น ใครจะว่าเธอหยิ่ง ใครจะว่าเธอนิสัยแย่ก็ช่าง เพราะเธอจะแสดงให้เห็น ว่าต่อให้คนไข้มีโอกาสรอดแค่หนึ่งเปอร์เซ็นท์ แต่ตราบใดที่มันยังไม่เท่ากับศูนย์เธอจะสร้างความมหัศจรรย์ให้พวกเขาต้องตะลึง!
"มีเรีย เพอร์สันสินะ"
"ใช่แล้วล่ะ"
"เป็นหมอด้วยนี่"
"น่าสนใจใช่มั้ยล่ะ"
"อืม..."
เสียงคุยของคนสองคนคุยกันเบาซะยิ่งกว่ามดเดิน พวกเขากำลังวางแผนที่มีผลต่อมนุษยชาติทั้งในอดีต ปัจจุบัน และอนาคต...
คอนโดของมีเรีย
"เหนื่อยมั้ยวันนี้"พี่สาวของเธอถาม
"ไม่"
"เอาสลัดมั้ย"
"ขอบใจ"มีเรียรับสลัดสีสดใสมาจิ้มกิน พี่สาวของเธออาจจะน่ารำคาญไปบ้างแต่ก็ช่วยได้เยอะในบางที
"จ้าๆ"
หลังจากกินสลัดชามใหญ่เสร็จ มีเรียก็ล้มตัวลงนอนกับโซฟาตัวใหญ่จนเผลองีบหลับไปด้วยความเหนื่อยของการผ่าตัดที่ยาวนานในวันนี้
"สวัสดี"เสียงก้องกังวาลดังขึ้นในฝันของคุณหมอคนสวย
"คุณเป็นใคร"มีเรียถามเสียงเรียบ
"ข้าคืออาเธน่า เทพีแห่งปัญญา"
"ต้องการอะไร"
"ไปอดีตของอังกฤษกับข้าเถอะคุณหมอ เจ้าจะช่วยมนุษยชาติไว้ได้"
"ไม่เข้าใจ"มีเรียทำท่าจะเดินหนี อยากจะตื่นจากฝันงี่เง่าเต็มทน
"ไปอดีต..."เสียงของบุคคลที่สนธนาด้วยขาดห้วงลงก่อนเธอจะรู้สึกปวดหัวอย่างรุนแรงเหมือนหัวจะระเบิด!!!