ลุ้นรักกับไอดอล

     ภายในห้องนอนของเด็กผู้หญิงคนนึง ผนังห้องของเธอตกแต่งด้วยการนำรูปภาพของเน็ตไอดอลชื่อดังมาติด ไม่ว่างจะเป็นมุมในของห้องก็ตาม ไม่เว้นแต่เพดานก็ต้องมีรูปของเขาติดอยู่ด้านบน เด็กผู้หญิงเจ้าของห้องกำลังนั่งรูดหน้าจอมือถือ ปัดไปมาอย่างชื่นชอบ กับการดูรูปภาพและคลิปของเน็ตไอดอลคนดังกล่าวที่เธอชื่นชอบ ก่อนที่มือของเธอจะหยุดชะงัก

"ไม่จริง...ไม่จริง... มันไม่ใช่ความจริง ข่าวโกหก.. ข่าวโกหกทั้งนั้น ไม่จริง!!"

เธอขว้างปามือถือไปกระทบกับตู้เสื้อผ้าของเธอจนเกิดเสียงกระทบดัง 'ปึ่ง!!' เธอจ้องมองมือถือด้วยสีหน้าที่ตื่นตระหนกตกใจ จนแทบอยากจะช็อคเมื่อเห็นข่าวของเน็ตไอดอลคนนั้น 'นิค' เน็ตไอดอลหนุ่มที่เธอชื่นชอบเป็นอย่างมาก ไม่ว่าใครๆ ก็ต่างพากันหลงไหลในตัว เช่นเดียวกับ 'น้ำส้ม' เด็กผู้หญิงที่คลั่งไคล้นิคมากกว่าใครๆ

"ไม่จริง...พี่นิคไม่ใช่เกย์ ฮือๆๆไม่จริง"น้ำสมนั่งกอดเข่าร้องไห้อยู่บนเตียง

เธอลุกจากเตียงและก้มเก็บมือถือขึ้นมาอีกครั้ง จากสายตาที่เธอมองมันอย่างเกลียดชั่งและหวาดกลัวเมื่อครู่ ตอนนี้กลับกลายเป็นสายตาที่เต็มไปด้วยความรักและอบอุ่น เมื่อเธอมองภาพนิค

"พี่นิคของส้ม...พี่ไม่ใช่เกย์ ส้มรู้..."น้ำส้มเลื่อนสายตาไปที่เด็กผู้ชายหน้าตาบ้านๆ ที่ยืนข้างนิคในรูป 

คราวนี้เธอมองเด็กผู้ชายคนนั้นอย่างโกรธแค้นและเกลียดชังอย่างที่สุด นั่นคือ 'ต้นสน' 

"เพราะไอ้คนนี้ต่างหาก.... ส้มจะตามไปเอาชีวิตมัน!!"

น้ำส้มกำมือถือแน่น สายตาโกรธมองภาพต้นสนราวกับจะต้องฆ่าให้ตายไปข้างนึง 

ไม่นานหรอก เราจะต้องได้เห็นดีกัน...พี่นิคและเด็กผู้ชายคนนั้น

และเพียงเวลาไม่นาน คลิปของนิคและข่าวของนิคก็ถูกเผยแพร่ออกไปมากมายว่อนเน็ต เรียกได้ว่าสนั่นโซลเชี่ยวก็ว่าได้ ภาพนิคกับต้นสนเยอะมากมายเต็มไปหมด ว่าจะไปเว็บไซต์ไหน หรือแม้กระทั้งแอพต่างๆ ก็ต้องมีการแชร์ภาพข่าวของนิค มันถูกแชร์อย่างรวดเร็ว และทราบได้ยากว่าใครเป็นคนปล่อยข่าว !!

"นี่มันอะไรกันคะ !!"เจ๊ไก่ปาหนังสือนิตยสารลงบนโต๊ะอาหาร ต่อหน้านิค

"คือ..ผมอธิบายได้นะพี่.."นิคพยายามจะพูดอธิบาย

"หักอกสาว เป็นเกย์ อะไรกันนิค พี่ปวดหัวมากเลยนะรู้มั้ยคะ ตั้งแต่ข่าวนี้ถูกปล่อยไปกระแสด่าแรงขนาดไหน รู้มั้ย ตอนนี้งานโฆษณาก็สั่งระงับผลงานของนิคไปแล้ว พรีเซนเตอร์เครื่องดื่มที่เราจะไปถ่ายเขาก็โทรมาบอกพี่ว่า ไม่เอานิคแล้ว เพราะข่าวนี้ข่าวเดียว"เจ๊ไก่จัดการสาวของนิคโวยวายยกใหญ่

แน่นอนว่าเรื่องที่เกิดขึ้น สมภพ กับ อรวี ก็ตกอกตกใจไม่น้อย

"แล้วไอ้ละครที่เรากำลังถ่ายทำ ตอนนี้ก็มีแนวโน้มนะคะ ว่าจะตัดบทนิคออก"เจ๊ไก่พูด

นิครีบลุกจากที่นั่งด้วยความตกใจ "อะไรนะพี่ !!"

"ข่าวฉาวของเรามันอาจจะไม่ใหญ่โต แต่คิดดูนะกระแสเราตอนนี้กำลังตก ไม่มีอยากรับเน็ตไอดอลตกอับไปร่วมงานด้วยหรอกคะ"เจ๊ไก่พูด

"ไม่ได้นะพี่ ถ้าเป็นอย่างนั้นผมตายแน่ อย่าให้เขาตัดบทผมนะพี่ไก่"นิครีบเข้ามากอดแขนอ้อนวอน

"ก็ได้คะ พี่จะลองคุยกับผู้ใหญ่ดู แต่สัญญานะว่าจะไม่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นอีก เพราะไม่ใช่แค่ข่าวนี้ข่าวเดียวนะที่เธอกำลังถูกพูดถึง"เจ๊ไก่พูด

"หมายความว่าไง"นิคถาม

"ก็เรื่องที่เธอวิ่งหนีแฟนคลับที่สยามไง คนพูดกันให้ทั่วโลกออนไลน์แล้ว เฮ้อ..งั้นพี่ขอตัวนะ รมณ์เสีย"เจ๊ไก่รีบเดินออกจากบ้านนิคไป

นิคนั่งกุมขมับ เขาเครียดกับเรื่องที่เกิดขึ้น ข่าวฉาวข่าวเดียวทำลายชื่อเสียงเขาได้ขนาดนี้เชียวหรือ...

ทุกการสนทนา ที่นิคกับพี่ไก่คุยต้นสนได้ยินหมด ยิ่งตอกย้ำให้เขาเจ็บลึกๆ ในใจ

"ถ้าฉันไม่เข้ามาในชีวิตนาย เรื่องทั้งหมดคงไม่เกิดขึ้น.."ต้นสนพูดกับตัวเอง

 

น้ำส้มเดินมาที่หน้าบ้านนิค บ้านของนิคมันช่างใหญ่โตยิ่งกว่าวังในละครที่เธอเห็นเสียอีก น้ำส้มยืนมองลอดผ่านช่องรั้วบ้านของนิค จนสาวใช้ในบ้านคนนึงเดินผ่านมาเห็นพอดี เธอจึงเด็กเข้ามาหาเด็กผู้หญิงที่กพลังยืนลับๆ ล่อๆ อยู่หน้าบ้าน

"หนูมาหาใคร !??"สาวใช้เอ่ยถามขึ้น จนน้ำส้มสะดุ้งเฮือก

"คือ...หนูเอาของมาให้พี่นิคคะ"น้ำส้มบอก พร้อมกับหยิบที่ถือในมือให้สาวใช้ดู

สาวใช้จึงเดินไปเปิดประตูบานเล็ก พร้อมกับรับกล่องในมือของน้ำส้ม ที่เขียนหน้ากล่องว่า 'ฝากให้ ต้นสน'

"เอ๊ะ นี่มันเขียนว่าให้ต้นสน แล้วทำให้ถึงบอกว่าให้นิค..."สาวใช้มองกล่องอย่างสงสัย ก่อนจะเงยหน้ามาถามน้ำส้มต่อ "ว่าแต่หนูรู้ที่อยู่...อ้าวไปไหนล่ะ" เธอมองหาเด็กผู้หญิงที่เธอเพิ่งคุยไปเมื่อครู่ แต่กลับไม่เจอ

สาวใช้ขนลุกซู่ เธอนึกไปต่างๆ นาๆ ว่าอาจจะเป็นผี สาวใช้รีบวิ่งเข้าไปในบ้านนำกล่องดังกล่าวไปให้กับต้นสน

น้ำส้มแอบอยู่ที่ต้นไม้หน้าบ้านนิค 

คราวนี้แหละ...แกจะได้รู้ ว่าถ้ามายุ่งกับพี่นิคของฉันแล้วจะเป็นไง

"คุณต้นคะ มีคนนำของมาให้"สาวใช้ยื่นกล่องให้ต้นสน ต้นสนกำลังนั่งอ่านนิบายที่ห้องรับ ถึงกับต้องปิดหนังสือนิยายและรับกล่องนั้นมาด้วยความสงสัย

"ใครให้มาหรอครับ"ต้นสนถาม

"ไม่ทราบคะ พี่ก็ไม่รู้ด้วยว่าเขามาบ้านคุณนิคได้ไง แปลกมากเลยคะทั้งๆ ที่เรื่องที่อยู่เนี่ยเป็นความลับนะคะ"สาวใช้บอก

ต้นสนรีบแกะกล่องนั่นดู และสิ่งที่เห็นก็ทำให้ต้นสนและสาวใช้ตกใจอย่างมาก

"เฮ้ย !!!"ต้นสนโยนกล่องนั่นทิ้งออกไปห่างๆ จนนิคเดินมาเจอ นิคเองก็แทบช็อค

มันคือมือคน สีขาวซีด และมีเลือดสดๆ ไหลหนองเต็มกระดาษหนังสือพิมพ์ ที่ปูรองมันไว้อย่างดี กลิ่นเลือดยังคละคลุ้งอยู่เสียด้วย ราวกับว่ามันเพิ่งถูกหั่นมาใหม่ๆ ในมือมีกระดาษสีขาวเปื้อนเลือดวางอยู่

นิคหยิบกระดาษนั่นขึ้นมาอ่าน

"ถ้าไม่อยากเป็นศพ อย่ามายุ่งกับพี่นิคของฉัน!!"นิคอ่านจบก็มองต้นสน ที่กำลังตกในกับสิ่งที่เห็น

"นี่มันอะไรกัน ใครเอาแบบนี้มาให้ พี่หน้าคนให้ได้มั้ย"ต้นสนรีบถามสาวใช้

"พี่จำได้นิดๆ คะ เพราะเห็นผ่านรั้วเลยมองไม่ค่อยชัดเท่าไร"สาวใช้บอก

"แล้วเขาไปไหน"ต้นสนถามต่อ

"พอพี่รับกล่องนี้มา เธอก็หายไปเลย"สาวใช้บอก

ต้นสนเดินไปหยิบกล่องที่ใส่มือคนมา และรีบลุกออกไปที่หน้าบ้าน นิครีบตามไปพร้อมกับสาวใช้คนดังกล่าว ต้นสนพยายามมองหา เขาคิดว่าบุคคลคนนั้นคงไปไหนได้ไม่ไกล อาจจะแอบอยู่บริเวณบ้าน

"บอกมานะ อยู่ไหน!! บอกให้ออกมาไง มาดูหน้าหน่อยสิ ออกมา!!"ต้นสนตะโกนโวยวาย จนนิคต้องรีบมาห้าม

"ใจเย็นสิต้น ตะโกนแบบนี้เดี๋ยวคนตกใจหมดหรอก"นิคพูด

"ใจเย็นได้ไง ดูดิ ส่งไรบ้าๆ มา ออกมาเลยนะ ออกมา!!"ต้นสนตะโกนลั่นบ้าน

ไม่มีใครรู้เลยว่าน้ำส้มที่แอบอยู่ตรงต้นไม้หน้าบ้าน กำลังตัวสั่นหวาดกลัวราวกับเห็นผี

"มันจะฆ่าฉัน...มันจะฆ่าฉัน..."น้ำส้มยืนตัวสั่นอยู่ตรงต้นไม้

ต้นสนรีบกวาดสายตามองหา เขารีบเดินเปิดประตูไปข้างนอกบ้าน น้ำส้มรีบซ่อนตัว แต่ก็ไม่พ้นสายตาของต้นสนเพราะด้วยความที่อยู่บ้านไร่มานาน มักจะชินกับภาพคนแอบแถวพุ่มไม้ ต้นไม้บ่อยๆ ต้นสนรู้ดังนั้นจึงจะก้าวเท้าเดินไปหา

"จะไปไหน"นิครีบคว้าแขนต้นสนไว้

"ปล่อย ฉันจะไปเอาเรื่องมัน"ต้นสนพูด พร้อมกับมองไปที่ต้นไม้ต้นหนึ่ง

"ไม่อาน่ะ ปล่อยเขาเหอะ เข้าบ้าน"นิคบอก

"แต่ว่ามัน !!"ต้นสนจะเถียง แต่นิคพูดดักคอ

"เข้าบ้าน !!"นิครีบพาต้นสนเข้าบ้าน พร้อมกับปากล่องนั่นทิ้งไป จังหวะนั้นอรวีลงมาข้างล่างพอดี เพราะเธอได้ยินเสียงโวยวายของต้นสน

นิคพาต้นสนเข้ามาในบ้านโดยมีสาวใช้เดินตามติดๆ ก่อนที่สาวจะคุกเข่าเมื่อเห็นอรวียืนอยู่ตรงประตู

"เสียงดัง เอะอะอะไรกันหรอจ๊ะ"อรวีถาม

"มีโรคจิตส่งมือคนมาให้ต้นสนน่ะครับ"นิคบอก

"ห๊ะ !! แล้วเขาเป็นใครกัน ทำไมทำอะไรแพลงๆ แบบนี้"อรวีเอามือทาบอก

"ไม่รู้สิครับคุณป้า... แต่ที่รู้ๆ ที่นี่ไม่ปลอดภัยล่ะ"ต้นสนมองไปยังหน้าบ้าน เขาเพ่งไปที่ต้นไม้ต้นนึง

ไม่มีแฟนคลับคนไหน รู้ที่อยู่ของศิลปินได้ และถึงขั้นมาหาได้ แถมยังรู้อีกว่าต้นสนเป็นใคร และยังรู้ว่าต้นสนอยู่กับนิคอีกด้วย บุคคลคนนี้ต้องไม่ธรรมดาอย่างที่คิดแน่ๆ

เมื่อทุกคนเข้าไปในบ้าน น้ำส้มก็เดินไปหยิบกล่องที่นิคปาทิ้งไป เธอหยิบมันขึ้นมาพร้อมกับยิ้มอย่างเชยชมในผลงานของเธอ แม้ว่ามือของซากศพที่เธอไปตัดมาจะกระเด็นหายไปแล้วก็ตาม

"ผลงานฉัน... ฮึๆๆ สุดยอดจริงๆ"น้ำส้มหัวเราะในลำคออย่างสะใจ 

แล้วจู่ๆ เธอก็โยนมันทิ้งไปด้วยท่าทีที่หวาดกลัว

"ไม่ ไม่เอา...มันมีมือศพใน มือศพ ไม่เอา กลัว!! ไม่เอา!!"น้ำส้มรีบวิ่งหนีไปหลบที่ต้นไม้ต้นเดิม

หลังจากที่อรวีพยายามสักถามสาวใช้อยู่นาน ก็ไม่ได้ข้อมูลอะไรมาก อรวีจึงตัดสินใจโทรไปปรึกษาสมภพเรื่องที่จะติดกล้องวงจรปิดหน้าบ้าน อันที่จริงเรื่องนี้เธอเคยพูดกับสมภพไปหลายครั้ง แต่สมภพก็เมินเฉยเพราะการดูแลรักษาความปลอดภัยในหมู่บ้าน ค่อนข้างสูงพอควร แต่ตอนนี้วิ่งสมภพคิดมันผิดคาดไปเสียแล้ว

นิคมองมาที่ต้นสนที่กำลังนั่งเครียดอยู่ข้างๆ 

"ไปเที่ยวกัน"นิคบอก

"ตอนนี้เนี่ยนะ !?"ต้นสนหันมามองหน้านิค

"นะๆๆ ไปเหอะ ไปดูหนังคลายเครียดกัน"นิคยิ้มให้ต้นสน

"ไปเถอะลูก จะได้หายคิดมากกับเรื่องที่เกิดขึ้น"อรวีพูดอย่างเห็นด้วย

ต้นสนจึงไม่กล้าปฏิเสธ เขาจึงจำใจต้องไปกับนิค

เมื่อนิคขับรถออกจากบ้านไป น้ำส้มก็มองตาม

ไม่ว่าพี่นิคจะไปไหน...ส้มก็จะตามไป ยิ่งมีไอ้ผู้ชายคนนั้นไปด้วย ส้มยิ่งต้องตาม!!

นิคขับรถไปตามเส้นทาง ระหว่างทาวต้นสนก็นั่งครุ่นคิดถึงต้นไม้หน้าบ้านนิค ที่เขาสังเกตุเห็นเงาบางอย่างแว๊บๆ แถวต้นไม้ต้นนั้น มันต้องมีอะไรแน่ๆ ใช่!! ต้องมีคนอยู่ตรงนั้นแน่ๆ

"นิค!! ฉันว่าต้องมีคนแอบดูเราที่บ้านนาย แน่ๆ"ต้นสนบอก

"นายมั่นใจหรอ ?"นิคถาม ตาก็จ้องมองถนนมือก็บังคับพวงมาลัย

"มั่นใจมาก แต่ฉันไม่เข้าใจว่าคนที่เขาเอาไอ้มือนั่นมาให้ฉัน เขาต้องการอะไร ทำไมต้องทำแบบนี้ ทำไมต้องแอบมองพวกเรา ทำไม...ถึงรู้จักบ้านนาย"ต้นสนคิดหนัก

"กลัวอะไร เดี๋ยวยามก็จับตัวส่งตำรวจเองแหละ ถ้าเป็นคนน่าสงสัย อีกอย่างแม่ฉันก็จะติดกล้องวงจรปิดแล้ว นายก็ได้ยินนิ สบายใจเหอะ"นิคบอก

"เออ ถ้าคนปกติไม่กลัวหรอก แต่ถ้าเป็นคนโรคจิตนี่สิน่ากลัว...คนพวกนี้มันอยากจะทำอะไรก็ไก้ ถเามันต้องการทีาจะทำ เผลอๆ ฆ่าคนได้ด้วยซ้ำ"ต้นสนพูดจบ นิคถึงกับอึ้ง สิ่งที่ต้นสนพูดมันอาจจะจริงก็ได้

ถ้าเป็นอย่างที่ต้นสนบอกจริงๆ ก็ต้องระวังตัวแล้วล่ะ

 

ที่สยามพารากอน ห้างชื่อดังที่วัยรุ่นรู้จักดี และมีวัยรุ่นมากมายพากันมาเดินเล่นที่นี่หลายต่อหลายคน รวมทั้งเน็ตไอดอล คนดังหลายๆ คนก็เช่นกัน นิคกับต้นสนเดินเข้ามาในห้าง แต่ต้นสนกับไม่ได้สนใจกับสิ่งรอบข้างนอกจากหันเหลียวซ้ายแลขาวอย่างหวาดระแวง

เพราะตั้งเดินเข้าห้างมา เขาก็รู้สึกได้ว่ากำลังถูกใครบางคนตามเขากับนิคตลอดเวลา

"เป็นไรเนี่ย!! นายมองหาใคร"นิคถามจนต้นสนสะดุ้ง

"เหมือนมีคนตามเรามา..."ต้นสนบอก

"แหม ที่สยามคนก็เดินกันเยอะ ไม่มีใครเดินตามเราหรอกน่ะ คิดมาก"นิคพูดพร้อมส่ายหัว เดินไปซื้อตั๋วหนัง

แต่ต้นสนไม่คิดอย่างงั้น สิ่งที่เขาคิดมันเป็นจริง!! เมื่อต้นสนหันมองรอบๆ พบว่าไม่มีใครตามมาจริงๆ เขาคงคิดมากไปเอง ต้นสนจึงเงยหน้ามองภาพโปสเตอร์ ที่แปะตามจุดต่างๆ ของโรงหนัง

โดยที่ต้นสนไม่เฉลียวใจเลยว่า น้ำส้มแอบตามเขามาตลอดทางจริงๆ น้ำส้มแอบมองต้นสนด้วยความเกลียดชัง และเดินตรงเข้าไปหาต้นสนทันที 

เธอตรงเข้ามาบีบคอต้นสนแบบที่เด็กหนุ่มไม่ทันตั้งตัว!!

"ตาย!! ตาย!! มึงต้องตาย"น้ำส้มบีบคอต้นสนอย่างแรง 

ต้นสนไม่ยอมง่ายๆ พยายามดิ้นจนสุดแรงเพื่อให้รอดพ้นจากเนื้อมือของเด็กสาวตรงหน้า เธอคือใคร ทำร้ายฉันทำไม ต้องการอะไรกันแน่!! 

คนรอบข้างๆ ไม่มีใครกล้าเข้ามาช่วย นอกจากนิคที่วิ่งฝ่าวงล้อมเข้ามา และพยายามแกะมือเด็กสาวออก และผลักเธอออกไปอย่างแรง นิครีบเข้ามาหาต้นสน

"เป็นไงบ้าง..."นิคถามต้นสน

"ฉันโอเค...ไม่เป็นไร แค่กๆๆ"ต้นสนพูดไปก็ไอไป พยายามสูดอากาศรอบๆ ตัว เพื่อให้หายใจให้คล่องคอมากขึ้น

น้ำส้มเห็นภาพที่นิคประครองต้นสนขึ้นมา เธอถึงกับโมโหหนัก มือของเธอขูดกับพื้น สายตาถลึงจนแทบจะหลุดออกจากเบ้า เธอกัดฟัน โมโหกับสิ่งที่เห็น

"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด"น้ำส้มกรีดร้องลั่น จนยามสองคนรีบฉุดเธอออกไป

"ไม่จริงพี่นิคไม่ใช่เกย์ ปล่อยฉัน ปล่อย กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด ฉันจะฆ่าแก"น้ำส้มพยายามดิ้น แต่สู้แรงของยามหนุ่มสองคนไม่ได้ แต่ถึงจะเป็นอย่างงั้นยามหนุ่มก็ต้องใช้พลังมากพอควรทีาจะฉุดเธอออกไป

"มันอะไรกันเนี่ย...."ต้นสนพูดเบาๆ ก่อนที่จะมองผู้คนรอบข้าง ที่กำลังถือกล้องมือถือ หันมาทางเขากับนิค

โธ่เว้ย จะเจออะไรอีกมั้ย

แทนที่จะมาคลายเครียด กับเครียดยิ่งกว่าเดิม นิคยังไม่ทันจะได้ซื้อตั๋วหนังต้นสนก็พาไปชั้นอื่นทันที ต้นสนเครียดหยัก ความวัวไม่ทันหาย ความควายเข้ามาแทรก ข่าวนิคยิ่งฉาวๆ ยังต้องมาเจอแฟนคลับโรคจิตอีกหรอ นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน ให้ตายสิ!!

"เดี๋ยว!!"นิคฉุดแขนต้นสน จนเด็กหนุ่มชะงัก

"นายทำไรเนี่ย ฉันจะกลับบ้านแล้ว"ต้นสนบอก

"ฉันรู้ว่านายกำลังเครียด ฉันเองก็เครียด แต่นายก็ต้องผ่อนคลายบ้างสิ ตามฉันมา!!"นิคไม่รอคำตอบจากต้นสน เขาพาต้นสนขึ้นมาที่ชั้น 5 อีกรอบ คราวนี้เขาพาต้นสนเดินเข้าไปที่ลานโบว์ลิ่ง ละเดินตรงไปยังเคาน์เตอร์ของร้านคาราโอเกะ 

นิคไม่แคร์สายตาใคร ตอนนี้การทำให้ต้นสนมีความมีสุขสำคัญกว่า

เมื่อได้ห้องว่าง นิคก็พาต้นสนนั้งลง พร้อมกับล็อกห้องไว้อย่างสนิท 

"นายจะพาฉันมาร้องเพลงเนี่ยนะ ฉันไม่มีอารมณ์หรอกนะ..."ต้นสนพูดยังไม่ทันจบ

นิคโผลเข้ากอดต้นสนอย่างแนบแน่น เขาพยายามส่งกำลังใจไปให้ต้นสนด้วยความรัก

"นิค...นี่นาย"

"ฉันไม่สามารถกอดนายต่อหน้าสาธารณะชนได้ ตอนนี้เราอยู่กันสองต่อสองแล้ว ขอให้กอดให้กำลังใจนายจะได้มั้ย..."นิคทำเสียงออดอ้อน

ต้นสนไม่ตอบ แต่อ้อมกอดที่นิคกอดเขามันช่างอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก..นี่สินะที่เรียกว่า ความอบอุ่น

"พอแล้ว...ร้องเพลงเหอะ"ต้นสนบอก

"มา!! เดี๋ยวจะร้องเพลงให้ฟัง จัดไปเต็มๆ เลย"พูดจบก็เดินไปหยิบไมค์ และส่งให้ต้นสน

"ถ้าฉันร้องดีกว่า ระวังจะอายนะ ฮ่าๆๆ"นิคพูด

"อย่ามาอวด ฉันนี่เคยไป The voice มาแล้ว ผ่านด้วย!!"ต้นสนบอก

"ผ่านเข้ารอบ!?"นิคถาม

"เปล่า ผ่านหน้าสตูดิโอเขา ฮ่าๆๆๆ"ต้นสนกับนิคหัวเราะกันอย่างสนุกสนาน เสียงหัวเราะช่วยทำให้ทั้งคู่คลายเครียดลงไปได้มากพอสมควร

หลังจากนั้นทั้งคู่ก็ร่วมร้องเพลงกันอย่างสนุกสนาน

แต่อีกด้านนึง...น้ำส้ม กลับเดินร้องอยู่บน Sky walk เธอเสียใจอย่างหนัก น้ำส้มนั่งลงกอดเข่าร้องไห้ ทำให้ผู้คนที่เธอไปมาหันมามองเธอด้วยความแปลกใจ...

"พี่นิค...พี่รักมัน พี่ห่วงมัน...ส้มไม่ยอม ฮือๆๆ"น้ำส้มสะอึกสะอื้นอย่างน่าสงสาร

และเธอก็เปลี่ยนอารมณ์ เธอกอดรัดเข่าแน่น จนข่วนตัวเอง กัดฟันด้วยความโกรธแค้น ดวงตาถลึงราวกับปีศาจ

เพราะมึง.... มึงคนเดียว ไอ้ต้นสน!! กูจะฆ่ามึง!!

น้ำส้มเก็บความคับแค้นในใจ เธอต้องเอาคืนต้นสนอย่างสาสม เธอต้องเอาชนะให้ได้!!