No sweet Love ปราบหัวใจยัยจอมโหด

9.7

เขียนโดย saisc3

วันที่ 3 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 เวลา 13.27 น.

  9 ตอน
  2 วิจารณ์
  11.05K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 8 มีนาคม พ.ศ. 2559 13.20 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

8) อยาก...........

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
          ฉันต้องฝันไปแน่ๆ เมื่อกลับบ้านมาก็ได้แค่คิดเรื่องของอีตาสงกรานต์นั้นแหละ ทำฉันเกือบบ้านะย่ะไอ้หมอนี่ (เขาเป็นพี่ฉันนี่-..-)
พรวดดด
 
          “เย้ยยยยไอ้พี่ชายเข้ามาพรวดพราดทำไมตกใจหมด” ฉันตะโกนด่าอีตาพี่ชายบ้านี่น่ะสิก็แหม่ะ เข้ามาพรวดพราดในขณะที่คนอื่นกำลังยุ่งกับความคิดตัวเองอยู่คนเดียวตกใจหมดกัน
          “แก...แฮ่กๆๆ...ไอ้ตัวปัญหาแกรีบไปจัดการหน้าบ้านด่วนเลยนะเว้ยยย”
          “อะไรอ่ะ-0-?” ฉันได้แค่อะไรอ่ะอย่างเดียว ณ เวลานี้ ฉันเปิดม่านแล้วเจอมนุษย์เพศชายสองตัวเอ๊ญสองคน -0- นั้นมันไอ้พีคกะอีตาสงกรานต์นี่หว่าเห้ยยมาทำอะไรหน้าบ้านฉ้านนน
 
          ตอนนี้ฉันได้เดินมายังเจ้าคนสองตัวเอ๊ยสองตัวแล้วล่ะค่ะ พวกเขากำลังเถียงกันว่า...
          “พี่ครับสาวเป็นเพื่อนผมนะครับแล้วพี่เป็นใครมาบอกว่าเป็นแฟนสาวครับ?”
          “ฮ่าๆๆก็แฟนก็แฟนดิ๊ไอ้เด็กนี่เอาอะไรนักหนาห้ะ” พอฉันมาถึงที่ก็ได้รับรู้ว่าอีตาสงกรานต์โกหกพีคอยู่T^T พีคอย่าเพิ่งเข้าใจผิดน๊า ฉันเปล่าแฟนนครายยย
          “นี่ไงสาวมาพอดี สาวเธอเป็นแฟนหมอนี่ตั้งแต่เมื่อไรกัน” พีคเรียกสงกรานต์ว่า ‘หมอนี่’ นายนี่คงไม่ถูกชะตาอย่างมากสินะ
          “ไม่ใช่นะพี่มาหาพี่ชายใช่มั้ยอยู่ในบ้านน่ะ”
          “ฉันมาหาเธอต่างหาก”
          “ฉันต่างหากมาหาเธอสาว มากราบคุณแม่ด้วยย” เหมือนพีคจะเน้นคำว่าคุณแม่มากมายอ่ะค่ะ= =
          “ฉันก็มาหาว่าที่แม่ในอนาคตเหมือนกันเว้ยย”
          “แต่ผมสนิทมากกว่า”
          “ฉันสิสนิทนายน่ะเป็นใครแฟนก็ไม่ใช่-3-”
          “ก็....เป็นเพื่อนน่ะสิใช่มั้ยสาว” ถามฉันอีกแล้วหรอ-0- คือตอนนี้น่ะไม่สะดวกมากมายอ่ะ คนแถวบ้านก็มองชะเง้อทางหน้าต่างเพื่อมาดูว่าเกิดอะไรขึ้น เด็กบางคนนี่กรี๊ดดแทบสลบเพราะความหล่อของอีตาสองคนนี้สินะ-_-!
          “เอ่อมันก็ใช่ฉันว่าพวกนายเข้าบ้านก่อนดีกว่านะคืออยู่หน้าบ้านนานๆไม่ดีเลยแฮะ^^”
          “อื้อ/อืมม” ตอบพร้อมกันจำเป็นต้องมองหน้ากันด้วยป่ะเอาจริงก็สายฟ้าแล่บเลยล่ะค่ะT^T น่ากลัวจริงนายสองคนเนี่ย
 
          “เอ้าพีค อ้าววนั้นพ่อกรานต์นี่เองมานั่งก่อนสิน้าทำขนมอยู่น่ะไม่เห็นว่ามากันนะนั้น^^” ม๊าผู้แสนจะใจดีเพิ่งเดินออกมาจากห้องครัวแล้วมาทักนายสองคนที่นั่งจ้องหน้ากันแทบจะกลืนกินกันอยู่แล้วล่ะเห้ออออวันนี้มันวันอารายยยยยก้านนนน
          “สวัสดีครับคุณน้า/สวัสดีครับน้า” เอาอีกแล้วนายสองคนต้องมีอะไรกันแน่ๆเลยใจตรงกันตลอดเลยอ่ะ
          “อ่าเดี๋ยวน้าให้สาวช่วยยกขนมมาให้นะรอก่อนน่ะจ้ะ ส่วนชายไปปลุกน้องไป๊” นี่ไอ้น้องยังไม่ตื่นอีกเราะจะเที่ยงแล้วนะย่ะ-0-
          “อ่าได้ม๊า”
          “สาวป่ะ”
          “อืมม๊า” ตอบตามๆกันเพราะคนบ้านนี้ขัดเป็นไม่ได้ม๊าใหญ่สุดในบ้านTOT ดูน่ากลัวเนาะ
 
          ห้องครัว
 
          “ไวไฟไปรึเปล่ายัยสาวห้ะ”
          “สาวเปล่านะสาวไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะมากันอ่ะ”
          “แหมๆๆ ม๊าล้อเล่นว่าแต่เอาคนไหนดีล่ะ ม๊าว่าม๊าชอบทั้งสองคนเลยนะหล่อๆรวยๆกันทั้งนั้นม๊าล่ะอิจแกจริงๆยัยสาว” เหอะๆยอฉันกันเข้าไป
          “ม๊า!!”
          “ก็ไหนๆลูกสาวฉันก็ขายออกแล้วไงง่ะ-3-”
          “ม๊าสาวไม่ได้ชอบใครเลยนะ ม๊าอย่ามามั่วอีกอย่างสาวยังขายไม่ออก พี่ชายก็ขายไม่ออกแต่ไอ้น้องอ่ะไวไฟเกินม๊ายังห้ามมเลย”
          “ก็เด็กนั้นนอกจากไม่สวยยังจะมาจ้องขโมยของอีกต่างหาก ม๊าไม่ปลื้ม-3-” มันก็จริงแฟนไอ้น้องมันเลวร้ายกว่าที่คิด
          “สาวก็ไม่ปลื้มนายสองคนนั้นนี่ค่ะม๊าไปล่ะค่ะ”
          “งอลไปเหอะย่ะชิ” ม๊าทำแกล้งเชิดหน้าใส่แล้วก็หัวเราะคิกคนเดียววม๊าไม่ปกติแล้วอ่ะ น่ากลัวจัง
 
          ฉันเห็นนะว่าO_O โอ้ววมายยก๊อสสส แม่เจ้าโว้ยยยยนี่มันคือไรอ่ะ ภาพที่เห็นมันแบบ สงกรานต์ค่อมตัวพีคไว้แล้วก็..........
          “เห้ยยยยเธอมาตอนไหน” สงกรานต์
          “สาวไม่ใช่อย่างที่คิดนะคือ เมื่อกี้ฉันล้มน่ะ เลยทับกับหมอนี่เข้าให้น่ะสิ”
          “อ้อ”...หรอ?
          “เออจริงๆเว้ยยอย่าคิดเหมือนเมื่อวันก่อนนะยัยบ้า”
          “ฉันคิดอารายยยยย เอออ่ะนี่ม๊าให้เอามาให้พวกนายอ่ะ ฉัน...เอ่อ” จะไปไหนดีอ่ะ คิดสิ คิดๆๆๆๆๆๆๆๆๆ คิดไม่ออกง่ะ-0-
          “ขอบใจฉันไปหาไอ้ชายดีกว่าอยู่บ้านเธอเฉยๆแม่งเบื่อ” หยาบคาย
          “แล้วแต่” ฉันจึงหันไปสนใจที่พีคแทนที่จะเป็นอีตาสงกรานต์แทน “พีคนายมาทำอะไรอ่ะ”
          “ก็รายงานไงพิ้งกำลังมาแล้วล่ะ อย่าบอกนะว่าเธอลืม?”
          “เห้ยยแตเราอยู่คนละคณะกันไม่ใช่หรอห้ะพีค-0-?”
          “เอ้าพิ้งให้มาอ่ะ”
          “งั้นนายช่วยสอนหน่อยล่ะกันเห็นว่าเก่ง”
          “อื้มม”
          “เห้ยยนี่คุยกันข้ามห้วฉันได้ไงว่ะเสียมารยาท” ใครกันแน่ที่เสียมารยาทกันแน่ห้ะไอ้บ้า
          “เอ้านึกว่าไปแล้วซะอีก” ฉันลอยหน้าลอยตาตอบ
          “ฉันเปลี่ยนใจล่ะฉันจะอยู่ช่วยเธอเหมือนกัน”
          “ไม่เป็น....”
          “รึว่าเธออยากให้ฉันบอกเรื่องจูบเมื่อวานหรือห้ะ หึๆๆๆ” -0- เขากระซิบกับฉันเบาๆเพื่อให้ได้ยินกันสองคนเพื่อไม่ให้พีคนั้นรู้ว่าฉันกำลังพูดอะไรกันอยู่ฉันละระแวงคนอย่างอีตานี่ทุกทีๆทุกทีเข้าไปแล้วล่ะ-0-
          “พี่สงกรานต์อย่าพูดอย่าพูดอะไรแบบนี้อีกนะค่ะสาวขอร้องง” ฉันกัดฟันพูดกับอีคนใจร้ายยยยยยย-^- เชอะอย่างงี้องอ้อนแข้งเข้าให้ใจอ่อนเถอะพี่-.-
          “หึ หึ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ”
          “เห้ยยขำอะไรว่ะนั้นไอ้กรานต์-0-?” พี่ชายที่นิ่งมานานถามอีตาสงกรานต์ที่มีท่าทางลับลมคมใน “มีไรเกี่ยวกับฉันใช่มั้ยไอ้กรานต์-0-?”
          “เห้ยจะไปมีได้ไงเล่าพี่ชาย-.-” ฉันตอบแทน
          “เอ้าแกเกี่ยวไรว่ะไอ้สาวตอบแทนมันทำไม รึว่าแอบคบกันโดยไม่บอกกันรึไงว่ะไอ้พวกนี้นี่น่าสงสัย”
          “เห้ยยไปใหญ่แล้วไอ้พี่บ้า มันจะใช่ได้ไงฟ่ะO///O”
          “แล้วแกหน้าแดงทำไมว่ะไอ้สาว”
          “นั้นสิสาว เธอไม่ชอบพี่คนนี้ก็บอกไปดิตรงๆว่าชอบฉัน” ไอ้พีคคงอยากกินทีนสินะ=_=!
          “หึๆๆๆๆ”ตามด้วยโรคจิต-W- ไอ้บ้านี่มันโรคจิตชัดๆ
          “ก็...ก็.....”
          “สาววแม่ทำกับขะ....เอ้ากรานต์ พีคไปไงว่าไงมาที่บ้านน้าจ้ะ^^” ม๊าที่เพิ่งออกมาจากครัวมายังหน้าบ้านพูดยังไม่ทันจบก็ชะงักแล้วต่อด้วยทักทายสองหนุ่มรูปงาม-.,- ไม่ใช่ล่ะ
          “หวัดดีครับคุณน้า/สวัสดีครับคุณน้า” อ่ะจ้ะอ่ะ พูดพร้อมเพรียงกันเชียวแมม ใจตรงกันซะจริ๊งพ่อคู๊ณณณ
          “อ่าหวัดดีๆๆ เข้าบ้านก่อนสิดูแล้วข้างนอกร้อนแย่เลย ยัยสาวนะยัยสาว รู้ทั้งรู้ว่าข้างนอกร้อนก็ยังไม่พาแขกเข้าบ้าน-3-” อ้าววพาลป่ะม๊า -0-?
 
          อาหารเช้าเข้ามาก็กับข้าวฉันเต็มจานเรียกว่ากับข้าวเยอะกว่าข้าวอีกต่างหากโอ๊ยยยจะบ้าตาย ดีนะป๊าไม่อยู่ไปประชุม
บลาๆ อะไรที่พัทยาก็ไม่รู้ ไม่งั้นฉันคงโดนทั้งป๊าม๊าแซวตายห่าเลย แค่ม๊าก็แทบตายTOT
 
          “สาวฉันรู้เธอชอบหมูกินเยอะๆจะได้เป็นหมูน่ารักๆ^^” นี่มันด่าฉันรึเปล่าว่ะค่ะ=_=!
          “นี่กินปลาจะได้ฉลาดไม่โง่เลือกผิดคน” ชัดเจนมันด่าฉันกันโอ๊ยยยยยย พระเจ้าช่างกลั่นแกล้งคนสวย(ซะที่ไหนเล่า)ได้ยังไงกัน ส่งลิงสองตัวมาทำไมห๊า-[]- เหนื่อยโว้ยยยยยยย
          “เอ้าไอ้น้องกินข้าวเช้าเว้ยยย” พี่ชายเรียกไอ้น้องที่เพิ่งเสด็จลงจากพระตำหนัก ถุ๊ยยย! สายไปไหนคร๊ะคุณชาย-..-
          “ไม่อ่ะนัดเพื่อนไว้เดี๋ยวไปไม่ทัน”
          “เพื่อนรึแฟนว่ะฮ่าๆๆๆๆ”
          “นั้นสิไอ้ลูกชายของม๊านี่หล่อไฟแรงจริงๆวุ้ยย” สมทบด้วยม๊า
          “ผมรีบอ่ะม๊าไปก่อนนะพวกพี่ๆ”
          “เอออย่าลืมนะเว้ยยยพาแฟนมากราบม๊าด้วยฮ่าๆๆๆ”
          “ใช่ๆๆม๊าเห็นด้วยกับชายอิอิ” เป็นไงล่ะครอบครัวฉัน ไปหมดอ่ะ ทั้งขี้เล่น เกรียนเป็นที่ 1 เส้นตื้นสุดๆอ่ะ
          “=_=” ดูมันทำหน้า แล้วไอ้น้องก็วิ่งด้วยความสปีคคส่วตัวของมันค่อมมอไซค์ฟีโน่สีแดงสีโปรดมันไป แฟนจริงๆด้วยสินะ ฮ่าๆๆๆๆๆ (เส้นตื้นโครต=_=)
 
          หลังจากกินข้าวเสร็จก็ไม่มีอะมากต่างคนต่างอยู่ฉันกำลังจะโทรหายัยพิ้งเพื่อชวนไปดูหนังที่ออกใหม่วันนี้เข้าฉายวันแรกด้วยต้องรีบไปก่อนคนเต็ม แต่ไม่ทันไร อีตาสงกรานต์ก็นึกคึกแกล้งเดินรอบตัวฉันเนียนๆแล้วก็ฉกเอาโทรศพท์ฉันไปแบบหน้าตาเฉย
          “นี่นาย...เอ๊ย พี่เอาของฉันคืนมานะ”
          “ไม่คืนอ่ะ” แน่ะลีลาด้วยแถมยังกดอะไรยิกๆในโทรศัพท์ฉันอีกต่างหากนะนี่ยังไม่พอ เสียงโทรศัพท์ของอีตาบ้านี่ก็ดังขึ้นนี่มันO[]O ต่างคนต่างมีเบอร์กันเลยนี่หว่า
          “นายเอาคืนมานะ”
          “อ๊ะ พูดไม่เพราะเลยนะคนสวยมีเบอร์กันและกันแล้วฮ๊าดีใจจังJ”
          “นี่ เอาคืนมามีเบอร์แล้วก็เอาคืนมาสิย่ะ จะเก็บไปทำไม ไม่มีอะไรให้ดูหรอก”
          “อุ๊ยย เผลอลบภาพเธอกับไอ้หน้าตี๋ว่ะฮ่าๆๆๆ” O[]O เห้ยยยยฉันหยิบโทรศัพท์ฉันคืนมาแล้วเช็คดูความเรียบร้อยของรูปปรากฏว่ารูปที่ฉันถ่ายกับไอ้พีคหายหมดเลย -0- ไอ้บ้าแก๊ ตายยยห่าซะเถอะ
          “นายไอ้โรคจิตโว้ยยยยยยยเบื่ออออ”
          “บอกทำไมอ่ะ(‘_’)” น่าถีบมากเลยหน้าแบบแอ๊บใสๆเนี่ย
          “ระบายโว้ยยยยไปตายซะไป๊”          
          “ไม่เอาอ่ะยังไม่อยากตายจนกว่าจะได้ตัวเธอ(‘0’)” -//0//- บ้าไปใหญ่แล้ว
          “นี่นายหยุดพูดนะO///O”
          “น่ารักอ่ะรู้ตัวป่าวว*0*”
          “นะนายอย่ามาใกล้นะย่ะO///O”
          “ทนไม่ไหวแล้วอยาก.....” O///Oเห้ยยยอย่าพูดอะไรสองแง่สองง่ามสิฟร๊ะ
          “ไอ้โรคจิต นายอยากก็ไปหาเอาข้างถนนสิย่ะมาบอกอะไรฉันเล่าไอ้บ้า>O<” นายสงกรานต์เดินเข้ามาใกล้ฉันเรื่อยๆจนขาฉันสะดุดกับขาเก้าอี้ ขวางโลกจริงๆขาเก้าอี้เนี่ย
 
          ตุบ!!
 
          ฉันล้มลงกับพื้นโดยมีไอ้โรคจิตทับตัวอยู่ อย่าบอกนะว่าจะทำมิดีมิร้ายฉันกลางบ้านน่ะกรี๊ดดดดดไม่เอานะ>O<
          “คิดลามกนะเธอน่ะ”
          “O_< อะไรใครกันแน่ที่ลามกน่ะอย่ามาว่าฉันนะย่ะ”
          “แค่อยากกอดคิดไปได้ไงว่าฉันจะทำอย่างนั้น”
          “ก็....นายมีท่าทีลามกอ่ะ>O<”
          “ไหนอ่ะที่บ่งบอกว่าฉันลามกJ”
          “ไอ้หน้าหื่นๆของนายนั้นแหละไอ้บ้าออกป๊ายยยยยยยย”
 
          “สาวO_O”
          “พีค ไม่ใช่อย่างที่แกคิดนะ” ฉันรีบผลักอีตาสงกรานต์ให้กระเด็นออกจากตัวฉัน หนักเป็นบ้าเลยไอ้บ้านี่
          “เธอทำฉันอกหักอ่ะTOT” -0- ? อกหัก คืออัลไลอธิบายมาเดี๋ยวนี้นะย่ะ
          “อะไรของแกไอ้หน้าตี๋”
          “ก็พี่อ่ะแย่งสาวไปจากผมอ่ะTOT” เอ้าหนักเลยร้องไห้ใหญ่เลยเอาเข้าไปๆ
          “อะไรของแก๊ไอ้พีค ฉันยังไม่ได้เป็นอะไรของพี่สงกราต์เลยนะย่ะ มันเป็นแค่อุบัติเหตุต่างหาก”
          “หรองั้นฉันรักเธอต่อได้สินะ*_*”
          “ไม่ได้เว้ยยฉันจองง”
          “ไม่เอาอ่ะพี่ขี้โกง จู่โจสาวมากเกินไป”
          “เอ้าก็บอกว่าฉันจองงงง”
          “เอาล่ะนายสองคนกลับบ้านไปเลยไป๊ ฉันต้องการความสงบของฉันคืนมา”
          “นี่คนนะไม่ใช่หมา”
          “ใช่ๆๆ”
          “ก็ไปกันสิย่ะ รอปะป๊าแกตัดริบบิ้นเหรอห้ะ-0-”
          “แรงส์ แต่ชอบ” เอาเข้าไปอีตาสงกรานต์นี่จะไม่รามือกันใช่มั้ยห้ะ
          “งั้นฉันไปก่อนนะสาวพรุ่งนี้เจอกันหน้า มอ”
          “อืม”
          “เดี๋ยวฉันไปรับ”สงกรานต์
          “ไม่ต้องไปเองได้ย่ะ”
          “มารับจบ”
 
          และวันนี้ก็จบลงด้วยดี เหนื่อยแทบตาย เห้ออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออ
เหนื่อยยยมากมายยอ่ะโครตๆเหนื่อยยย
        พักผ่อนร่างกายก่อนละกัน(หลับ)
 
 
  
 
 
 

 
 
จบไปอีก 1 ตอน ไม่ว่างเบยจ้าาา แต่จะพยายามเขียนต่อไปจนจบ
ติดตามข้าน้อยด้วยนะครัชช

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา