[100%] ฉันนี่แหละนางเอก~ //-

       ♫▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬ஜ۩۞۩ஜ▬▬▬­­­▬▬▬▬▬▬▬▬­­­­­­­­­▬▬▬♫ ­
                                    Chapter 3 : นักบาสผู้โด่งดัง!
       ♫▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬ஜ۩۞۩ஜ▬▬▬­­­▬▬▬▬▬▬▬▬­­­­­­­­­▬▬▬♫
  
    RAKUZAN SCHOOL 
 
 : หลังเลิกเรียน :
 
 "ฟ้าใส~!"
 ฉันวิ่งไปกระโดดกอดคอสาวน้อยหน้าใสเธอมีชื่อว่า 'ฟ้าใส' เพื่อนรักของฉันเอง~ เธอเป็นผู้หญิงที่มี  จิตใจดีและน่ารักมากๆ~ เวลาฉันเศร้าอะไรหรือเวลาที่ฉันทะเลาะกับปะป๊าฉันมักจะมาหาเธอ -^-  ไม่ว่าอะไรฉันก็คงมาหาเธอตลอดเวลา~ จนบางทีฉันคิดว่ามันอาจจะรบกวนและทำให้เธอรำคาญ  เป็นบางครั้งนะ~ แต่ไม่เป็นไรหรอกก็เธอเป็นเพื่อนรักฉันนี่เนอะ~ 
 "เอ๋?...เอ็มเอ็มซังงั้นเหรอ ^^"
 เธอหันมามองฉันด้วยสายตาน่ารักอีกแล้ว ><
 "อื้อ! วันนี้ชั้นเจอคนดังตอนพักเที่ยงที่โรงอาหารด้วยล่ะ~" 
  ฉันทำหน้าตื่นเต้นสุดๆ เมื่อนึกถึงตอนเที่ยง~! ฉันได้พบกับอาคาชิ เซย์จูโร่เขาเป็นรุ่นพี่ฉัน 2 ปีล่ะ~  แถมยังเป็นกัปตันหัวหน้าทีมบาสที่มีเนตรมองเห็นอนาคตและมันคือความสามารถพิเศษของเขาและ  ฉันเองก็ติดตามการเล่นบาสของเขามาตั้งแต่ตอนที่ฉันเข้ามาโรงเรียนนี้เรื่อยๆ จนกระทั่งไม่คิดว่าจะ  ได้มาเจอเขาตัวจริงที่นี่นะตรงนั้นตรงที่มีซูชิ!! =w= (ซูชิงั้นเหรอ -_-^^^)
 "คนดัง?...ใครงั้นเหรอจ๊ะ?" 
 ฟ้าใสทำท่าสงสัยปนใบหน้าใสๆแสนน่ารักของเธอ กรี๊ดดดด >.<
 "อาคาชิ เซย์จูโร่ไง~! ><" 
 ฉันกระโดดไปมาด้วยความตื่นเต้นสุดๆ หยั่งกับได้รถจากอิชิตันแต่ไม่สิมันต้องดีใจจนได้ทอง 10 ล้านไปด้วยเลยเป็นไง~ (หนัก -__-)
 "อ๋อ~ กัปตีนทีมบาสสิน้า~"
 "อิจฉาชั้นใช่มั้ยล่ะ~ >.<"
 "ไม่หรอกจ้ะ..ชั้นว่าทุกคนก็ต้องเจอเขานะเพราะเขามักจะมาที่โรงอาหารเป็นประจำน่ะ~"
 แป้กก =[]=! ทุกคนเห็นเขาเป็นประจำงั้นเหรอ! 
 "T^T แสดงว่ามีชั้นคนเดียวที่พึ่งเห็นเขางั้นสินะ~!" 
 ฉันเบะปากอยากจะร้องไห้แต่ฟ้าใสยังคงส่งยิ้มหวานมาให้ชั้น ผู้หญิงอะไรน่ารักสุดๆ =[]=
 "น่า...อย่าเสียใจไปเลยจ้ะ~ ชั้นยังไม่เคยเห็นเขาเลยน้า~"
 เธอคงพูดปลอบฉันแหละ..แต่ไม่เป็นไรอย่างน้อยก็มีเพื่อนคนนี้แหละที่อยู่ข้างฉันมาตลอด ฮึกก!  T^T 
 "ขอบคุณน้าฟ้าใส~ งั้นชั้นกลับบ้านก่อนล่ะ~! เจอกันน้าบ๊ายบาย~!" 
 ฉันหยิบกระเป๋าขึ้นมาสะพายที่หลังก่อนจะโบกมือให้เธอด้วยใบหน้าสดใสเหมือนคนบ้าเหมือนเดิม  แถมยังเตี้ยอีกต่างหาก ._. (ดราม่าทุกเวลา = =)
 "เช่นกันจ้ะ~ เจอกันพรุ่งนี้น้า~"
   ฟ้าใสโบกมือให้ฉันก่อนที่ฉันจะวิ่งออกมาจากห้อง ผู้หญิงตัวเล็กๆน่ารักๆ(มั้ง)อย่างน้อยก็มีสปีดในการวิ่งนะบอกให้ ._. โดยเฉพาะเวลาฉันแหกกฎในโรงเรียนน่ะฉันต้องวิ่งหนีครูเป็นประจำและเขาก็วิ่งตามฉันไม่ทันอีกต่างหาก >.< (นั่นใช่เรื่องดีรึเปล่า =_=) ส่วนเรื่องซ่อนหาบอกให้เลยฉันได้เปรียบที่สุดแล้วล่ะ~! ไม่ว่าฉันจะแอบที่ไหนก็ไม่มีใครเห็นเพราะว่าฉันตัวเล็กสุดๆ ตัวเล็กจนไม่มีใครอยากออกมาหาฉันเลย~ ToT ฉันควรจะดีใจหรือเสียใจดี! ช่างมันเถอะวันนี้ฉันจะกลับไปที่บ้านแล้วก็ทำคุกกี้แสนอร่อยทานดีกว่า >.< ยังไงเรื่องทำอาหารฉันก็ไม่เคยแพ้ใครเหมือนกันถึงจะต้องเขย่งตลอดเวลาเลยก็เถอะ T^T... 
                
 
                                                                     END CHAPTER 3
                   
                                                                                     นักบาสผู้โด่งดัง!