Bad (wolf) เคี้ยวขย้ำหัวใจให้จนมุม

10.0

เขียนโดย aemmy

วันที่ 31 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 เวลา 09.31 น.

  20 ตอน
  2 วิจารณ์
  18.09K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 26 มกราคม พ.ศ. 2559 14.02 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

2) Good news or ...

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
ในช่วงเช้าวันที่เร่งรีบ
เเฮะๆ ตายจริงๆ เมื่คืนน่าจะกินนมอุ่นๆก่อนนอนจะได้หลับสนิทกว่านี้ ตายจริง!ถ้าเกิดวันนี้ฉันเรียนไม่เข้าใจนะ ฉันจะซื้อปืนที่มีลูกกระสุนทองคำเเละตามล่าหาเจ้าหมาป่าตัวนั้นเลย ฆ่าล้างโคตรเลยจ้าาาาา 
ติ๊ง!
เอ๊ะ เสียงเเจ้งเตือนอะไรในโทรศัพท์เนี้ยยย
ควับ 
ฉันควักโทรศัพท์ออกมาดูเเปปนึง เเล้วก็รีบเก็บเข้าไปในกระเป๋าใหม่ เชอะ จะมีอะไรล่ะก็ไอ้พวกโรคจิตส่งข้อความมาก่อกวนอ่ะสิ เห็นฉันสวยไม่ได้เลยนะเนี้ย! (หลงตัวเองไปรึเปล่าจ๊ะ) T^T เสียใจ
@มหาวิทยาลัย Scenerio
เเละเเล้วฉันก็เดินลากสังขารมาถึงมหาลัยได้เป็นที่เรียบร้อยเเล้วจ้า จะพูดยังไงดีนะ เอาเป็นว่าไม่มีตังจ่ายค่ารถเลยเดินมาเเทนเเต่(บรรยากาศสดชื่นนะจ๊ะเช้าๆ) ข้ออ้างชัดๆ 
"กรี๊ดดดดด นางทริฟมาเเล้วหรอยะ"
ว้ายยย เสียงใคร???? 
ขวับ
อ๋อ!ยัยปลาไหลไส้ตันนี้น่าาาา (ชื่อเพื่อนฉันน่าาา นางชื่อปลาไหลจ้าาา)
"มีอะไรหรอ"
"เเกๆ เเกจำตอนที่เราไปสอบสัมภาษณ์เพื่อเข้ารับฝึกงานของทาง Otio (โอทิโอ้) ได้ป๊ะ "
"อือๆจำได้ "
"เเกได้ไปโว้ยยยย เเต่ฉันไม่ได้ไปอ่าา สอบไม่ผ่าน"
ช๊อค! เเปปนึง ฉันได้ไปหรอเนี้ย ตายจริงวันนั้นฉันสอบไปเเบบลวกๆนะ หนังสือสักตัวก็ไม่อ่านไป เเถมยังพูดภาษาอังกฤษป้ำๆเป๋อๆ ตายจริง!สงสัยฉันคงเกิดมาเพื่อจะเป็นนักข่าวเนี้ยอ่ะนะ
"เฮ้ยจริงมั้ยยะ"
"จริงสิ เราสองคนลองไปถามDr.กันดีกว่า"
"เออๆ"
ฉันกับยัยไหล(เรียกสั้นๆ)รีบวิ่งฝ่าฝูงเหล่านักศึกษาเเล้วรีบไปดูป้ายชื่อบุคคลที่ได้ไปฝึกงานในที่ต่างๆ 
อิๆนั้นไงชื่อฉัน ฉันได้ไปฝึกงานที่บริษัทสำนักข่าวชื่อดังของประเทศไทย ได้เป็นนักข่าวฝึกงานประมาณ3เดือนเลยล่ะ อิๆ มันต้องดีเเน่ๆเลย ถ้าเกิดพ่อเเม่ของฉันยังอยู่นะท่านคงจะดีใจเเน่ๆเลย เเต่ไม่เป็นไรฉันจะตั้งใจ ต้องสู้ๆสิยูทริฟมาถึงขนาดนี้เเล้วจะถอยไม่ได้ ยังไงอาชีพนักข่าวก็ไม่ไกลเกินเอื้อมเเล้ว กรี๊ดๆ^^
..
@ห้องพักของDr.
ฉันรีบเข้ามานั่งรอDr.ที่กำลังบินตรงมาจากตุรกีที่กำลังไปศึกษาการคลอดลูกของเเมลงกุดจี่(เอ๊ะ!ยังไง) 
พล่าง
อ่าา นางมาเเล้วว ><
"สวัสดีค่ะ" ฉันเเละยัยไหลรีบยกมือไหว้เเก เดี๋ยวนางจะโมโห
"จ๊ะๆ" 
เอาล่ะ!เตรียมใจฟังให้ดี ฉันจะต้องอยู่รอดในที่นั้นสินะ
"หนูจะได้ไปฝึกงานจริงๆหรอค่ะ Dr."
"เเน่นอน เธอน่ะสอบเก็บคะเเนนได้เยอะมากที่สุดของคณะเลยนะ ยูทริฟ"
กรี๊ดดด นางชมฉัน อุ้ยตายเเล้ว หัวใจจะวายฉับพลัน
"เเล้วหนูต้องทำตัวยังไงบ้างค่ะ"
"รับนี้ไปสิ"
Dr.ส่งเอกสารอะไรสักอย่างมาให้ฉัน เเต่ที่ทำให้ฉันเเปลกใจคือ ทำไมในเอกสารจะต้องมีรูปวาดของหมาป่าด้วยล่ะ ขนลุกซู่เลยนะ .....
"..."
"เธอจะต้องทำได้ดีเเน่ๆ ดีกว่าฉัน"
เอ๊ะ! 
เเละเเล้วDr.ก็เดินออกจากห้องไปในที่สุด มันเเปลกๆนะ -_-;;;;
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา