หยุดที่ฉันคนนี้ได้ไหม?

 
เช้าวันต่อมา..
“พี่เมลวันนี้เลิกกี่โมง”ป๊อบคอนถามฉันขณะที่ฉันกำลังลงจากรถ
“เวลาเดิมแหละ ทำไมหรอ”
“ป่าวหรอก พอดีวันนี้ป๊อบมีซ้อมบาสอ่ะอาจจะมารับช้าหน่อย”
“งั้นไม่เป็นไรเดี๋ยวพี่กลับเองได้”
“ได้ไง ป๊อบจะแน่ใจได้ไงว่าพี่จะกลับถึงบ้านอย่างปลอดภัยยิ่งช่วงนี้นักเลงยิ่งเยอะด้วย”ป๊อบพูดกับทำแก้มป่องทั้งสองข้าง
“เอางี้ถ้าพี่ถึงบ้านแล้วพี่จะโทรป๊อบทันทีเลยตกลงไหม”ฉันยื่นนิ้วชี้ไปจิ้มตรงตรงแก้มป๊อบคอน
“ก็ได้ ป๊อบไปแล้วเจอกันที่บ้านนะ”
“โอเค ตั้งใจเรียนล่ะ”
     แล้วป๊อบคอนก็ขับรถออกไปส่วนฉันก็เดินเข้าโรงเรียนพอผ่านประตูไปไม่กี่ก้าวเสียงเสียดสีของเขาคนนั้นก็ดังขึ้นมา
“รักกันดีจังเลยน๊า มีมารับไปส่งกันด้วย”
“……….”ฉันทำเป็นไม่ได้ยินแล้วเดินผ่านหน้าเลโก้ไป
“น่ากระทืบจริงๆ เห็นแล้วสะเอียนว่ะ”
ฉันเดินกลับมาพร้อมกับดึงคอเสื้อนายเลโก้ “อย่าแตะต้องเขา นายไม่มีสิทธิ”
“ก็แล้วยังไง อะไรที่ฉันอยากได้ฉันก็ต้องได้แม้แต่เทอ”เลโก้ส่งยิ้มเยาะเย้ยมาให้ ฉันรู้ว่าเขาทำจริง
“นายต้องการอะไร”ฉันถามพร้อมกับปล่อยคอเสื้อเขา
“เธอต้องเลิกกับไอ่หน้าอ่อนนั่นแล้วมาเป็นแฟนกับฉัน”
“ตลกล่ะ เลโก้ นายทำแบบนี้ไปทำไมหรือว่านายชอบฉัน”
“แล้วแต่เธอจะคิด”
“เหอะๆ นายมันก็แค่เด็กที่เอาแต่ใจคนหนึ่งเท่านั้นแหละ”
“แล้วไง! ถ้าเธอไม่ตกลงไอ่หน้าอ่อนนั่นได้เจ็บตัวแน่”
“ได้ แต่ถ้าเขาเป็นอะไรแม้แต่ปลายเล็บล่ะก็นายจะไม่ได้เห็นหน้าฉันอีก! ”
“หึ! ห่วงกันจังเลยนะ ได้ฉันจะไม่แตะต้องมันอีกหลังจากที่เธอเลิกกับมัน”
“………….”
“แล้วเจอนะ ที่รัก”แล้วเลโก้ก็เดินจากไป
ณ ห้องเรียน
       หลังจากที่เลโก้เดินออกไปฉันก็เข้าห้องน้ำล้างหน้าจากนั้นก็ขึ้นห้องเรียนพอฉันเข้าไปห้องเรียนก็มีเสียงกระซิบตลอดทางที่ฉันเดินผ่านก็คงไม่พ้นเรื่องเมื่อเช้านี้สินะ ฉันเดินไปนั่งที่โต๊ะได้ไม่นานยัยแอนก็เข้าห้องมาพอดี
“ยัยเมลเมื่อเช้านี้แกมีเรื่องอะไรกับพี่เลโก้หรอ”สิ้นเสียงยัยแอนทั้งห้องเงียบทันทีหมือนรอฟังคำตอบจากฉัน
“เรื่องไร้สาระไม่มีอะไรหรอก”
“ไม่มีอะไรได้ไง ก็เขาได้ยินกันเกือบทั้งโรงเรียนว่าแกตกลงเป็นแฟนกับพี่เลโก้”
“ก็แล้วไง”
“นี่มันเรื่องใหญ่เลยนะ แกจำที่ฉันบอกแกรึป่าวว่าพี่เขาอ่ะเป็นบุคคลอันตรายที่สุดในโรงเรียน”ยัยแอนกระซิบที่ข้างหูฉัน
“ขนาดเชียว”
“พี่เขาเห็นอารมณ์ดี เฟรนลี่แบบนี้แต่พอโกรธขึ้นมาล่ะก็ไม่ต่างจากซาตานเรื่องผุ้หญิงไม่ต้องพูดถึงเปลี่ยนทุกวันไม่ซ้ำหน้าและฉันได้ข่าวมาว่าวันนี้พี่เขาจะยกพวกไปตีกับโรงเรียนน้องแก”
“บ้าน่า อาจจะไม่ใช่น้องฉันก็ได้”
“ฉันก็ขอให้เป็นอย่างนั้น”
    แม้ฉันจะพูดออกไปอย่างนั้นแต่ในใจฉันก็ยังกังวลอยู่ดีถึงไอ่ตัวแสบจะเก่งในการต่อสู้ก็ตามทีเหอะแต่ดูท่านายเลโก้ก็ไม่ธรรมดาเหมือนกัน
“แอนวันนี้ฉันไม่เข้าเรียนนะฝากลาครูด้วย”ฉันพูดพร้อมกับสพายกระเป๋า
“นั่นแกจะไปไหน”
“กลับบ้าน”
“แต่ฉันไม่ให้กลับ”นายเลโก้ที่มาจากไหนไม่รู้มายืนขวางประตู
“นายมีสิทธิอะไรมาสั่งฉัน”
“สิทธิของการเป็นแฟนเธอไง”
“ถอยไป”
“ไม่ก็ลองดูสิ ถ้าเธอเดินออกจากประตูแม้แต่ก้าวเดียวฉันจะจูบเธอต่อหน้าเพื่อนเธอ”
“นายไม่กล้าหรอก”
“ก็ลองดูสิ”เลโก้พูดพร้อมกับส่งสายตาจริงจังมองที่ฉัน
“ชิ เออไม่กลับก็ได้”
“น่ารักนะเนี่ยย”พอพูดจบเขาก็เอามือมาลูบหัวฉันพร้อมกับยิ้มหวานให้ฉัน
“ฟินอ่า”เพื่อนในห้องพูดพร้อมกับทำหน้าเคริ้ม
“ปล่อยได้แล้วหัวฉันยุ่งหมด”ฉันเอามือเขาออกเพราะรู้สึกหน้าเริ่มร้อนแปลกๆ
“ทำไมอ่ะ เขินหรอ”
“ป๊าววว ไม่ได้เขิน”
“แล้วหน้าแดงทำไมล่ะครับ คุณแฟน”เลโก้พูดพร้อมกับหยิกแก้มฉัน
“อากาศตรงนี้มันร้อน”
“จริงดิ ฮ่าๆ โอเคๆงั้นพี่ไปเรียนก่อนนะเจอกันตอนพักเที่ยงอย่าให้รู้นะว่าหนีกลับบ้านไม่งั้นเจอดีแน่”
“รู้แล้ว นายนี่ชักจะเพี้ยนเมื่อเช้านี้ยังอารมณ์เสียใส่ฉันอยู่เลยมาตอนนี้ทำไมอารมณ์ดีสะงั้น”
“ก็เป็นกับแค่เธอคนเดียวแหละเด็กดื้อ”แล้วเขาก็ยื่นมือมาบีบจมูกฉันไปมา
“ไปได้แล้ว”
“ฮ่าๆ ครับ”แล้วเขาก็เดินออกไป
“ไม่มีอะไรจริงๆแหละเนาะคุณแฟนนน”ยัยแอนพูดแซวขึ้นมา
“ก็ไม่มีอะไร เมื่อกี้แกยังบอกว่าอย่าไปยุ่งกับเขาอยู่เลยไงตอนนี้กลับเชียร์”
“ก็พี่เขาน่ารักอ่ะแก~เห็นแล้วอิจฉา”
“พอเลยๆ ไปนั่งโต๊ะได้ล่ะ”
“ค๊า คุณแฟน อุ๊บ! คุณเพื่อน” หลังจากที่ฉันกับยัยแอนมานั่งโต๊ะได้สักพักอาจารย์ก็เข้ามาสอน
 
หลังเลิกเรียน
“สรุปวันนี้ยังไงย่ะ ไม่ไหมห้างอ่ะ”
“อืมมม พรุ่งนี้ล่ะกันวันศุกร์ด้วย”
“อ่ะเค ตามใจแล้ววันนี้ป๊อบคอนจะมารับกี่โมงล่ะ”ขณะที่ยืนรอรถของที่บ้านมารับ
“ก็....”
“คงไม่มาแล้วล่ะ เพราะว่าพี่จะไปส่งเมลเอง”นายเลโก้ที่โผล่มาจากไหนไม่รู้เดินมากอดไหล่ฉัน
“งั้นฉันไปก่อนนะเมลไว้เจอกัน”
“โชคดีแก”